کاتیمرینی (یونان)
آتن در حال پیگیری مسأله پهپادهای ترکیه است و آنها را خطری برای خود می‌داند. به همین دلیل نیز در تلاش برای اقدامات دیپلماتیک متقابل دربرابر پرواز این پهپادها در نزدیکی مرزهای سایر کشورهاست. واکنش‌های سازمان ملل نیز حاکی از آن است که این دست اقدامات ناقض حقوق بین‌المللی تلقی می‌شود.

واشنگتن پست (امریکا)
مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک 2022 در چین نشان‌دهنده پیام این کشور به جهان درباره حرکت جامعه مذکور به سوی ساخت جامعه‌ای با آینده‌ای مشترک برای بشریت است. چیزی که چین به عنوان شعار این بازی‌ها نیز انتخاب کرده و بازتابی از فلسفه سیاسی شی جین پینگ به عنوان رئیس جمهور این کشور است.

نو داچلند (آلمان)
درگیری‌ها بر سر اوکراین بین روسیه و غرب، یک موقعیت عجیب و منحصربه‌فرد است. اگر این تنش‌ها جدی‌تر شوند، شاید امریکا و اتحادیه اروپا بتوانند از اهرم‌های مؤثری در قبال روسیه مانند تحریم استفاده کنند، اما روسیه نیز از اهرمی به نام گاز برخوردار است که به این کشور توان چانه‌زنی می‌بخشد.

بنفشه غلامی/ در حالی که در چند هفته اخیر گروه‌های کردی عراق برای معرفی کاندیداهای اصلی این گروه‌ها برای ریاست جمهوری این کشور، چالشی سخت را از سر گذرانده‌اند، روز گذشته دو روز مانده به نشست پارلمان عراق برای تعیین رئیس جمهوری جدید این کشور، «مقتدی صدر»، رهبر جریان صدر از نمایندگان این جریان خواست، با عدم حضور در این نشست، آن را تحریم کنند. با صدور فرمان این تحریم، کلاف سردرگم انتخاب رئیس جمهوری عراق، پیچیده‌تر از قبل خواهد شد. به گزارش سایت خبری تحلیلی عراقی «شفق نیوز»، در نشست خبری صبح دیروز «حسن العذاری»، رئیس بلوک صدری‌ها در پارلمان عراق به خبرنگاران گفت: «به دستور سید مقتدی صدر تصمیم گرفته شده است تا این جناح مذاکرات با گروه‌های سیاسی را درباره تشکیل دولت متوقف کرده و آنها را به تعلیق درآورد. ضمن اینکه در جلسه تعیین رئیس جمهوری جدید عراق هم بجز حاکم الزاملی که معاون اول رئیس پارلمان است، سایر نمایندگان این جناح شرکت نخواهند کرد.
آغاز جدایی صدر از زیباری
تصمیم نهایی «مقتدی صدر» پس از آن اعلام شد که از یک روز قبل از آن یعنی روز جمعه در پی توئیتی که منتشر کرد، نشانه‌های چرخش او در حمایت از «هوشیار زیباری» عیان شده بود. او در این توئیت به طور آشکار به «هوشیار زیباری» اشاره کرده و خطاب به نمایندگان جناح صدر نوشته بود: «اگر نامزد متحد ما در حزب دموکرات کردستان عراق شرایط لازم را برای ریاست جمهوری ندارد، از نمایندگان خود می‌خواهم به او رأی ندهند. زیرا ما مدافع اصلاحات هستیم نه قدرت و اقتدار.» این در حالی است که «هوشیار زیباری» با توجه به اینکه جناح صدر بزرگترین جناح پارلمانی است، امید زیادی به آن بسته بود و جمعه شب با وجود انتشار توئیت «مقتدی صدر»، به خبرنگاران گفته بود که ائتلاف فراکسیون کردها با جریان صدر و فراکسیون حاکمیت قانون هم راستا است و می‌تواند قانون را در عراق حاکم کند. او همچنین با دلگرمی به حمایت نمایندگان جریان صدر که 73 کرسی از 329 کرسی پارلمان عراق را در دست دارند، مدعی شده بود: «از آنجا که پست ریاست جمهوری به دو سوم آرای اعضای پارلمان عراق نیازمند است، این میزان رأی را در اختیار دارم.» «مقتدی صدر» در حالی از حمایت از «هوشیار زیباری» پشیمان شده است که معرفی او به عنوان یکی از دو کاندیدای اصلی انتخاب رئیس جمهوری جدید عراق در بین 25 نامزدی که برای احراز این پست معرفی شده‌اند، با چالش‌های زیادی همراه بوده است. علت آن نیز به اختلاف نظر بین کردها و اشاره حامیان اتحادیه میهنی کردستان به قوانین نانوشته بین کردها بر می‌گردد. طبق قوانینی که از سال 2005 میلادی به این سو بر سپهر سیاسی عراق حاکم شده است، رئیس پارلمان از بین سنی‌ها، نخست‌وزیر از بین شیعیان و رئیس جمهور از بین کردهای این کشور انتخاب می‌شوند. در بحث انتخاب نامزد اصلح برای پست ریاست جمهوری نیزکردها در توافقی نانوشته، به این اتفاق نظر رسیده بودند که ریاست اقلیم کردستان به حزب دموکرات تعلق داشته باشد و ریاست جمهوری نیز از آن اتحادیه میهنی کردستان باشد. اما اخیراً حزب دموکرات کردستان عراق اقدام به معرفی «هوشیار زیباری» برای احراز پست ریاست جمهوری این کشور کرد که خود به معنای نقض این توافق نانوشته بود. اتحادیه میهنی کردستان بر همین اساس بر نامزدی «برهم صالح» برای احراز پست ریاست جمهوری عراق تأکید دارد که هم‌اکنون نیز بر همین کرسی نشسته و به اعتقاد ناظران دارای محبوبیت بسیاری برای کسب دوباره این سمت است.
چرا زیباری را نمی‌خواهند
این در حالی است که معرفی «زیباری» نه تنها باعث خشم اتحادیه میهنی کردستان عراق شده که ناراحتی بسیاری از نمایندگان پارلمان و همچنین مردم این کشور را به دنبال داشته است. دلیل اصلی این ناراحتی‌ها هم سابقه کاری و حرفه‌ای «هوشیار زیباری» است.  «زیباری» که نسبت فامیلی با «مسعود بارزانی» دارد، در سال‌های 2005 تا 2014 وزیر خارجه عراق بود و پس از آن در دولت «حیدر العبادی» به عنوان وزیر دارایی انتخاب شد. او این سمت را تا سال 2016 یعنی تا زمانی که متهم به فساد مالی و حیف و میل اموال عمومی شد،  در دست داشت و پس از آن با استیضاح از وزارت دارایی کنار گذاشته شد.  به همین دلیل بسیاری از نمایندگان و مردم عراق انتخاب وی به عنوان رئیس جمهوری این کشور را اهانت به قانون و قوه مقننه این کشور می‌دانند.  برخی از منتقدان جناح صدر نیز در روزهای اخیر به این جناح که در شعارهای انتخاباتی‌اش در جریان انتخابات پارلمانی داعیه مبارزه با فساد را داشت، انتقاد کرده و حمایت این جریان از «زیباری» را برخلاف شعارهای انتخاباتی این جریان دانسته بودند. اما با موضع‌گیری جدید «مقتدی صدر» باید منتظر چالش‌های جدید عراق در انتخاب رئیس جمهوری این کشور باشیم.

مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور سابق امریکا از دونالد ترامپ به دلیل این ادعا که پنس قدرت تغییر نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 را داشت، انتقاد کرد. به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آناتولی، مایک پنس در کنفرانس انجمن فدرالیستی فلوریدا با انتقاد از ترامپ گفت: کسانی در حزب ما هستند که معتقدند به‌عنوان رئیس جلسه مشترک کنگره، من از اختیارات یکجانبه برای رد آرای کالج الکترال برخوردار بودم. من حق نداشتم انتخابات را لغو کنم. ریاست‌جمهوری متعلق به مردم امریکا و تنها مردم امریکاست. پنس همچنین بار دیگر از ادعای ترامپ مبنی بر تقلب در انتخابات 2020 انتقاد و بر عادلانه بودن آن تأکید کرد، اما دونالد ترامپ بلافاصله به این سخنان جواب داد و او را همانند یک «نوار نقاله خودکار برای کلاغ پیر، میچ مک کانل» خواند و گفت: جایگاه معاون رئیس‌جمهور یک نوار نقاله خودکار نیست. حق با من بود و همه می‌دانند. در صورت وجود تقلب یا تخلفات در مقیاس بزرگ، مناسب بود که این آرا به قوه‌مقننه بازگردانده شود تا آن را کشف کنند. «یک فرصت بزرگ از دست رفت، اما نه برای همیشه، در این میان کشور ما به جهنم می‌رود!»

لاله مهرزاد/ در حالی که اروپا، نگران از عواقب رویارویی‌ها با روسیه، در پی راه‌حل دیپلماتیک با مسکو بر سر مسأله اوکراین است و در این راه، قرار است بزودی رئیس‌جمهور فرانسه و صدراعظم آلمان راهی کرملین شوند، اولین گروه از نظامیان امریکایی پا به خاک شرق اروپا گذاردند.
به گزارش سایت شبکه خبری «یورو نیوز»، اولین گروه از هزار و 700 نظامی که امریکا پیشتر خبر داده بود، آنها را برای مقابله احتمالی با تهدیدهای روسیه علیه اوکراین به اروپا اعزام خواهد کرد، ظهر دیروز در حالی وارد لهستان شدند که به اعتقاد ناظران این حرکت می‌تواند واکنش شدید روسیه را در پی داشته باشد. آنها گروه اول از 3هزار نظامی هستند که چهارشنبه هفته پیش «جو بایدن» قول گسیل آنها به شرق اروپا را به اوکراین داده بود. نظامیانی که گسیل شده‌اند، از زمره نظامیان امریکایی بشمار می‌آیند که اکنون سال‌ها است در پایگاه نظامی امریکا در آلمان مستقر هستند. اقدام تحریک‌برانگیز امریکا در گسیل این نظامیان به بیخ گوش روسیه در حالی صورت گرفته است که روز گذشته دفتر «امانوئل مکرون» خبر داد، در پی تماس تلفنی او با «ولادیمیر پوتین» قرار شده، رئیس‌جمهور فرانسه برای رفع تنش‌ها بین روسیه و ناتو به کرملین رفته و از نزدیک با همتای روس خود مذاکره کند. این سفر در حالی انجام می‌شود که فرانسه یکی از اعضای مهم ناتو است و همواره حامی حل مسأله اوکراین با شیوه‌های دیپلماتیک بوده است.  البته «مکرون» تنها رهبر اروپایی نیست که خواهان مذاکره با روسیه به جای تنش‌آفرینی با آن است. «اولاف شولتز»، صدراعظم جدید آلمان هم در نظر دارد طی دو هفته آینده به اوکراین و همچنین روسیه سفر کرده و با رؤسای‌جمهوری هر دو کشور مذاکره کند. پیش از این دو نیز هفته پیش «رجب طیب اردوغان»، رئیس‌جمهور ترکیه در سفر به کی‌یف و دیدار با «ولودیمیر زلنسکی» تلاش کرده بود بین دو طرف میانجیگری کند.

مردم بحرین روز جمعه با برپایی تظاهرات در مناطق مختلف، سفر وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به منامه را محکوم کردند.
به گزارش خبـــــرگزاری فارس، شـــــرکت‌کننـــــــدگان در این تظاهرات ضمـــــــــن محکوم کردن سفر «بنی گانتز» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به کشورشان، مخالفت خود را با عادی‌سازی روابط منامه و تل‌آویو اعلام کردند.
بنی گانتز  چهارشنبه گذشته در سفری ناگهانی وارد منامه شد. این نخستین سفر یک وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به یک کشور عربی حاشیه خلیج فارس بود. گانتز در این سفر دو روزه نخستین یادداشت تفاهم امنیتی با بحرین را امضا کرد.

کیت کی یرز ، تحلیلگر سیاسی امور خاورمیانه  
‌مترجم: وصال روحانی
هفته پیش برت مک گورک، هماهنگ‌کننده امور غرب آسیا در کاخ سفید مدعی شد امریکا هر کاری را که برای آتش‌بس بین عربستان و یمن لازم بوده، انجام داده و این حوثی‌ها هستند که با مداخله‌های متعدد و متنوع خود سبب استمرار این جنگ 6 ساله شده‌اند.
شاید خوش‌باورها در امریکا با قبول این ادعا، طرف یمنی را در ذهن خود محکوم کنند اما واقعیت امر این است که سعودی‌ها با زیاده‌خواهی‌های همیشگی خود و با اتکا به سلاح‌های پیشرفته امریکایی، سال‌ها است که صنعا را بمباران می‌کنند و زنان و کودکان را می‌کشند. در حالی که پاسخگویی نظامی یمنی‌ها به افسارگسیختگی طرف مقابل سال‌ها بعد از شروع این تهاجم آغاز شد و برای دولت صنعا چاره‌ای جز این اقدام وجود نداشت.
اگر بخواهیم مقصر اصلی‌تر را بیابیم، انگشت‌ها به سمت کاخ سفید می‌رود که یک بار دیگر طراحان نظامی آن دست به یک برآورد غلط از اوضاع کشورهای ملتهب خاورمیانه زده‌اند. در حالی که پرونده بدکرداری‌های خاندان بن سلمان در ریاض بس قطور بوده، پنتاگون به جای مهار عملیات ایذایی آنها، ریاض را تا بن دندان مسلح و ترغیب به تجاوز به یمن کرده است. دفاعیه واهی امریکا درخصوص همراهی‌اش با سعودی‌های متجاوز این است که یمن در تمامی یک ربع قرن اخیر و پس از تقسیم شدنش به دو قسمتی که یکی از آنها دست چپی بوده و دیگری متمایل به راست، همواره با اغتشاش‌ها زیسته است و نباید شرایط ناامن فعلی‌اش را فقط محصول عملیات نظامی سعودی‌ها دانست. به ادعای کاخ سفید، تعدد گروه‌های مسلح نظامی و اغتشاشگرانی که همیشه با دولت صنعا سر عناد داشته‌اند، گویای این است که یمن بالقوه و به‌طور ذاتی به سوی ناآرامی میل دارد.
ولی واقعیت امر این است که امریکا به وضوح نیروهای مخالف در یمن را تقویت کرده و این کشور کوچک غرب آسیایی مظالم هولناکی را در حق ملت خویش متحمل شده و از بی‌تفاوتی‌های جامعه جهانی در این خصوص به ستوه آمده است. اگر کمک‌های برخی کشورهای منطقه به یمن در کار نبود، این کشور اینک زیر بمباران‌های بیرحمانه دولت ریاض کاملاً تسلیم شده بود اما هم ارتش یمن با اتخاذ موضعی قاطع‌تر در این زمینه و هم حوثی‌ها با ورود به مناقشه و پرتاب موشک‌های کارساز دوربرد و میان‌برد به سمت اهداف مورد نظر در بخش‌هایی از خاک عربستان و امارات، ترس را در دل این دو کشور کاشته و نشان داده‌اند که می‌توانند جواب زور را با زور بدهند. درست است که صنعا هنوز بازنده اصلی این مناقشه به حساب می‌آید و به مسائل معیشتی و البته امنیت مردم یمن لطماتی اساسی وارد شده اما وضعیت این کشور با سه چهار سال پیش که در این تقابل فقط کشته می‌داد و رنج می‌برد، تفاوت کرده و دولت‌های ریاض و دوبی مجبور شده‌اند در مورد سیاست‌های تهاجمی خود از نو اندیشه و چاره‌جویی کنند. حال آنکه چاره‌اندیشی صحیح‌تر چیزی است که باید در کاخ سفید صورت گیرد که مأمن همه اقداماتی از این دست است. دونالد ترامپ در زمان زمامداری‌اش کار چندانی با حوثی‌ها نداشت زیرا آنها به عواملی مؤثر در مجادله عربستان با یمن تبدیل نشده بودند اما اینک دولت جو بایدن با وارد کردن نام و اوصاف حوثی‌ها به فهرست ادعایی‌شان درخصوص گروه‌های تروریست بی‌هویت، سعی در گرفتن رضایت سازمان ملل برای سرکوب نظامی آنها یا لااقل قرار دادن آنان در موضع انفعال دارد. اکنون برت مک گورک و امثال او با تأکید بر اینکه هر کس از چین و روسیه سلاح بخرد، حتماً مقاصد تخریبی دارد، سعی در لوث کردن شرایط جنگ نابرابر عربستانی‌ها با یمن و مخدوش جلوه دادن سیمای مقابله‌کنندگان دارند.
این در حالی است که مجادله امریکا با چین در تمامی سطوح یک چیز است و شرایط برخاسته از بمباران‌های ضد انسانی و شبانه روزی صنعا و چند شهر کلیدی دیگر یمنی در سال‌های اخیر توسط جنگنده‌های امریکایی عربستان مسأله‌ای کاملاً متفاوت. امریکا پس از سال‌ها ظلم کردن به ملت بی‌پناه یمن، اخیراً یک کنسول ویژه را به صنعا فرستاده تا پز کشوری را بگیرد که دلش به حال مردم بینوای یمن می‌سوزد ولی واقعیت امر این است که با وجود لغزش حوثی‌ها و سهم آنها در به هم ریختن اوضاع یمن، پنتاگون هم سلاح‌های مرگبار تازه‌ای را به امارات فروخته است و هم در قبال تجاوزات مکرر سعودی‌ها به یمن و ایزوله کردن قطر، سکوت اختیار کرده است. کاخ سفید حتی به ماجرای قتل آشکار جمال خاشقچی، روزنامه‌نگار معترض عربستانی توسط دربار سعودی بی‌تفاوتی نشان داده و بر تخلفات سعودی‌ها دامن زده است. این روندی است که شاید در زمان شروع و شدت گرفتن آن شکی وجود نداشته باشد اما به سبب سازگار نشدن سعودی‌ها و اماراتی‌ها با خواسته‌های انسانی و بحق یمنی‌ها، هیچ پایان مشخصی برای آن متصور نیست.
منبع: Foreign Policy