جاکارتا پست(اندونزی):
در پی ممانعت «آ سه آن» از پذیرش مقامات خونتا برای نشست اخیر و قرار دادن نماینده‌ای غیرسیاسی بر کرسی میانمار، تحلیلگران سیاست خارجی بر لزوم تقویت فشار این بلوک منطقه‌ای بر کودتاچیان میانمار تأکید کرده و همزمان همکاری با چین، هند و کشورهایی مانند بنگلادش و تایلند را برای تأمین کمک‌های بشردوستانه ضروری خواندند.

نازاویسیمایا گازتا(روسیه):
شمار روس‌های واکسینه شده در برابر کرونا در یک هفته گذشته 1.6 میلیون نفر افزایش یافت و آمار کلی آن از مرز 49 میلیون نفر گذشت. به عبارتی ازهر7 نفریک نفر واکسینه شده است. در این شرایط مقامات بهداشتی روسیه معتقدند تداوم این روند واکسیناسیون می‌تواند روسیه را در مدت 5 سال به تعادل کرونایی برساند.

مورگن پست(آلمان):
با اعمال محدودیت‌های کرونایی و تعطیلی بسیاری از مشاغل همزمان با شیوع کرونا، بسیاری از رستوران‌ها، کافی شاپ‌ها و آشپزخانه‌های آلمان، مجبور به پایان کار با بسیاری از کارکنان باتجربه خود شدند و شمار زیادی از این افراد شغل جدیدی را آغاز کردند. این امر کمبود شدید نیروی کار در این بخش را بحرانی کرده است.

بنفشه غلامی/ از زمانی که «رجب طیب اردوغان» سودای اروپایی شدن داشت و به هر در می‌زد تا بواسطه بخش کوچکی از استانبول، نام کشور خود را بین کشورهای اتحادیه اروپا ثبت کند، دیری نگذشته است. اما او حالا سوداهای بزرگ‌تری دارد که برای رسیدن به آنها نه تنها به اروپایی‌های هم‌پیمان خود در ناتو پشت کرده که مردم خود را نیز درگیر چالش‌های ناشی از آن کرده است. دیروز بعد از پررنگ شدن تهدید اخراج سفرای 10 کشور غربی و ساعتی پیش از نشست کابینه ترکیه برای تصمیم‌گیری دراین خصوص، لیر ترکیه از سراشیبی افول خارج شد و سقوط آزاد را تجربه کرد؛ رویدادی که باعث شد کاربران شبکه‌های اجتماعی به آن واکنش نشان دهند و هشتگ «اردوغان‎استعفا» را تبدیل به یکی از ترندهای برتر توئیتر ترکیه کنند.
به گزارش «فایننشال تایمز»، ارزش لیر ترکیه دیروز به پایین‌ترین سطح خود در چند ماه اخیر رسید و  2.8 درصد دیگر کاهش یافت. به این ترتیب و در ادامه سریال کاهش ارزش پول ملی ترکیه، ارزش لیر از ابتدای سال 2021 تاکنون معادل 24 درصد کاهش یافت. این روند کاهشی باعث شده تورم سالانه در این کشور به 20 درصد برسد و کمر بازارهای ترکیه را که زیر بار این فشار خم شده بود، بشکند. به گفته تحلیلگران، اگر «اردوغان» نخواهد به چالش‌های خود با غرب پایان بخشد، احتمالاً سرنوشت ترکیه‌ای که در آغازین سال‌های دهه 2000 به یُمن گردشگری خود شکوفایی کم‌سابقه‌ای را تجربه کرد، تیره و تار خواهد شد. زیرا همان طور که «امر پکر» مدیر اروپا در گروه اوراسیا به «فرانس پرس» گفته است، بی هیچ تردیدی سران این 10 کشور به آن واکنش نشان خواهند داد و در اقدام تلافی جویانه مشترکی باعث بدتر شدن شرایط اقتصادی ترکیه خواهند شد. شاید از همین رو بود که عصر دیروز پیش از نشست کابینه ترکیه برای تصمیم‌گیری در مورد اخراج 10 سفیر غربی از این کشور، خبرهایی که جسته و گریخته از دولت آنکارا  به رسانه‌ها درز می‌کرد، حاکی از آن بود که «مولود چاووش اوغلو»، وزیر خارجه ترکیه در تلاش است «اردوغان» را مجاب کند، دست از رویارویی با غرب بکشد. زیرا هر که نداند، او بخوبی می‌داند وقتی چنین چالش‌هایی در روابط دو کشور بروز کند، بازگرداندن روابط دیپلماتیک بین آنان به حالت سابق، مأموریتی اگر نه غیرممکن، اما دشوار خواهد بود.
البته اردوغان در دوران حاکمیت خود بر ترکیه، چه در قالب نخست وزیر و چه اکنون در کسوت رئیس جمهوری ترکیه، روابط پر افت و خیزی با غرب داشته است. سودجویی او برای نگه داشتن مهاجران در خاک خود و ممانعت از راهی شدن آنها به سمت اروپا، چند سال پیش غرب را برآشفته کرد و هنوز نیز زخم آن در دل سران قاره سبز حس می‌شود. همان طور که امریکایی‌ها هنوز بابت خرید تسلیحاتی ترکیه از روسیه خشمگین هستند. اما این تنش‌ها هرگز تا این سطح نبوده است و نمی‌توان انتظار داشت بزودی آثار آن از روابط خارجی ترکیه محو شود. طوری که حتی اگر کابینه ترکیه در نشست دیروز خود به این نتیجه رسیده باشد که 10 سفیر غربی را از خاک کشور خود اخراج نکنند، می‌توان گفت، «اردوغان» با چالشی که از روز پنجشنبه با غرب شروع کرده است، کشورش را در عمیق‌ترین و پایدارترین اختلافات با غرب قرار داده است. شاید همان طور که «پاول شلیکوف»، استاد دانشگاه مسکو به «تاس» گفته است، حتی اگر چالش اخیر ترکیه با غرب به نحوی حل و فصل شود و در نهایت 10 سفیر غربی از ترکیه اخراج نشوند، اما به هر حال به دلیل اینکه اقتصاد ترکیه بشدت وابسته به اروپا است و جدا از گردشگران اروپایی که بخش کوچکی از نیازهای اقتصادی ترکیه را برآورده می‌سازند، سرمایه گذاران اروپایی در این کشور، سالانه ارز زیادی وارد آن می‌کنند و نبض اقتصاد آنکارا را در دست دارند، ترکیه قادر به تحمل تبعات این گونه چالش ها با غرب نخواهد بود..
این در حالی است که «اردوغان» خود را در آستانه انتخابات 2023 می‌بیند و مخالفانش روز به روز در حال قدرتمندتر و محبوب‌تر شدن هستند و محبوبیت او روندی نزولی یافته است. در همین ارتباط «الکساندر واسیلف»، مدیر مرکز بین‌المللی روسیه- ترکیه در دانشگاه مسکو، معتقد است، اردوغان آگاهانه وارد چالش با غرب شده است و با توجه به اینکه می‌داند، مردم کشورش غرب ستیز هستند، با نگاهی به آمارهای محبوبیت سیاستمداران ترکیه، قصد دارد از چالش با غرب استفاده کرده و با ایجاد یک دشمن خارجی، مردم ترکیه را پشت سر خود برده و آنها را متحد خود سازد. همان طور که در انتخابات سال 2015 از این حربه استفاده کرد و با وارد چالش شدن با روسیه پیروزی خود را ولو کم جان رقم زد. اما حتی اگر این طور هم باشد، به نظر نمی‌رسد این بار مردم ترکیه مقهور این سیاست شوند. به گزارش خبرگزاری فارس، کاربران شبکه‌های اجتماعی که در روزهای اخیر نسبت به تحولات اخیر کشورشان واکنش نشان داده بودند، دیروز نیز هشتگ «اردوغان‎استعفا» را چهارمین ترند کشور خود کردند. بنا بر این گزارش اولین هشتگی که در توئیتر ترکیه ترند شده است، هشتگی با عنوان «کشور ورشکست می‌شود» است و هشتگ‌های دوم و سوم اختصاص به هشتگ‌هایی با عنوان  «دلار 10 لیری» و «pazartesi» که درباره کاهش ارزش لیر در روز دوشنبه است، هستند.

ساعاتی پس از انتشار خبر کودتای نظامی در سودان و بازداشت مقامات غیرنظامی و حبس خانگی نخست‌وزیر این کشور، رئیس شورای حاکمیتی از انحلال شورا و کابینه و اعلام وضعیت فوق‌العاده خبر داد.
به گزارش ایسنا به نقل از شبکه خبری «روسیا الیوم»، در حالی که تحولات دیروز سودان نگرانی سازمان ملل، اتحادیه اروپا و اتحادیه عرب را برانگیخته و وزیر خارجه این کشور هرگونه کودتا را محکوم و مردود خوانده است، «عبدالفتاح البرهان»، رئیس شورای حاکمیتی در کنفرانسی مطبوعاتی گفت: «مدیران کل وزارتخانه‌ها و استان‌ها اداره امور را برعهده خواهند داشت و نیروهای مسلح به تکمیل تغییرات در راستای دموکراسی تا زمان تشکیل دولت غیرنظامی منتخب ادامه می‌دهند. دولت مستقل نیز تا زمان انتخابات بر سودان حاکم خواهد بود و انتخابات ژوئیه 2023 برگزار می‌شود.»
در همین حال خبرگزاری فرانسه از آغاز تظاهرات مخالفان کودتا در سراسر خارطوم و ایالت‌های دیگر پرده برداشت. همزمان گزارش‌ها حاکی از تیراندازی به سمت معترضان در اطراف مقر فرماندهی کل ارتش سودان است.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

روزهای پایانی مذاکرات
رابینوویچ رئیس هیأت اسرائیلی هم این حقیقت را می‌دانست، اما مسابقه مذاکرات را به سود دیدگاه حکومت خود اداره می‌کرد و می‌کوشید العلاف را به فایده نداشتن سخن از روندهای مذاکراتی دیگر و اکتفا کردن به مسائل مربوط به سوریه، قانع کند. رابینوویچ از مذاکرات پنهانی اوسلو اطلاع داشت که با هدایت عرفات و رابین در ضمن روند فلسطینی - اسرائیلی در جریان بود. با همه اینها، تردیدهای ما درباره مذاکرات و توافقات پنهانی فلسطینی‌ها و اسرائیل، تأثیری بر این موضع ما نداشت که مسأله عقب‌نشینی از همه سرزمین‌های عربی یک کل تجزیه‌ناپذیر است، و هیچ طرفی حتی ایالات متحده نمی‌تواند امنیت اسرائیل را تا هنگامی که به انکار حقوق فلسطینی و عربی ادامه می‌دهد، تضمین کند. به بازگویی جریان این دور از مذاکرات بازگردم. با اینکه ناامید کننده بود، پیشرفت «سنجیده و آرامی» در آن اتفاق افتاد که عبارت بود از ورود هیأت اسرائیلی به بحث درباره ماده پنجم برگه سوریه که درباره عقب‌نشینی کامل از جولان بود. رابینوویچ در جلسه ۴ مه ۱۹۹۳ برگه‌ای ارائه کرد که تفسیر پیشین اسرائیل از قطعنامه ۲۴۲ را کنار می‌گذاشت. این نکته، پیشرفتی نسبی در موضع اسرائیل و مذاکرات میان ما بود، اما برگه اسرائیل محتوای صریح برگه سوریه درباره ضرورت عقب‌نشینی همزمان اسرائیل از همه سرزمین‌های اشغالی را رد می‌کرد. در مجموع باید گفت دور نهم مذاکرات موفق نبود و تنها تحول مثبت آن، همان پیشرفت «سنجیده و آرامی» بود که آوردم، اگر چه همین پیشرفت آرام نیز به نوعی گشودن افق مذاکرات را در خود داشت.

دیپلماسی دور دهم مذاکرات: مقاله پاتریک سیل
در روزهای پایانی دور دهم مذاکرات که روند امور میان شعله کوچک پیشرفت و شکست کامل در نوسان بود، برخی دوستان سوریه و روزنامه‌نگارانی که جایگاهی جهانی در دیپلماسی فعال‌سازی روانی و سیاسی روند مذاکرات داشتند، در پی آن شدند که حرکتی در افکار عمومی ایجاد کرده و مذاکرات را به پیش برانند. پاتریک سیل روزنامه‌نگار بریتانیایی عرب شده که همسری دمشقی داشت و فرورفته در تدوین برخی کتاب‌های تاریخ سوریه معاصر بود، از شناخته شده‌ترین این روزنامه‌نگاران بود. پاتریک سیل با توجه به ماهیت کار خود و تکنیک‌های رایج روزنامه‌نگاری اروپایی، همواره در اندیشه به‌دست آوردن موفقیت حرفه‌ای بود. او البته از این نظر از دیگر همگنان خود متمایز بود که تاریخ معاصر سوریه را می‌دانست و با سوریه در رویارویی اسرائیل، همدلی داشت. سیل با رئیس‌جمهور اسد ملاقات کرد و پس از ملاقات، مقاله‌ای درباره اندیشه‌های اسد منتشر کرد، که سروصدای تحریک‌کننده‌ای ایجاد کرد. مجله الوسط - خواهرخوانده روزنامه لندنی الحیات که روزنامه‌ای عربستانی تلقی می‌شد - این مقاله را در شماره مورخه ۲۰ مه ۱۹۹۳ خود منتشر کرد.

زهره صفاری/ رونمایی از طرح اسرائیل برای شهرک‌سازی‌های جدید در کرانه باختری که بسیاری از کارشناسان آن را سدی در برابر فرآیند صلح دو دولتی عنوان کرده‌اند با واکنش شدید سازمان ملل، گروه‌های فلسطینی، گروه‌های حامی صلح و کشورهای همسایه از جمله اردن همراه شد.
به گزارش «فرانس پرس»، در پی انتشار بیانیه وزارت مسکن دولت راستگرای «نفتالی بنت»، نخست وزیر اسرائیل درباره افزایش هزار و 355 خانه جدید به پروژه شهرک‌سازی 2 هزار خانه‌ای در کرانه باختری، سازمان ملل با ابراز «نگرانی عمیق» درباره طرح جدید اسرائیل، آن را تماماً غیرقانونی اعلام کرد. «تور وینسلند»، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور صلح خاورمیانه در بیانیه‌ای با اعتراض به اقدام اسرائیل برای شهرک‌سازی جدید در کرانه باختری گفت: «نگرانی ما از این است که این توسعه شهرک‌های صهیونیستی در کرانه باختری، به قدس شرقی نیز سرایت کند. اما بازهم تکرار می‌کنم که شهرک‌سازی‌ها در اراضی اشغالی نقض قوانین بین‌المللی و غیرقانونی است و علاوه بر آن مانعی بزرگ در فرآیند صلح خواهد بود. بنابراین باید هر چه زودتر متوقف شود.» «محمد اشتیه»، نخست وزیر حکومت خودگردان فلسطین نیز در اعتراض به این طرح خواستار مداخله کشورها بویژه امریکا برای متوقف کردن این تجاوز صهیونیست‌ها شد. این در حالی است که تنها چند روز قبل «ند پرایس»، سخنگوی وزارت خارجه امریکا در اظهاراتی از گسترش شهرک‌سازی‌های صهیونیست‌ها ابراز نگرانی کرد و از اسرائیل و فلسطین خواست از اقداماتی که سبب افزایش تنش‌ها و مانع‌افزایی به فرآیند مذاکرات طرح دو دولتی می‌شود، پرهیز کنند. اردن نیز این بیانیه را ناقض قوانین بین المللی خواند و آن را محکوم کرد. «هیثم ابوفال»، سخنگوی وزیر خارجه این کشور در این باره گفت: «ساخت و سازهای غیرقانونی و اشغال اراضی فلسطینی‌ها غیرقانونی است.»
در همین حال گروه‌های حامی صلح و منتقدان اشغالگری این بیانیه را اثباتی بر نقض ایدئولوژی دولت ائتلافی صهیونیست با شعار تغییر و پیروی از سیاست‌های «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر سابق اسرائیل دانستند: «این دولت به وضوح طرح نتانیاهو برای الحاق کرانه باختری را پیش گرفته است. بیدار شوید و این طرح شهرک‌سازی را متوقف کنید. بقای ائتلافی که حزب عرب مسلمان را نیز در برگرفته نیازمند تأمین منافع همه اعضا است.»
به نوشته «ایرنا»، کمیته‌های مقاومت فلسطین نیز با صدور بیانیه‌ای شهرک‌سازی را محکوم کردند و تصویب این طرح را نتیجه سکوت و ناتوانی نظام‌های عربی و بی اعتنایی آنها نسبت به رنج فلسطینی‌ها خواندند: «اجرای این طرح باطل، مردود و نقض صریح قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های شورای امنیت است.» به باور تحلیلگران «الجزیره»، «نفتالی بنت» در حالی این طرح را اعلام کرده است که او در عین حالی که مخالف راهکار دو ملتی بود، حتی حاضر به مذاکره رسمی با تشکیلات خودگردان برای فرآیند صلح نشد.

برش
عربستان در مسیر پشت کردن به فلسطینیان

در شرایطی که مقامات و گروه‌های مقاومت فلسطین تجاوز اسرائیل در اراضی فلسطینی‌ها را نتیجه بی اعتنایی و حمایت نکردن کشورهای عرب منطقه می‌دانند، برخی رسانه‌های رژیم صهیونیستی از برقراری خط پروازی مستقیم عربستان و اسرائیل پرده برداشتند. «جروزالم پست» صبح دیروز نوشت نخستین هواپیما از مبدأ فرودگاه «بن گوریون» تل‌آویو تا ساعتی دیگر در فرودگاه ریاض به زمین خواهد نشست. این پرواز توسط یک فروند هواپیمای مدل(A6-AIN) 737 VIPمتعلق به شرکت «رویال جت» امارات انجام خواهد شد.

مروان بشاره،  تحلیلگر الجزیره
‌مترجم: وصال روحانی
در 50 سال اخیر ناآرامی‌های متعددی در خاورمیانه شکل گرفته ولی جدیدترین آنها که لشکرکشی نافرجام امریکا به عراق و افغانستان بوده، تبعاتی سنگین را برای کشور مهاجم و هزینه‌های انسانی چشمگیری را برای منطقه دربر داشته است. جو بایدن مدعی شده که بیرون کشیدن نیروهای امریکا از این منطقه به سبب پایان یافتن مأموریت‌شان و رسیدن به اهداف مقرر بوده اما فرار حقارت‌بار نظامیان این کشور از کابل، چیز دیگری را می‌گفت و حتی کشورهای عمده اروپای غربی سرشکستگی حاصل از این امر را یک شرمساری بزرگ برای کل جبهه غرب توصیف کرده‌اند. برای دخالت دائمی غربی‌ها و بویژه امریکا در امور منطقه انواع دلایل فراهم است. از ذخایر نفتی و گازی عظیم مستتر در خاورمیانه گرفته تا اهمیت سوق‌الجیشی بعضی کشورها برای کسب سلطه سیاسی بر کل منطقه و در نهایت ساقط کردن دولت‌هایی که با استعمارگری امریکا می‌جنگند، همه و همه مسائلی هستند که سران غربی را متقاعد به حضوری هر چه وسیع‌تر در خاورمیانه و اجرای نقشه‌های آشکار و پنهان خود در این منطقه حساس از جهان کرده است. امریکا به عنوان «سرآمد دخالت‌کنندگان» به این اندیشیده است که اگر در زمینه مخازن انرژی و اندوخته‌های صنعتی‌اش به قحطی بخورد، چگونه و از چه طریق می‌تواند این فرآورده‌ها را از درون کشورهای متمایل به خود در خاورمیانه برباید و از آن در مکانیسم‌های اجرایی خود بهره گیرد. با این حال حوادث اخیر خاورمیانه و استمرار خیزش ملل عدالت‌طلب، درس‌های تند و تلخی را به امریکا و شرکایش داده تا از این پس استراتژی‌های سیاسی خود را نسبت به کشورهای منطقه ترمیم و آن را با تغییراتی وسیع همراه کنند. شاید جو بایدن و پیش از وی، دونالد ترامپ و باراک اوباما به غلط می‌اندیشیدند که هر چه بمب‌ها و سلاح‌های بیشتری را در خاورمیانه مستقر سازند، حرف زورشان بیشتر به کرسی خواهد نشست اما همین امروز هم که پیامدهای متلاشی شدن تتمه اعتبار امریکا در افغانستان، آنها را آزار می‌دهد، بایدن در حال طراحی دور تازه‌ای از تقابل‌ها با این و آن است و اهداف فعلی او تضعیف هر چه بیشتر سوریه، تقویت هر چه فزون‌تر رژیم صهیونیستی و ورود به یک جنگ بزرگ صنعتی- سیاسی با چین است که چون بازار داد و ستد کالاها را از دست امریکا درآورده، در اذهان عمومی در غرب یک هیولا جلوه داده می‌شود.
بایدن اگر به سرنوشت جورج دبلیو بوش پس از گسیل هزاران سرباز امریکایی به خاورمیانه به بهانه سرکوب تروریسم توجه می‌کرد، به شکلی عاقلانه‌تر اقدام به خروج نیروهایش از خاک افغانستان می‌کرد و اگر همین امروز با واقع‌بینی بیشتری به تحولات جهانی بنگرد، از هر منازعه تازه‌ای پرهیز خواهد کرد و اولویت را به کاستن چشمگیر ضایعات عظیم کرونا در سطح امریکا و احیای اقتصاد معیوب کشورش خواهد داد که ضربات وارده از سوی آن نیز بر اثر رواج این بیماری بوده است. اکنون زمانی رسیده است که امریکا به طور اخص و غرب به طور اعم بفهمند دوران سودجویی از جنگ‌های داخلی و ناآرامی‌های اجتماعی در کشورهای به اصطلاح جهان سومی و جوامع کم برخوردار مانند یمن، سومالی، لیبی، لبنان، سودان، ‌الجزایر، اتیوپی و البته عراق، افغانستان و سوریه گذشته و هر کشور سلطه‌طلبی که به این عرصه‌ها ورود کند، وارد یک «بازی بدون برد» خواهد شد. حتی سیستم‌های داخلی این کشورها هم پذیرفته‌اند که رقابت‌های تند داخلی برای در دست گرفتن قدرت توسط این حزب و آن حزب فقط به مثابه ریختن آب به آسیاب دشمن است. این در حالی است که در کاخ سفید همان بلندپروازی‌های غیرمنطقی ادامه دارد و شرایط موجود گواهی می‌دهد که امریکایی‌ها خیال ندارند از آن همه ناکامی، درس‌های لازم را بگیرند.
منبع: Aljazeera