گلوبال تایمز (چین)
در حالی که طالبان برای تثبیت اوضاع در افغانستان و به رسمیت شناخته شدن در جهان تلاش می‌کند، شرکت‌های دولتی و خصوصی چین با وجود خطرات امنیتی و سیاسی موجود در افغانستان تصمیم گرفته‌اند، دست به سرمایه گذاری‌های بزرگی در این کشور بزنند و البته با احتیاط تمام در حال گام برداشتن در این خصوص هستند.

یو اس ای تودی (امریکا)
واشنگتن با همه ادعاهایی که درباره روابط با طالبان دارد، به‌نظر نمی‌رسد دارای اهرم فشار چندانی در مقابله با آنان باشد. تنها اهرم فشاری که امریکا در دست داشت، پول‌هایی بود که بلوکه شد. اما به جز این دیگر چیزی نیست که بتواند مانع انتقام‌گیری طالبان از کسانی شود که در این سال‌ها همکار امریکا بودند.

دیلی صباح (ترکیه)
اردوغان در گفت‌و‌گوهایی تلفنی با مسئول سیاست خارجی اروپا و نخست‌وزیر انگلیس، هشدار داده است که بدون همکاری بین‌المللی نمی‌توان مانع موج جدید مهاجرانی شد که این بار از افغانستان می‌آیند. او گفته همه باید همکاری کنند تا هم مانع بروز تراژدی‌هایی جدید شوند و هم خود آسیبی از این موج جدید نبینند.

زهره صفاری/ با آغاز شمارش معکوس پایان مهلت خروج نظامیان خارجی از افغانستان، سران گروه هفت در حالی فشارها بر رئیس جمهوری امریکا برای فرصت گرفتن از طالبان را مضاعف کرده‌اند که از یک‌سو در درون کاخ سفید مشاوران «جو بایدن» راضی به این اتفاق نیستند و از سوی دیگر سران طالبان نیز هشدار داده‌اند که هر تغییر برنامه‌ای را در این پروسه، نقض توافق امریکا تلقی کرده و نسبت به آن واکنش خواهند داشت. به گزارش «واشنگتن پست»، رئیس جمهوری امریکا که این روزها به دلیل تصمیم ناگهانی‌اش برای خروج از افغانستان و تبعات فاجعه‌بار آن سیبل انتقادات فراوانی قرار دارد، در نشست روز یکشنبه با خبرنگاران، گرچه احتمال رایزنی درباره تمدید مهلت خروج نیروهای خارجی از کابل را رد نکرد اما در عین حالی که برای تکمیل مأموریت در زمان تعیین شده ابراز امیدواری داشت، از تسریع در روند خروج نیروهای امریکایی از فرودگاه «حامد کرزای» خبر داد. او حتی در پاسخ به فشارهای سران گروه هفت برای تمدید مهلت نیز گفت: «ما باید شرایط را ارزیابی کنیم و تصمیم نهایی را بگیریم.» در حالی که «جو بایدن» سعی دارد شرایط را تحت کنترل نشان دهد اما به نوشته «سی‌ان‌ان»، بنا به اعلام ارتش امریکا در حال حاضر حدود 5800 نیروی امریکایی و سلاح و تجهیزات بسیاری از افغانستان خارج نشده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که چند روز بیش از 31 آگوست زمان برای تکمیل این مأموریت لازم باشد. در همین حال پنتاگون که نگران از تهدید طالبان است برای تبیین برنامه‌های چند روز آینده برای تعیین تکلیف به «بایدن» اولتیماتوم داد. «جان کربی»، سخنگوی پنتاگون گفت: «ارتش در حال حاضر برنامه‌هایش را برای تخلیه تا 31 آگوست چیده است اما ما تابع دستورات رئیس جمهوری هستیم.»
نگرانی گروه هفت
نشست سران گروه هفت در حالی با محور تحولات افغانستان برگزار شد که در آستانه این مذاکرات مجازی، سران کشورهای ثروتمند غربی و ژاپن هر یک به نوعی اعمال فشار بر «بایدن» برای حفظ نظامیان امریکایی در افغانستان پس از 31 آگوست را آغاز کرده بودند. در این میان گرچه با تصمیم‌گیری مقامات کاخ سفید روند خروج نیروها تسریع شده اما نگرانی‌ها از حملات احتمالی داعش و درگیری‌های مسلحانه مانند آنچه دو روز قبل رخ داد، کشورهای عضو گروه هفت را بر لزوم تمدید این مهلت مصر کرده است. «ژان لودریان»، وزیر خارجه فرانسه نسبت به ضرورت افزایش زمان خروج تأکید و شرایط را نگران‌کننده خواند و «هایکو ماس» همتای آلمانی‌اش نیز خواستار تعامل با طالبان در این راستا شد. در این میان اما به نوشته «بی‌بی‌سی»، وزیر دفاع انگلیس نیز در حالی که چندان امیدوار به تغییر نظر «بایدن» نیست، گفت: «جامعه جهانی خواستار افزایش این مهلت هستند اما همه باید منتظر نظر دو نفر باشند؛ رئیس جمهوری امریکا و طالبان. دو قطبی که هر دو، نظرشان سرنوشت‌ساز است.» نشست سران گروه هفت در واقع نخستین مذاکره امریکا با هم پیمانانش درباره تحولات پس از سقوط کابل، بحران پیش روی افغانستان و همچنین آینده روابط با طالبان به شمار می‌رود. نشستی که قرار است علاوه بر تحولات افغانستان درباره تحریم یا به رسمیت شناختن طالبان تصمیم‌گیری شود. «بوریس جانسون» نخست‌وزیر انگلیس که ریاست این نشست با حضور امریکا، ایتالیا، فرانسه، آلمان، ژاپن و کانادا را برعهده دارد به رویترز گفت: «در این نشست تمرکز بر روند خروج از افغانستان و برنامه‌های بلند مدت کشورها در حوزه روابط با این کشور، حقوق بشر و زنان پس از مهلت تعیین شده امریکا است.» این در حالی است که به نوشته «گاردین»، آژانس‌های سازمان ملل متحد درباره کمبود مواد غذایی در افغانستان تا ماه سپتامبر هشدار داده است. سازمان بهداشت جهانی نیز بسته شدن فرودگاه کابل بر پروازهای تجاری را مانع بزرگ در نرسیدن کالاهای اساسی به این کشور عنوان کرده است.
تلاش جهانی برای ثبات افغانستان
روند سریع سلطه طالبان بر افغانستان همچنان بسیاری از سران جهان را به حیرت واداشته اما در این میان گرچه برخی کشورهای غربی همچنان نسبت به آینده روابط با شبه نظامیان طالب تردید دارند و در آستانه نشست گروه 7، اما و اگرهایی در این باره مطرح شده است، مقامات پکن نسبت به تبعات تحریم طالبان به غرب هشدار داده و آن را خطرناک خواندند. «وانگ ونبین» سخنگوی وزارت خارجه چین به «آسوشیتد پرس» گفت: «جامعه جهانی باید تحولات را به مسیر مثبت هدایت و از هر گونه تعامل صلح‌آمیز حمایت کند.» در همین حال در حالی که بنا به گزارش روزنامه «نیویورک تایمز»، مقامات طالبان برای تشکیل دولت «فراگیر»، مذاکرات با «حامد کرزای»، رئیس جمهوری پیشین و «عبدالله عبدالله»، رئیس شورای عالی مصالحه ملی را به عنوان دو مقام باقیمانده از حکومت سابق افغانستان آغاز کرده‌اند، روزنامه «گاردین» از تماس تلفنی «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه با «نارندرا مودی»، نخست‌وزیر هند برای همکاری دو جانبه در بهبود شرایط افغانستان خبر داده است و وزیر خارجه پاکستان نیز بر لزوم تعامل سیاسی جهان با طالبان برای برقراری صلح و ثبات در افغانستان تأکید کرده است. در همین حال روزنامه واشنگتن پست نیز از دیدار محرمانه «ویلیام برنز»، رئیس سازمان سیا با «ملاعبدالغنی برادر» از رهبران طالبان در آستانه نشست گروه هفت خبر داد. گرچه جزئیاتی از این دیدار فاش نشده اما گمانه‌زنی‌ها بر رایزنی درباره تمدید ضرب‌الاجل 31 آگوست است. این در حالی است که به نوشته «ایرنا» منابع نزدیک به مقامات ارشد طالبان اعلام کرده‌اند که سران این گروه به دنبال تشکیل شورای 12 نفره‌ای برای اداره افغانستان هستند.

گروه جهان/ با به شهادت رسیدن یک نوجوان فلسطینی در یکی از اردوگاه‌های حومه نابلس، شمار کودکانی که در هشت ماه نخست سال 2021 توسط نظامیان رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌اند، به 79 کودک رسید. این در حالی است که رژیم صهیونیستی موج جدید حملات خود علیه مردم فلسطین را آغاز کرده است. به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، نظامیان رژیم صهیونیستی بامداد دیروز در یورش به اردوگاه فلسطینیان بلاته در نزدیکی نابلس یک نوجوان 15 ساله فلسطینی را به شهادت رساندند. وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد، این نوجوان فلسطینی به نام عماد خالد صالح، بر اثر اصابت گلوله به سرش به شهادت رسیده است. این در حالی است که در هشت ماهی که از ابتدای سال میلادی 2021 می‌گذرد 12 کودک در کرانه باختری و 67 کودک در غزه به دلیل حملات نظامیان صهیونیست جان باخته‌اند. ارتش رژیم صهیونیستی دیروز همچنین در بیانیه‌ای دیگر خبر داد، در واکنش به بالن‌های آتش زایی که از سوی نوار غزه به سمت مزارع و خانه‌های شهرک‌نشینان نزدیک به نوار غزه فرستاده می‌شود، بامداد روز سه‌شنبه برخی از ساختمان‌های متعلق به حماس را بمباران کرده است. این در حالی است که فلسطینیان ساکن غزه می‌گویند، این بالن‌ها را با هدف اعمال فشار بر تل آویو برای حذف محاصره غزه به پرواز درمی‌آورند.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

فلسطین و کمیته قدس
این درست است که رهبران فلسطینی نیز همچون دیگر رهبران منطقه، اشتباه هایی داشته‌اند؛ اما نباید فراموش کنیم فلسطینیان مانند آلمانی‌ها و فرانسوی‌ها نیستند که خود و به تنهایی یک ملت باشند، آنها پاره‌ای از امت عربی و کشوری از کشورهای عربی هستند که میثاق اتحادیه عرب آنها را در کنار یکدیگر قرار داده است. اگر فلسطینیان یک ملت کامل بودند و در قوام بخشی به ملت خود بر دیگر اعراب تکیه نداشتند، شاید انتفاضه خود را بی‌توقف و بدون محاسبه هزینه‌های آن؛ ادامه می‌دادند تا به استقلال دست یابند. معضل فلسطینیان تنها دست و پنجه نرم کردن با اسرائیلی‌ها و صهیونیسم جهانی نیست، بلکه با ما عرب‌ها هم هست. آنها از هنگام تأسیس نخستین شهرک یهودی در سرزمین فلسطین در اواخر قرن نوزدهم، از کتاب‌ها و شعارهای ما آموختند که مسأله محوری ما هستند. در مراحل بعدی نیز ما نپذیرفتیم آنها را رها کنیم، چون سرمایه‌گذاری برتر و قابل بهره‌برداری ما در سیاست داخلی و خارجی بودند، آنها هم به دور شدن از ما و آشکارسازی اندازه شعارهای ما نیندیشیدند. علت این بود که ما و آنها از یک خاک تشنه برآمده و همواره در انتظار بارش لطف آسمان بوده‌ایم. هیچ‌کس نمی‌تواند نقش یاسر عرفات و رهبری نمادین او را در صحنه فلسطین در نظر نگیرد. اما من از جمله آرزومندانی بودم که تصویر نمادین بزرگ تری از عرفات در ذهن داشتند و آرزو می‌کردند با وجود تلاش‌های دیگران برای در حاشیه قرار دادن او، بتواند با پیروزی بر خود و شوق ورزیدن نسبت به تقویت دستیاران و رفقای خود و قوت گرفتن از قدرت آنها، زمینه نقش آفرینی بزرگتری را برای خود فراهم کند. آرزوی من این بود که عرفات در بحران‌های بزرگ، استراتژی را بر تاکتیک ترجیح داده و خود را غرق در جزئیات سطحی نکند. بر این باور بودم که موهبت‌ها و توانایی‌های فلسطینیان در داخل فلسطین اشغالی و همچنین در مکان‌های متفرق سکونت آنان در جهان، آن قدر بود و هست که بتواند آنها را همتای دیگران در زمینه‌های مختلف کند. در هر حال انتفاضه نخست فلسطین پس از آغاز روند اوسلو در سال ۱۹۹۳ و در پیامد ناامیدی افکار عمومی فلسطین از هم پاشید. انسان فلسطینی بویژه از جنگ جهانی دوم به بعد، شاید از بسیاری مشکلات فراروی خود رنج دیده و درها به رویش بسته بوده است و در مقابل انسان اسرائیلی مانند او رنج نکشیده و‌ درها به رویش باز بوده است. اما این تنها یک روی سکه و روی دیگر سکه این است که حتی اگر روایت اسرائیلی‌ها از تاریخ قدیم و جدید را بپذیریم، باز هم فلسطینی همچون اسرائیلی از بحران موجودیت رنج نمی‌کشد. قبول دارم که پر و بال دادن به این ایده، کار ساده‌ای نیست؛ اما بر  این باورم که اسرائیلی‌ها که امروزه به انگیزه‌های دینی یا امنیتی، از کنار گذاشتن نژادپرستی خود پرهیز می‌کنند، دانسته یا ندانسته تسلیم برنده‌ترین سلاحی خواهند شد که فلسطینی‌ها می‌توانند آن را در انتفاضه بزرگ خود - وقتی زمانش
فرا رسید- به کار گیرند. چرا که فلسطینیان نمی‌پذیرند که برای همیشه در حاشیه و بدون میهن باقی بمانند.