گروه سیاسی - مریم سالاری / تهران امروز در حالی میزبان «رافائل گروسی»، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهد بود که کمتر از 10 روز دیگر نمایندگان ایران و 1+4 هفتمین دور از مذاکرات خود را برای پیگیری موضوع لغو تحریم‌ها و تعیین تکلیف توافق هسته‌ای آغاز خواهند کرد. حضور «گروسی» در تهران در شرایط کنونی بایسته‌ای است که در تلاقی دو گفتمان متباین که یکی متأثر از تلاش دشمنان ایران به جریان‌سازی و نگه‌داشتن آن در کانون ستیز، دل بسته است و دیگری به دنبال راهکاری مبتنی بر منطق می‌گردد، مورد توجه قرار می‌گیرد. نقطه عزیمت شکل‌گیری این دوگانه به تصمیم یکجانبه امریکا به خروج از برجام باز‌می‌گردد؛ آن زمان که دولت وقت ایران را پس از یک سال به پیگیری سیاست «صبر استراتژیک» و انفعال در برابر محقق نشدن منافع برجامی‌اش واداشت. ناکارآمدی سیاست صبر استراژیک دولت دوازدهم، در نهایت مجلس را به این نتیجه رساند که با ارائه طرحی برای متوقف کردن اجرای پروتکل الحاقی، سطح اقدامات ایران را نسبت به اقدامات طرفین مذاکره، ارتقا ببخشد. اقدامی که ایران سال‌ها پیش اجرای داوطلبانه آن را در قالب توافق هسته‌ای پذیرفته بود تا چنانچه روند همکاری‌های بعدی سمت و سویی مسالمت‌جویانه پیدا کند اما بحرانی که در روند اجرای برجام به واسطه عدم تحقق رفع تحریم‌های امریکا و همچنین سکوت اروپا در قبال آن آغاز شده بود، سبب شد تهران اجرای داوطلبانه این پروتکل را به موجب قانون راهبردی مجلس که حکم به توقف اجرای آن می‌داد، متوقف کند. هرچند که این اقدام هم در چهارچوبِ بندی از برجام صورت گرفت که پیش‌بینی کرده بود ایران می‌تواند در صورت عدم اجرای تعهدات مقابل، اجرای تعهداتش را متوقف کند. با این وجود، این پیش‌بینی مانع از این نشد که آژانس زیاده‌خواهی خود را برای اجرای بی‌کم و کاست نظارت فرابرجامی‌اش بر زبان نیاورد.
با همه اینها مقام‌های ایران برای نشان دادن حسن نیت خود به تفاهم موقت چند ماهه‌ای با آژانس دست یافتند که به موجب آن، همچنان امکان ثبت اطلاعات فعالیت مراکز هسته‌ای را به دوربین‌های آژانس می‌داد اما قرار بر این شد که اگر اختلافات جاری در اجرای برجام حل و فصل نشود، این اطلاعات در اختیار آژانس قرار نگیرد. به‌رغم این تفاهم که جدیدترین شکل آن در بیانیه مشترک ایران و آژانس در شهریورماه امسال پدیدار شد، به وجود آمدن مشکل جدید میان دو طرف، نوع موضعگیری‌های «گروسی» و فضای نشست اخیر شورای حکام را علیه ایران تغییر داد. این مشکل پس از آن بروز پیدا کرد که ایران، امکان نظارت آژانس بر دوربین‌های خود در مراکز هسته‌ای را جهت تعویض باتری و کارت حافظه به استثنای مجتمع هسته‌ای «تسای کرج» فراهم کرد. ممانعت از دسترسی به این مرکز هسته‌ای هم به دلیل بروز اقدامی خرابکارانه از سوی دشمنان بود که آسیب‌هایی خسارت‌بار را برای این مجتمع به بار آورده بود. این امر سبب شد که مدیر کل آژانس به این بهانه از اروپایی‌ها بخواهد در نشست بعدی شورای حکام برای ترغیب ایران به افزودن دسترسی‌های بیشتر فشار وارد کنند. «گروسی» همزمان هم از ایران می‌خواست تا به تهران سفر کند و مشکلات جاری را در گفت‌و‌گو با رئیس سازمان انرژی اتمی و وزیر امور خارجه به بحث بگذارد. این تحولات در حالی جریان داشت که علی باقری، مسئول پیگیری پرونده مذاکرات لغو تحریم‌ها سفر مدیر کل آژانس به تهران را منوط به نهایی شدن رایزنی‌هایی می‌دانست که در هفته‌های اخیر میان ایران و آژانس به جریان افتاده بود. باقری در این رابطه عنوان کرده بود که «گروسی» زمانی به تهران سفر می‌کند که بی‌تردید اختلافات جاری میان ایران و آژانس سمت و سوی مناسبی پیدا کرده باشد. حالا به نظر می‌رسد که حضور مدیرکل آژانس در تهران که پیش از برگزاری نشست شورای حکام و آغاز مذاکرات احیای برجام صورت گرفته است، ممکن است نشانه روشنی برای استمرار همکاری مسالمت‌آمیز تهران و آژانس باشد.
نادیده گرفتن هشدار تهران نسبت به «نفوذ»
با همه اینها قابل انتظار است که رابطه ایران و آژانس که در سال‌های گذشته زیر سایه تلاش مقام‌های صهیونیستی و محافل اطلاعاتی وابسته به این رژیم و کشورهای همسوی آن فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذرانده، همچنان در کانون تلاش جریان سازان قرار گیرد. فشارهای اخیر آژانس زیر سایه فشار این گروه‌ها و کشورها را نمی‌توان پایان یک داستان دانست بلکه باید ادامه رویدادهای دیگری پیرامون نحوه همکاری ایران با این مرجع بین‌المللی که استقلال آن مورد تردید است، برشمرد. ایران همواره در سال‌های گذشته از نادیده گرفتن حساسیت‌های موجود پیرامون روند اطلاع‌رسانی و اقدامات نظارتی آژانس بر فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان ابراز نارضایتی کرده اما با پاسخ روشنی رو‌به‌رو نشده است. ترور شماری از دانشمندان هسته‌ای کشورمان در سال‌های گذشته نشان از آن داشت که حساسیت آژانس به حراست از اطلاعات مربوط به کشورهای عضو بویژه ایران به اندازه‌ای نبوده که از اقدامات جاسوسی و حرفه‌ای نهادهای اطلاعاتی اسرائیل و غرب ممانعت به عمل آورد؛ رویدادی که گواه حضور چهره‌هایی در سطوح مختلف این سازمان بین‌المللی برای نفوذ و وارد کردن ضربات امنیتی به ایران بود. این در حالی بود که آژانس گوش شنوای چندانی برای هشدارهای تهران نداشت و همین امر سبب شد مقام‌های کشورمان اقدامات حراستی و امنیتی خود را هنگام ورود بازرسان آژانس به تهران و روند نظارتی آنها به بالاترین سطح ممکن برسانند. ممانعت از ورود یک بازرس زن آژانس به تأسیسات هسته‌ای نطنز در آبان ماه 98 در پی افزون شدن همین ضریب حساسیت به نادیده‌انگاری هشدارهای تهران بود.
در مجموع به نظر می‌رسد تشدید حملات جریان‌های ضد ایرانی که این روزها به بهانه اختلاف‌نظر ایران و آژانس دوباره به بالاترین سطح خود رسیده، فارغ از اینکه در بحبوحه جدال مستمر سرویس‌های غربی علیه ایران جریان یافته است، از جمله نتایج آتشی است که امریکا با خروج یکجانبه از برجام و تصویب تحریم‌های جدید برافروخته است. اما در نمایی کلی‌تر، بازتاب عینی این واقعیت آن است که اسرائیل با همراهی نهادها و محافل غربی وابسته به خود می‌کوشد با پمپاژ اخباری ساختگی و ادعاهایی موهوم، آژانس را به مانع مهمی برای جلوگیری از حل اختلافات در زمینه موضوعات هسته‌ای تبدیل کند؛ تلاشی که ایران نسبت به ابعاد آن وقوف کامل دارد و بخشی از اهداف سفر جدید «گروسی» و تفاهمات احتمالی در بی‌اثر کردن چنین تلاش‌هایی در همین زمینه ارزیابی می‌شود. از این رو همکاری‌های قریب‌الوقوع برای سامان دادن به مشکلات جاری، هدفی است که کشورمان دنبال می‌کند و درستی این کار خود را در رایزنی‌های ثمربخش با مدیر کل آژانس و دعوت از او برای استمرار روند همکاری با آژانس آشکار کرده است.

فریدون عباسی
رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی
مسئولان کشور ما باید به این باور برسند که مجامع بین‌المللی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته‌اند در جهت منافع فاتحان این جنگ بخصوص کشورهای غربی و در رأس آنها امریکا حرکت می‌کنند. قوانین، مطابق نظر آنان نوشته شده، کارمندان از سوی آنان تأمین می‌شوند و بودجه هم از سوی همان کشورها تخصیص می‌یابد و تنها بخش‌هایی را از سایر کشورها می‌گیرند که البته در مقابل خدمات آنچنانی به آنها داده نمی‌شود.
این موضوع درخصوص سازمان بین‌المللی انرژی اتمی هم صدق می‌کند. ساختار و شاکله این سازمان از سوی کشورهای دارای بمب هسته‌ای ایجاد شده و کار آن هم محدود کردن کشورهای دیگر برای عدم دسترسی به فناوری بالای هسته‌ای است تا مبادا سازنده سیستم‌های قابل کنترل شوند.
اگر کشوری بتواند سازنده کامل رآکتور هسته‌ای یعنی سیستم قابل کنترل آزاد کردن انرژی شود و بتواند روی این سیستم ایمنی و کنترل را قرار دهد، به دانش کامل هسته‌ای دست پیدا می‌کند. به همین دلیل تعدادی از کشورهای جهان، از طریق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به گونه‌ای عمل می‌کنند که کشورهای عضو این سازمان حتی نتوانند به سوی ساخت رآکتور گام بردارند. از همین رو است که تنها تعدادی از کشورها، دنیا را بین خود تقسیم کرده‌اند و بر این مبنا هرکدام از کشورهای عضو سازمان باید برای استفاده از انرژی هسته‌ای تحت تیول یکی از چند کشور خاص باشند و تحت نظر یکی از کشورهای فرانسه، انگلیس، امریکا، آلمان، روسیه و اخیراً هم چین کار خود را انجام دهند.
در این میان حتی کشورهایی مانند هند و پاکستان که در رقابت با هم قرار دارند اگر به انفجار هسته‌ای دست یافتند، ساخت رآکتور بدون دخالت مقامات خارجی و بالانس قدرت از سوی آنان، برایشان مقدور نیست.
هند از لحاظ جمعیت در مقابل چین قرار دارد و می‌تواند توسط دیگران برای کنترل چین بکار گرفته شود، چین می‌تواند کره شمالی را تغذیه کند و آن کشور طرف بقیه کشورها باشد و... این مناسبات در دنیا باید عمیق‌تر مورد بررسی قرار بگیرد.
رافائل گروسی مدیرکلی است که انتخاب او از طریق لابی انجام شده است. او پیش از این رئیس دفتر آقای آمانو مدیرکل سابق سازمان انرژی اتمی بوده است. به عبارتی او به نحوی از سوی برخی کشورها انتخاب شده تا ابتدا دفتر مدیرکلی را اداره کند و بعد فوت آمانو مدیرکل آژانس شود. اگر به ملیت و سابقه تحصیلی و کار او در آژانس هم نگاهی بیندازیم می‌توانیم او را با کشورهای متخاصم ایران مرتبط بدانیم. پس اینگونه نیست که او بتواند و اساساً بخواهد که به نفع ما کار کند. حال، آیا ایشان امانتداری می‌کند؟ به نظر نگارنده، اساساً آژانس جای امانتداری نیست و هر فردی هم که مدیرکل یا بازرس این سازمان شود،‌ نمی‌تواند امانتدار خوبی باشد. حتی اگر یک بازرس و کارمند، هیچ سابقه‌ای در سرویس‌های امنیتی کشور خود نداشته باشد وقتی از کشوری مانند ایران اطلاعات جمع کرده و آنرا وارد کامپیوترهای آژانس می‌کند،‌ یا از طریق ایمیل آنها را ارسال می‌کند، سرویس‌های جاسوسی براحتی به آن اطلاعات دست پیدا می‌کنند. حتی شاهد هستیم که در برخی مواقع چگونه برخی از رسانه‌ها، زودتر از موعد خبر می‌دهند که چه اتفاقی قرار است رخ دهد. آنها می‌خواهند توانمندی‌ خود در دسترسی به اطلاعات سازمان‌های بین‌المللی را نشان دهند. پس ما نباید انتظار داشته باشیم که آقای گروسی به ایران بیاید و مسأله‌ای را که به نفع ما باشد دنبال کند. سفر او بیشتر حاوی این پیام است که بخواهد بترساند و بگوید که اگر این کار را انجام دهید، آنها (برخی از کشورها) اجازه نمی دهند. سفرهای مدیرکل تا حالا دستاورد ویژه‌ای برای ما نداشته است؛ چه در زمان آمانو،‌ چه در دوره البرادعی و چه در حال حاضر.

اجلاس امنیتی «گفت‌و‌گوهای منامه» که هر سال از سوی مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک (اندیشکده‌ای انگلیسی) در بحرین برگزار می‌شود، در نشست اخیر خود که روز جمعه آغاز شده و تا روز گذشته ادامه پیدا کرده است، به محفلی برای طرح ادعاهای ضد ایرانی مقام‌های امریکا و اسرائیل تبدیل شده است. بعد از سخنرانی دو روز پیش «لوید آستین» وزیر دفاع امریکا که مدعی نقش ایران در بی‌ثبات‌سازی منطقه‌ای شد، «ایال هولاتا» مشاور امنیت داخلی رژیم صهیونیستی نیز روز گذشته در سخنانی در این اجلاس ادعاهای بی‌سند و بی‌اساس تل‌آویو علیه فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را تکرار کرد. «ایال هولاتا» در این سخنرانی، ضمن تکرار ادعاها و لفاظی‌ها علیه برنامه هسته‌ای، درباره فناوری پهپاد‌های ایران نیز موضعگیری کرد و سپس مدعی شد: «اگر ایران به سلاح‌های اتمی دست یابد، این منطقه وارد یک مسابقه برای تسلیحات اتمی خواهد شد.»
این چندمین بار است که مقام‌های اسرائیلی، تهران را به بی‌ثباتی در منطقه متهم کرده و ماهیت فعالیت‌های هسته‌ای آن را تسلیحاتی اعلام می‌کنند. اتهاماتی که به پشتوانه تهدیدات نظامی تکرار می‌شود تا دست‌کم اینگونه ارزیابی شود که مقام‌های اسرائیلی حتی اگر نتوانند از همپیمانی امریکا و معدود کشورهای عربی، جبهه‌ای برای حمله نظامی به ایران درست کنند، خود قادر خواهند بود به تنهایی به ایران حمله کنند! تنها چند روز پس از آنکه کشورمان اعلام کرد درصدد است رایزنی‌های دیپلماتیک خود را برای احیای توافق هسته‌ای با کشورهای طرف این توافق از سر گیرد، منابع اسرائیلی ادعا کردند که تل‌آویو 1.5میلیارد دلار بودجه برای تقویت قابلیت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران اختصاص داده است. فارغ از درستی یا نادرستی این ادعا و در شرایطی که همواره رژیم صهیونیستی سبب‌ساز ناامنی در منطقه بوده است، ایران کشورهای عربی را به گفت‌و‌گو فرا خوانده است و از سوی دیگر اسرائیل، بی‌محابا تهران را به دلیل ادعاهای اثبات نشده به یک جنگ نظامی تهدید می‌کند. حال آنکه خود اسرائیل با بهره‌مندی از تسلیحات هسته‌ای نظامی تاکنون زیر بار پذیرش مقررات پادمان هسته‌ای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نرفته و به انتقادات کشورهای عضو آژانس هم وقعی ننهاده است.
وجه دیگر تهدیدات موهوم تل‌آویو علیه ایران توجه به این واقعیت است که این ادعاها هرگز از شعار فراتر نرفته و امکان اجرا نیافته است. در بی‌حاصلی این شعارها همین بس که این رژیم سال‌های گذشته و در خلال جدال‌های فرسایشی در منطقه زیر ضرب توان میدانی جمهوری اسلامی و جبهه مقاومت قرار گرفته و در عمل امکان عملی کردن تهدیدات بی‌حاصل ضد ایرانی خود را نیافته است. بی‌تردید می‌توان تلاش برای برقراری رابطه دوستی با شماری از کشورهای عربی منطقه خاورمیانه را تلاشی برای پشتوانه‌سازی در مواجهه با ایران به شمار آورد. به نمایش گذاشتن یک وجهه صلح طلبانه از سوی اسرائیل با فریب و همراهی معدودی از کشورهای عربی نشان می‌دهد که این رژیم درصدد القای برآمدن جبهه‌ای مقتدر در برابر جبهه مقاومت با نقش‌آفرینی ایران است. اگرچه روابط پیدا و پنهان این دسته از کشورهای عربی با اسرائیل در سال‌های اخیر جریان داشته است اما بازتاب این روابط در قالب یک توافق سازش با هدف عادی‌سازی این مناسبات اهدافی فراتر از یک رابطه دوستی را جست‌و‌جو می‌کند. تردیدی وجود ندارد که اسرائیل با افزودن بر متحدان منطقه‌ای خود می‌کوشد جبهه جدیدی برای مقابله با نقش و نفوذ گسترده منطقه‌ای ایران به وجود آورد. اقدامی که مقام‌های نظامی کشورمان، نسبت به وقوع آن هشدار داده و اعلام کرده‌اند که جنگ‌افروزان باید منتظر پیامدهای سازش‌های موهوم خود باشند.

واژگونی خودروی نماینده نائین

 خبر اول اینکه، الهام آزاد نماینده مردم نائین و خور و بیابانک در مجلس به علت واژگونی خودرو در بیمارستان بستری شد. خانه ملت گزارش داده که بر اساس پیگیری‌های صورت گرفته حال عمومی ایشان مساعد و در بیمارستان حشمتی نائین تحت درمان است.

براندازی با سس گوجه فرنگی!

 خبر دیگر اینکه، باشگاه خبرنگاران در گزارشی نوشت که دو فیلم از لحظه ورود محمد نوری‌زاد - عضو اپوزیسیون ضد انقلاب و محکوم امنیتی - به منزلش پس از آزادی از زندان منتشر شده است که نشان می‌دهد در فیلم اول، او در حالی که عصا به دست دارد و چند جای پیشانی‌اش هم قرمز رنگ است، در منزل را می‌بندد و رو به دوربین می‌گوید: «به من گفتند تو آزادی در حالی که من در اعتصاب غذا بودم!» باشگاه خبرنگاران در ادامه گزارش عنوان کرد که فیلم دیگری از لحظه بازگشت نوری‌زاد به خانه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که وی با همان لباس، اما این‌بار بدون عصا و البته قبراق و سرحال وارد منزل می‌شود و نزدیکانش را در آغوش می‌گیرد و ساختگی بودن فیلم اول را لو می‌دهد. برخی کاربران فضای مجازی از این اقدام به عنوان «براندازی با گریم سس گوجه فرنگی» یاد کردند!

تکذیب انتصاب فامیلی توسط وزیر صمت

 دست آخر اینکه، مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت صنعت، معدن و تجارت هرگونه انتصاب فامیلی وزیر صنعت، معدن و تجارت را بار دیگر تکذیب کرده است. به گزارش ایرنا، تکذیب مجدد شایعه‌ای که برخی رسانه‌ها به نقل از یکی از نمایندگان مجلس منتشر می‌کنند در حالی است که محمدحسن ترابی هفته گذشته نیز شایعات فضای مجازی درباره نسبت فامیلی رئیس هیأت مدیره شرکت فولاد مبارکه با وزیر صنعت، معدن و تجارت را تکذیب و تصریح کرده بود که فرایند انتصابات در وزارت صنعت بر محور شایسته‌سالاری، نخبه‌گزینی و تخصص‌گرایی با اولویت بهره‌مندی از ظرفیت سرمایه انسانی وزارتخانه بوده است. بر همین اساس روابط عمومی وزارت صمت روز گذشته در واکنش به انتشار مجدد این شایعه اصحاب جراید و مطبوعات را به رعایت اصول حرفه‌ای در انتشار اخبار دعوت کرد. این در حالی است که روز گذشته اردشیر مطهری نماینده مردم گرمسار و آرادان در مجلس شورای اسلامی هم در اظهار نظری پیرامون بحث انتصابات فامیلی به ایرنا گفت: در یک یا دو وزارتخانه مواردی در مورد انتصابات فامیلی عنوان شده، اما مطمئن نیستیم و منتظر صحت و سقم قضیه هستیم و امیدوارم که این موضوع صحت نداشته باشد.

نشریه امریکایی «نشنال اینترست» در مطلبی با توجه با اظهارات «لوان جاگاریان» سفیر روسیه در ایران که از احتمال فروش سامانه‌های دفاع هوایی اس-۴۰۰ روسیه به ایران به رغم نگرانی‌های امریکا گفته بود، این مسأله را برای نیروی هوایی امریکا دردسرساز دانسته است.
در این مطلب به بحث آسیب‌پذیری رادارگریزی جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های امریکایی اشاره شده و آمده است: وقتی صحبت از (سامانه‌های) دفاع هوایی قدیمی یا موجود روسیه می‌شود که ایران به داشتن آن شناخته می‌شود، این ادعا که رادارگریزی بسیار آسیب‌پذیر خواهد بود، دست‌کم بسیار قابل تردید است. این رسانه امریکایی سپس اذعان کرده با این حال، سامانه‌های اس-۴۰۰ ارتقا یافته و البته اس- ۵۰۰ ممکن است سناریوی کمی متفاوت داشته باشد.
نشنال اینترست این سؤال را مطرح کرده که «آیا اف-۲۲، بمب‌افکن‌های بی-۲ و حتی اف-۳۵ می‌توانند در پرواز بر فراز ایران و سایر مناطق متخاصم خاورمیانه آسیب‌پذیر باشند؟» و در ادامه نوشته، در حالی که چنین سناریویی در سال‌های اخیر با هیچ تخمینی وجود نداشته، وضعیت موجود ممکن است تغییر کند. در ادامه این گزارش، این سؤال مطرح شده که «داشتن اس-۴۰۰های پیشرفته برای ایران چه معنایی دارد؟» و پاسخ داده شده که «به نظر می‌رسد پاسخ، بشدت به میزان ارتقای سامانه‌های دفاعی ساخت روسیه بستگی دارد. مدرن‌ترین انواع اس-۴۰۰ از نسل جدیدی از پردازنده‌های دیجیتال، شبکه‌های کامپیوتری و تشخیص فرکانس راداری استفاده می‌کند که باعث می‌شود برخی از رسانه‌های روسیه ادعا کنند می‌تواند جنگنده‌های رادارگریز نسل پنجم و بمب‌افکن‌های بی-۲ را نابود کند.»
طبق این گزارش، علاوه بر این، وجود سامانه‌های اس-۴۰۰ بیشتر در منطقه، احتمال تهدید را برای هواپیماهای اسرائیلی در حال عملیات در منطقه بیشتر می‌کند و به طور بالقوه به تقویت «گروه‌های تروریستی شبه‌نظامی یا دیگر انواع نیروهای هیبریدی-پارتیزانی» متخاصم با ایالات متحده و اسرائیل کمک می‌کند. به نوشته این نشریه امریکایی، به نظر می‌رسد خطر واقعی سامانه‌های اس-۴۰۰ ارتقا یافته احتمالاً مربوط به سرعت پردازش رایانه‌ای است که تا چه حد آنها به یکدیگر متصل هستند. اگر توانایی آنها در حفظ ردیابی هواپیما در سرعت‌های بالاتر و در محدوده‌های بیشتر به دلیل توانایی سریع‌تر یکپارچه‌سازی و تبادل اطلاعات بهبود یابد، هواپیماها می‌توانند آسیب‌پذیرتر شوند، حتی اگر خود سخت‌افزار یا مهمات تغییر زیادی نکرده باشد.