عرب تایمز (کویت):
مایکروسافت اعلام کرده، اقدام های قانونی را برای مبارزه با بیش از یک میلیون کاربری که از باج افزازها استفاده می کنند و می توانند در انتخابات ریاست جمهوری امریکا مداخله کنند، آغاز کرده است. با این حال کارشناسان فناوری معتقدند، درصد موفقیت مایکروسافت در این نبرد بالا نیست.
یو اس ای تودی (امریکا):
در بین ایالت های امریکا تنها 6 ایالت هستند که ترامپ و بایدن رقابت سختی در آنها دارند. زیرا شمار آرای الکترال این شش ایالت، شامل فلوریدا، پنسیلوانیا، میشیگان، کارولینای شمالی، آریزونا و ویسکانسین 101 رأی از مجموع 270 رأیی است که هر کاندیدا باید به دست آورد.
دیلی صباح (ترکیه):
بعد از 13 سال محاصره نوار غزه توسط اسرائیل و حملات این رژیم به مناطق مختلف آن، مردم منطقه جدا از رنج بیکاری و فقر بیش از هر چیز با گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند و بسیاری از آنان، برای به دست آوردن غذا دچار سختی هستند.
رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا توئیت ترامپ برای کریسمس نظامیان در کنار خانواده را رد کرد
خروج امریکا از افغانستان مشروط است
بنفشه غلامی/ در حالی که مذاکرات طالبان و دولت افغانستان در دوحه هنوز به سرانجامی نرسیده و آتش حملات آنان علیه یکدیگر همچنان ادامه دارد، ژنرال «مارک میلی»، رئیس ستاد مشترک امریکا تنها 4 روز پس از آنکه «دونالد ترامپ» در توئیتی انتخاباتی از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان تا کریسمس خبر داد، در مصاحبه با شبکه رادیو ملی امریکا (انپیآر) حاضر به تأیید صحبتهای رئیس جمهوری امریکا نشد و اعلام کرد، خروج نظامیان امریکا از افغانستان مشروط به عملی شدن تعهدات طالبان برای کاهش خشونت است.
به گزارش روزنامه امریکایی «نیویورک تایمز»، ژنرال «مارک میلی» در این مصاحبه با تأکید بر اینکه خروج امریکا از افغانستان باید مسئولانه باشد، گفت: «جدا از کاهش خشونتها، عملی شدن طرح مذاکرات صلح بین دولت افغانستان و طالبان نیز دیگر شرط خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان است.» وی با این حال تلاش کرد، بر اختلاف نظرها با رئیس جمهوری امریکا سرپوش بگذارد و گفت: «البته پیام توئیتری ترامپ به معنای خروج تمام نیروهای امریکایی از افغانستان نبود.» «مارک میلی» در این مصاحبه به سخنرانی «رابرت اوبرایان»، مشاور امنیت ملی امریکا در دانشگاه نوادا که پیش از توئیت «ترامپ» گفته بود، شمار نیروهای امریکایی تا اوایل سال آینده میلادی به 2 هزار و 500 نفر کاهش خواهد یافت نیز اشاره کرد و گفت: «رابرت اوبرایان یا هر کس دیگری میتواند نظر خود را داشته باشد. اما من ترجیح میدهم بر اساس شرایط و برنامههایی که از آنها مطلع هستم و مذاکراتم با رئیسجمهوری صحبت کنم. ما شرایط افغانستان را از نزدیک زیر نظر داریم و بهترین توصیههای نظامی خود را به رئیس جمهوری میدهیم تا بتواند تصمیمی آگاهانه و مسئولانه بگیرد.»
حمله امریکا به طالبان در هلمند
تأکید ژنرال «مارک میلی» بر خارج نشدن نابهنگام از افغانستان که جدا از اهداف بلند مدت امریکا از حضور در افغانستان، نشان دهنده سیاست حمایتی او از دولت افغانستان در برابر طالبان بود، در حالی بیان شد که همزمان با آن گزارشها از حملات مرگبار ارتش امریکا به مواضع طالبان در هلمند، حکایت داشت. بهگزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، طالبان اندکی پساز توئیت «ترامپ» با هدف استیلا بر «لشکرگاه» در ولایت هلمند به این منطقه حمله کرد و نیروهای امنیتی افغانستان در این منطقه را زیر آتشبار خود گرفت. بر اثر این حملات بیش از هزار و 500 نفر از ساکنان این منطقه برای فرار از جنگ، خانههای خود را رها کرده و آواره شدند. به گفته «عمر زواک»، سخنگوی والی هلمند، طالبان در این حملات چندین پل را در بزرگراه اصلی این منطقه تخریب کردند و بزرگراه را نیز بستند. طوری که عبور و مرور در این منطقه به طور کامل مسدود شد.
این در حالی است که بهنظر میرسد، طالبان با هدف آزمودن میزان تحمل دولت افغانستان و امریکا دست به این حمله زده بود. روزنامه «نیویورک تایمز» در همین ارتباط در تحلیلی نوشته است: «این حملات پس از آن صورت گرفت که به نظر میرسید، مذاکرات طالبان با دولت افغانستان به بنبست رسیده است. بنابراین طالبان که هر سال در چنین ایامی خبر از حملات نهایی خود پیش از آغاز زمستان میداد، تصمیم گرفت با این حمله دیگر بار قدرت خود را به رخ طرف دیگر بکشد. طالبان همچنین تصمیم داشت با این حمله میزان وفاداری امریکا به متحد خود در افغانستان (دولت) را بویژه بعد از توئیت «ترامپ» آزمایش کند. بنابراین نه تنها دست به حمله به لشکرگاه زد که آن گونه که «روحالله احمد زی»، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان گفته است، در 24 ساعت به 20 ولایت از 34 ولایت این کشور حمله کرد.
نتیجه این آزمایش در توئیت سرهنگ «سانی لگیت»، فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان مشخص شد. او در توئیتی خبر داد، نیروهای تحت فرمان او در حمایت از دولت افغانستان، در دو روز یکشنبه و دوشنبه در حملاتی هدفمند، نیروهای طالبان در لشکرگاه را هدف گرفتند. گزارشها حاکی از کشته شدن حداقل 80 نفر از نیروهای طالبان در این حملات است. برخی منابع نیز شمار طالبهای کشته شده در حملات امریکا را تا 250 نفر نیز ذکر کردهاند. حملات امریکا علیه مواضع طالبان از زمان آغازمذاکرات امریکا با طالبان، به طرز قابل توجهی کاهش یافته و بهطور مشخص از زمان امضای توافق بین امریکا و طالبان پایان گرفته بود.
تأثیرات مخرب خروج غیر مسئولانه
این در حالی است که «دونالد ترامپ» در ماههای اخیر نشان داده با اهداف انتخاباتی، تمایل دارد هر چه زودتر خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و همچنین عراق را اعلام کند. اما تحلیلگران امریکایی نیز همچون نظامیان این کشور، اعتقادی به چنین خروجی ندارند. شماری از تحلیلگران اندیشکده «شورای آتلانتیک» در همین ارتباط در تحلیلی مشترک نوشتهاند: «خروج زودهنگام امریکا از افغانستان تعادل و توازن قدرت بین دولت افغانستان و طالبان را به هم میزند و باعث قدرتگیری طالبان در برابر تضعیف دولت افغانستان میشود و علاوه بر آن اثرات اجتماعی وحشتناکی بر جامعه افغانستان و بویژه زنان این کشور خواهد داشت. ضمن اینکه این اقدام باعث تضعیف امنیت امریکا نیز میشود و به گروههایی مثل القاعده امکان فعالیت دوباره و حمله احتمالی به امریکا را میدهد. علاوه بر این در شرایطی که طالبان به تعهدات خود برای کاهش خشونت در افغانستان عمل نکرده، خروج از افغانستان به معنای بینتیجه گذاشتن دو سال دیپلماسی امریکا در افغانستان و مذاکرات با طالبان است. حتی نخستوزیر پاکستان نیز که کشورش سالها است، بهطالبان پناه داده، در مقاله خود که روز 26 سپتامبر در واشنگتنپست منتشر شد، نوشته بود همه کسانی که روی روند صلح افغانستان سرمایهگذاری کردهاند، باید مقابل وسوسه تعیین جدول زمانی غیرواقعی مقاومت کنند. از جمله آنها خروج از افغانستان است که در این شرایط غیرعاقلانه است.»
استقبال بی سابقه امریکایی ها از انتخابات زودهنگام
در حالی که دونالد ترامپ در نخستین کمپین انتخاباتی اش پس از ابتلا به کرونا، فارغ از پیشتازی ۱۰ درصدی رقیبش، جو بایدن، در میان هواداران فلوریدایی اش، به پایکوبی پرداخته، دادههای گردآوری شده از سوی گروه موسوم به پروژه انتخابات امریکا نشان می دهد تا کنون بیش از ۱۰ میلیون نفر در انتخابات زودهنگام این کشور رأی ثبت کردهاند.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، این آمار به میزان چشمگیری فراتر از سطح رأی گیری زودهنگام ۲۰۱۶ و حاکی از دورنمای شرکت بالای رأی دهندگان در انتخابات است.طبق دادههای مربوط به رأی گیری زودهنگام انتخابات که از سوی منبع مذکور در دانشگاه فلوریدا ارائه شدند، تا دوشنبه شب حدود ۱۰.۴ میلیون امریکایی در رأی گیری زودهنگام در ایالت هایی که دادههای مربوط به آن را گزارش کردند، شرکت داشتهاند.
این در حالی است که تا ۱۶ اکتبر ۲۰۱۶ تنها ۱.۴ میلیون امریکایی در رأی گیری زودهنگام انتخابات آن سال شرکت کرده بودند.
از سوی دیگر رأی گیری زودهنگام انتخابات ریاست جمهوری امریکا در حالی از روز دوشنبه در ایالت جورجیای این کشور آغاز شد که گزارشها حاکی از انتظار چند ساعته رأی دهندگان در صف های طولانی در برخی حوزههای رأی گیری این ایالت بوده و مقام های انتخاباتی از شکسته شدن رکورد شرکت رأی دهندگان صحبت میکنند. گاردین نیز نوشت که ایالت جورجیا در سال های اخیر شهرتی ملی از بابت تجربه مشکلات در برگزاری انتخابات داشته است. بر اساس گزارش این روزنامه دست کم دو ناحیه از این ایالت با دستگاههای الکترونیکی مربوط به بررسی رأی دهندگان مشکل پیدا کردند.
تیغ دولبه پادشاه مالزی برای «انور ابراهیم»
زهره صفاری/ یک روز پس از اینکه «انور ابراهیم»، رهبر اپوزیسیون مالزی به خاطر شکایت شماری از شخصیتهای فهرست افشا شده حامیانش در فضای مجازی به پلیس احضار شد، او به دیدار پادشاه رفت و با ابراز امیدواری از نتیجه مذاکرات، از هوادارانش خواست تا صبوری پیشه کنند.
به گزارش «گاردین»، این سیاستمدار 73 ساله که از حدود یک ماه قبل در مصاحبهای از حمایت قاطع پارلمان مالزی برای تصدی کرسی نخستوزیری این کشور خبر داده بود، سرانجام صبح دیروز با انتشار پیامی فیس بوکی از گام امیدبخش رسیدن به قدرت و دیدار با پادشاه پرده برداشت.
او پس از این دیدار یکساعته در حالی که لبخند به لب داشت و خوشحال به نظر میرسید در برابر خبرنگاران قرار گرفت و گفت: «من مدارک لازم درباره حمایت 120 نماینده از 222 عضو پارلمان از نخستوزیری ام را به پادشاه ارائه کردم. حالا باید منتظر ماند تا او پس از دیدار با سران احزاب و بررسی شرایط نظرش را اعلام کند. من از همه احزاب میخواهم صبور باشند و به پادشاه فرصت بدهند تا مسئولیتهایش را مطابق قانون اساسی به اجرا درآورد.»
این اظهارات در حالی بسیار امیدوارانه از سوی «انور ابراهیم» اعلام شد که اداره سلطنتی در بیانیهای اعلام کرد که شاه عبدالله تنها مدارکی مبنی بر حمایت 120 نماینده دریافت کرده اما هیچ اسمی در آن دیده نمی شود.
این در حالی است که به نوشته «الجزیره»، هنوز هیچ یک از احزاب پارلمان نیز حمایت علنی از «انور ابراهیم» نداشتهاند و تنها چند نماینده یکی از احزاب از وی حمایت کردهاند.
بحران در بحران
بواقع تنشهای سیاسی در مالزی از چندین ماه قبل با استعفای ناگهانی «ماهاتیر محمد»، نخستوزیر پیشین این کشور بالا گرفت. او قرار بود قدرت را به «انور ابراهیم» واگذار کند اما پس از استعفای ناگهانی او، پادشاه پس از دیدار با نمایندگان پارلمان، نام «محیالدین یاسین» را بهعنوان نخستوزیر اعلام کرد. حالا نیز پس از هفت ماه با وجود ابراز امیدواریهای «انور ابراهیم»، اما هیچ زمانی برای پاسخگویی پادشاه اعلام نشده است.
«جیمز چین»، استاد مطالعات آسیایی دانشگاه تاسمانیای استرالیا به گاردین گفت: «این شرایط را میتوان به اشکال مختلف تفسیر کرد. اینکه «انور» این تعداد حامی را دارد یا ندارد چندان اهمیت ندارد، سؤال مهم این است که پادشاه آمار او را باور میکند؟! این حمایت باید رسماً اعلام شود و تنها بیانیه برای تصمیم پادشاه کافی نیست.»
از سویی دیگر طبق قوانین مالزی، پادشاه قدرت برکناری نخستوزیر را ندارد و اگر مخالفت پارلمان برای او مسجل شود تنها میتواند درخواست برگزاری انتخابات را داشته باشد.
«راس تاپسل»، رئیس بخش مالزی دانشگاه ملی استرالیا نیز گفت: «در ماه مارس پادشاه خودش محیالدین را به نخستوزیری برگزید، حالا اینکه چطور میخواهد برکناری او را اعلام کند هم جالب توجه به نظر میرسد؛از سویی هنوز مشخص نیست «انور» چطور میخواهد حمایت همه افراد لیستش را ثابت کند.»
این شرایط در حالی است که به دلیل شیوع ویروس کرونا و عملکرد دیرهنگام دولت مالزی برای کنترل این بیماری، «کووید19» نیز بحرانی جدید در این کشور به وجود آورده که علاوه بر جان انسانها، اقتصاد را نیز با مشکلی جدی روبهرو کرده است؛ در این میان نخستوزیر بهعنوان رئیس دولت سیبل انتقادات بسیار قرار دارد. «تاپسل» معتقد است: «در شرایط فعلی مردم از انتخابهای سیاسی و روی کارآمدن مهرههای کهنه کار دولتی خسته شدهاند، چرا که آنها بهدنبال منافع خودشان هستند تا ایدئولوژی صحیح برای ارتقای کشور. در این میان «انور ابراهیم» نیز دیگر در میان مردم بویژه جوانان سیاستمدار دموکراسی طلب مهره ای به شمار نمیرود.»
حال گرچه ثابت شدن ادعای «انور» میتواند او را بهعنوان سومین نخستوزیر در سال جاری به کرسی ریاست دولت برساند اما «شزوان مصطفی کمال»، مسئول بخش سیاسی رویترز معتقد است: «اگر این دیدار با پادشاه به نتیجه مورد انتظار «انور» نینجامد میتواند آینده سیاسی حزبی او را تحت تأثیر قرار دهد و حتی حزب متبوعش را به انزوای او و انتخاب فرد جدید برساند.» این در حالی است که حزب «محی الدین» نخستوزیر فعلی، حمایت کامل خود را از او اعلام کرده است.
چین، روسیه و عربستان عضو شورای حقوق بشر می شوند
حضور چین، روسیه و عربستان بهعنوان نامزدهای قطعی ورود به شورای حقوق بشر سازمان ملل، منتقدان را به واکنش واداشت. به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه «دیلی تلگراف»، این سه کشور بههمراه کوبا، پاکستان و ازبکستان برای تصاحب 15 کرسی در شورای 47 کشوری سازمان ملل حمایت لازم را داشته و از آنجا که رأیگیری دیروز بهصورت مخفی انجام شد، انتخابشان پیش از اعلام نتایج نیز قطعی بود. دیده بان حقوق بشر از کشورهای عضو مانند انگلیس و اتحادیه اروپا خواسته به چین و عربستان رأی ندهند و روسیه را نیز بهدلیل حضور در میدان نظامی سوریه نامزد مشکل دار خواندهاند.
صدور مجوز استفاده از سلاح جنگی علیه معترضان بلاروسی
وزارت کشور بلاروس استفاده از سلاح جنگی علیه معترضان را مجاز اعلام کرد. به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری رویترز، در این بیانیه وزارت کشور بلاروس تصریح شده نیروهای پلیس در خیابانها مقابل تظاهرکنندگان عقب نمینشینند و در صورت لزوم از«تجهیزات ویژه و جنگافزارهای کشنده» استفاده خواهند کرد. این بیانیه در توجیه این تصمیم مدعی شده است، حرکت اپوزیسیون علیه لوکاشنکو خشونتآمیز و رادیکال شده است.
فروش تسلیحات پیشرفته امریکایی به تایوان
کاخ سفید پرونده مربوط به سه قرارداد فروش تسلیحات پیشرفته به تایوان را برای تأیید به کنگره ارسال کرد. به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، قراردادهای مورد نظر کاخ سفید شامل هفت سیستم تسلیحاتی مهم و پیشرفته است. تصمیم امریکا برای فروش این تسلیحات پیشرفته به تایوان در شرایطی گرفته شده است که این اقدام احتمالاً باعث خشم و عصبانیت چین که تایوان را یکی از استانهای خودمختار خود میداند، خواهد شد. دیروز نیز پس از انتشار این خبر سفارت چین در امریکا در بیانیهای از واشنگتن خواست تا فروش تسلیحات به تایوان و روابط نظامیاش با این جزیره را متوقف کند.
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
دیدار آسان و کوتاه با ترامپ
استولتنبرگ حدود ساعت 10 صبح به من زنگ زد و من از همه اعضای شورای امنیت ملی و کارکنان اتاق وضعیت خواستم به این مکالمه گوش ندهند تا بتوانم تا آنجا که ممکن است صریح و بیتعارف با دبیرکل ناتو صحبت کنم. ارزیابی خود را این گونه مطرح کردم که اکنون «محور بزرگان»، که اکثراً از دولت خارج شدهاند، آنچنان ترامپ را دلسرد و ناامید کردهاند که او تصمیم گرفته در برخی از مسائل کلیدی حتی بدون توجه به توصیههای مشاوران کنونی اش عمل کند. به او گفتم که ما درک روشنی درباره آنچه که ممکن است در اجلاس ناتو رخ دهد، داریم. نباید چنین تصور شود که برخی اقدامات کوچک و تسکینی مشکلات را رفع خواهد کرد. این به وضوح چیزی بود که ترامپ قصد داشت انجام دهد و میخواست کاملاً به شیوه خاص خودش هم انجام دهد و تا همین حالا هم انجام داده بود.
استولتنبرگ ظاهراً در درک اینکه اوضاع چقدر بد است، مشکل داشت اما بعد از حدود 30 دقیقه توهینهای لفظی تقریباً بیوقفه ترامپ و توضیحات من، فکر میکنم متوجه وخامت اوضاع شد. «کی بیلی هاچیسون» سفیر ما در ناتو حوالی ظهر به من زنگ زد و توضیح مختصری درباره تماس ترامپ-استولتنبرگ به او دادم. به او توضیح دادم اگر وانمود کنیم که تماسی اتفاق نیفتاده است و طبق روال همیشگی ادامه دهیم به ضرر خود کار کردهایم.
سپس همان روز پمپئو را در جریان قرار دادم. او به جای اشاره مستقیم به مسأله ناتو گفت، ترامپ را قانع کنیم که با توجه به مبارزات سیاسی دیگری که در داخل کشور در پیش روی خود داریم (و در صدر آنها تلاشها برای تأیید نامزدی بِرِت کاوانا جهت عضویت در دیوان عالی) نباید فشار بیشتری را بر جمهوریخواهان در کنگره وارد کنیم. فقط 51 سناتور جمهوریخواه داشتیم و نمیخواستیم بهدلیل تهدیدها علیه ناتو، (حمایت) هیچ کدام از آنها را از دست بدهیم. من و پمپئو توافق داشتیم که هر یک از ما به تنهایی میتوانیم در غیاب ژنرالهای نظامی به ترامپ توضیح دهیم تا او فکر نکند «محور بزرگان» دوباره علیه او دست به یکی کردهاند. کلی نیز بلافاصله با راهبرد من و پمپئو موافقت کرد. متیس هم آن را پذیرفت. وزیر دفاع همچنین موافق بود که نیازی به مشارکت ژنرال دانفورد (رئیس ستاد مشترک ارتش) در این موضوع نیست. من، مک گان مشاور حقوقی کاخ سفید را جایگزین دانفورد کردم که تمرکز او بر تأیید کاوانا باعث میشد اگر من و متیس در قانع کردن ترامپ شکست میخوردیم او میتوانست «پلن بی» (طرح جایگزین) برای توجیه رئیس جمهوری باشد.
ما روز دوشنبه دوم ژوئیه با ترامپ ملاقات کردیم و به نظرم این دیدار آسانتر و کوتاهتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم. برای ترامپ توضیح دادیم که چرا با توجه به اهمیت نامزدی کاوانا منطقی نیست بیش از حد توان خود در مدیریت این موضوع، جنجال آفرینی کنیم. از او خواستیم صرفاً به فشار بر دیگر اعضای ناتو برای اختصاص 2درصد از تولید ناخالص داخلیشان برای بودجه دفاعی ادامه دهیم. ترامپ واقعاً بدون هیچ بحثی پذیرفت. اما در روزهای بعد دوباره از من پرسید چرا به طور کامل از ناتو خارج نشدیم و این دقیقاً همان چیزی بود که ما تلاش میکردیم مانع از آن شویم. روشن بود که وظیفه دشواری در پیش رو داریم. یکی از اقدامات برای کاهش احتمال رویارویی ما با متحدانمان در بروکسل و کاستن از احتمال طرح خروج از ناتو از سوی ترامپ این بود که هر چه زودتر مذاکرات را برای دستیابی به توافق درباره بیانیه پایانی که اجتنابی از آن نبود، انجام دهیم. باز هم یک بیانیه دیگر که هیچ کس آن را نخواهد خواند، حتی اگر یک هفته بعد از تنش احتمالی، مورد توافق قرار گرفته باشد!
به هاچیسون تأکید کردم که باید این بیانیه را قبل از ورود سران کشورها به بروکسل نهایی کنیم تا احتمال وقوع مشکلی دیگر مانند آنچه که در اجلاس سران گروه 7 در کانادا رخ داد، کاهش یابد. این موضوع برای ناتو جدید بود و من شاهد بودم که باعث گِله و دلخوری کشورهایی مانند فرانسه شد؛ کشورهایی که همیشه سعی میکردند یک شگفتانه رو کنند؛ به این ترتیب که با کمال تعجب در پایان نشستهای بینالمللی با توسل به قوه قهریه علیه دیگران و با استفاده از هولناکترین تهدیدات دیپلماتیک همه چیز را به نفع خود تمام میکردند: با ما موافقت کنید یا بیانیه نهایی در کار نخواهد بود!
من همیشه از چنین نتیجهای استقبال خواهم کرد اما برای اینکه سند نهایی مذاکرات پیشاپیش بسته شود به تعدیل قابل توجه درگرایشهای ناتو نیاز داشتیم. ما موفق شدیم اما این موفقیت صرفاً بعد از تلاشهای بیوقفه حاصل شد. در عین حال ترامپ روز دوشنبه 9 ژوئیه رشته توئیتهایی را به شرح زیر منتشر کرد: ایالات متحده بیشتر از هر کشور دیگری برای ناتو هزینه میکند. این عادلانه و قابل قبول نیست. باوجود آنکه برخی از اعضای ناتو از زمان به قدرت رسیدن من، کمکهای خود را افزایش دادهاند ولی باید اقدامات بیشتری را انجام دهند. سهم آلمان 1 درصد و سهم امریکا 4 درصد است...
... منافع ناتو بیش از امریکا برای اروپا است. امریکا 90 درصد هزینههای ناتو را میپردازد اما بسیاری از کشورها 2 درصد مورد پذیرش خود را هم نمیپردازند. این درحالی است که موانع بزرگی را هم بر سر راه ورود کالاهای امریکایی قرار دادهاند. نه، این راهش نیست. این توئیتها اظهارات ترامپ خطاب به استولتنبرگ و دیگران را تکرار میکرد اما برای اولین بار تا این حد علنی به رؤیت عده زیادی از افراد میرسید. اتفاقات جدیدی در راه بود.