مریم شهبازی
خبرنگار
هفتمین روزی است که بدرالزمان قریب زندگی را وداع گفته، استادی که طی دهه‌های متوالی هیچ‌گاه دست از تحقیق و مطالعه، بویژه درباره ایران باستان و زبان «سُغدی» برنداشت. یکی از نگرانی‌های مهم قریب بی‌توجهی نسل امروز به تحقیق و مطالعه بود؛ در خلال معدود گفت‌وگوهایی که از او به یادگار مانده از این ابراز نگرانی کرده بود که: «امروزه دانشجویان چندان رغبتی به مطالعه در این حوزه ندارند و آن را کار شاقی نمی‌دانند. علاقه شرط لازم است و باید سختی‌ها را از سر گذراند زیرا ارزش رسیدن به قله را دارد./ایرنا» و این همان تفاوتی است که او و هم‌نسلانش و همه آنهایی که دوره طلایی فرهنگ و ادب کشورمان را رقم زدن با نسل‌های بعد خود دارند. نکته جالب‌ توجه درباره قریب اینکه او هم مانند عبدالله انوار همه زندگی‌اش را وقف کار کرد، به قول فتح‌الله مجتبایی: «قریب نه تشکیل خانواده داد و نه بچه‌ای داشت و در واقع کارهایش تنها دغدغه‌هایش بود. او از آن دست افرادی بود که با کارش ازدواج کرد./ایبنا» اما برای جوان‌ترهایی که شاید به لطف مظلومیت همچنان برقرار حوزه فرهنگ و ادب چیزی درباره این زن فرهیخته ندانند، نگاهی گذرا به زندگی‌اش خواهیم داشت. درباره خاندان قریب نیاز به توضیح چندانی نیست، رسانه ملی با همه کم‌کاری‌اش در حوزه فرهنگ، چندین سال پیش سریالی با عنوان «روزگار قریب» پخش کرد که به معرفی زندگی محمد قریب، بنیانگذار تخصص پزشکی اطفال در ایران تعلق داشت و مردم با وجوهی از زندگی یکی از اعضای این خاندان آشنا شدند، اما خود بدرالزمان قریب که بود؟ به دنبال اشتغال پدرش در وزارت خارجه، مدتی در پاریس اقامت داشتند و از همین‌رو در بازگشت به ایران به مدرسه فرانسوی‌زبان ژاندارک رفت. بعد از اتمام تحصیل و کسب دیپلم، علاقه‌مندی‌اش او را به‌سوی ادبیات کشاند و فرصت بهره‌مندی از محضر استادانی همچون محمدمعین، ذبیح‌الله صفا، ناتل خانلری و جلال همایی برای قریب فراهم شد. اواسط دوره دکتری به‌ قصد ادامه تحصیلات دانشگاهی‌اش درباره ادبیات ایران باستان، رهسپار دانشگاه پنسیلوانیای امریکا شد و آنجا به پیشنهاد پروفسور «مارک درسدن» فارسی باستان خواند و به مطالعه درباره زبان سُغدی پرداخت. قریب بعد از سال‌ها تحصیل در دانشگاه‌های میشیگان و برکلی، آن هم نزد محققان مطرحی نظیر پروفسور «جرج کامرون» و پروفسور«هنینگ»، مدتی هم به‌عنوان استاد مدعو و همچنین محقق به دانشگاه‌های «یوتا» و «هاروارد» رفت. او افزون بر تدریس در دانشگاه‌های شیراز و تهران، تنها زن عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود که مدیریت گروه‌های بخش گویش‌شناسی و زبان‌های ایرانی را به عهده داشت؛ انتشار تنها فرهنگ دوزبانه فارسی- انگلیسی‌زبان سُغدی ثمره ارزشمندی است که از زندگی علمی‌اش به یادگار مانده؛ او انتشار این فرهنگ را ادای دین خودش به ایران‌زمین می‌دانست. «تحلیل ساختار فعل در زبان سُغدی (انگلیسی)»، «تاریخچه گویش‌شناسی در ایران» و «پژوهش‌های ایرانی باستان و میانه» تنها برخی آثاری هستند که به همت او منتشر شده‌اند؛ قریب به وقایع سیاسی-اجتماعی روزگار خود هم بی‌توجه نبود، او قصیده‌ای برای محمد مصدق سروده بود، مصدق بعد از آنکه سروده قریب را می‌‌خواند با ارسال تصویری از او تشکر می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره زندگی و آثار به جای مانده از این زن دانشمند بد نیست به سراغ مستند «با زبان خاموش»، به کارگردانی منوچهر مشیری بروید.

وصال روحانی
خبرنگار
«ملک اجاره‌ای» که یک فیلم ترسناک و جدید امریکایی است و نخستین تجربه ساخت یک کار بلند برای دیو فرانکو به‌حساب می‌آید، این هفته در صدر آثار پرفروش سینماهای امریکای شمالی نشست و «یادگار» فیلمی علمی-تخیلی از سینمای بریتانیا را که هفته پیش صدرنشین جدول سود سازان بود، به رتبه سوم تنزل داد.
در روزهایی که به‌رغم بازشدن بیش از 15 درصد از سالن‌های سینما در سه کشور امریکا، کانادا و مکزیک هنوز هم محدودیت‌های کرونایی بر این کشورها و سایر نقاط جهان و محصولات سینمایی حکم می‌راند، «ملک اجاره ای» (The Rental) در 203 سالن سربسته و 47 درایوین سینما مجموعاً 482 هزار دلار فروخت تا پیشتاز جدول بسیار حقیرانه پرفروش‌های سینمای امریکای شمالی در روزهایی باشد که وضعیت گیشه‌ها در قیاس با تابستان‌های «پول باران» سال‌های گذشته هالیوود سرشار از رکود و رونق اندک و تیرگی و تاریکی است زیرا رقمی که «ملک اجاره‌ای» را در صدر پرفروش‌ها قرار داده، در سال‌های گذشته حتی رتبه آخر را هم نصیب هیچ فیلمی نمی‌کرد. دیو فرانکو که سناریوی این فیلم را با مشارکت جو سوان برگ نوشته و از دن استیونس، اگیسون بری، شیلاوند، جره‌می آلن وایت و توبی هاوس در جمع بازیگران اصلی فیلمش سود جسته، سفر تفریحی و پایان هفته‌ای دو زوج جوان و اتفاقات تلخ و خطرناکی را که برای آنان روی می‌دهد، دستمایه کار خود قرار داده است. این فیلم که بخشی از درآمد هفته اولش از طریق سیستم «VOD» (اجاره نوارهای ویدئویی) و Streaming (دانلود فیلم روی سایت‌های مرتبط با استودیوهای سازنده فیلم) حاصل آمده، در صحنه‌های اولیه خود 4 کاراکتر اصلی‌اش را معرفی می‌کند که یکی چارلی و همسرش میشل هستند و دیگری زوج دوم که از مردی به‌نام چارلی و همسرش به‌اسم مینا شکل می‌گیرد، وقتی این چهار نفر تصمیم می‌گیرند برای تعطیلات آخر هفته خانه‌ای جالب را در نقاط حومه‌ای شهر محل زیست‌شان که یک منظر عالی به دریاچه مشرف بر شهر دارد اجاره کنند، درخواست مینا در این مورد با جواب منفی مالک خانه مواجه می‌شود اما وقتی چارلی به همان محل تلفن می‌زند و درخواستی مشابه می‌دهد، با خواسته او موافقت صورت می‌پذیرد. این مسأله باعث خشم مینا می‌شود چون گمان می‌کرد رنگین پوست بودنش بانی این وضعیت و باعث جواب منفی مالک خانه که مردی به‌نام تیلور است، شده اما واقعیت امر هرچه باشد این چهار نفر به محض مستقر شدن در این منزل خوش نقش و رنگ  درمی‌یابند که تحت نظر قرار دارند و حتی دوربین‌هایی مخفی در چند مکان خانه کارگذاری شده و تمامی حرکات‌شان توسط افرادی ناشناخته رصد و مشاهده می‌شود. این در حالی است که این چهار نفر هم رفتارهای مشکل‌سازی دارند و با کشته شدن تیلور به دست مرد نقابداری که وارد خانه شده و پس‌از قتل مالک خانه متواری می‌شود، دردسرها و ترس مستأجران بداقبال به اوج خود می‌رسد. با اینکه «The Rental» مثل اکثر کارهای اکران شده هفته‌های اخیر سینمای جهان نه از محصولات «A» (درجه اول) این هنر بلکه فیلمی از رده‌های B و C (درجه دوم و سوم) به‌حساب می‌آید و فقط برای پرکردن تقویم کاری استودیوها جانشین فیلم‌های «A» و پرهزینه و معتبر آنها شده، اما سایت‌ها و سازمان‌های معروف ارزشگذاری روی فیلم‌ها به نقد و تحلیل این اثر سینمایی نیز که دیو فرانکو گفته است بدش نمی‌آید قسمت دوم آن را هم بسازد، پرداخته‌اند و به‌عنوان مثال روتن توماتوز بر اساس نظرات 145 کارشناس هنر سینما نمره بالنسبه تأیید‌آمیز 73 از 100‌ ممکن را به این فیلم ارزانی داشته است و سایت متاکری تیک هم با رجوع به آرای 30 منتقد سینما از حداکثر نمره 100 ، نمره 63 را به این فیلم اهدا کرده ‌است. ریچارد روپر منتقد روزنامه شیکاگو سن تایمز هم که سال‌ها محل اصلی کار و نشر نظرات راجر ابرت منتقد فقید و سرشناس سینما بود، با اعطای نمره 3.5 از حداکثر 4 به فیلم «ملک اجاره‌ای» آورده است: «حسن اصلی این فیلم رو کردن ماهیت حقیقی و تلخ چهار مرد و زن جوان و نزدیک به میانسالی است که هرچند در خانه استیجاری خود با خطرات ناشناخته‌ای مواجه می‌شوند اما مشکل اصلی‌شان نه این مسأله بلکه آلوده بودن وجود خودشان به انواع کج روی‌ها و نداشتن نیت‌های خوب است و هرچه بر سرشان می‌آید، در درجه اول نشأت گرفته از همین عارضه است.»
پولشویی پردردسر در ویرجینیا
در Top Ten پرفروش‌های این هفته سینماهای امریکای شمالی بجز رده‌های اول و دوم تمامی 8 رده دیگر در اختیار فیلم‌هایی است که پیشتر اکران شده و هنوز جزو موفق‌ها هستند و سابقه اکران برخی مثل فیلم‌های «گرفتار» و «بکس» به ترتیب به 13 و 8 هفته بالغ می‌شود و تنها فیلم تازه دیگری که به‌جز «ملک اجاره‌ای» در جمع آنها قرار گرفته، «زشت بزرگ» است که کمپانی‌های اندیوور و ورتیکال اینترتین منت آن را ساخته‌اند و یک فیلم پرتحرک و از ژانر اکشن به شمار می‌آید و آن را اسکاست وایپر تدارک دیده است. وایپر نه تنها کارگردان این فیلم است بلکه سناریو را هم به اتفاق پل تارانتینو نوشته است و تصویر‌برداری سریع و هوشمندانه جره‌می از برن و موسیقی متن پرهیجان الکس هفس برتأثیرگذاری فیلم افزوده است. در این فیلم 106 دقیقه‌‌ای که این هفته با فروش 284 هزار دلاری رده دوم جدول درآمدسازان سینماهای امریکا را اشغال کرد و در 68 سالن شامل 47 تالار سربسته و 21 درایوین سینما اوقات بالنسبه پررونقی را گذراند، مالکوم مک داول هنرپیشه قدیمی و مشهور سینما در ششمین دهه فعالیت‌هایش در صحنه هنر هفتم نقش رئیس یک گروه گانگستری در شهر لندن را ایفا می‌کند که روزی یک مأمور و گماشته ارشد خود به‌نام نیلین «با بازی وینی جونز ولزی» را به ایالت ویرجینیای غربی امریکا می‌فرستد تا آنجا با همکاری یک تاجر نفتی (با بازی ران پرلمن) یک عملیات پولشویی گسترده و البته تبهکارانه را به انجام برساند اما وقتی همسر نیلین (لنورا کریچلو) در آنجا ناپدید می‌شود، وی به‌جای کامل کردن مأموریت‌اش به‌دنبال تسویه حساب با کسانی می‌رود که برای همسر وی تولید مشکل کرده‌اند. با اینکه بازی چند هنرپیشه آشنای بریتانیایی از مشخصه‌های مهم این فیلم است، گاردین یکی از معتبرترین روزنامه‌های این کشور از حداکثر پنج ستاره ممکن فقط سه ستاره را به «زشت بزرگ» داده و متذکر شده که اتفاقات متعدد و متنوع و به موازات یکدیگر فضا را شلوغ و تفکیک مسائل را سخت کرده و نشریه تایم اوت هم نوشته است: «از همان ابتدای فیلم مشخص است که با یک سری برخورد و زرنگ‌بازی و خونریزی‌ها روبه‌رو خواهیم شد و هیچ کس معتقد به اصول و اعتبار و رعایت آنها نیست و زنان حاضر در متن اتفاقات نیز در این ندانم کاری‌ها دخیل‌اند.»

برش
پنج فیلم تازه از جمعه اکران می‌شوند

از جمعه این هفته اکران پنج فیلم تازه در امریکا، کانادا و مکزیک آغاز می‌شود که مثل آثار معرفی شده در سطور قبلی فیلم‌های B وC استودیوها هستند و در یک شرایط عادی و غیرکرونایی به ندرت می‌توانستند نعمت اکران عمومی ولو در فقط 70 تماشاخانه را هم تجربه کنند. این فیلم‌ها عبارت‌اند از: «آب سیاه: ژرفنا»، «سمسام»، «جمع‌کننده مالیات‌ها»، «ساخت ایتالیا» و «کریم؛ تنها گروه موسیقی راک». با اینکه نمی‌توان به‌درستی پیش‌بینی کرد استقبال از این فیلم‌ها به‌ کدام حد می‌رسد و کدامین به صدر جدول پرفروش‌ها صعود می‌کنند، ولی این نکته حتمی است که با استمرار کشتارهای کرونا در سطح امریکا وعده‌های چندین و چندباره استودیوهای فیلمسازی این کشور در زمینه بازگشایی هرچه بیشتر سالن‌ها و پخش تعدادی از آثار اصلی‌شان از شهریورماه به بعد با تهدید و ابهامی تازه آکنده شده و احتمال تحقق آن به وضوح کاهش یافته است.

حسن روحانی، درگذشت کارگردان توانمند و پیشکسوت کشورمان مرحوم «خسرو سینایی» را تسلیت گفت. در پیام رئیس جمهوری آمده است: درگذشت کارگردان توانمند و پیشکسوت کشورمان مرحوم خسرو سینایی، موجب تأثر و تألم خاطر شد. این هنرمند که در طول حیات هنری خود با تعلق خاطر به فرهنگ ملی و اسلامی و درک عمیق از شرایط و دغدغه‌های جامعه، مستندهای اجتماعی فاخری تولید کرد و کارنامه ماندگاری از خود باقی گذاشت./ایرنا
با هدف تحلیل و بررسی تأثیر اپیدمی کرونا بر روابط فرهنگی بین‌المللی، نخستین وبینار از سلسله نشست‌های «کرونا و تحولات فرهنگی» با عنوان قلمرو روابط فرهنگی بین‌المللی؛ فرصت‌ها و چالش‌ها با سخنرانی سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و عباس مرتضی وزیر فرهنگ جمهوری لبنان و جمعی از صاحبنظران چهارشنبه (۱۵مردادماه) از ساعت ۱۵:۳۰ به وقت تهران به صورت زنده از لبنان پخش خواهد شد./ایلنا
حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در جدید‌ترین توییت خود از تهیه‌کنندگان سینما جهت همکاری با سازمان سینمایی در تغییر نام فیلم‌شان قدردانی کرد./ایلنا
بنا به تصمیم مدیرکل هنرهای نمایشی، هجدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران- مبارک در اسفندماه سال‌جاری با بهره‌گیری حداکثری از فضای مجازی برگزار خواهد شد و نام زنده‌یاد «گلزار محمدی» به عنوان دبیر این جشنواره باقی خواهد ماند و فرد جدیدی در مقام دبیر این رویداد معرفی نخواهد شد./مهر
به گفته عبدالهادی فقهی‌زاده معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر کاشان تا پایان هفته آینده به عنوان پایتخت نهج‌البلاغه ایران معرفی می‌شود. /ایرنا
در بیستمین جشن «حافظ»، جایزه یک عمر فعالیت هنری و تندیس حافظ علی معلم، به پاس از نیم قرن فعالیت سینمایی به فرامرز قریبیان اهدا و از او تقدیر می‌شود./ایسنا
مراسم پاسداشت مقام هنری ابراهیم قنبری‌مهر سازنده ساز پیشکسوت و تغییر نام بوستان شقایق به «شقایق مهر» عصر روز شنبه یازدهم مردادماه با حضور تعدادی از هنرمندان در این بوستان برگزار شد. این مراسم همزمان با تولد ۹۲ سالگی ابراهیم قنبری‌مهر به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی و آنلاین برگزار شد و فقط تعداد محدودی از مسئولان و هنرمندان در آن حضور داشتند./ایلنا
آلبوم «اینکه دلتنگ توام» به آهنگسازی نسیم شاملو و پیمان خازنی و خوانندگی سالار عقیلی از سوی مؤسسه فرهنگی-هنری آوای باربد روانه بازار موسیقی شد./ایسنا
اولین دوره کنسرت آنلاین موسیقی ردیف - دستگاهی از 16 تا 20 مردادماه به‌صورت رایگان با حمایت دفتر موسیقی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد رودکی، ساعت ۲۱ در تالار رودکی و از تلویزیون اینترنتی تیوا پخش می‌گردد. در این برنامه گروه‌هایی چون «فیه ما فیه»، «آوای ابریشم»، «تیام»، «نقش» و «نواساز» با اجرای هنرمندانی چون علی اصغر عربشاهی، پوریا اخواص، حسین علیشاپور، هادی منتظری و... روی صحنه می‌رود./ روابط عمومی بنیاد رودکی
در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی حقوق بشر تایوان که در ماه سپتامبر ۲۰۲۰ توسط موزه ملی حقوق بشر این کشور برگزار خواهد شد، مستند «اِکسُدوس» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی بهمن کیارستمی به نمایش گذاشته می‌شود./مهر
نشر موسیقی «پتریکور» بزودی یک مسابقه همراه با رویدادی آموزشی برای آهنگسازان زیر 35 سال مقیم ایران در امریکا برگزار خواهد کرد. هدف از برگزاری این رویداد، فراهم آوردن شرایطی درخور در حوزه آموزش، اجرا و ضبط آثار برای آهنگسازان جوان ایرانی است.
جشنواره تئاتر اکبر رادی به‌طور قطع در سال ۹۹ برگزار نمی‌شود./ایلنا
«آمیتا باچان» ستاره سینمای بالیوود پس از سه هفته درمان، کرونا را شکست داد و از بیمارستان مرخص شد./ایرنا

محسن بوالحسنی
خبرنگار
در روزگار نه‌چندان خوش تئاتری‌ها، بد نیست که این نکته مهم را از ذهن خود دور نکنیم که تئاتر فقط مختص تهران نیست و گروه‌های نمایشی بسیاری در سرتاسر ایران به‌صورت جدی فعال هستند و شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سالن‌های نمایش، مشکلی بزرگ به مشکلات بزرگ آنها اضافه کرد و فراموشی آنها در این بزنگاه مهم، جفایی‌ست علیحده به این هنرمندان که با مشقت‌ و البته عشق بسیار چراغ تئاتر را در شهرهای کوچک و بزرگ ایران روشن و زنده نگه داشته‌اند. استان اصفهان یکی از این استان‌هاست که گروه‌های نمایشی خلاق و مستعدی را با هنرمندان تراز اول در خود جای داده و آنها نیز مثل بسیاری دیگر از هنرمندان، چندماهی است روزگار خوشی سپری نمی‌کنند و شاید صدایشان کمتر و دیر و دورتر به ما می‌رسد. هادی عسکری، کارگردان و سرپرست گروه نمایشی «بیست و سه» و ساکن اصفهان در گفت‌وگو با «ایران» نمایی از وضعیت هنرمندان تئاتر در این استان ارائه می‌کند و از مدیران تئاتری کشور می‌خواهد که توجهی جدی و عملی به شرایط و وضعیت هنرمندان تئاتر و تئاتر در استان‌ها داشته باشند. عسکری که عضو هیأت مدیره انجمن هنرهای نمایشی استان اصفهان و رئیس کانون کارگردان‌های شاهین شهر است در بخش‌هایی از صحبت‌های خود می‌گوید: «یکبار دیگر تئاتر نشان داد که هنری‌ست بسیار آسیب‌پذیر و نیازمند حمایت و هنرمندانش نیز بیشتر از هر هنرمند دیگری طبق معمول و مرسوم مظلوم واقع شده و خواهند شد. در شرایطی ویروس کرونا شایع شد که کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان تئاتر در استان‌ها برای تولید یک اثر هزینه‌های سرسام‌آوری متحمل می‌شوند و چنین رخدادهای ناگهانی چنان ضربه‌ای به آنها وارد می‌کند که بعید است به این زودی‌ها قابل جبران باشد. ضربه و آسیب هم صرفاً مالی نیست. دقت داشته باشیم که بسیاری از گروه‌ها بعد از مدت‌ها تمرین و عرق‌ریزی آماده شده بودند تا بالاخره پا روی صحنه بگذارند با اجرای خود در مقابل تماشاگر به حظ روحی برسند و خستگی از تن در کنند که به‌ناگهان با تعطیلی روبه‌رو شدند. کافی است خود را جای آنها بگذاریم تا متوجه درد و غم این دوستان هنرمند شویم.»
عسکری که با نمایش «اسم من مژگانه اینجا خونه منه» سابقه حضور در جشنواره بین‌المللی فجر را هم دارد در تشریح وضعیت تئاتر در استان اصفهان می‌گوید: «اگر بخواهم در چند جمله شرایط و وضعیت‌ هنرهای نمایشی در استان اصفهان را در مقطع کنونی تشریح کنم باید بگویم ما همیشه ضربه‌های اساسی را جایی خوردیم که حقایق را آشکارا نگفتیم. بدون شک می‌توانم بگویم در این استان و چه بسا در بسیاری استان‌ها، به‌هیچ عنوان شرایط مناسبی برای اجرا وجود ندارد مگر اینکه هنرمند، گروه‌ نمایشی، تولیدکننده و مسئول سالن و... بخواهند خودزنی کنند و به خود آسیب وارد کنند. همان‌طور که گفتم آسیب هم فقط آسیب مالی نیست. هنرمندان تئاتر آسیب را همیشه در روح و جان خود حس کرده‌اند و مسائل مالی آنها را هیچ وقت از پای درنمی‌آورد چون از اول می‌دانستند قدم در چه راه پرمخاطره‌ای می‌گذارند اما آسیب‌های روحی واقعاً وحشتناک است و غیرقابل تحمل. باید منتظر ماند و دید آیا دستاوردی که طی سال‌های متمادی به همت گروه‌های مختلف به‌دست آمد و باعث شکوفایی و رونق نمایش در استان اصفهان شد و سالن‌ها را لبریز از جمعیت کرد، دوباره به دست خواهیم آورد یا نه. فعلاً که چنین تصوری تقریباً غیرممکن نشان می‌دهد بخصوص که دوستان و همکاران من خسته از فشارهای چندماه بیکاری سرخورده و بی‌انگیزه و ناامید هستند و نمی‌دانند چه سرنوشتی در ادامه راه خواهند داشت.» عسکری درباره شرایط اجراها بعد از بازگشایی سالن‌های تئاتر هم می‌گوید: «راستش بعد از اینکه اعلام شد گروه‌ها اجازه اجرا دارند گمان می‌رفت ترافیک اجرا به وجود خواهد آمد و گروه‌‌هایی که مشتاق هستند برای زودتر قدم گذاشتن روی صحنه با هم رقابت خواهند کرد و از طرف دیگر تماشاگری که مدت‌هاست نمایش ندیده تشنه دیدن تئاتر است، اما اشتباه می‌کردیم؛ چنین اتفاقی نیفتاد. هنرمند تنهاتر از همیشه در انزوای خود نشسته و تماشاگر هم ریسک نمی‌کند و پا به سالن نمی‌گذارد. البته که ما می‌دانیم این مسأله‌ای نیست که گریبان استان ما را گرفته باشد، گریبان کل کشور و کل دنیا را گرفته و ما فقط امیدواریم که شرایط تغییر کند و آسیب‌ها از این بیشتر نشود و مدیران فرهنگی نگاه ویژه‌ای به وضعیت اسفبار استان‌ها داشته باشند.» این کارگردان تئاتر در پایان گفت‌وگو با «ایران» صحبت‌های خود را این‌طور جمع‌بندی می‌کند: «باید در متن و بطن مشکلات تئاتر در استان‌ها بود و درد و رنج آنها را دید که با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سالن‌های تئاتر هزار برابر شده است. ما از مسئولان می‌خواهیم که آستین‌هایشان را بالا بزنند و بیایند بین بچه‌های تئاتر شهرستان‌ها و استان‌های مختلف و مشکلات‌شان را ببینند. خود من دو تئاتر آماده اجرا دارم اما واقعاً امروز شرایط فرق کرده و من به هیچ عنوان نمی‌توانم با توجه به شرایط پیش آمده سلامت گروه‌ را به مخاطره بیندازم.»