گاردین (بریتانیا):
مطابق برنامه‌ای جدید در دولت، 1.5 میلیون کودک انگلیسی نیازمند دریافت غذای رایگان مدارس هستند. این افزایش بی‌سابقه کودکان نیازمند، نشان می‌دهد، کووید19 باعث فقیرتر شدن جامعه انگلیس شده است. دولت هشدار داده، تغییرات جوی می‌تواند اوضاع فقر در جامعه را بدتر کند.

پاک بنکر (پاکستان):
بحران سیاسی داخلی سال‌های اخیر پاکستان باعث افزایش و گسترش کسری مالی آن شده است. در نگاهی دقیق می‌بینیم، اقتصاد نابسامان پاکستان درست از سال 2017 که بحران داخلی شدت گرفت، رو به وخامت گذاشته، طوری که اکنون دولت مجبور به ارائه طرحی برای رسیدن به توسعه پایدار شده‌است.

یو‌اس‌ای‌تودی (امریکا):
افزایش تقاضا برای خرید ماسک در بازار امریکا، باعث شده است، میزان عرضه این محصول متناسب با تقاضا نباشد. از همین رو واسطه‌هایی که به‌دنبال سود از بیماری کووید19 هستند، وارد عمل می شوند و پول کلانی به جیب می زنند. ضمن آنکه در این میان تولید ماسک‌های تقلبی نیز افزایش داشته‌است.

ندا آکیش – رونمایی از برنامه اقتصادی ضدنژادپرستی آن هم در یک بزنگاه سرنوشت‌ساز انتخاباتی کاری بود که جو بایدن، کاندیدای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری امریکا روز سه‌شنبه به وقت محلی انجام داد و با این کار در واقع کوشید، آرای رنگین‌پوستان و اقلیت‌ها را که در ماه‌های اخیر به‌خاطر به‌راه افتادن جنبش ضد نژادپرستی «جان سیاهان ارزش دارد» تا حد زیادی به سوی او چرخش پیدا کرده است، تضمین کند.
به گزارش فایننشال تایمز، بایدن قراراست تا هفته آینده معاون خود را معرفی کند. کمیته ملی حزب دموکرات هم قرار است در ماه آینده میلادی یعنی در ماه آگوست نشست برگزار کند و رسماً کاندیدای خود را برای انتخابات نوامبر معرفی کند. در آستانه این دو اتفاق مهم که در ادبیات انتخاباتی امریکا با تعبیر «بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز» یاد می‌شود، کمپین انتخاباتی بایدن روز سه‌شنبه از جزئیات طرح اقتصادی او برای مقابله با شکاف اقتصادی نژادی موجود در جامعه امریکا رونمایی کرد. بنابر اعلام کمپین بایدن، در این طرح اقتصادی بانک مرکزی امریکا برای «بسیج منابع و تلاش‌ها» به‌منظور کمک به برقراری برابری نژادی در بخش اقتصاد نقش کلیدی دارد. همچنین به‌طور ویژه بایدن با کنگره همکاری خواهد کرد تا اصلاحیه‌هایی در قوانین فدرال رزرو ایجاد و بانک مرکزی را وادار کنند که با دقت اطلاعات مربوط به نابرابری‌های نژادی در بخش‌های «شغل، دارایی و دستمزد» را رصد کند و این نابرابری‌ها را هدف قرار دهد. طرح بایدن شامل بودجه 30 میلیارد دلاری برای کمک به شرکت‌های متعلق به اقلیت‌ها، افزایش حداقل دستمزد فدرال به 15 دلار بابت هر ساعت کار و یک سری اقدامات برای حذف تبعیض در بخش اجاره شامل اجاره مسکن است.
هدف این طرح اقتصادی در واقع پرداختن به جنبه‌های اقتصادی جنبش «جان سیاهان ارزش دارد» است. جنبشی که اگرچه به‌خاطر خشونت پلیس علیه رنگین‌پوستان به راه افتاد و سراسر ایالات متحده را گرفت اما در هفته‌های اخیر تمرکز مطالبات معترضان تغییر کرده و بر پایان نابرابری‌های اقتصادی- نژادی معطوف شده است. با اینکه بایدن سه ماه مانده به انتخابات پیشتازی رضایت‌بخشی در مقابل ترامپ در نظرسنجی‌های ملی و در بسیاری از ایالت‌های سرنوشت‌ساز دارد اما همچنان نیاز دارد مطمئن شود سیاهپوستان و هیسپانیک‌ها در ماه نوامبر پای صندوق‌های رأی می‌روند و شانس او را برای شکست دادن ترامپ و پیروزی در انتخابات بالا می‌برند.
در روزهای اخیر بسیاری از مقامات «فدرال رزرو» از جمله «جروم پاول»، رئیس این نهاد پولی مهم در هفته‌های اخیر نسبت به تظاهرات‌های «جان سیاهان ارزش دارد» واکنش نشان داده و تأکید کردند، بانک مرکزی امریکا از نگرانی‌ها درباره شکاف اقتصادی نژادی موجود در جامعه امریکا خبر دارد و با اتخاذ سیاست‌های پولی آسان کاری خواهد کرد که جوامع کم درآمد به‌طور مستقیم از این سیاست‌ها سود ببرند. این مقامات اما به جزئیات برنامه‌های فدرال رزرو اشاره نکردند اما بایدن با ارائه طرح اقتصادی و بیان جزئیات طرح خود، وعده‌ای داده است که تنها در صورت پیروزی‌اش در انتخابات مشخص خواهد شد که این وعده تا چه اندازه قابلیت تحقق دارد.

زهره صفاری/ جدایی طلبان یمنی تحت حمایت امارات پس ‌از ماه‌ها کشمکش، با عقب نشینی از مواضع خودمختاری، توافق مصالحه به رهبری ائتلاف متجاوز سعودی را پذیرفته و برای تشکیل کابینه مشترک با دولت مستعفی چراغ سبز نشان دادند. «معین عبدالملک سعید» نیز به‌عنوان نخست‌وزیر این دولت معرفی شده است.
به‌ گزارش «اسپوتنیک»، این توافق که به واقع تکمیل‌کننده معاهده آتش بس نوامبر 2019 است، روز سه‌شنبه از سوی هر دو طرف تأیید شد تا تداوم جنگ نیابتی عربستان و امارات با کم‌ترین زیان برای عربستان تمام شود. براساس این توافق، کابینه جدید ظرف 30 روز آینده در «عدن» با اعمال پیش شرط‌هایی آغاز به کار خواهد کرد. در بیانیه منتشر شده از سوی وزیر خارجه عربستان آمده است: «ساز و کاری که عربستان برای اجرای زودهنگام این توافق میان دولت مستعفی و جدایی طلبان جنوبی یمن در نظر گرفته است شامل تداوم آتش بس -که از 22 ژوئن آغاز شده -، عقب نشینی کامل جدایی طلبان از اعلام خودمختاری در جنوب، تعیین استاندار و رئیس پلیس برای «عدن» و اعطای قدرت کامل به نخست‌وزیر برای تشکیل کابینه در 30 روز است.» «نزار هیثم»، سخنگوی جدایی طلبان دیروز در جمع خبرنگاران درباره این طرح گفت: «این تصمیم به‌خاطر برقراری امنیت و ثبات گرفته شده است. اکنون ائتلاف عربی به رهبری عربستان می‌تواند معاهده ریاض را به اجرا درآورد.» «خالد بن سلمان»، معاون وزیر دفاع سعودی نیز در بیانیه‌ای گفت: «تبعات مکانیسم پیشنهادی عربستان می‌تواند اختلافات طرفین را کاهش دهد.» ساعاتی پس ‌از امضای این معاهده، «منصور هادی» رئیس جمهوری دولت مستعفی این کشور، در راستای اجرای مفاد این توافق، در حکمی «احمد حامد لمس» را به‌عنوان استاندار و «محمد احمد الحامدی» را به‌عنوان رئیس پلیس «عدن» انتخاب کرد و «معین عبدالملک سعید»، نخست‌وزیر خود را مکلف به تعیین کابینه 24 نفره کرد. طبق این دستور کابینه جدید تا معرفی و تأیید وزرای جدید مسئولیت اداره کشور را دارند. همچنین کابینه جدید قرار است در تعامل کامل شمال و جنوب تعیین شود. به‌طوری که بنا به اعلام یک منبع آگاه از بدنه دولت «منصور هادی» قرار است چهار نفر از وزرا توسط رئیس جمهوری مستعفی، 4 نفر از آنها از سوی شورای انتقالی و 16 وزیر دیگر نیز توسط احزاب و تشکیلات سیاسی در شمال و جنوب یمن انتخاب شوند. گرچه این معاهده از سوی دولت هادی و جدایی طلبان مورد استقبال قرار گرفته اما کارشناسان اجرای آن را محتمل نمی‌دانند. «محجوب زوئیری»، رئیس مرکز مطالعات خلیج در دوحه معتقد است: «تلاش‌ها برای اجرای این معاهده نشان می‌دهد که همه گروه‌ها از منازعه خسته شده‌اند اما من از اجرای آن تردید دارم. نخست به‌دلیل اختلاف نظرهای ریاض و ابوظبی و دوم عدم وجود موافقت طرف‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل که با توجه به بی‌اعتمادی به عربستان و امارات بعید است هرگز به این امر راضی شوند.»

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

مذاکرات دیپلماتیک با هدف سوریه
دومین جلسه کمیته مدیران ارشد شورای امنیت ملی در مورد سوریه ساعت یک و نیم بعد از ظهر تشکیل شد و دوباره عمده بحث‌ها در مورد گزارش سازمان‌ها و نهادهای مختلف درباره طرح‌های آماده‌سازی و فعالیت عملیاتی بود که اکثراً هم در راستای یک پاسخ سنگین به سوریه برنامه‌ریزی می‌کردند. من خیلی زود به این نتیجه رسیدم که بزرگترین مشکل ما شخص متیس وزیر دفاع است. او هیچگونه طرح هدف‌گذاری شده برای شورای امنیت ملی یا «دان مک گان» به‌عنوان وکیل حقوقی کاخ سفید آماده نکرده بود. مک گان باید نظرات خود را در مورد جنبه‌های حقوقی و قانونی گزینه‌های نهایی ترامپ برای اقدام نظامی علیه سوریه می‌نوشت. متأسفانه من به‌عنوان یک تجربه تلخ از مدت‌ها قبل می‌دانستم که در اینجا چه خبر است. متیس دقیقاً می‌دانست که قصد دارد ترامپ را به‌سوی کدام اقدام نظامی هدایت کند. او همچنین می‌دانست که بهترین راه برای اینکه نظرات خود را تا حد امکان به‌عنوان بهترین نظر (به رئیس جمهوری) غالب کند این است که اطلاعاتی به دیگران ندهد، دیگرانی که از نظر قانونی حق داشتند این اطلاعات را بررسی و سبک سنگین کنند. واقعیت کاملاً روشن بود؛ عدم ارائه اطلاعات تا آخرین دقایق تصمیم‌گیری باعث می‌شد که گزینه‌های ارائه شده بهترین گزینه در مسیر درست تلقی شوند. کوبیدن روی میز، ایجاد تأخیر تا حد ممکن و معلق و پیچیده کردن مسائل، تاکتیک‌هایی بود که توسط بوروکرات‌های زرنگ و کارکشته‌ای مثل متیس به‌کار گرفته می‌شد تا برنامه‌های خود را پیش ببرند. جلسه کمیته مدیران شورای امنیت ملی بدون حصول نتیجه پایان یافت اگر چه متیس مجبور شد در دقایق پایانی جلسه و بعد از درگرفتن برخی بحث و جدل‌های تند در «اتاق وضعیت» سرنخ‌هایی را به مک گان بدهد. من قاطعانه مصمم بودم که این اتفاقات نباید بیفتد اما واضح بود که متیس همچنان با لجاجت مخفی کار می‌کند، البته من هنوز به این نتیجه نرسیده بودم که او خط قرمزها را رد کرده، اما به نظر می‌رسید درست روی خط ایستاده است. من بعد از جلسه این موضوع را با پنس و کلی در میان گذاشتم.
از ساعت سه عصر حدود دو ساعت را در جلسه‌ای در اتاق بیضی (دفتر رئیس جمهوری) سپری کردم که موضوعات مختلف در آن بررسی شد. ترامپ با توجه به حضور نظامی سنگین روسیه در سوریه که در دوران ریاست جمهوری اوباما به میزان قابل توجهی نیز افزایش یافته بود، از تلفات احتمالی نیروهای روسی در جریان حملات قریب‌الوقوع امریکا و متحدانش نگران بود. این یک نگرانی مشروع بود که ما با حضور ژنرال «جو دانفورد» رئیس ستاد مشترک ارتش بررسی کردیم و قرار شد او با «والری گراسیموف» همتای روس خود صحبت کند تا به او اطمینان دهد هر اقدامی که ما انجام دهیم نیروها و تأسیسات روسی هدف قرار نخواهند گرفت. کانال ارتباطی «دانفورد – گراسیموف» برای مدت زمان طولانی یک امکان ارزشمند برای هر دو کشور بود که در موارد مختلف بسیار بهتر از کانال‌های مرسوم دیپلماتیک کار می‌کرد تا اطمینان حاصل شود واشنگتن و مسکو کاملاً مقاصد و منافع یکدیگر را درک می‌کنند.
گفت‌و‌گوی تلفنی دیگری میان ترامپ و مکرون در ساعت سه و 45 دقیقه عصر همان روز انجام شد و طی آن مکرون بر اقدام فوری در واکنش به حملات شیمیایی سوریه تأکید و حتی تهدید کرد که اگر امریکا خیلی طول بدهد، فرانسه ممکن است به تنهایی دست به اقدام بزند، ادعایی که او پیشتر هم به طور علنی مطرح کرده بود. این کاری خطرناک و نامعقول بود که به نظر می‌رسید بیشتر جنبه نمایشی دارد، البته در نهایت ترامپ فرانسوی‌ها را مهار کرد. با وجود این به نظرم مکرون حق داشت که خواستار اقدام فوری باشد اما این خواسته رئیس جمهوری فرانسه بر تمایل اشتباه ترامپ به حرکت آهسته در این مسیر، سنگینی می‌کرد. هر قدر اقدام تلافی جویانه ما سریعتر باشد، پیامی که به اسد و دیگران می‌رسد، روشن‌تر و صریح‌تر خواهد بود. ما هنوز گزینه‌های روشنی را از پنتاگون ندیده بودیم و به همین دلیل دو رئیس جمهوری در مورد اهداف مشخص حمله احتمالی صحبتی نکردند ولی به نظر می‌رسید که مکرون تمایل دارد در پکیج نهایی عملیات اهداف متوسط گنجانده شود. او گفت: گزینه سبک، خیلی سبک خواهد بود و گزینه سنگین هم خیلی تهاجمی و تجاوزکارانه به‌نظر خواهد رسد. متوسط بهترین گزینه است. من واقعاً نفهمیدم منظور مکرون از این حرف‌ها چیست، شک دارم خودش هم فهمیده باشد، شاید هم فقط داشت خودنمایی می‌کرد.

وصال روحانی
مترجم
چالش بزرگ و البته نه چندان تازه‌ای که پیش‌روی امریکا و سران آن قرار دارد، نابرابری‌های درآمدی و طبقاتی در این کشور است. شکافی که پیوسته عمیق‌تر می‌شود و عوارضی مثل رواج بیماری کرونا و بحران‌های سیاسی داخلی ازجمله تبعات سرکوب بی‌رحمانه سیاهپوستان بر شدت آن در ماه‌های اخیر افزوده و امریکا را به اسارت خود درآورده است.
درآمد مرفه‌ها 20 برابر بهتر است
بر‌اساس گزارش‌های «سازمان برنامه و بودجه امریکا» (PDF) تفاوت درآمدها در این کشور نه عارضه‌ای تازه بلکه دردی قدیمی است و سبب شده میزان پول‌سازی طبقه برتر و مرفه نسبت به طبقات متوسط و فرودست به طرز چشمگیری بیشتر شود که پیامد آن طبعاً به درگیری‌های خیابانی هم کشیده شده است. از سال 1979 تا 2016 درآمد طبقه مرفه و صاحبان مشاغل پرسود و پست‌های مهم 236 درصد افزایش داشته اما میزان درآمد سایر طبقات و بخصوص قشر متوسط در هر سال حداکثر 39 درصد و به‌طور متوسط 22 درصد افزایش داشته است و واقعیت امر این است که میزان درآمدزایی طبقات متوسط و حتی «تقریباً پولدار» در امریکای فعلی 50 درصد از نسل‌های دو دهه 1980 و 1990 کمتر است. «راج چتی»، متخصص و تحلیلگر مسائل اقتصادی در دانشگاه هاروارد می‌گوید: «آنچه سبب شده میزان درآمد مشاغل واحد در شهرهای مختلف امریکا بسیار متفاوت باشد، نابرابری ساختار طبقاتی، نژادی تحصیلی و شغلی در آنها است.»
سهم اندک رنگین‌پوستان، زنان و باسوادهای بی‌پول
شکی نیست که مسائلی مثل جنس و تبار و آشنایی با مصادیق قدرت سهم مهمی در ارتقا یا تنزل میزان درآمد انسان‌ها در امریکا داشته است. حتی جنسیت افراد و مرد یا زن بودن اشخاص حاضر در بازار کار نیز در میزان درآمدسازی آنها دخیل است و کیست که نداند در یک امریکای مدعی برابری‌های جنسی و طبقاتی فرصت‌های شغلی مردان حداقل پنج برابر بیشتر و بهتر از زنان است. علاوه بر این برخی معتقدند نگاهی به درآمد دانش‌آموخته‌های ارشد در امریکا و افراد دارای درجات دکترا و فوق‌لیسانس در این کشور طی سال‌های 1989 تا 2016 حدود 45 درصد رشد را نشان می‌دهد. با این حال از 2016 که ترامپ در امریکا سر کار آمد، به سبب عملکرد مکانیسم‌های اقتصادی مختص او سهم هر فرد صاحب سرمایه بیشتر در کسب سودهای فزون‌تر بیشتر از سایر قشرها بوده باشد.
توصیه‌ای که اجرا نشده است
در سال‌های اخیر اندیشکده‌ها و اتاق‌های فکری متعددی که یا در ارتباط با سازمان‌های رسمی سیاسی و یا ادارات خصوصی بزرگ فعالیت می‌کنند، پیشنهاد کرده‌اند که کاخ سفید میزان حداقل حقوق کارمندان عادی در سطح کشور را دست‌کم 20 درصد افزایش بدهد و در ازای آن کاری کند که بهای کالاها و میزان مالیات اخذ شده از خریداران هیچ‌گاه بیشتر از 10 درصد رشد نکند. از نظر آنها نوع مالیات‌بندی و تعرفه‌گذاری دولت روی اجناس داخلی و خارجی بیشترین سهم را در توفیق طرح فوق دارد و تحت هیچ شرایطی نباید قیمت کالاها را به حدی رساند که طبقه متوسط برای پر کردن سبد خریدش مجبور به رویکرد به شرکت‌های تولید‌کننده اجناس زیر سطح متوسط شود. در همین ارتباط هر رئیس جمهوری دموکراتی که سر کار آمده، مالیات بر درآمد و مالیات خرید کالاها را کاهش داده و هر رئیس جمهوری متعلق به حزب جمهوریخواه، برعکس بر آن افزوده است.
بایدن نیز همچون سایر دموکرات‌ها معتقد است، اگر دولت مالیات پولدارها را حداقل دو برابر بیشتر سازد و مالیات طبقه متوسط را ثابت نگه‌ دارد، نابرابری‌های طبقاتی و اقتصادی در سه سال آینده به حداقل خواهد رسید. این در حالی است که سیستم ترامپ با خلق کوسه‌های اقتصادی متعدد چنان فرصت بلعیدنی را به «بزرگ سرمایه‌داران» امریکایی بخشیده که آنها اگر اعتراض‌های ضدنژادپرستی و کرونا نبود، شاید می‌توانستند براحتی نتیجه انتخابات را برای او بخرند.
منبع: اندیشکده شورای روابط خارجی امریکا

همزمان با اعتراضات گسترده ساکنان پایتخت عراق به وضع معیشتی، قطع برق و مشکلات بهداشتی ناشی از شیوع کرونا، وقوع انفجاری در «بغداد» دست‌کم 5 غیرنظامی را مجروح کرد.
به گزارش «اسپوتنیک»، بنابر اعلام نیروهای امنیتی عراق این انفجار در پی چندین حمله راکتی به پایگاه‌های نظامیان ائتلاف تحت رهبری امریکا زنگ خطر را برای این کشور به صدا درآورده است. روز دوشنبه پایگاه نظامی تاجی و پایگاه هوایی «مجید التمامی» در استان صلاح الدین هدف قرار گرفتند. همچنین به گزارش «ایسنا»، «سومریه نیوز» از کشته شدن یکی از فرماندهان ارشد و یک افسر ارتش عراق و زخمی شدن دو نظامی دیگر در حمله تروریستی منطقه «العکبه» در شهرستان «هیت» استان «الانبار» خبر داد.
اما عراق این روزها از یک سو از سوی بازمانده‌های داعشی تهدید می‌شود و از سوی دیگر موج اعتراضات بویژه در میدان «التحریر» پایتخت، آرامش را از مقامات این کشور گرفته است.
بنابر اعلام رسانه‌های عراق، در جریان ناآرامی‌های اخیر بغداد و تظاهرات اعتراضی مردم به قطع مکرر برق، وضعیت معیشتی و بهداشتی، سه تن  کشته و 21 نفر مجروح شده اند. «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر عراق با محکومیت سرکوب مسلحانه معترضان، اعلام کرد هیچ دستوری برای شلیک صادر نشده و با تعیین ضرب‌الاجل سه روزه به دستگاه‌های امنیتی خواستار روشن شدن سریع ابعاد این حوادث خشونت بار شد، این در حالی است که وزارت کشور از دخالت گروهی جنایتکار در وقایع اخیر سخن گفته است. شنیده‌ها همچنین حاکی از آن است که در تظاهرات اخیر نجف نیز دست کم 20 تن از معترضان در درگیری با نیروهای ضدشورش مجروح شده‌اند. به گفته یک منبع امنیتی، شماری از معترضان با حمله به ورودی استانداری، برکناری استاندار نجف را فریاد می‌زدند.