ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گزارش «ایران» از مشکلات خانوادههای افراد معتاد در دوران کرونایی
معتادان از ترس کرونا به کمپ نمیروند
مهسا قویقلب
خبرنگار
همیشه وقتی صحبت از اعتیاد به میان میآید، عمدتاً به مشکلات جسمی و روانی معتادان پرداخته میشود، اما در کنار تمام مسائل، مسأله پررنگی به نام خانواده نیز وجود دارد که چندان مورد توجه قرار نمی گیرد؛ این در حالی است که علاوه بر اعتیاد معضل نوظهوری به نام شیوع بیماری کرونا هم مزید بر علت شده است تا خانوادههای درگیر این معضل روزگار دشواری را سپری کنند. مشکلات و مسائل خانوادههایی که این افراد دارند، دست کمی از خود فرد معتاد ندارد. خانوادهای که از یک معتاد نگهداری میکند، هرچقدر هم به شکل یک بیماری به اعتیاد نگاه کند، باز هم نمیتواند مانند سایر خانوادهها یک زندگی عادی را تجربه کند.
طاقت نگاههای سنگین فامیل را نداریم
آقای محمدی مدتهاست که پسر ۲۸ سالهاش با اعتیاد دست و پنجه نرم میکند، او به «ایران» میگوید: «بازنشستهام و برایم مهم است که حتماً فرزندانم یا باید تحصیل میکردند یا سر کار میرفتند. مهران ولی ترجیح داد کار کند، علاقهای به درس خواندن نداشت، هرچند دانشگاه قبول شد و در رشته حسابداری شروع به تحصیل کرد اما تنها پس از یک سال درس را رها کرد و به ناچار وارد بازار کار شد، پس از مدت کوتاهی متوجه تغییر رفتارهایش شدیم، کمکم خلق و خویاش عوض شد، وقتی فهمیدم معتاد شده فشار روانی زیادی را متحمل شدم، او را از خانه بیرون انداختم و مدتها خبری از پسرم نداشتیم تا اینکه یکی از فامیل خبر داد در یکی از خیابانهای پایین شهر او را در کف خیابان دیده، به سرعت سراغش رفتم، مهران را به خانه آوردم، آن روزها تازه کرونا هم شروع شده بود. من دو پسر و دو دختر دیگر هم دارم، نگران آنها بودم که مبادا آنها هم گرفتار شوند، ترس از ابتلا به کرونا هم که دیگر امان همه اعضای خانوادهام را بریده بود. در هر حال از آنجایی که مهران فرزند اولم بود همه حواسم را روی او متمرکز کردم، ما خانوادهای نسبتاً مرفه بودیم، در گیشا خانه داشتیم، خانه دیگری هم خریده بودم ماشین زیر پایم مدل بالا بود، اما دیگر توان پرداخت هزینههای ترک اعتیاد مهران برایم میسر نبود، مجبور شدم خانه و ماشین را بفروشم اما مهران هربار پس از ترک دوباره به سمت مواد میرفت، فشار بیپولی مجبورم کرد به خانهای در پایین شهر نقل مکان کنم، اما مشکلات فقط به همینجا ختم نمیشد؛ از آنجایی که کرونا شروع شده بود و پسرم در محیط بیرون قطعاً بهداشت را درست رعایت نمیکرد در نهایت با صلاحدید خودش تصمیم گرفتیم این بار در خانه کاری کنیم که ترک کند اما وقتی مهران را در اتاق حبس میکردیم تا کمک کنیم ترک کند، صدای داد و فریادهایش به جان من و همسر و فرزندان دیگرم آتش میانداخت، یک بار با صرف هزینه بالایی خونش را هم عوض کردیم ولی آن هم فایدهای نداشت. در سالهای قبل از این چندین بار او را به کمپ فرستادیم، ترک میکرد و مدتی هم پاک بود ولی باز هم بعد از مدتی سمت مواد میرفت، حالا هم که ترس از کرونا اجازه نمیدهد او را به کمپ بفرستیم، منتظریم کرونا تمام شود و دوباره در یک کمپ خوب او را بستری کنیم. پسرم باید ترک کند خودش هم مصممتر از قبل شده، در جمع فامیل میبینیم که گاهی حالت خماری دارد، خوابآلوده میشود یا حرفهای نامربوط میزند، دیگر طاقت نگاههای سنگین فامیل را نداریم.»
معتادان در قرنطینه اعتیاد و کرونا
نسترن برادری ۴۳ ساله دارد که متأسفانه ۲۰ سال است درگیر اعتیاد است. به گفته نسترن برادرش از سن ۱۵ سالگی در یک مکانیکی مشغول به کار شد اما از ۲۳ سالگی در همان محل کارش درگیر اعتیاد شد. بارها کمپ میرفت اما دوباره سمت مواد میرفت. تریاک، شیشه و بعد هم کراک مصرف میکرد. چند سال ترک کرد اما بعد از آشنا شدن با خانمی که شیشه مصرف میکرد، این بار به شیشه معتاد شد. پدرم سالها بود که توان کار کردن نداشت، برادرم خرج خانه را میداد ولی اعتیاد کاری میکرد که هرچه درمیآورد خرج مواد میشد. ازدواج کرد اما همسرش هم از دستش خسته شد و جدا شد. حالا یک دختر ۵ ساله هم سربار ما شده که گناهی ندارد ولی هزینههای زندگی سرسامآور بود، مادرم مجبور شد، کار کند اما از آنجایی که حرفهای بلد نبود، به خانههای مردم میرفت و کارگری میکرد، من کمکم بزرگ شدم با هر بدبختی که بود درسم را ادامه دادم، حالا شغل و درآمد مناسبی دارم، اما همیشه مجبورم که برادرم را پنهان کنم و این برایم خیلی دردناک است. بیشتر درآمدم صرف هزینههای خانواده میشود، اصلاً نمیدانم با وجود برادرم و اعتیادش که گریبان کل خانواده را گرفته، آیندهای دارم یا نه، حالا هم که کرونا آمده بیشتر از یک سال است که هزینههایمان بهخاطر خرید لوازم بهداشتی و ضدعفونی بالا رفته، برادرم هم بدخلق تر از قبل شده چون بهخاطر ترس از ابتلا به کرونا کمتر میگذاریم با دوستانش رفتوآمد کند. همین در خانه ماندنهای زیاد و قرنطینه درد و رنج ناشی از اعتیاد را برایمان دوچندان کرده، دیگر تحمل و طاقت بدخلقیهای بیوقفه او را نداریم. برادرم سالهاست که همه اعضای خانه را به خاک سیاه نشانده است. کرونا هم که تمام نمیشود تا بتوانیم روی مشکل اعتیاد برادرم متمرکز شویم و چارهای پیدا کنیم.
لیلا ۱۳ سال است که ازدواج کرده، او به ما میگوید: «همان اوایل ازدواج فهمیده بودم شوهرم مواد مصرف میکند، اوایل حاشا میکرد ولی بعد از مدتی دیگر در خانه هم مصرف میکرد. اول تریاک بعد شیشه حالا هم هروئین، یک پسر کوچک هم داریم از چند سال پیش شبها دیر به خانه میآمد تا میپرسیدم کجایی؟ دعوا میکرد و به طرز وحشتناکی شروع به کتک زدنم میکرد، چند سالی است که خرج خانه هم نمیدهد، یکی دو سالی هم هست که کلاً خانه نمیآید، وقتی پولهایش تمام میشود یادش میافتد که زن و بچه هم دارد، حتی چند ماه یک بار هم تماس تلفنی با پسرش نمیگیرد، خودم کار میکنم و خرج زندگی را میدهم. این ازدواج جز بدبختی برایم حاصلی نداشته مدتی است که دنبال کارهای طلاق هستم و بزودی جدا میشوم و خودم و پسرم را از شر این زندگی نکبتبار خلاص میکنم. پارسال میخواستم برای طلاق اقدام کنم که کرونا شروع شد و کار ادارات به حالت نیمه تعطیل درآمد، ولی حدود دو ماه است وقتی متوجه شدم حالاحالاها باید با کرونا بسازیم تصمیم گرفتم و برای طلاق کارهای اولیه را انجام دادم با یک وکیل هم صحبت کردم اما وکیلم میگوید بهخاطر کرونا سرعت رسیدگی به پروندهها خیلی کم شده است.»
هــم وابستگی مشـــکل خانــواده معتادان
فرشاد نجفیپور، روانشناس با اشاره به اینکه مشکل اساسی خانواده اشخاص معتاد زندگی با یک «شخصیت معتاد» است، به «ایران» میگوید: شخصیت معتاد محصولی تجمیعی از دو پدیده شخصیت بیکفایت و عوارض رفتاری و جسمانی موادی است که افراد مصرف میکنند. شخصیتهای بیکفایت در یک یا چند یا همه مواردی همچون مسئولیتپذیری، مهارت برقراری ارتباط سالم، مهارت حل مسأله، اعتماد به نفس و قاطعیت دارای اشکال هستند. عوارض مصرف مواد هم که یک قسمت عوارض عدم مصرف و یک قسمت عوارض مصرف است که در مورد مواد مخدر خماری و سرخوشی و در مواد محرک، هیجان و توهم است. فکر میکنم مطلب در عین پیچیدگی بسیار شفاف است. خانواده افراد معتاد مدام با شخصیت بیکفایتی سروکار دارند که یا خمار است یا سرخوش. این یعنی بلاتکلیفی مدام. یعنی لحظه به لحظه وقایع عجیب و غریب و غیر قابل پیشبینی و غیرقابل تحلیل. تصور میکنم وحشتناکتر از این شرایط کمتر وجود داشته باشد.
به گفته نجفیپور، روند سقوط و انحطاط رفتاری، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی در خانواده معتادان به وضوح قابل مشاهده است. اما عجیبتر از همه اینها وابسته شدن اعضای خانواده به شخص معتاد که خودش فردی وابسته محسوب میشود، است که ما آن را «هموابستگی» نام گذاشتهایم. اصطلاح هموابستگی اول در مورد کسانی که بهشدت تحت تأثیر یک آدم الکلی هستند به کار رفت، اما امروز معنی آن بسط پیدا کرده است. یک آدم هموابسته دو مشکل دارد: (یک) رابطه فاجعهآمیزی با یک معتاد یا وسواسی دارد و (دو) خودش هم وسواس شدیدی برای کمک به دیگری دارد که موفق هم نمیشود. آدمهای هموابسته خیلی مهربان هستند، زندگیشان را برای حفظ دیگرانی که مشکل دارند فنا میکنند. شاخصهای اصلی هموابستهها، محبت و کمک بسیار است اما وسواس آنها برای حل مشکل یک نفر دیگر که توفیقی هم حاصل نمیکند، مشکلساز میشود. مشکل اصلی دیگر هموابستهها گرایش به دیگران است، نیاز به خوشحال کردن دیگران، نداشتن حدومرز شخصی، قبول مسئولیت زندگی دیگران، ضعف اعتماد به نفس، خودخوری، احساس گناه شدید، شرم، عصبانیت، غرغر کردن، انکار مشکل خود، انکار نیاز به محبت، خوشبینی افراطی به اصلاحپذیری دیگران و ناتوانی در درک واقعیت. برخی متخصصین اعتقاد دارند شرم اساس
هموابستگی است.
فشار انکارناپذیر جامعه بر خانواده فرد معتاد
ایمان نظری، کارشناس حوزه اعتیاد نیز در مورد مشکلات و آسیبهای خانوادههای افراد معتاد به «ایران» میگوید: افراد مصرف کننده مواد که به آنها پیشتر از این معتاد گفته میشد و در رفرنسهای جدید به آنها افراد دارای اختلال مصرف مواد گفته میشود، ضمن اینکه خودشان به لحاظ مصرف مواد از نظر جسمی و روانی و ارتباطی - اجتماعی درگیر مسائل و مشکلات مختلفی هستند، خانواده خود را نیز دچار مشکلاتی میکنند. اعتیاد نوعی بیماری است که بعضاً خانواده نمیتواند درک درستی از این موضوع داشته باشد. ناهنجاریهای رفتاری و مسائل و آسیبهایی که فرد در رفتارش دارد، خانواده را در تقابل با فرد معتاد قرار میدهد و گاهی اوقات خانواده فرزند معتاد و مصرفکنندهاش را مقابل خود میبیند.
به گفته نظری، به نظر میرسد، عمده مشکلاتی که خانوادههای مصرفکنندگان مواد دارند، این است که درک درستی از بیماری فرد ندارند و نمیدانند با یک فرد معتاد باید چگونه رفتار کنند. به عنوان مثال هنگام نشئگی یا خماری چگونه باید با او رفتار شود یا مثلاً ماده مخدری که مصرف میکند چه عوارضی میتواند در پی داشته باشد. حتی زمانی که خانواده، فرد معتاد را بیمار هم بدانند باز هم درگیر مسائل مختلف خواهند شد. احساس فشاری که از اجتماع به خانواده وارد میشود و انگ اجتماعی از جمله موضوعاتی هستند که برای خانوادههای این افراد بسیار آزاردهنده هستند. ماهیت بیماری اعتیاد به گونهای است که فرد هر لحظه ممکن است لغزش کند و خانواده همیشه نگران این مسأله است و نمیتوانند به او اعتماد کنند یا برعکس حتی اعتماد او را جلب کنند، از طرفی درمانهای ناموفق پیدرپی، صرف هزینههای بالا و کمپ فرستادنهای مکرر و پس از آن لغزش فرد معتاد، ولگرد شدن یا کف خیابانی شدن او، همگی از جمله عوامل نگران کننده و آزاردهنده خانوادههای افراد معتاد هستند.
خبرنگار
همیشه وقتی صحبت از اعتیاد به میان میآید، عمدتاً به مشکلات جسمی و روانی معتادان پرداخته میشود، اما در کنار تمام مسائل، مسأله پررنگی به نام خانواده نیز وجود دارد که چندان مورد توجه قرار نمی گیرد؛ این در حالی است که علاوه بر اعتیاد معضل نوظهوری به نام شیوع بیماری کرونا هم مزید بر علت شده است تا خانوادههای درگیر این معضل روزگار دشواری را سپری کنند. مشکلات و مسائل خانوادههایی که این افراد دارند، دست کمی از خود فرد معتاد ندارد. خانوادهای که از یک معتاد نگهداری میکند، هرچقدر هم به شکل یک بیماری به اعتیاد نگاه کند، باز هم نمیتواند مانند سایر خانوادهها یک زندگی عادی را تجربه کند.
طاقت نگاههای سنگین فامیل را نداریم
آقای محمدی مدتهاست که پسر ۲۸ سالهاش با اعتیاد دست و پنجه نرم میکند، او به «ایران» میگوید: «بازنشستهام و برایم مهم است که حتماً فرزندانم یا باید تحصیل میکردند یا سر کار میرفتند. مهران ولی ترجیح داد کار کند، علاقهای به درس خواندن نداشت، هرچند دانشگاه قبول شد و در رشته حسابداری شروع به تحصیل کرد اما تنها پس از یک سال درس را رها کرد و به ناچار وارد بازار کار شد، پس از مدت کوتاهی متوجه تغییر رفتارهایش شدیم، کمکم خلق و خویاش عوض شد، وقتی فهمیدم معتاد شده فشار روانی زیادی را متحمل شدم، او را از خانه بیرون انداختم و مدتها خبری از پسرم نداشتیم تا اینکه یکی از فامیل خبر داد در یکی از خیابانهای پایین شهر او را در کف خیابان دیده، به سرعت سراغش رفتم، مهران را به خانه آوردم، آن روزها تازه کرونا هم شروع شده بود. من دو پسر و دو دختر دیگر هم دارم، نگران آنها بودم که مبادا آنها هم گرفتار شوند، ترس از ابتلا به کرونا هم که دیگر امان همه اعضای خانوادهام را بریده بود. در هر حال از آنجایی که مهران فرزند اولم بود همه حواسم را روی او متمرکز کردم، ما خانوادهای نسبتاً مرفه بودیم، در گیشا خانه داشتیم، خانه دیگری هم خریده بودم ماشین زیر پایم مدل بالا بود، اما دیگر توان پرداخت هزینههای ترک اعتیاد مهران برایم میسر نبود، مجبور شدم خانه و ماشین را بفروشم اما مهران هربار پس از ترک دوباره به سمت مواد میرفت، فشار بیپولی مجبورم کرد به خانهای در پایین شهر نقل مکان کنم، اما مشکلات فقط به همینجا ختم نمیشد؛ از آنجایی که کرونا شروع شده بود و پسرم در محیط بیرون قطعاً بهداشت را درست رعایت نمیکرد در نهایت با صلاحدید خودش تصمیم گرفتیم این بار در خانه کاری کنیم که ترک کند اما وقتی مهران را در اتاق حبس میکردیم تا کمک کنیم ترک کند، صدای داد و فریادهایش به جان من و همسر و فرزندان دیگرم آتش میانداخت، یک بار با صرف هزینه بالایی خونش را هم عوض کردیم ولی آن هم فایدهای نداشت. در سالهای قبل از این چندین بار او را به کمپ فرستادیم، ترک میکرد و مدتی هم پاک بود ولی باز هم بعد از مدتی سمت مواد میرفت، حالا هم که ترس از کرونا اجازه نمیدهد او را به کمپ بفرستیم، منتظریم کرونا تمام شود و دوباره در یک کمپ خوب او را بستری کنیم. پسرم باید ترک کند خودش هم مصممتر از قبل شده، در جمع فامیل میبینیم که گاهی حالت خماری دارد، خوابآلوده میشود یا حرفهای نامربوط میزند، دیگر طاقت نگاههای سنگین فامیل را نداریم.»
معتادان در قرنطینه اعتیاد و کرونا
نسترن برادری ۴۳ ساله دارد که متأسفانه ۲۰ سال است درگیر اعتیاد است. به گفته نسترن برادرش از سن ۱۵ سالگی در یک مکانیکی مشغول به کار شد اما از ۲۳ سالگی در همان محل کارش درگیر اعتیاد شد. بارها کمپ میرفت اما دوباره سمت مواد میرفت. تریاک، شیشه و بعد هم کراک مصرف میکرد. چند سال ترک کرد اما بعد از آشنا شدن با خانمی که شیشه مصرف میکرد، این بار به شیشه معتاد شد. پدرم سالها بود که توان کار کردن نداشت، برادرم خرج خانه را میداد ولی اعتیاد کاری میکرد که هرچه درمیآورد خرج مواد میشد. ازدواج کرد اما همسرش هم از دستش خسته شد و جدا شد. حالا یک دختر ۵ ساله هم سربار ما شده که گناهی ندارد ولی هزینههای زندگی سرسامآور بود، مادرم مجبور شد، کار کند اما از آنجایی که حرفهای بلد نبود، به خانههای مردم میرفت و کارگری میکرد، من کمکم بزرگ شدم با هر بدبختی که بود درسم را ادامه دادم، حالا شغل و درآمد مناسبی دارم، اما همیشه مجبورم که برادرم را پنهان کنم و این برایم خیلی دردناک است. بیشتر درآمدم صرف هزینههای خانواده میشود، اصلاً نمیدانم با وجود برادرم و اعتیادش که گریبان کل خانواده را گرفته، آیندهای دارم یا نه، حالا هم که کرونا آمده بیشتر از یک سال است که هزینههایمان بهخاطر خرید لوازم بهداشتی و ضدعفونی بالا رفته، برادرم هم بدخلق تر از قبل شده چون بهخاطر ترس از ابتلا به کرونا کمتر میگذاریم با دوستانش رفتوآمد کند. همین در خانه ماندنهای زیاد و قرنطینه درد و رنج ناشی از اعتیاد را برایمان دوچندان کرده، دیگر تحمل و طاقت بدخلقیهای بیوقفه او را نداریم. برادرم سالهاست که همه اعضای خانه را به خاک سیاه نشانده است. کرونا هم که تمام نمیشود تا بتوانیم روی مشکل اعتیاد برادرم متمرکز شویم و چارهای پیدا کنیم.
لیلا ۱۳ سال است که ازدواج کرده، او به ما میگوید: «همان اوایل ازدواج فهمیده بودم شوهرم مواد مصرف میکند، اوایل حاشا میکرد ولی بعد از مدتی دیگر در خانه هم مصرف میکرد. اول تریاک بعد شیشه حالا هم هروئین، یک پسر کوچک هم داریم از چند سال پیش شبها دیر به خانه میآمد تا میپرسیدم کجایی؟ دعوا میکرد و به طرز وحشتناکی شروع به کتک زدنم میکرد، چند سالی است که خرج خانه هم نمیدهد، یکی دو سالی هم هست که کلاً خانه نمیآید، وقتی پولهایش تمام میشود یادش میافتد که زن و بچه هم دارد، حتی چند ماه یک بار هم تماس تلفنی با پسرش نمیگیرد، خودم کار میکنم و خرج زندگی را میدهم. این ازدواج جز بدبختی برایم حاصلی نداشته مدتی است که دنبال کارهای طلاق هستم و بزودی جدا میشوم و خودم و پسرم را از شر این زندگی نکبتبار خلاص میکنم. پارسال میخواستم برای طلاق اقدام کنم که کرونا شروع شد و کار ادارات به حالت نیمه تعطیل درآمد، ولی حدود دو ماه است وقتی متوجه شدم حالاحالاها باید با کرونا بسازیم تصمیم گرفتم و برای طلاق کارهای اولیه را انجام دادم با یک وکیل هم صحبت کردم اما وکیلم میگوید بهخاطر کرونا سرعت رسیدگی به پروندهها خیلی کم شده است.»
هــم وابستگی مشـــکل خانــواده معتادان
فرشاد نجفیپور، روانشناس با اشاره به اینکه مشکل اساسی خانواده اشخاص معتاد زندگی با یک «شخصیت معتاد» است، به «ایران» میگوید: شخصیت معتاد محصولی تجمیعی از دو پدیده شخصیت بیکفایت و عوارض رفتاری و جسمانی موادی است که افراد مصرف میکنند. شخصیتهای بیکفایت در یک یا چند یا همه مواردی همچون مسئولیتپذیری، مهارت برقراری ارتباط سالم، مهارت حل مسأله، اعتماد به نفس و قاطعیت دارای اشکال هستند. عوارض مصرف مواد هم که یک قسمت عوارض عدم مصرف و یک قسمت عوارض مصرف است که در مورد مواد مخدر خماری و سرخوشی و در مواد محرک، هیجان و توهم است. فکر میکنم مطلب در عین پیچیدگی بسیار شفاف است. خانواده افراد معتاد مدام با شخصیت بیکفایتی سروکار دارند که یا خمار است یا سرخوش. این یعنی بلاتکلیفی مدام. یعنی لحظه به لحظه وقایع عجیب و غریب و غیر قابل پیشبینی و غیرقابل تحلیل. تصور میکنم وحشتناکتر از این شرایط کمتر وجود داشته باشد.
به گفته نجفیپور، روند سقوط و انحطاط رفتاری، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی در خانواده معتادان به وضوح قابل مشاهده است. اما عجیبتر از همه اینها وابسته شدن اعضای خانواده به شخص معتاد که خودش فردی وابسته محسوب میشود، است که ما آن را «هموابستگی» نام گذاشتهایم. اصطلاح هموابستگی اول در مورد کسانی که بهشدت تحت تأثیر یک آدم الکلی هستند به کار رفت، اما امروز معنی آن بسط پیدا کرده است. یک آدم هموابسته دو مشکل دارد: (یک) رابطه فاجعهآمیزی با یک معتاد یا وسواسی دارد و (دو) خودش هم وسواس شدیدی برای کمک به دیگری دارد که موفق هم نمیشود. آدمهای هموابسته خیلی مهربان هستند، زندگیشان را برای حفظ دیگرانی که مشکل دارند فنا میکنند. شاخصهای اصلی هموابستهها، محبت و کمک بسیار است اما وسواس آنها برای حل مشکل یک نفر دیگر که توفیقی هم حاصل نمیکند، مشکلساز میشود. مشکل اصلی دیگر هموابستهها گرایش به دیگران است، نیاز به خوشحال کردن دیگران، نداشتن حدومرز شخصی، قبول مسئولیت زندگی دیگران، ضعف اعتماد به نفس، خودخوری، احساس گناه شدید، شرم، عصبانیت، غرغر کردن، انکار مشکل خود، انکار نیاز به محبت، خوشبینی افراطی به اصلاحپذیری دیگران و ناتوانی در درک واقعیت. برخی متخصصین اعتقاد دارند شرم اساس
هموابستگی است.
فشار انکارناپذیر جامعه بر خانواده فرد معتاد
ایمان نظری، کارشناس حوزه اعتیاد نیز در مورد مشکلات و آسیبهای خانوادههای افراد معتاد به «ایران» میگوید: افراد مصرف کننده مواد که به آنها پیشتر از این معتاد گفته میشد و در رفرنسهای جدید به آنها افراد دارای اختلال مصرف مواد گفته میشود، ضمن اینکه خودشان به لحاظ مصرف مواد از نظر جسمی و روانی و ارتباطی - اجتماعی درگیر مسائل و مشکلات مختلفی هستند، خانواده خود را نیز دچار مشکلاتی میکنند. اعتیاد نوعی بیماری است که بعضاً خانواده نمیتواند درک درستی از این موضوع داشته باشد. ناهنجاریهای رفتاری و مسائل و آسیبهایی که فرد در رفتارش دارد، خانواده را در تقابل با فرد معتاد قرار میدهد و گاهی اوقات خانواده فرزند معتاد و مصرفکنندهاش را مقابل خود میبیند.
به گفته نظری، به نظر میرسد، عمده مشکلاتی که خانوادههای مصرفکنندگان مواد دارند، این است که درک درستی از بیماری فرد ندارند و نمیدانند با یک فرد معتاد باید چگونه رفتار کنند. به عنوان مثال هنگام نشئگی یا خماری چگونه باید با او رفتار شود یا مثلاً ماده مخدری که مصرف میکند چه عوارضی میتواند در پی داشته باشد. حتی زمانی که خانواده، فرد معتاد را بیمار هم بدانند باز هم درگیر مسائل مختلف خواهند شد. احساس فشاری که از اجتماع به خانواده وارد میشود و انگ اجتماعی از جمله موضوعاتی هستند که برای خانوادههای این افراد بسیار آزاردهنده هستند. ماهیت بیماری اعتیاد به گونهای است که فرد هر لحظه ممکن است لغزش کند و خانواده همیشه نگران این مسأله است و نمیتوانند به او اعتماد کنند یا برعکس حتی اعتماد او را جلب کنند، از طرفی درمانهای ناموفق پیدرپی، صرف هزینههای بالا و کمپ فرستادنهای مکرر و پس از آن لغزش فرد معتاد، ولگرد شدن یا کف خیابانی شدن او، همگی از جمله عوامل نگران کننده و آزاردهنده خانوادههای افراد معتاد هستند.
تجمع بازماندگان شهدای هفتم تیر مقابل سفارت فرانسه
حدود ۵۰ نفر از بازماندگان شهدای حادثه هفتم تیر دیروز در اعتراض به رسیدگی نکردن دستگاه قضایی فرانسه به پرونده تروریستهای این حادثه، مقابل ساختمان سفارت این کشور در خیابان نوفل لوشاتو تهران تجمع کردند.
به گزارش ایرنا، تجمع کنندگان در این تجمع خواهان رسیدگی به پرونده ای شدند که سالها پیش در دستگاه قضایی فرانسه تشکیل دادند اما تاکنون به آن رسیدگی نشده است.
دختر شهید آقازمانی در حاشیه این تجمع به خبرنگار ایرنا گفت: بهدلیل اینکه در سال ۲۰۰۸ منافقین و طراحان اصلی حادثه تروریستی حزب جمهوری اسلامی در کشور فرانسه پناهنده شدند ما خانواده شهدای هفتم تیر شکایت خود را از این اقدام به کشور فرانسه ارسال کردیم. وی افزود: با توجه به گذشت حدود ۱۳ سال، رسیدگی به این شکایت هنوز از سوی کشور فرانسه آغاز نشده است، از دولتمردان و دادستانی کشور فرانسه درخواست داریم به این شکایت رسیدگی کنند.
این عضو خانواده شهید حادثه هفتم تیر ادامه داد: در جریان بمبگذاری این حادثه تلخ ۷۲ نفر از افراد و شخصیت های برجسته سیاسی کشور جمهوری اسلامی ایران شهید شدند و شایسته است که دولت فرانسه به این شکایت رسیدگی کند.
وی خاطرنشان کرد: نباید جای شهید و منافق عوض شود و از کشور فرانسه می خواهیم به این شکایت بحق رسیدگی کنند.
خانواده شهدای هفتم تیر با شعارهایی همچون «مرگ بر منافق» و «مرگ بر بی.بی.سی» و با در دست داشتن پلاکارد و دست نوشته هایی همچون«حادثه هفت تیر افشاگر واقعیت پلید منافقین شد»، «یا محاکمه یا استرداد» به زبان های فرانسه و فارسی و «جای شهید و جلاد نباید عوض شود»خواهان رسیدگی به این پرونده بین المللی از سوی کشور فرانسه شدند.
همچنین تعدادی از بازماندگان شهدای حادثه هفتم تیر که مقابل ساختمان دادستانی کل دیوان عالی کشور در خیابان صوراسرافیل تهران تجمع کرده بودند، شکایت خود از عاملان این حادثه تروریستی را تقدیم دستگاه قضا کردند. بمبگذاری در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران در ۷ تیر ۱۳۶۰ منجر به شهادت ۷۴نفر از اعضای این حزب شد.
این انفجار در ساعت ۲۰:۳۰ در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران در سالن اجتماعات حزب واقع در سرچشمه تهران در جلسه ای که برای بررسی انتخابات ریاست جمهوری آینده برگزار می شد، رخ داد و به شهادت جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی منجر شد که در مجلس شورای اسلامی و هیأت دولت عضویت داشتند.
در این واقعه تروریستی، سید محمد حسینی بهشتی رئیس دیوان عالی کشور و دبیر کل حزب از جمله شهدا بود؛ از این رو ۳۱ خرداد تا هفتم تیرماه هر سال با عنوان هفته گرامیداشت قوهقضائیه نامگذاری شده است.
به گزارش ایرنا، رهبر معظم انقلاب دوشنبه هفته جاری در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه، شهید آیتالله بهشتی را عالمی متفکر و نظریهپرداز، شخصیتی برجسته و حقیقتاً انقلابی، مؤمن، متشرع و بسیار مؤثر خواندند و افزودند: شهید بهشتی با پایهگذاری کار دشوار و بزرگ در ایجاد دادگستری اسلامی و نقشآفرینی در تدوین قانون اساسی حق بزرگی بر گردن کشور و ملت دارد و این حق باید شناخته و ادا شود. معظم له با اشاره به جنایت فجیع منافقین در به شهادت رساندن آیتالله بهشتی و حدود ۷۰ نفر از شخصیتها گفتند: این قاتلها صراحتاً به این جنایت بزرگ اعتراف کردهاند اما امروز با حمایت فرانسه و دیگر کشورهای مدعی حقوق بشر آزادانه فعالیت میکنند که انسان از وقاحت غربیها در ادعاهای حقوق بشری و دادن تریبون و حمایت از این تروریستها حیرت میکند.
احتمال قرمز شدن وضعیت کرونای پایتخت در هفته آینده
معاون درمان ستاد مقابله با کرونای استان تهران با اشاره به افزایش بار بیماری کرونا در پایتخت گفت: اگر روند افزایشی به همین شکل تا هفته آینده ادامه داشته باشد، وضعیت تهران قرمز خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دکتر نادر توکلی درباره وضعیت بیماری کرونا در استان تهران، افزود: تا پیش از هفته اخیر روند سینوسی و ثابتی داشتیم، اما در طول یک هفته اخیر ۱۰ درصد افزایش موارد بستری و سرپایی را شاهد هستیم و البته مرگ و میر به صورت تأخیری تغییر خواهد کرد. با این اوصاف میتوان به طور رسمی اعلام کرد که یک هفته است که وارد موج پنجم کرونا شدهایم.
وی افزود: در ۲۴ ساعت قبل حدود ۱۰۰۰ بستری و ۶۴۰۰ مراجعه سرپایی کرونایی داشتیم و در مجموع ۴۴۰۰ بیمار بستری در تهران داریم.
توکلی در پاسخ به این سؤال که آیا مشخص است مراجعان فعلی به بیمارستانها مبتلا به کدام گونه جهش یافته کرونا هستند یا خیر، اظهار داشت: ما سکوئنس ژنی بیماری از بیمار نمیگیریم، زیرا این کار برای همه بیماران منطقی نیست، اما رفتاری که مشاهده میکنیم مربوط به انواع جهش یافته است.
وی افزود: خود مرکز تهران هنوز نارنجی است، اما چند شهرستان اطراف تهران قرمز شدند. اگر روند افزایشی به همین شکل تا هفته آینده ادامه داشته باشد، خود تهران نیز قرمز خواهد شد.
معاون درمان ستاد مقابله با کرونا استان تهران درباره علت افزایش بار بیماری در تهران، تصریح کرد: بخشی به علت رفتار ویروس جهش یافته و بخش دیگر بهدلیل رعایت نکردن شیوه نامههای بهداشتی است؛ زیرا در فصل گرما قرار داریم و رعایت نکات بهداشتی از جمله ماسک زدن و رعایت تهویه صحیح برای افراد سختتر میشود و این موارد خود عاملی برای افزایش بار بیماری است.
وی با اشاره به برگزاری کنکور سراسری در روزهای جاری، اضافه کرد: طبیعتاً شیوه نامههای لازم برای این مهم اندیشیده شده و حتی شرایط برای داوطلبان مبتلا به کرونا و افراد بستری در بیمارستانها درنظر گرفته شده و بعید است در این زمینه مشکل خاصی
به وجود آید.
وی درباره وضعیت واکسیناسیون کرونا در استان تهران، گفت: واکسیناسیون در حال اجراست. البته هنوز شلوغیهایی داریم، اما روند واکسیناسیون همچنان به قوت خود باقی است. نکته مهم این است که برخی از سالمندان از تزریق واکسن خودداری میکنند و بر اساس آماری که داریم و بررسیهای انجام شده روی ۱۲۰۰ سالمند مبتلا به کرونای بستری بالای ۷۰ سال، مشخص شد که ۱۱۵۰ نفر از آنها واکسن نزده بودند و این یعنی بالای ۹۵ درصد مبتلایان بالای ۷۰ سال در تهران واکسن نزدهاند و این نشان میدهد که تأثیر واکسیناسیون تا چه حد است و چقدر میتواند جلوی مرگ و میر را بگیرد.
وی با بیان اینکه پیشبینیها از وضعیت کرونا در تهران افزایشی است، تأکید کرد: یک هفته دیگر صبر میکنیم، اما اگر روند افزایشی همچنان ادامه داشته باشد، به سمت افزایش تختهای بستری میرویم.
توکلی تأکید کرد: وضعیت رعایت شیوه نامهها در استان تهران حدود ۷۰ تا ۷۲ درصد است که چندان قابل قبول نیست و باید بیش از ۸۰ درصد باشد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دکتر نادر توکلی درباره وضعیت بیماری کرونا در استان تهران، افزود: تا پیش از هفته اخیر روند سینوسی و ثابتی داشتیم، اما در طول یک هفته اخیر ۱۰ درصد افزایش موارد بستری و سرپایی را شاهد هستیم و البته مرگ و میر به صورت تأخیری تغییر خواهد کرد. با این اوصاف میتوان به طور رسمی اعلام کرد که یک هفته است که وارد موج پنجم کرونا شدهایم.
وی افزود: در ۲۴ ساعت قبل حدود ۱۰۰۰ بستری و ۶۴۰۰ مراجعه سرپایی کرونایی داشتیم و در مجموع ۴۴۰۰ بیمار بستری در تهران داریم.
توکلی در پاسخ به این سؤال که آیا مشخص است مراجعان فعلی به بیمارستانها مبتلا به کدام گونه جهش یافته کرونا هستند یا خیر، اظهار داشت: ما سکوئنس ژنی بیماری از بیمار نمیگیریم، زیرا این کار برای همه بیماران منطقی نیست، اما رفتاری که مشاهده میکنیم مربوط به انواع جهش یافته است.
وی افزود: خود مرکز تهران هنوز نارنجی است، اما چند شهرستان اطراف تهران قرمز شدند. اگر روند افزایشی به همین شکل تا هفته آینده ادامه داشته باشد، خود تهران نیز قرمز خواهد شد.
معاون درمان ستاد مقابله با کرونا استان تهران درباره علت افزایش بار بیماری در تهران، تصریح کرد: بخشی به علت رفتار ویروس جهش یافته و بخش دیگر بهدلیل رعایت نکردن شیوه نامههای بهداشتی است؛ زیرا در فصل گرما قرار داریم و رعایت نکات بهداشتی از جمله ماسک زدن و رعایت تهویه صحیح برای افراد سختتر میشود و این موارد خود عاملی برای افزایش بار بیماری است.
وی با اشاره به برگزاری کنکور سراسری در روزهای جاری، اضافه کرد: طبیعتاً شیوه نامههای لازم برای این مهم اندیشیده شده و حتی شرایط برای داوطلبان مبتلا به کرونا و افراد بستری در بیمارستانها درنظر گرفته شده و بعید است در این زمینه مشکل خاصی
به وجود آید.
وی درباره وضعیت واکسیناسیون کرونا در استان تهران، گفت: واکسیناسیون در حال اجراست. البته هنوز شلوغیهایی داریم، اما روند واکسیناسیون همچنان به قوت خود باقی است. نکته مهم این است که برخی از سالمندان از تزریق واکسن خودداری میکنند و بر اساس آماری که داریم و بررسیهای انجام شده روی ۱۲۰۰ سالمند مبتلا به کرونای بستری بالای ۷۰ سال، مشخص شد که ۱۱۵۰ نفر از آنها واکسن نزده بودند و این یعنی بالای ۹۵ درصد مبتلایان بالای ۷۰ سال در تهران واکسن نزدهاند و این نشان میدهد که تأثیر واکسیناسیون تا چه حد است و چقدر میتواند جلوی مرگ و میر را بگیرد.
وی با بیان اینکه پیشبینیها از وضعیت کرونا در تهران افزایشی است، تأکید کرد: یک هفته دیگر صبر میکنیم، اما اگر روند افزایشی همچنان ادامه داشته باشد، به سمت افزایش تختهای بستری میرویم.
توکلی تأکید کرد: وضعیت رعایت شیوه نامهها در استان تهران حدود ۷۰ تا ۷۲ درصد است که چندان قابل قبول نیست و باید بیش از ۸۰ درصد باشد.
انتقال تجربه به شورای ششم
علی نوذرپور
کارشناس مدیریت شهری
محسن هاشمی رئیس شورای شهر دوره پنجم تهران به شورای شهر دوره ششم پیشنهاد دادهاست: «برگزاری جلسه مشترک و گفتوگو در مورد مسائل شهری و انتقال تجربهها و مدیریت دانش در فرایند اداره شهر بسیار تأثیرگذار است و در صورت نیاز و بنا به درخواست شورای ششم حتماً این جلسه مشترک را برگزار میکنیم.»
پیشنهاد کارشناسانه و دلسوزانه محسن هاشمی در صورت استقبال از سوی شورای ششم میتواند آغازی باشد برای انباشته شدن تجارب ارزشمند مدیریت شورایی در کشور در فرایندی تعریفشده و فارغ از جناحبندیهای سیاسی در کشور، تجربیات یادشده قابل درسگیری، پندآموزی و توشه راهی خوب برای آغاز دورهای جدید مبتنی برتجارب ارزشمند گذشته است. انتظار میرود چمران به عنوان پیشکسوت حوزه شوراها از این پیشنهاد استقبال کرده و در جلسات آغازین برای تدوین منشور حرکت شورای ششم، نقد و بررسی تجارب اعضای شورا در دوره پنجم را در دستور کار قرار دهد و با توجه به شناختی که از منتخبین مردم در دوره پنجم شورا هست، در انتقال تجارب بدون سوگیری سیاسی و فارغ از تعصبات و تعلقات گروهی؛ نقاط ضعف و قوت این دوره را به نمایندگان مردم در این دوره ارائه دهند.
جمعبندی تجارب و در نهایت تهیه مصوبهای در این راستا با ذکر پیشنهادات آتی میتواند در تدوین منشور یا سند چشمانداز توسعه شهر تهران مورد استفاده قرار گیرد. همچنین میتوان از شورای پنجم درخواست کرد سند تحویل و تحول مدیریت شهری دوره پنجم را طی نامهای رسمی به شورای ششم ارائه دهد. سندی که در آن ذکر شود شهر و مدیریت شهری با چه مختصاتی تحویل گرفته شده و با چه ویژگیهایی به دوره بعد تحویل داده میشود.
پیشنهاد میشود در این خصوص شورا مصوبهای داشته باشد و یا اصلاحیهای به قانون شوراها پیشنهاد کند مبنی بر الزام تهیه سند یادشده به این معنا که شورای جدید حق داشته باشد از شورای قبلی درخواست کند که چه کردهاست؟ چه را تحویل گرفته و شهر را چگونه تحویل میدهد. تهیه و تصویب اسناد تحویل و تحول مدیریت شهری تصویری راهگشا برای تدوین برنامههای آتی شورا و مدیریت شهری جدید خواهد بود. ضمن اینکه جلوگیری خواهد کرد از داوریها و ارزیابیهای ناصحیح و تشویش اذهان جامعه شهری.
اگر ما چنین بلوغی در شوراها شاهد باشیم، اثرات مهمی را در افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد کنشگران اجتماعی میتوانیم انتظار داشته باشیم و همچنین آغازی برهمکاریها و انتقال تجارب شوراها در ادوار مختلف به یکدیگرخواهد شد. امر مبارکی که نتایج و دستاوردهای آن برای مردم شهر میباشد.
کارشناس مدیریت شهری
محسن هاشمی رئیس شورای شهر دوره پنجم تهران به شورای شهر دوره ششم پیشنهاد دادهاست: «برگزاری جلسه مشترک و گفتوگو در مورد مسائل شهری و انتقال تجربهها و مدیریت دانش در فرایند اداره شهر بسیار تأثیرگذار است و در صورت نیاز و بنا به درخواست شورای ششم حتماً این جلسه مشترک را برگزار میکنیم.»
پیشنهاد کارشناسانه و دلسوزانه محسن هاشمی در صورت استقبال از سوی شورای ششم میتواند آغازی باشد برای انباشته شدن تجارب ارزشمند مدیریت شورایی در کشور در فرایندی تعریفشده و فارغ از جناحبندیهای سیاسی در کشور، تجربیات یادشده قابل درسگیری، پندآموزی و توشه راهی خوب برای آغاز دورهای جدید مبتنی برتجارب ارزشمند گذشته است. انتظار میرود چمران به عنوان پیشکسوت حوزه شوراها از این پیشنهاد استقبال کرده و در جلسات آغازین برای تدوین منشور حرکت شورای ششم، نقد و بررسی تجارب اعضای شورا در دوره پنجم را در دستور کار قرار دهد و با توجه به شناختی که از منتخبین مردم در دوره پنجم شورا هست، در انتقال تجارب بدون سوگیری سیاسی و فارغ از تعصبات و تعلقات گروهی؛ نقاط ضعف و قوت این دوره را به نمایندگان مردم در این دوره ارائه دهند.
جمعبندی تجارب و در نهایت تهیه مصوبهای در این راستا با ذکر پیشنهادات آتی میتواند در تدوین منشور یا سند چشمانداز توسعه شهر تهران مورد استفاده قرار گیرد. همچنین میتوان از شورای پنجم درخواست کرد سند تحویل و تحول مدیریت شهری دوره پنجم را طی نامهای رسمی به شورای ششم ارائه دهد. سندی که در آن ذکر شود شهر و مدیریت شهری با چه مختصاتی تحویل گرفته شده و با چه ویژگیهایی به دوره بعد تحویل داده میشود.
پیشنهاد میشود در این خصوص شورا مصوبهای داشته باشد و یا اصلاحیهای به قانون شوراها پیشنهاد کند مبنی بر الزام تهیه سند یادشده به این معنا که شورای جدید حق داشته باشد از شورای قبلی درخواست کند که چه کردهاست؟ چه را تحویل گرفته و شهر را چگونه تحویل میدهد. تهیه و تصویب اسناد تحویل و تحول مدیریت شهری تصویری راهگشا برای تدوین برنامههای آتی شورا و مدیریت شهری جدید خواهد بود. ضمن اینکه جلوگیری خواهد کرد از داوریها و ارزیابیهای ناصحیح و تشویش اذهان جامعه شهری.
اگر ما چنین بلوغی در شوراها شاهد باشیم، اثرات مهمی را در افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد کنشگران اجتماعی میتوانیم انتظار داشته باشیم و همچنین آغازی برهمکاریها و انتقال تجارب شوراها در ادوار مختلف به یکدیگرخواهد شد. امر مبارکی که نتایج و دستاوردهای آن برای مردم شهر میباشد.
آزمون علوم تجربی با 550 هزار داوطلب فردا برگزار می شود
اولین روز کنکور سراسری 1400 دانشگاهها دیروز با رقابت بیش از ۱۲۵هزار داوطلب در گروه آزمایشی هنر برگزار شد. امروز، پنجشنبه دهم تیرماه هم داوطلبان گروه آزمایشی علوم انسانی و ریاضی و فنی آزمون خود را برگزار میکنند. همچنین فردا جمعه آزمون گروه علومتجربی با بیش از 554 هزار داوطلب و روز شنبه هم آزمون گروه آزمایشی زبانهای خارجی برگزار میشود. این دومین سالی است که کنکور سراسری دانشگاهها در روزهای کرونایی و با اعمال پروتکل های سختگیرانه بهداشتی برگزار میشود. رئیس سازمان سنجش آموزش کشور با اشاره به اینکه پروتکلهای بهداشتی سال گذشته با دقت و تجربه بیشتر اجرا شد، اظهار داشت: روال کلی آزمونهای سازمان سنجش به این ترتیب است که کد ملی تمامی داوطلبان به وزارت بهداشت داده میشود و ۱۴ روز بعد از آزمون، وزارت بهداشت داوطلبان را غربالگری و نتیجه را به سازمان سنجش اعلام میکند. بر اساس آمار سال گذشته تعداد داوطلبان مبتلا به کرونا، بعد از آزمون از نُرم جامعه بسیار کمتر و تنها حدود ۵۰ نفر از یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر مشکوک بودهاند. با اطمینان خاطر به رعایت پروتکلهای بهداشتی، به داوطلبان اعلام میکنیم که این پروتکلها در مجموعه اجرای آزمون رعایت میشود.
تقدیر سازمان پدافند غیرعامل از مدیر عامل کلر پارس
چهارمین همایش ملی پدافندشیمیایی به همت سازمان پدافندغیرعامل کشور وباهمکاری دانشگاه بقیه الله (عج) با حضور مسئولین کشوری ولشگری، در باغ موزه دفاع مقدس تهران برگزار گردید. این همایش باتاکید بر شعار« پدافند شیمیایی، تدبیر امروز ، مصونیت فردا » برگزارگردید. در این همایش، سردار جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل و دکتر حسن ابوالقاسمی رئیس دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)به ایراد سخن پرداختند. در این مراسم ، آئین تکریم از فعالان این عرصه نیز برگزار گردید که ابوالفضل باباپور مدیرعامل شرکت کلر پارس تبریز با دریافت تندیس ویژه همایش و لوح تقدیر ، مورد تقدیر قرار گرفت. شایان ذکر است شرکت کلر پارس به عنوان تولید کننده مواد شیمیایی از شرکتهای تحت پوشش شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا ) می باشد که به عنوان تنها شرکت در جمع تقدیر شدگان ، مورد تکریم قرارگرفت. اضافه می نماید شاخص هایی همچون : انبارش و نگهداری امن ، ایمنی حمل ونقل و آموزشهای لازم برای پرسنل و مصرف کنندگان و رعایت جوانب مختلف ایمنی ، سبب اعطای لوح تقدیر و تندیس ویژه سازمان پدافند غیرعامل کشور توسط سردار جلالی رئیس این سازمان به ابوالفضل بابا پور مدیر عامل شرکت کلر پارس گردیده است.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
معتادان از ترس کرونا به کمپ نمیروند
-
تجمع بازماندگان شهدای هفتم تیر مقابل سفارت فرانسه
-
احتمال قرمز شدن وضعیت کرونای پایتخت در هفته آینده
-
انتقال تجربه به شورای ششم
-
آزمون علوم تجربی با 550 هزار داوطلب فردا برگزار می شود
-
تقدیر سازمان پدافند غیرعامل از مدیر عامل کلر پارس
اخبارایران آنلاین