امید مافی
روزنامه‌نگار
انگار از غُسل ارونـــــد رود و قسم بهمنشیر گذشته بودند که طولانی‌ترین راه را با گام‌های سترگ‌شان در نـــود دقیـــقه‌ای بهـــت‌آور طـــی کننــد تـــا آنجـــــا در پیــــاده‌روهای امیـــــــرآباد و احمــد آباد جماعتی غرقه در دلمشغولی، برای ساعتی لااقل در خنکای اسفند آبودان ترانه‌های نهفته در نخلستان‌ها را به یاد بیاورند و کمی آن‌سوتر از ورزشگاه پیر شهر به عشق یک ردای طلایی «یزله» بخوانند.
آن شب وقتی زیر نور طاقِ بازار مردم خبر بال گشایی پسرانشان را شنیدند درد و دشنام از زبان‌ها رخت بربست تا عطر ماهی بازار را پر کند و دیگر کسی از مصیبت ریزگردها و بوی گند پتاس حرفی نزند. آنجا در مهد فوتبال ایران طفل‌های قد ونیم قدی که تا همین دیروز روی آسفالت‌های تفتیده با توپ دو پوسته عشقبازی می‌‌کردند، ناگهان قد کشیدند و با دریبل‌ها و شوت‌ها و گل‌های دلربای خود لنج بادبانیِ سرخ را کمی آن سوتر از «دجله العورا» به گِل نشاندند تا ابرهای بدون بارش روی مردمانی که هنوز زخم ناسور حاصل از 8 سال جنگ را بر تن‌هایشان دارند لبخند بزنند و جنوب در قیچی بُران باد به سرخوش‌ترین نقطه در سرزمین گربه‌ای شکل بدل شود.
صنعت نفت در پی روزهای صعب بی پولی و مفلسی چون شیری گرسنه از قفس بیرون جهید و طعمه را بلعید تا در عرض جغرافیایی سی درجه آبودان به دارالمکافات تفنگدارانی بدل شود که با دماغ‌های باد کرده مچ در مچ بچه‌های تنها و خسته اما آکنده از انگیزه انداختند.
آن شب ارتش باصلابت با ساز و برگ نه چندان زیاد وقتی در برابر چشمان علیمنصور سان دید، طالع خوشبختی‌اش عیان شد و با پلن کارساز فرمانده‌ای که روزگاری در جایگاه ۸ پرچم آبی را می‌‌افراشت، قهرمان 5 ساله را به مسلخ فرستاد تا عطر فلافل به بوی تند نفت و قیر پایان دهد و پاپتی‌هایی که در محله «بریم» آب برای خوردن و نان برای سق زدن ندارند رخسار روشن خود را لبالب از ماه کنند و  تعرق فقر قلب‌های بی قرار را تسکین دهد.
حالا که برزیل ایران دوباره قد علم کرده و چشم‌ها از پشت عینک‌های ری بُن فِیک سوسو می‌‌زنند، بد نیست مسئولان به عشق ابدی مردمان یک شهر التفات بیشتری داشته باشند و پیش از هزیمت آرزوها فکری به حال تیمی کنند که از هیچ، همه چیز ساخته است.
بی شک اگر سید فاخر تهامی و محمدرضا غبیشاوی و حکیم نصاری و محمود مطلق زاده و دیگر فانتزیست‌ها در ازدحام ستاره‌ها و سیاره‌های روشن قدر ببینند و باور کنند که  در فراسوی «بوارده» کسی هست که دوست‌شان دارد به حتم بذر رؤیاهای هزاران کودک در کوچه‌های داغ افشانده خواهد شد و آبودان دوباره به دلداری این فوتبال زار و نزار مشغول می‌‌شود و انعکاس شفق بر سنگفرش فوتبالفارسی، منتج به ظهور شاه ماهی‌های تازه‌ای خواهد شد.
توپچی‌هایی که در شب مهتابی جنوب، غول سرخ را ذبح کردند فقط کمی توجه می‌‌خواهند تا ثابت کنند صدف‌ها در طرفة العینی خَزف‌ها را کنار می زنند تا عشق فوتبال‌های موطن دهداری بزرگ، روی بوریای نخ‌نما شده پایکوبی و بهانه‌ای برای خلاص نشدن از عیش با توپ چرمی پیدا کنند.
فوتبال لغت لامحال در «خرماستان‌»هاست. به‌هق‌هق ماهی‌ها در اعماق آب‌های سرکش دجله قسم!

سیدحمید سجادی، وزیر ورزش و جوانان در روز درختکاری، ۳۶ اصله نهال در ورزشگاه آزادی تهران کاشت. او در این مراسم اظهار داشت: «در این روز ارزشمند و هفته‌ای که برای پاسداشت جنگل‌هاست، عزیزان در شرکت توسعه و مجموعه آزادی برنامه‌ریزی کردند تا این مراسم انجام شود. این درختان به نام شهدای ورزشکار نامگذاری شده‌اند. بخشی دیگر برای مدال آوران طلای المپیک و پارالمپیک بود که برای اولین بار انجام شد. مجموعه‌ای از نام‌های بزرگ داشتیم که نقطه عطفی در کنار مدال‌آوری در ورزش است و خوشحالم دوستان به این موضوع فکر کرده و به آن پایبند هستند.» او همچنین درباره اینکه بعد از 24 سال سهام سرخابی‌ها روز 15 اسفند به هواداران واگذار شد، گفت: «تبریک می‌گویم. روز بزرگ و تاریخی را پشت‌سر گذاشتیم. مرحله اول استقبال خوبی بود که حدود 200 هزار نفر برای پرسپولیس و حدود 180 هزار نفر برای استقلال استقبال شد. این مرحله اول بود و تا پایان شهریور بخش مهمی از این سهام یعنی 51 درصد به‌تدریج انجام می‌شود. مردم تا الان استقبال خوبی داشتند. تشکر اصلی را از رئیس جمهور دارم که اگر تلاش و نگاه مثبت او نبود این اتفاق نمی‌افتاد. حمایت او باعث شد این نگاه اصولی و درست در ورزش کشور کارش را آغاز کند و امیدوارم سنگ بنای خوبی در ورزش کشور باشد و این دو باشگاه مردمی با حمایت مردم روزگار خوبی داشته باشند و مردم راضی باشند.» سجادی درباره حضور تماشاگران در استادیوم، عنوان کرد: «فدراسیون باید پیگیر باشد و ما از خدا می‌خواهیم تماشاگر بیاید. حال و هوای استادیوم با تماشاگر با استادیوم خالی، خیلی متفاوت است.»

اولین روز اردوهای تیم ملی کشتی فرنگی برای حضور در پیکارهای قهرمانی سال ۲۰۲۲ آسیا در مغولستان از روز یکشنبه آغاز شد اما محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در اردوی روز یکشنبه و دوشنبه شرکت نکرد تا شایعاتی در خصوص قهر سرمربی پرافتخار کشتی فرنگی ایران مطرح شود. بر همین اساس بهروز حضرتی‌پور، مربی تیم ملی کشتی فرنگی درباره این موضوع به ایسنا گفت: «شایعات مطرح شده درخصوص قهر بنا صحت ندارد. بنا به دلیل مشکلات شخصی و بیماری فرزندش نتوانست روز یکشنبه وارد اردو شود و قرار است امروز (سه‌شنبه) اولین تمرین کشتی زیرنظر سرمربی تیم ملی برگزار شود. صبح دوشنبه نیز تمــرین مرور فــــن داشتیم که بـا حضور مربیـان تیــم مـــلــــی و بـــــــا هــــمـــاهــنـــگی محمد بنا برگزار شد.»