امام حسین (ع) :
کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
مقتل خوارزمی ، ج 1، ص 239

حسین عرفانی صدای بم، رسا و خوبی داشت؛ او جزو هنرمندان تکخالی است که اغلب به جای هنرپیشه‌های نقش اول همچون آرنولد شوارتزنگر و... حرف زده بود. از مهم‌ترین کارهای عرفانی صداپیشگی به جای همفری بوگارت است که در نوع خود بی‌نظیر بود. از نسل قدیمی اهالی دوبله هنرمندانی پیدا شدند که ۱۰۰ سال دیگر هم بگذرد جایگزینی برای آنها پیدا نخواهد شد. پیدایش این نسل از دوبله همچون هالیوود است که هنرمندانی چون آنتونی کوئین از آن پیدا شدند. عرفانی هم که جزو شش،هفت نفر اول ماندگار حرفه دوبله است، از این ویژگی مستنثی نیست و هیچ جایگزینی نخواهد داشت.
بازنشر گفته‌های این دوبلور قدیمی در سالروز درگذشت حسین عرفانی/ایسنا

گروه فرهنگی: نجیب بارور شاعر جوان افغانستانی که این روزها، بیش از گذشته شعرهایش در محافل مختلف خوانده و زمزمه می‌شود، دیروز عصر میهمان گروه گزارش روزنامه ایران بود و با خبرنگاران این روزنامه گفت‌وگو کرد. بارور در بخشی از این گفت‌وگو در پاسخ به سؤال خبرنگار «ایران»، درباره چالش‌های امروز افغانستان با روی کارآمدن طالبان گفت: «این جنگ، تنها یک جنگ سیاسی نیست، بلکه یک جنگ فرهنگی است که دامنه‌ای بسیار وسیع‌تر از یک جنگ سیاسی را دربرمی‌گیرد و آن‌چنان خواهد بود که اگر نه امروز، در سال‌های آینده تأثیرخود را نشان خواهد داد.» بارور در بخشی دیگر از صحبت‌های خود به ریشه‌های مشترک میان کشورهای ایران و افغانستان اشاره کرد و ضمن تأکید بر این مسأله که این ریشه‌ها با هیچ‌چیز از دل زمین استوار بیرون کشیده نخواهد شد گفت: «ایران و افغانستان بیش از هر کشور دیگری در این جغرافیای زبانی، با هم همسان و مشترک هستند و اگر برخی کشورها طی سالیان تأثیر از نفوذ فرهنگی کشورهای اروپایی و... گرفته‌اند، ایران و افغانستان همان هستد که همیشه بوده‌اند و همان نیز خواهند ماند. امروز جنگی در کشور ما اتفاق افتاده و کسانی آمده‌اند که می‌خواهند ریشه‌های فرهنگی افغانستان را بخشکانند و با تمام مظاهر فرهنگی سر جدال و تخریب دارند. همان‌طور که حمله مغول‌ها باعث شد بسیاری از فرهیختگان از جمله مولانا از بلخ فرار کنند امروز هم همین اتفاق افتاده است و نمی‌شود هیچ تفاوتی بین اینها قائل شد.» او در پایان صحبت‌های خود به خروجش از افغانستان و سکونت در ایران اشاره کرد و ضمن تشکر از دوستان ایرانی‌اش که این روزها میزبان او در تهران و مشهد هستند، این خروج و مهاجرت را این‌طور توصیف کرد: «آوارگی فکری و فرهنگی بسیار خطرناک‌تر از هر چیز دیگری‌است و من ‌به شخصه امیدوارم که صدای ما به گوش سیاستمداران برسد و متوجه این جنگ خطرناک فرهنگی بشوند چون معتقدم هر روز که نسبت به این مسأله بی‌تفاوتی صورت بپذیرد دیر خواهد بود و دیر خواهد شد. من در ایران آن قدر دوستان مهربان ایرانی دارم که احساس غربت نمی‌کنم و وقتی به آنچه در افغانستان جا گذاشته‌ام، فکر می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که بزرگترین چیزی که در کشورم جاگذاشتم آرزوست. همه ما افغانستانی‌ها، آرزوهای بزرگی داشتیم. آرزوی داشتن یک حاکمیت و هویت ملی واحد، آرزوی زندگی در جامعه‌ای عاری از تعصب، کشمکش و جنگ. آرزوی زیستن در هوای فرهنگ و شعر و داستان و کلمه... اما امروز همه این آرزوها برباد رفته‌ است و نمی‌دانیم باز چه زمان می‌توانیم به این آرزوها برسیم.»
شرح گفت‌وگوی محمد مطلق و ترانه بنی‌یعقوب را سه‌شنبه در صفحه گزارش روزنامه ایران بخوانید.

 زهره نیلی
روزنامه‌نگار
تمام آدم‌ها، گاهی خشمگین می‌شوند و از کوره درمی‌روند. بچه‌ها هم مثل آدم بزرگ‌ها عصبانی می‌شوند. مثلاً وقتی می‌بینند خواهر یا برادر کوچک‌‌شان، اسباب‌بازی قشنگ آنها را خراب کرده؛ کمد لباس‌هایشان را به هم ریخته یا حتی خوراکی دلخواه‌شان را خورده است. اینجاست که شروع به داد و فریاد می‌کنند یا حتی خواهر و برادر کوچک‌تر از خود را کتک می‌زنند. «خشم»، حس‌ طبیعی همه‌ ما در برابر آسیبی است که به خودمان یا وسایل دوست‌داشتنی ما وارد‌ شده؛ اما چطور باید آن را کنترل و مدیریت کرد؟ درست است که همه آدم‌ها از کوچک و بزرگ خشمگین می‌شوند و خشم یک احساس طبیعی است اما راه‌های ابراز آن مهم است. بدون شک، کتک زدن یا فریاد کشیدن، روش‌های خوب و درستی برای بیان این حس طبیعی نیستند. اما چگونه می‌توان به بچه‌ها یاد داد، خشم خود را به‌درستی مدیریت کنند؟!
مؤدبانه اعتراض کردن
بهتر است پدر و مادرها به فرزندان خود یاد دهند به جای داد و فریاد کردن و با دیگری گلاویز شدن می‌توانند کمی صبور باشند، یک نفس عمیق بکشند و جمله‌های اعتراضی را به شکلی مؤدبانه در ذهن‌ خود کنند و پس از آن، این جمله‌ها را با کسی که عصبانی‌شان کرده در میان بگذارند؛ اگر نتوانستند خشم خود را کنترل و اعتراض خود را به شکل مؤدبانه و بدون پرخاشگری مطرح کنند چه؟ آن وقت می‌توانند از کمک پدر و مادر و بزرگ‌ترها بهره ببرند و از آنها یاد بگیرند چطور خشم خود را مدیریت کنند.
 معجزه حرف زدن
گاهی بچه‌ها از کسی یا کسانی خشمگین هستند که با آنها رودربایستی دارند. برای مثال ممکن است از دست پدر و مادر یا معلم خود عصبانی باشند پس بهتر است باز هم از همان روش بهره ببرند یعنی دلیل خشم و ناراحتی خود را مؤدبانه مطرح کنند و با بزرگ‌ترها در میان بگذارند؛ به عبارتی بچه‌ها باید شیوه بیان مشکلات و ناراحتی‌های خود را یاد بگیرند و مطمئن باشند که بزرگ‌ترها به حرف‌شان گوش می‌دهند و می‌کوشند تا مشکلات آنها را برطرف کنند.
 کمک گرفتن از هنر
گاهی خود ما یا بچه‌هایمان، هرچه می‌کوشیم نمی‌توانیم خشم خود را کنترل کنیم؛ در چنین مواقعی بهتر است به نوشتن و نقاشی کردن پناه ببریم. برای مثال می‌توانیم علت خشم و ناراحتی خود را روی کاغذ بنویسیم یا تصویر کسی که ما را عصبانی کرده را نقاشی کنیم و بعد کاغذ را پاره پاره کرده و دور بریزیم. حتی می‌توانیم با تکرار این کار، خشم و هیجان خود را تخلیه کنیم. تازه می‌توانیم یک صندلی روبه‌روی خود بگذاریم و در تصور خود، شخصی که خشمگین‌مان کرده را روی صندلی بنشانیم و بر سرش فریاد بزنیم یا دلخوری‌هامان را با او در میان بگذاریم. طبیعی است که می‌توانیم این روش‌ها را به فرزند خود هم یاد بدهیم.
 بالا و پایین پریدن
آنهایی که ورزش می‌کنند، بویژه ورزش‌های پرتحرک، کمتر و دیرتر از کسانی که ورزش نمی‌کنند، عصبانی می‌شوند؛ به این دلیل که انرژی‌شان تخلیه می‌شود. بنابراین اگر بچه‌هایتان پرخاشگر هستند و خیلی زود عصبانی می‌شوند، آنها را به ورزش کردن تشویق کنید. اصلاً با رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی، بچه‌ها را در کلاس‌های ورزشی پرتحرک ثبت‌نام کنید یا به آنها اجازه دهید به پارک نزدیک خانه‌تان بروند و بدوند و بازی کنند و بالا و پایین بپرند تا آرام‌تر شوند و دست از پرخاش بردارند.
جایگزین کردن رفتار درست
کمی به فرزندان خود حق بدهید! آخراسباب بازی قشنگ‌شان خراب شده؛ پس طبیعی است که خشمگین باشند؛ پس ضمن همدردی کردن با آنها، روش‌های کنترل خشم را به بچه‌ها یاد بدهید تا به جای درگیر شدن با کسی و داد و فریاد راه انداختن، عصبانیت خود را کنترل و روش‌های درست ابراز خشم را جایگزین کنند. اما یک روش خوب دیگر خواندن کتاب برای کودکان است. کتاب‌های مناسبی برای گروه‌های سنی مختلف درباره کنترل احساسات نوشته شده است. به‌عنوان مثال می‌توان به کتاب‌های «داینای عصبانی» نوشته برایان موزس، «خیلی عصبانیم» نوشته جین کنت، «وقتی عصبانی‌ می‌شوم» نوشته تریسی مورونی اشاره کرد.

 مهدی جمشیدیان
منتقد
کتابفروشی‌ها به نوعی برایم غار تنهایی محسوب می‌شوند و برای گریز از بی‌حوصلگی، روزمره گی و هزار مصیبت روزانه دیگر به آنها پناه می‌برم و اکثر مواقع هم جواب می‌دهد. خریدن کتاب را اما این‌طور تصادفی انجام نمی‌دهم و معمولاً از قبل درباره‌اش خواند‌ه ام و یا کسی معرفی کرده یا نقدی جایی دیده‌ام و در نهایت داخل یادداشت‌های گوشی با عنوان (کتاب‌هایی که باید خواند) ثبت کرده‌ام. اما داستان کتاب «شبی عالی برای سفر به چین» نوشته دیوید گیلمور فرق می‌کند.چند سال پیش اسم نویسنده‌اش جلب توجه کرد. دیوید گیلمور، نوازنده گیتار و خواننده محبوب گروه پینک فلوید. کتاب را خریدم اما رغبتی برای خواندنش نبود. هیچ چیز از کتاب نشنیده بودم و احتمالاً خواندنش تجربه خوبی از آب در نمی‌آمد؛ اما از آنجا که خاک خوردن کتاب در کتابخانه‌ام را دوست ندارم و به نوعی عذاب وجدان دچارم می‌کند، با بی‌میلی تمام شروع به خواندش کردم. چند صفحه اول کتاب کافی بود که به اشتباهم در این چند سال مبنی بر نخواندن این کتاب پی ببرم. داستان درگیری‌های روانی و اجتماعی پدری که فرزند کوچکش گم شده است. نکته بارز قصه، واقعی و باورپذیر بودن داستان است. داستان، شخصیت مثبت یا منفی خاصی ندارد و قرار نیست وقایع گردن کسی بیفتد. روایت زوال است. زوال تدریجی فردی پس از فقدانی بزرگ که شاید چندان قابل روئیت در زندگی روزمره‌اش هم نداشته باشد اما همچون موریانه راهش را در ذهن مرد باز کرده است. روایتی روان شناسانه و عمیق در عین سادگی و بی‌پیرایگی متن. رمان «شبی عالی برای سفر به چین» با بدترین کابوس هر پدر و مادری آغاز می‌شود: گم شدن بچه شان. در عصر یک روز معمولی، پدر مرتکب اشتباهی غیرعمد شده و پسر شش ساله‌اش را برای پانزده دقیقه تنها می‌گذارد. وقتی که پدر برمی‌گردد، خبری از بچه نیست و زندگی سه نفر برای همیشه دچار تغییر شده است. آیا پسرک را ربوده‌اند؟ آیا او مرده است؟ راوی رمان شبی عالی برای سفر به چین نفس گیر، یک مجری معروف تلویزیون به‌نام رومن است که در واقعیت و خیال، به‌دنبال پسر گمشده‌اش می‌گردد و از هیچ کاری برای برگرداندن او به خانه دریغ نمی‌کند. این همان کتابی‌ است که می‌شود خواندنش را پیشنهاد داد؛ کتابی که از خواندنش پشیمان نمی‌شوید.
 شبی عالی برای سفر به چین
دیوید گیلمور
مترجم میچکا سرمدی
نشر چشمه
انتشار: 1394

 اسماعیل علوی
دبیر گروه پایداری
یکی دیگر از منابع تاریخ عاشورا کتاب «شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار» است. این کتاب در موضوع تاریخ حیات ائمه اطهار(ع) از امیرالمؤمنین(ع) تا پایان زندگی امام صادق(ع) نگاشته شده و مؤلف آن، قاضی نعمان مغربی (م ۳۶۳ ق) است. وی ابتدا از پیروان مذهب مالکی بوده سپس به آیین اسماعیلیه گراییده است. البته بسیاری از عالمان شیعی و برخی از شرح‌حال‌نویسان غیرشیعی، او را شیعه امامی دانسته‌ و دلیل کتمان تشیعش را خوف از دولت فاطمی واز روی تقیه گفته‌اند و به نوشته‌های قاضی نعمان، از امامان پس از امام صادق(ع) که با کنیه‌های مشترک یاد شده، استناد کرده‌اند. اما قاضی نعمان تمیمی در نوشته‌هایش ضمن شرح اخبار دوران امام صادق(ع) تصریح کرده که اسماعیلی است. حتی گاهی ردیه‌هایی بر امامیه نوشته و صراحتاً گفته بر مذهب اسماعیلیه است. این کتاب از آثار کهن در زندگی امامان شیعه، بخصوص امیر مؤمنان علی(ع) به شمار می‌رود که با توجه به اشتراک عقیده مؤلف تا امام ششم، مباحثی که در آن آمده کاملاً با روایات شیعه امامیه مطابقت دارد.
روش قاضی نعمان در تألیف کتاب، روایی است و سلسله اسناد خود را کامل آورده است. راویان وی همان راویان سایر محدثین شیعی - امامی است. چنانکه اصل روایات و مطالب این کتاب درباره اهل بیت و فضائل آنان، همانند سایر روایات امامیه است. حتی در بخش آخر کتاب «شرح الاخبار» که به موضوع مهدی پرداخته شده روایات امامیه درباره مهدی نقل شده، لیکن مؤلف با هدف برداشت خاص از این روایات، آنها را نقل می‌کند به گونه‌ای که تا مدت‌ها پیش، کسی به اسماعیلی بودن قاضی نعمان اطمینان نداشت.
این کتاب از شانزده جزء تشکیل شده که در ترتیب این اجزا قدری آشفتگی وجود دارد و مؤلف یک مطلب را در اجزای مختلف پراکنده است. مثلاً در جزء نخست احادیثی از پیامبراکرم(ص) در فضیلت حضرت علی(ع) آورده ولی حدیث سد‌الابواب در همین موضوع را در جزء هفتم نقل کرده است. مؤلف روایات را پیوسته و بدون عنوان‌دهی و تبویب در کنار هم آورده و محققین پس از وی عناوینی را جهت تنظیم ابواب و اجزاء به سلیقه خود برگزیده‌اند. وی در جزء دوازدهم و سیزدهم پیرامون واقعه عاشورا مطالبی را آورده وبه تاریخ واقعه کربلا پرداخته است.  شرح‌الاخبار یکی از منابع اصلی حدیث و تاریخ شیعه به شمار می‌رود که عالمان قدیم و جدید به نقل‌های کتاب تکیه کرده و به آن اعتماد کرده‌اند. نقل اخبار غدیر از کتاب «الولایة طبری» که اکنون در دست نیست، بر اهمیت این اثر می‌افزاید.
به همین قیاس روایات مربوط به عاشورای حسینی(ع) که در این کتاب آمده مورد وثوق تعدادی از عالمان دین قرار دارد. قاضی نعمان بن محمد در این اثر خود بیش از ۵۰ روایت درباره حادثه عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و وقایع پس از آن را نقل کرده است. وی در سبک نگارش ابتدا روایاتی را نقل کرده که مربوط به اصل شهادت امام حسین(ع) است. سپس به بیان سیر حرکت آن حضرت(ع) از مدینه تا کربلا، شهادت مسلم در کوفه، مواجهه و شهادت حضرت و وقایع پس از آن، همچون اسارت اهل بیت(ع) و مجلس ابن زیاد و یزید پرداخته است. او درباره اینکه آیا حضرت علی اکبر، همان امام سجاد(ع) بوده یا خیر، دو قول، نقل کرده و نیز در اینکه تعداد اصحاب امام(ع) ۷۲ نفر بوده یا کمتر، دو احتمال مطرح کرده است. معرفی اسامی شهدای اهل بیت(ع) از بخش‌های دیگر گزارش‌های او در مقتل است. نقلیات وی معمولاً مستند است. اما به این صورت که بخشی از سند را نقل، و بقیه را به استناد راوی وا می‌گذارد.
بخش تاریخ عاشورای کتاب شرح‌الأخبار قاضی نعمان که به صورت مقتل نگارش یافته از جمله منابع قدیمی است که همچون دیگر کتب تاریخی و روایی از هجمه تحریفات عاشورایی مصون نمانده است. به طوری که مخاطبان را در برخی از حوادث مربوط به جریان عاشورا در تردید می‌افکند. حتی در برخی موارد شیعه را تحت تأثیر اعتقاداتی خاص معرفی می‌کند. به گونه‌ای که برخی از مخالفان با استناد به مطالب وی، شیعیان را پیرو عقاید خرافی دانسته‌اند. این مقتل در برخی موارد با وقایع مسلم و یا روایات تاریخی ناسازگار است و در مواردی شأن امام معصوم و سیمای تابناک معصومان(ع) راخدشه دار کرده و پایه و اساسی برای نقل در قرن‌های بعد شده است.

روز 21 شهریور ماه برای سینماگران روز مهمی است. فضای مجازیشان هم پر شده از تبریک روز ملی سینما. هنرمندان سینما این روز را تبریک گفتند. از سوی دیگر جایزه منتقدین جشنواره ونیز برای فیلم «زالاوا» به‌ کارگردانی ارسلان امیری که برنده جایزه بزرگ بهترین فیلم در اختتامیه سی و‌ ششمین دوره هفته منتقدین ونیز شد یکی از اتفاقات خوبی بود که در فضای مجازی بازتاب گسترده‌ای داشت.

تولدت مبارک بازیگر محبوب
تولد بازیگر محبوب سینما مرحوم پرویز پورحسینی هم توسط بسیاری از هنرمندان در فضای مجازی تبریک گفته شده است. احترام برومند با انتشار عکسی از پرویز‌ پورحسینی نوشته است: «آقای پرویز پورحسینی عزیز هنوز نبودن شما را باور نمی‌کنم، بیستم شهریور روز تولد شماست، تولد هنرمندی مانند شما همیشه برایمان مبارک است.» رامبد جوان هم نوشت: «پرویز خان پورحسینی تولدتون مبارک. کاش کرونا شما رو از ما نگرفته بود.» و ابراهیم حقیقی هم با انتشار عکسی از جوانی این بازیگر سینما، تلویزیون، تئاتر یاد او را زنده کرد.
چهره
علی پویان جعفری نوازنده ویولن به مناسبت 21 شهریور که روز ملی سینما است متنی از احسان بیرقدار آهنگساز را منتشر کرد. این متن به همراه تکه‌هایی از فیلم «هامون»‌ به کارگردانی داریوش مهرجویی منتشر شد: «موسیقی «غمگین می‌خواند» ادای دینی است به فیلم «هامون» به کارگردانی استاد داریوش مهرجویی.»هامون» فقط یک کاراکتر از فیلمی خاطره‌انگیز نیست، حمید هامون نماینده بخشی از جامعه ایران است که سال‌ها زخم‌های هامون را زندگی کرده‌اند. این موسیقی در تلاش است خاطره‌هایی را زنده کند که شاید زیر غبار روزمرگی از یاد رفته‌اند. این ویدیو به مناسبت روز ملی سینما و به یاد و خاطره اسطوره سینمای ایران، خسرو شکیبایی، و بر اساس اولین قطعه از آلبوم «خواب می‌بیند» به‌نام «غمگین می‌خواند» ساخته شده است. شاید در حال و هوای غم‌زده این روزها، پنجره‌ای باشد به کوچه خاطرات‌مان.»
ارسلان امیری کارگردان فیلم «زالاوا» هم در صفحه خود با انتشار عکسی از جایزه ونیز نوشت: «هفته منتقدین ونیز زالاوا را پسندید. جایزه بزرگ‌ دادند به شما گروه سختکوش زالاوا که صمیمانه پای فیلم ایستادید.» گروه بازیگر و سازنده این فیلم همه تصویر جایزه خود را در صفحات خود منتشر کردند.
فرامرز پیلارم در صفحه‌ای که توسط دیگران اداره می‌شود به مناسبت درگذشتش فیلمی به اسم «چهره‌های زمان» را منتشر کرده است. 21 شهریور سال 1362 این نقاش و خوشنویس درگذشت. متن این فیلم توسط ناصر فکوهی نگارش شده است و مهرداد اسکویی متن این فیلم را خوانده است. در بخشی از این متن نوشته شده: «آن روز‌ها که به گناهی مبهم، در محیط کار، عذابش ‌دادند؛ او را، بچه کوچه‌‌بازارها، آنجا که خط و سقاخانه و مناسک را زیسته بود. آنجا که فرهنگ کوچه‌ها را با تابلو‌نویسی و سردرنویسی آغاز کرده بود. فروتن و مهربان و دوستدار فرهنگش. یک سنت آوانگارد. افسوس که زندگی نخواست او را برای ما نگه‌ دارد؛ فرامرز پیلارام زود رفت. با میراثی سنگین و پربها و با نامی همان‌ ­اندازه غریب که خوش‌آهنگ، رمزآلود و نمادین.» بردیا صدری نوری هم آهنگسازی این کار را برعهده دارد.
محمد چرمشیر، نمایشنامه‌نویس خلوت گزین متولد 21 شهریور است. اسدالله امرایی در صفحه خود درباره این نمایشنامه‌نویس و مدرس دانشگاه نوشت: «شادباش به دوست و رفیق قدیم محمد چرمشیر نمایشنامه‌نویس خوب و فهیم و همکار قدیمی. محمد چرمشیر در ٢١ شهریور ١٣٣٩ در تهران متولد شد. او مدرس دانشگاه و نمایشنامه‌نویس است. چرمشیر در سال ١٣۶۶ در رشته ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. «خداحافظ» اولین نمایشنامه چرمشیر است که در سال ١٣۶۶ در تالار قشقایی به روی صحنه رفت. او بیش از ۵٠ نمایشنامه دارد که از آنها می‌توان به پروانه و یوغ، عاشقانه‌های خیابان، قهوه قجری، رقص مادیان‌ها، همه چیز می‌گذرد، تو نمی‌گذری، کبوتری ناگهان، دیوبندان، آمدیم، نبودید، رفتیم، یک دقیقه و سیزده ثانیه، شبی در طهران، روز عزیز مرده آخرین پر سیمرغ، آسمان روزهای برفی، جهاز جادو و... اشاره کرد. نمایشنامه‌های او به زبان‌های فرانسوی، انگلیسی و آلمانی و... ترجمه شده و در ایران و فرانسه و سوئد و انگلستان و آلمان و ایتالیا و امریکا و... به روی صحنه رفته است.»
رؤیا میرعلمی هم در صفحه خود فیلمی از خواندن کتاب «پرت و پلا» نوشته ابراهیم رها منتشر کرده است. این کتاب  صد ‌و ‌یکمین کتاب شنیدنی است که رادیو گوشه منتشر کرده که با صدای این بازیگر منتشر می‌شود.
رامین ناصرنصیر هم تیرز  سریال «دیو و ماه پیشونی» به کارگردانی حسین قناعت  را منتشر کرده است. در توضیح این کار آمده است. سریال «دیو و ماه پیشونی» به عنوان اولین سریال ژانر کودک و نوجوان امسال به شبکه نمایش خانگی می‌آید. این سریال موزیکال توسط مهرداد کورورش نیا و براساس یکی از افسانه‌های کهن ایرانی نگاشته شده علی صادقی، افسانه بایگان، حسن پورشیرازی، لیلا اوتادی، میرطاهر مظلومی، رضا شفیعی جم، اصغر سمسارزاده، نگین معتضدی، رامین ناصر نصیر، بازیگران این مجموعه هستند.

غارعلیصدر از زیبایی‌های اسرارآمیز استان همدان و همین‌طور از جاذبه‌های گردشگری مشهور آن است. این غار در سال ۱۳۸۷ به‌عنوان بیست و سومین اثر طبیعی ملی ایران به ثبت رسیده است.این غار تنها غار تالابی ایران و از معدود غار‌های آبی قابل قایقرانی جهان است که طولانی‌ترین مسیر قایقرانی را دارد. قدمت این غار به دوران دوم زمین‌شناسی یا ژوراسیک بر‌می‌گردد./خبرگزاری صدا و سیما