گروه فرهنگی: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت: شبکه تلویزیونی المنار لبنان در جنگ روایت‌ها موفق بوده و به عنوان یکی از قوی‌ترین سنگرهای رسانه‌ای برای جلوگیری از تحریف واقعیت‌ها شناخته شده است. محمدمهدی اسماعیلی
- شنبه ۷ اسفندماه- در جریان سفر به بیروت برای شرکت در هفته فرهنگی ایران در لبنان، ضمن بازدید از استودیوهای شبکه تلویزیونی المنار با رئیس این شبکه دیدار و گفت‌وگو کرد.
وی در حاشیه این دیدار با بیان اینکه شبکه المنار همواره در حوزه مقاومت پیشتاز بوده و خوش درخشیده است، تأکید کرد: با رصد اخبار این شبکه می‌توان صداقت و امانتداری را در روایت‌ها دید، کاری که هر رسانه‌ای باید به آن معتقد باشد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، با تأکید بر اینکه برای مقابله با شبیخون رسانه‌ای علاوه بر تخصص نیاز به ایمان هم هست، افزود: شبکه المنار به خاطر تقرب به اهل بیت و شهدا توانسته است در فضای رسانه‌ای بدرخشد.
اسماعیلی با تقدیر از مدیران و خبرنگاران این شبکه رسانه‌ای، گفت: امیدواریم بتوانیم جریان رسانه‌ای در منطقه را به کمک رسانه‌هایی مثل شبکه المنار تقویت کنیم.  وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، تأکید کرد: در ابتدای کار دولت مردمی به ریاست آیت‌الله رئیسی، ایشان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را مکلف کردند تا در بازار رسانه‌ای جهان بویژه منطقه تلاش و حضور جدی و تأثیرگذاری داشته باشیم. این اقدام در دستور کار این وزارتخانه است و امیدواریم با همکاری شبکه المنار بتوانیم سنگر جدید و قوی رسانه‌ای در این حوزه ایجاد کنیم. اسماعیلی در پایان ابراز امیدواری کرد که این سفر به لبنان منشأ تحولات جدید در حوزه رسانه‌ای دو کشور شود.
سفر به لبنان، گامی در جهت تقویت روابط فرهنگی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که برای حضور در هفته فرهنگی ایران در لبنان به این کشور سفر کرده، در جدیدترین پست توئیتری خود سفر به لبنان را گامی در مسیر تلاش برای تقویت روابط فرهنگی و پیوند اهداف و مسائل خواند. محمدمهدی اسماعیلی در این توئیت نوشت: «سفر به کشور لبنان به دعوت برادر محمد المرتضی وزیر فرهنگ لبنان، گامی در مسیر تلاش برای تقویت روابط فرهنگی و پیوند اهداف و مسائل است. ما مراسم و آیین‌های هفته فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را در لبنان که کشور فرهنگ، مقاومت و عزت است، گرامی می‌داریم.»

وصال روحانی
روزنامه‌نگار
«ابدی‌ها» کاراکترهای محبوب کارتونی در شکل جدیدشان در قالب انسان‌های زنده و حتی در تصویری که چلوژائو فیلمساز مستقل زن چینی از آنها به‌دست می‌دهد، باز با شکل‌های متعددی به یکدیگر پیوند خورده‌اند و شماری از آنها همان نشانه‌ها و لباس‌ها و ابزاری را دارند که به رنگ‌‌های شفاف آبی و طلایی است و آنها را همواره از سایرین متمایز ساخته است.
آنها چه با این نشانه‌ها و چه بدون آن پیوسته در حال مبارزه با هر عامل تباهی بوده‌اند و این طیف هم موجودات دایناسور مانند را شامل شده و هم اشراری را که کاری جز مستهلک کردن زمین ندارند. هرچه هست، وظیفه استمرار بخشیدن به این وظایف مهم و به واقع ادامه دادن به فروش‌های قریب به یک میلیارد دلاری این‌گونه فیلم‌ها به فیلمسازی سپرده شده که در عمر 39 ساله خود فقط فیلم‌های مستقل و کم‌هزینه و با مضامین کاملاً ضد هالیوودی ساخته است و همین مسأله این ابهام و بیم را آفریده بود که وی به سبب یکی نبودن با این باورها و داشتن طرز تلقی‌های کاملاً متفاوت کم بیاورد و چیزی را بسازد که اگر هم بد و ضعیف نباشد، همان «ابدی‌ها» نباشد که سال‌ها در نسخه‌های نمایشی مجهز به مفصل‌ترین رنگ و لعاب‌های هالیوودی دیده‌ایم و گیشه‌های پرباری داشته‌اند و حالا که به رغم ادامه جولان کرونا سینماها به روند عادی فعالیت‌های خویش بازگشته‌اند، چنان چیزی را تکرار کنند.
اکتفا به حداقل‌ها
البته در نسخه جدید ژائو از روی «ابدی‌ها» که نه به صورت انیمیشنی بلکه با بازیگران زنده ساخته شده هم اتحاد و روحیه مشترک افراد تشکیل‌دهنده آنها جاری و در جای خود محفوظ است و هم با حضور انواع آدم‌ها و تبارها و گرایش‌ها در جمع آنان پی به این نکته می‌بریم که خالقان ابدی‌ها می‌خواسته‌اند از برابری نسل‌ها بگویند. در این جمع سه نفر آسیایی‌اند، دو نفر سیاهپوست هستند و یکی هم لاتین‌تبار است و باز برای متنوع‌تر شدن فردی را می‌بینیم که ناشنوا است و یک اندروید را که هرگز رشد نمی‌کند. طبق قصه ابدی‌ها آنها هفت هزار سال است که به نجات کره زمین از دست خبیث‌ها اشتغال دارند و اگر کسی ادعا کند که تنوع طایفه‌ای و تباری آنها یک چیز بی‌سابقه است، آن را باور نکنید زیرا از 56 سال پیش که ابتدا سریال تلویزیونی فضایی – خیالی «سفر ستاره‌ای» و سپس نسخه‌های سینمایی آن به راه افتاد، سفینه اینترپرایز آنها به همین میزان سرشار از آدم‌ها و تبارها و طایفه‌های پرشمار و نوجوان و بزرگسال و موجودات هیولاوار بوده است. واقعیت امر این است که چلو ژائو به جای ادغام خیال ایده‌آل‌های حرفه‌ای و مؤلفه‌های فیلمسازی خود با روش‌های ساخت کمیک استریپ‌ها تصمیم گرفته است که برای اولین‌بار در عمر هنری‌اش یک فیلم پرهزینه هالیودی را با معیارهای آنان بسازد و شانس‌اش را در این زمینه بیازماید و البته او برخی باورهای جالب و مثبت خود را به نحو ترسیم کاراکترها افزوده و جنبه‌های انسانی آنها را بیشتر و شور کمک‌رسانی‌های مردمی آنان را فزون‌تر ساخته و از جلوه‌های بصری چشمگیری هم سود جسته اما بالاترین دستاورد او این می‌تواند باشد که ناظران بگویند وی فقط به حدود استاندارد و رایج در این زمینه رسیده و این بیش از اینکه یک نوع تمجید باشد، اکتفا به حداقل‌ها به حساب می‌آید.
عذری که موجه نمی‌شود
نسخه «ابدی‌ها»ی چلو ژائو با طول مدت 157 دقیقه‌ای خود بیش از حد کشدار هم هست و اگر قرار باشد دریای فیلم‌های کمیک بوکی مشابه را مبنا قرار دهیم در جایگاه بهتری از سایرین نمی‌ایستد، در نظر بگیریم چهارگانه «اونجرز» 12 گانه «ایکس م» و دوگانه «محافظان کهکشان» را و همین‌طور «اتحادیه عدالت»، «جوخه خودکشی» و «چهار شگفت‌انگیز» را که هر کدام بین دو تا چهار نسخه داشته‌اند تا دریابیم در امر ترسیم اتفاقات بزرگ و ضربه خوردن‌ها و دوباره بلندشدن‌ها به چه حد و اندازه‌های بزرگی دسترسی حاصل آمده و پیشرفت‌ها به کدام حدود رسیده است. به این ترتیب اگر ژانو هم به آن حدود رسیده باشد (که البته نرسیده) کار فوق‌العاده‌ای را انجام نداده است. ژائو با نوع خاص قصه‌گویی‌اش بار درام و رئالیستی ماجرا را بیشتر و در جاهایی تماشاگران را شگفت‌زده کرده ولی این برای سینماگری که سال پیش اسکارهای برترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای «نومادلند» تصاحب کرد، کافی نیست. این هم که گفته شود زمینه تخصصی او همان درام‌های انسانی در قالب محیط‌های کوچک زیستی و به‌صورت «B-Movie»هایی است که با یک صدم هزینه بلاک باسترها ساخته می‌شود، عذر وی را موجه نمی‌کند.
چندوجهی‌هایی که نامیرا    نیستند
در دنیای کنونی هر یک از ابدی‌ها باید خانه‌ای مختص خویش داشته باشند و در عین حال حفظ مأموریت‌های ابدی خود (در هم کوبیدن هیولاها و بویژه باند موسوم به «Deviants») به قصد استمرار حمایت انسان‌ها تا سر حد امکان به روز شوند ولی زندگی آنها از قلم و دوربین چلو ژائو بی‌شباهت به خون آشام‌ها و موجوداتی نیست که در ناکجا آبادهای زمینی و فضایی تنفس می‌کنند.
همیشه تأکید شده که ابدی‌ها به فراخور عنوان‌شان هرگز نمی‌میرند اما در متن قصه این نسخه تازه متوجه می‌شویم که آنها نامیرا نیستند و این‌گونه تغییرات تازه و عجیب به همه کاراکترها بسط یافته است. یکی از آنها ایکاریس با بازی ریچارد مدن است که قرن‌ها با سیرسه (با بازی «جماچان») در هر جای جهان حشر و نشر داشته است و اکنون با موجودی نیمه انسانی و نیمه روبوت (با بازی کیت هرینگتون) هم رفت وآمد دارد. به آنها بیفزایید گیل گامش (دان لی) و پاستوز (برایان تایری هنری) را که بیش از حد چندوجهی و صاحب تعدد
 هویت‌اند.
سایر ابدی‌ها، ماکاری (لورن ریدلاف) و تنا (آنجلینا جولی) هم به آمیزه‌ای از فانتزی و تجسم‌های رئالیستی تبدیل شده‌اند اما این فرایندها سبب شده یک داستان پرطرفدار و مردمی و البته کودکانه و سطحی از منظر یک سینماگر برجسته ولی تک‌رو تبدیل به موجودی غریب شود و در عین بزرگی کوچک جلوه کند. شاید از بدو انتخاب ژائو که ساخت فیلم مستقل و خاص «سوارکار» را هم در کارنامه‌اش دارد، ایجاد چنین وضعیتی قابل پیش‌بینی بود ولی این نیز از شگفتی‌های این کار نمی‌کاهد و سبب کاهش اقبال مردمی از آن نمی‌شود.

مشخصات فیلم

عنوان: «ابدی‌ها»
کارگردان: چلو ژائو
سناریست ها: پاتریک برلی، رایان فیرپو و چلو ژائو
مدیر فیلمبرداری: بن دیویس
تدوینگران: دیلان تیچنور و کریگ وود
موسیقی متن: رامین جوادی
محصول: کمپانی والت دیسنی و مارول
تهیه‌کنندگان: کوین فیگ، نیت مور و ویکتوریا آلونسو
بازیگران: جما چان، ریچارد مدن، آنجلینا جولی، کومیل نانجیانی، سلما هایک، برایان تایری هنری، بری کوگان، دان لی، لورن ریدلاف و کیت هرینگتون

مریم سادات گوشه
خبرنگار
نوزدهمین جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر ششم اسفند ماه امسال در خانه هنرمندان ایران افتتاح شد. جشنی که سال‌هاست به همت سیف‌الله صمدیان دبیر جشنواره تاکنون برگزار شده است. در این جشن از بزرگان بسیاری همچون فخرالدین فخرالدینی، قباد شیوا، کامبیز درم بخش و... یاد می‌شود و بزرگداشتی برایشان برگزار خواهد شد. همچنین برای اولین بار فیلم «کیارستمی مشغول کار است» ساخته سیف‌الله صمدیان به نمایش درمی آید. صمدیان در این‌باره به «ایران» می‌گوید: «این فیلم که به سفارش مرکز ژرژ پمپیدو فرانسه ساخته شده، نخستین‌بار است که در ایران به نمایش درمی‌آید.»
دبیر جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر در ادامه در خصوص بخش‌های این جشن توضیح می‌دهد: «امسال مثل همیشه بخش آزاد و مسابقه جوانان زیر ۲۵ سال را در پنج شاخه عکاسی، گرافیک (پوستر)، کاریکاتور و جشنواره فیلم تصویر با فیلم‌های زیر ۱۵ دقیقه و بالای ۱۵ دقیقه داریم. همچنین مسابقه عکس «ایران ما» که در هفت دوره‌ گذشته بدون محدودیت سنی برگزار شده و نیز بخش «عکس‌های موبایلی» به‌عنوان بخش بسیار جذاب و جهانی از جمله بخش‌های این جشن است.»
بخش ویژه نوزدهمین جشن تصویر سال با نام «افغانستان در چهار دهه گذشته» است؛ صمدیان در این‌باره افزود: «به‌خاطر محدودیت فضای خانه هنرمندان ایران، این بخش در فرهنگسرای نیاوران حوالی عید نوروز برگزار خواهد شد.»
صمدیان در ادامه درباره یادبود هنرمندانی که امسال بر اثر کرونا از میان ما رفتند، گفت: «برای کامبیز درم‌بخش و مهرداد ذوالنور در گالری ممیز فضایی را به آثار این هنرمندان اختصاص داده که طی هجده دوره گذشته خودشان برای نمایش به تصویر سال ارائه‌ کرده‌اند. به‌علاوه در تصویر سال نوزدهم شبی به کامبیز درم‌بخش اختصاص داده شده که فیلم «سینمای کاغذی» ساخته جواد آتشباری نمایش داده خواهد شد.
 مراسمی هم برای ایران درودی عزیز که همیشه در کنار تصویر سال بوده و حمایت‌های بسیار صمیمانه‌ای داشته، برگزار می‌شود. شبی هم به فرشته طائرپور که هم خودش و هم دختر نازنینش غزل شاکری همیشه در کنار تصویر سال بودند، اختصاص داده شده که با نمایش فیلم «آینه‌های روبه‌رو» به تهیه کنندگی زنده‌یاد فرشته طائرپور همراه خواهد بود که تداعی و بزرگداشتی برای این تهیه‌کننده عرصه سینمای کودک و بزرگسال است.»
او گفت: «سیزدهم اسفند همزمان با روز تولد نودسالگی فخرالدین فخرالدینی، از پیشگامان عکاسی پرتره در ایران، آیین تجلیلی برای این هنرمند برگزار خواهد شد. و همچنین آیین تجلیل از قباد شیوا، که از سی سال قبل تا الان چه با مجله تصویر، چه با طراحی پوستر جشن تصویر سال یا با ارائه آثار سالانه خودش در بخش پوستر، همیشه در کنار ما بوده، برگزار می‌شود.»

چراغ هنر کاریکاتور در رسانه زنده است
داوود احــــــمــــــــــدی مونـــس(آروین) گردآورنده و داور این جشن درباره بخش کاریکاتور می‌گوید: «از سال 94 تاکنون هر سال در این جشن گزارشی از کاریکاتور در مطبوعات و رسانه‌های خبری منتشر شده، جمع‌آوری و ارائه کردیم و در نهایت به مجموعه‌ای که روی دیوار خانه هنرمندان است رسیدیم. همچنین یک گزارش مصور هم از احوالات کاریکاتورها طی 6 سال گذشته تاکنون داریم.»
 او درباره آمار آثار ارسالی در جشن امسال تصریح کرد: «سه سال پیش حدود 4500 کار منتشر شد اما امسال کمتر از 1000 اثر داشتیم. بنابراین امسال آمار کاریکاتور بسیار کمتر بود.» احمدی در ادامه تصریح کرد: «در داوری نگاه سیاسی به آثار نداشتیم و تمام کاریکاتورهای رسانه‌ها را فرای جناح و دسته‌بندی‌های سیاسی بررسی و داوری کردیم. اکنون از 70 کاریکاتوریست، 93 اثر روی دیوار خانه هنرمندان است. و اینها همه با حمایت آقای صمدیان انجام شده است. قطعاً کارهایی هم از شهرستان‌ها در این دوره جا مانده است که خود هنرمندان تحویل نداده ‌اند و امیدوارم در سال‌های دیگر تمام هنرمندان کشور در این جشن آثارشان را ارسال کنند. خدا را شاکرم که چراغ این هنر در رسانه
زنده است.»
او افزود: «در سال آینده باید به سمت فضای مجازی هم حرکت کنیم، چرا که بسیاری از هنرمندان آثارشان را در فضای مجازی منتشر می‌کنند.» احمدی درباره زنده یاد کامبیز درم‌بخش گفت: «کرونا امسال این هنرمند را از ما گرفت. راز حیات درم‌بخش کار او بود. در حقیقت راز حیات هنرمندان این رشته کار و قلم‌شان است. اگر رسانه‌ها از هنرمندان حمایت نکنند حس زنده بودن و شور و شوق از کاریکاتوریست‌ها گرفته می‌شود. کاریکاتوریست با هنرش در تاریخ رسانه زنده
می‌ماند.»
همچنین طبق گفته داوران بخش عکس، اواخر این هفته عکس‌ها داوری وارزیابی خواهد شد.

این جشن نگاه خاصی به هنر تجسمی
 علی قلم‌سیاه از داوران بخش عکس می‌گوید: «هنوز داوری بخش عکس به اتمام نرسیده که بخواهم آن را ارزیابی کنم. سالیان سال است که کتاب تصویر سال از همین عکس‌های برگزیده به معرفی عکاسان بخصوص عکاسان جوان آنهایی که استعداد خاص دارند، پرداخته و این به همت استاد صمدیان است. شوق و علاقه ایشان و رویکردشان باعث شده این جشن نگاه خاصی به هنر تجسمی داشته باشد. سابقه عکاسی استاد صمدیان حداقل به 40 سال قبل بازمی‌گردد. بنابراین ایشان تیم خوبی برای این کار دارند.»
گفتنی است در این جشن در بخش پوستر، مهدی مهدیان، مازیار زند و فرشید پارسی‌کیا، در بخش کاریکاتور احمد عربانی، جمال رحمتی و پیام پورفلاح، در بخش عکس، علی قلم‌سیاه، کیمیا رهگذار و عباس کوثری داوران نوزدهمین جشن تصویر سال هستند.

1 فیلم وسترن «هر چه قوی‌تر، سخت‌تر زمین می‌خوری» طی مراسمی به‌عنوان بهترین فیلم «جوایز تصویر NAACP» شناخته شد و با دریافت پنج جایزه، جوایز تصویر امریکا را درو کرد و در صدر این رویداد هنری قرار گرفت. ویل اسمیت برای ایفای نقش در فیلم «شاه ریچارد» موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد شد و جایزه بهترین بازیگر زن هم به «جنیفر هادسون» برای ایفای نقش در فیلم «احترام» رسید. هادسون همچنین توانست جایزه «سرگرم‌کننده سال» را از آن خود کند. سریال «ناامن» نیز توانست جایزه بهترین سریال کمدی را از آن خود کند و خالق و ستاره آن یعنی «آیسا ری» هم موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر زن یک پروژه کمدی شد.
سریال‌های شبکه‌های تلویزیونی شب خوبی را پشت سر گذاشتند و آنجلا بست توانست برای نقش‌آفرینی در سریال «۹۱۱» برنده جایزه بهترین بازیگر زن سریال درام شود و استرلینگ کی. براون هم برای «این ما هستیم» جایزه بهترین بازیگر مرد سریال درام را به خود اختصاص داد./مهر

2 یکی از تابلوهای نقاشی که «ون‌گوگ» نقاش مشهور هلندی در دوران حضور در آسایشگاه روانی خلق کرده است به‌زودی در یک حراجی به مزایده گذاشته می‌شود. تابلو نقاشی «زمین‌های اطراف آلپیلس» که در سال ۱۸۸۹ توسط «وینسنت ون‌گوگ» نقاش نامدار خلق شده است، ماه آینده برای نخستین‌بار به مزایده گذاشته می‌شود. نکته قابل‌توجه درباره «زمین‌های اطراف آلپیلس» این است که «ون‌گوگ» این نقاشی را در زمان حضورش در آسایشگاه روانی واقع در فرانسه خلق کرده است. انتظار می‌رود این تابلو نقاشی در حراجی هنر قرن بیستم کریستیز به قیمت حدودی ۴۵ میلیون دلار به فروش برسد. این تابلو منظره از زمانی که خلق شده است تاکنون در مجموعه‌های خصوصی نگهداری شده است و هرگز برای عموم مردم به نمایش گذاشته نشده است. «ون‌گوگ» پس از مشکلاتی که در نهایت منجر به بریده شدن گوشش توسط خودش شد، حدود یک سال را در این آسایشگاه روانی سپری کرد. او این نقاشی را به پستچی هدیه داد که در دوران زندگی‌اش در «آرل» با او دوست شده بود. /ایسنا


3 دو جشنواره بین‌المللی عکس در ژاپن و هندوستان از عکاسان ایرانی تقدیر کردند. در جشنواره بین‌المللی عکس «آساهی شیمبون» ژاپن، عکس «تنها» از احمد خطیری موفق به دریافت مدال تقدیر جشنواره شد. در این جشنواره بیش از ۹ هزار عکس از ۵۳ کشور ارزیابی و در نهایت ۱۰۶ عکس برای نمایشگاه انتخاب شد. همچنین در جشنواره بین‌المللی عکس «مسیر سایه‌ها» که در کشور هندوستان برگزار شد، عکس «موج و صخره» از ایمان یدملت، تقدیر هیأت داوران جشنواره و عکس‌های «سیما» و «چشم‌های الینا» از محمد استکی، تقدیر انجمن عکاسی هندوستان را کسب کردند. در این دو جشنواره که زیر نظر فدراسیون بین‌المللی هنر عکاسی (فیاپ) و PSA برگزار شد، آثاری از عکاسان عضو کلوپ عکس فوکوس (نمایندگی فیاپ در ایران) شامل محمد استکی، ایمان یدملت، امیدرضا پورنبی، کیارنگ علایی، میرعلی پرندک، آرلن کشیشیان، عطیه نیکنام و فرانک سجادی هزاوه پذیرفته شدند. تصویر ساحلی که در این گزارش درج شده «موج و صخره» نام دارد و کاری از «ایمان یدملت» است. /ایسنا