همدوشی نمایش آنلاین و اکران عمومی برای سرپا ماندن سینما
نیلوفر ساسانی
خبرنگار
سبد اکران آنلاین مسیر معکوس اکران سالنهای سینما را طی میکند. استمرار ویروس کرونا و نگرانیها بابت حضور در فضای عمومی فعلاً وزنه را به نفع پلتفرمهای آنلاین سنگین کرده است. تا به اینجای کار «شنای پروانه» که از امیدهای اکران بود از سالنهای سینما خداحافظی کرده تا در شرایط کمخطرتر برگردد و چند فیلم اکران عمومی هم همزمان به اکران آنلاین تن دادهاند. از سوی دیگر از اکران برخی فیلمها از جمله «آنجا همان ساعت» ساخته سیروس الوند که پیش از این اکران آن وعده داده شده بود خبری نیست. البته صاحبان فیلمها حق دارند، اکران فیلم در شرایطی که مخاطبان سینما با وجود اعلام مکرر سینماداران به اعمال پروتکلهای بهداشتی میل و رغبتی برای حضور در سالنهای سینما ندارند، ریسک پرخطری است. از سوی دیگر مشکلات قاچاق فیلمها در سایتهای فیلتر شده و شبکههای ماهوارهای همچنان پابرجاست اما خلوتی سالنهای سینما، صاحبان فیلمها را مجبور کرده تا برای جبران سردی گیشه به همین پناهگاه نه چندان امن اکران آنلاین پناه ببرند. فیلم سینمایی «خوب، بد، جلف ٢: ارتش سری» اولین ساخته پیمان قاسم خانی که در شرایط عادی احتمالاً رکورددار فروش میشد از جمله فیلمهایی است که بالاخره به اکران آنلاین هم رضایت داده و از روز پنجشنبه ٩ مرداد علاقهمندان این فیلم طنز میتوانند با خرید بلیت در خانه به تماشای فیلم بنشینند. مستند تحسین شده «جایی برای فرشتهها نیست» که از اول تیرماه اکرانش در گروه هنر و تجربه آغاز شد هم از جمله آثاری است که اکران همزمان در سالن سینماها و آنلاین را تجربه میکند. همچنین از روز چهارشنبه هشتم مردادماه تازهترین ساخته برادران محمودی یعنی فیلم «هفت و نیم» به سبد اکران آنلاین اضافه خواهد شد. این فیلم ماجرای زندگی هفت دختر افغان و ایرانی را در هفت اپیزود بهصورت سکانس پلان روایت میکند. فیلم «لتیان» به کارگردانی علی تیموری و نویسندگی اکتای براهنی با بازی امیر جدیدی، پریناز ایزدیار، حسن معجونی، ستاره پسیانی، علیرضا ثانی فر و سارا بهرامی از دیگر فیلمهایی است که در صف اکران آنلاین قرار دارد. علاوه بر این، آثار «نرگس مست» سیدجلالالدین دری و «پسرکشی» محمدهادی کریمی هم فیلمهایی هستند که چند وقتی است اکران آنلاین را تجربه میکنند. همدوشی اکران آنلاین و سالنهای سینما برای سرپا ماندن سینما البته در آن سوی ماجرا هم وجود دارد و بهعنوان نمونه فیلم «خروج» ابراهیم حاتمیکیا پس از تجربه اکران آنلاین و سینما ماشین و فروشی معادل 3 میلیارد تومان، از امروز (هشتم مرداد) در سینماهای سراسر کشور روی پرده میرود. همچنین از روز 15 مردادماه هم فیلم «قتل عمد» به کارگردانی سعید دولتخانی به سینماها میآید.
با معرفی و ایجاد 7 شبکه شهر خلاق در ایران
فعالیت بخش خصوصی در حوزه فرهنگ و هنر رونق میگیرد
مریم سادات گوشه
خبرنگار
بیشاز یک سال است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرح شبکه شهرهای خلاق را به لیست کلان برنامههای خود اضافه کرده است. اواخر سال 1397 این طرح تدوین و در سال 98 فاز اول پژوهش و اجرای آزمایشی بخشی از آن انجام شد.
قطعاً این طرح در راستای طرحهای اقتصاد محور وزارت فرهنگ تدوین شده است تا راه را برای رونق بازار اقتصاد خلاق و صنایع خلاق و فرهنگی باز کند. شعار دولت تدبیر و امید از بدو آمدنش رونق اقتصاد فرهنگ وهنر بود که طرح شبکه خلاق هم در همین راستاست. نمونه شهرهای خلاق در سال 2004 توسط یونسکو به وجود آمد و مهمترین هدف آن گسترش همکاری میان شهرهای دارای شاخصهای خلاقیت در جهان بود. گذشته از شاخصهای جهانی شهرهای خلاق اکنون سؤالی که ممکن است ذهن مخاطب را به خود درگیر کند بخصوص هنرمندان جویای کار این است که شهر خلاق چگونه شهری است؟ و قرار است در کل چه اتفاقی در ایران با این طرح برای هنرمندان بیفتد؟
شهری برای آینده بهتر
محمدحسن خوشنویس دبیر علمی طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر در پاسخ به اینکه شهر خلاق چگونه شهری است؟ به «ایران» میگوید: «مفهوم شهر خلاق نخستین بار در سال 2002 در کتاب «طبقه خلاق» نوشته ریچارد فلوریدا نظریهپرداز امریکایی مطالعات شهری مطرح شد و در سالهای پساز آن، مورد توجه اندیشمندان و متخصصان دیگری قرار گرفت که نظراتی مشابه یا متفاوت درباره آن ابراز داشتند. شهر خلاق را میتوان محیطی فرهنگی و اجتماعی دانست که در آن امکان تحقق استعداد و خلاقیتهای افراد یعنی شهروندان فراهم است و در آن بازار اقتصاد خلاق و صنایع خلاق و فرهنگی نسبت به سایر ابعاد اقتصادی از اهمیت و موقعیت بالاتری برخوردار است. چنین شهری با بازاندیشی در هویتهای شهری خود سعی دارد بخشی ارزشمند از خود را از گذشته به امروز بکشاند تا از این راه بتواند آینده را بدرستی ترسیم کند. در شهر خلاق، با تغییر رویکردهای سنتی، بسته و سلطهطلبانه به شهر و مدیریت شهری، محیط و بستری فراهم میشود که در آن مسائل شهری بهصورت خلاقانه و با تفکر جمعی صاحبان اصلی فضاهای شهری، یعنی شهروندان و صاحبان مشاغل، در کنار مدیران و برنامهریزان شهری مورد بررسی قرار گیرد.»
او در ادامه تصریح کرد: «دیدگاه شهر خلاق پیشنهاد میکند که شرایطی برای مردم فراهم آورده شود تا همراه با رؤیاپردازی و تخیل، اندیشه ، طرحریزی و عمل کنند تا بتوانند با کشف فرصتها و قابلیتهای نو، مسائل و مقولات پیچیدهای مانند بیخانمانی و فقر را حلوفصل کنند، به تولید ثروت بپردازند و حتی با استفاده از هنر به تغییر تلقیهای بازدارنده و کهنه ولی رایج از امور بپردازند.»
خوشنویس در مورد قابلیت شهرها و روستاهای ایران میگوید: «شهرها و روستاهای ایران در طول تاریخ همواره بر ویژگیهایی مبتنی بر خاستگاه اقلیمی و قابلیتهای برخاسته از خود اتکا داشتهاند و همین امر باعث شده است که هر شهر و روستا از دیگر شهرها و روستاها متمایز شود؛ این ویژگیها سبب شده است تا شهرها و روستاهای ایرانی برخوردار از صفت خلاقیت شوند که برخی مظاهر این خلاقیت را در گذر زمان میتوان در مواجهه ایرانیان با یورشهای بیگانگان، در تبلور پدیده بازار بهعنوان آیینه تمامنمای شهرها، روستاها و جوامع خلاق ایرانی که در پیوند با جادهها و هنر و صنعت جای جای این سرزمین پهناور، شبکهای از تولید، توزیع و عرضه خلاقیت را از چین تا اروپا گسترش داده بود، جستوجو کرد.»
اقتصاد خلاق و صنایع خلاق که صنایع فرهنگی و هنری را نیز دربرمیگیرد، محور اقتصاد شهر خلاق را میسازند. اقتصاد خلاق تمام مراحل تولید، توزیع، عرضه و کشف و ایجاد تقاضا برای محصولات صنایع خلاق را دربرمیگیرد.
گزارش سازمان کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) در سال 2018 بر این نکته تأکید کرد که اقتصاد خلاق میتواند سهم ارزشمندی را در دستیابی به آرمانهای توسعه پایدار به خود اختصاص دهد؛ بویژه در کشورهای در حال توسعه، ایده اقتصاد خلاق نگاهها را متوجه ذخایر غنی فرهنگی و سرمایههای خلاق موجود در همه آنها کرد.
شناسایی ظرفیتهای هر شهرستان
ابراهیم حیدری دبیر اجرایی این طرح در پاسخ به اینکه طرح شبکه خلاق قرار است چه کاری برای جامعه هنری کند؟ میگوید: «شهرهای خلاق فرهنگ وهنر از جمله زیربرنامههایی بود که در ذیل کلان برنامههای حوزه اقتصاد فرهنگ وهنر تشکیل شد و مسئولیت این کار به معاونت امور هنری واگذار شد و من بهعنوان دبیر اجرایی انتخاب شدم و با توجه به اینکه یک برنامه بین دستگاهی و مرتبط با نهادهای بیرون از وزارتخانه است، دبیرخانهای راهاندازی کردیم. با شهرداری و همچنین وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و سازمان یونسکو همکاری کردیم و یک شورای سیاستگذاری تشکیل دادیم. جلسات تشکیل شد و ساختار تدوین شد و فراخوانی تدوین و اعلام شد.»
او درباره هدف این طرح افزود: «هدف از این برنامه رشد و توسعه و رونق اقتصاد حوزه فرهنگ وهنر بود.اما هدف اصلی این بود که بتوانیم ظرفیتهای بومی و محلی مناطق مختلف کشور اعم از انسانی و کالبدی را شناسایی کنیم. به این معنا که جایی امکانات هست اما ظرفیت محتوایی نیست و بالعکس. هدف اول ما این بود که از طریق این برنامه ظرفیتهای هر شهرستان یا محل را با توجه به تشکلها و ظرفیت هر محل شناسایی کنیم و محوریت آن هم هنرمندان و تشکلهای منطقه مربوطه باشد با امکانات و ابزارهای پشتیبانی که نهادهای عمومی مثل اداره کل ارشاد و میراث فرهنگی و شهرداریها دارند، یعنی تلفیق و ترکیب بخش معنوی و مادی حوزه فرهنگ وهنر در قالب برنامهای در درازمدت که کمک کند به رشد اقتصاد فرهنگ وهنر.»
او در پاسخ به اینکه شهرهای بسیاری هستند که جزو مناطق محرومند. گالری و سینما یا سالن تئاتر ندارند این طرح چه کاری برای توسعه هنر در این شهرها انجام میدهد؟ گفت: «هدف این است که بخش خصوصی و نهادهای عمومی و هنرمندان و تشکلها و امکانات دولتی تسهیلات وخدماتی بدهند که بنگاههای دولتی در کنارهم بنشینند و این مجموعه ظرفیتها ترکیب و تلفیق شود تا بتواند آن هنر را شناسایی کند و آموزش و پرورش دهد و به شکوفایی و علاقهمندی برساند و به یک رونقی برساند. اگر شهری ظرفیت هنری خوبی داشته باشد ولی امکانات مالی خوبی نداشته باشد باید یک نفر از سوی بخش خصوصی به آنجا برود و طراحان برنامه، برنامهریزی کنند و سرمایهگذار سرمایهگذاری کند و شهرداری هم زمین رایگان در اختیار بگذارد و وزارت فرهنگ هم تسهیلگری کند و مجوزهای این حوزه را صادر کند.»
حیدری در خصوص روند اجرایی این طرح توضیح میدهد: «در مرحله اول فراخوان که اعلام کردیم نزدیک به 376 شهر اعلام آمادگی کردند که ما در این برنامه شرکت کنیم. ما به شهرها اعلام کردیم که آمادگی داریم در همه شهرها کارگاه آموزشی برگزار کنیم. با توجه به استقبالی که شد و بهخاطر پراکندگی شهرها ما در 30 استان کشور کارگاه را برگزار کردیم و از هر شهرستانی 3 نفر دعوت کردیم. یک نفر از انجمن فرهنگی هنری و دونفر از نهادهای عمومی و دولتی بود. کارگاه 8 ساعته برگزار کردیم و آموزش دادیم چگونه برای طرح شهرهای خلاق برنامه بنویسند و تدوین کنند و چگونه ظرفیت هنرمندان هر شهر و بخش خصوصی را شناسایی کنند. آنها پس از این دوره آموزشی برنامه هر شهر را فرستادند. بیش از 274 شهر برنامه هایشان را مجدداً اعلام کردند وبه دبیرخانه ما فرستادند و با توجه به شاخصهایی که داشتیم در چند مرحله داوری شدند و اکنون به مرحله نیمه نهایی رسید و ما تقریباً در بهمن ماه داوری نیمه نهاییمان تمام شد و میخواستیم در اسفند ماه مراسم اختتامیه را برگزار کنیم. انشاءالله 7 شبکه را در نهایت اعلام خواهیم کرد که بهعنوان محورهای حوزه شهرهای خلاق فرهنگ وهنر شناخته میشوند و امیدوارم در سالهای بعد این شهرها هر یک با حوزههای خاص خودشان مثل موسیقی، ادبیات و... حول این 7 شبکه جمع میشوند و برنامه آموزشی را شروع میکنند.»
دبیر اجرایی این طرح ادامه داد: «این شبکهها در حقیقت بازوهای اجرایی و برنامهریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در همه حوزهها خواهند بود. اگر وزارت ارشاد بخواهد مشورت بگیرد یا جشنوارهای برگزار کند و حمایت ها و تسهیلاتی داشته باشد، از این شهرها کمک میگیرد و آنها محور قرار میگیرند. برنامهریزی معاونتهای وزارت فرهنگ از این به بعد براساس همین شهرهای خلاق فرهنگ وهنر است.»
حیدری با اشاره به اینکه با این شبکه هم بخش خصوصی فعال میشود و هم استعدادهای بسیاری پرورش مییابند، تصریح کرد: «شناسایی استعدادهای جوان وچهرههای منطقهای باعث جمعآوری بانک اطلاعات مدونی از هنرمندان سراسر کشور میشود، حتی در فضای بینالمللی میتوانند با هم داد و ستد تبادل فرهنگی داشته باشند. از طرفی ما میراث فرهنگی اسلامی و تمدنی غنیای داریم که در حال فراموشی است که در قالب این برنامهها میتواند این میراث سنتی زنده و پویا شود و در قالب رویکردهای جدیدی در فضای مجازی پویایی پیدا کند و به نسل جدید انتقال یابد.»
او در مورد نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بودجه این شهر خبر داد: «بحث وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودجه نیست. نقش وزارت فرهنگ تسهیلگر و حمایتکننده است و پشتیبان برنامههاست.» او در پاسخ به اینکه اختتامیه طرح شبکه خلاق چه موقع هست، تصریح کرد: «داوری ما به مرحله نیمه نهایی رسیده است. اول 270 شهر داوری شدند و اکنون باید جلسهای برگزار کنیم تا یک رایزنی جمعی انجام شود. بهخاطر شرایط کرونا برگزاری جلسات به تعویق افتادند اما انشاءالله تا نیمه اول مرداد ماه مراسم اختتامیه را برگزار و 7 شبکه خلاق را معرفی خواهیم کرد.»
صبح دیروز بدرالزمان قریب، نویسنده، پژوهشگر، ایرانشناس، زبانشناس، پژوهشگر زبان سُغدی، ادیب، شاعر، مترجم و مدرس دانشگاه در سن ۹۱ سالگی درگذشت. غلامعلی حدّادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در پی درگذشت بدرالزمان قریب در پیامی نوشته:«شادروان دکتر قریب که به خاندانی اصیل و فرهیخته تعلق داشت، در حوزه زبانهای باستانی ایران صاحب شهرت و اعتبار جهانی بود و از مفاخر علمی کشور به شمار میآمد.» بدرالزمان قریب، زاده ۱۳۰۸ در تهران بود و مدرک دکتری زبانهای باستانی خود را از دانشگاه پنسیلوانیای امریکا دریافت کرده بود، او در سال ۱۳۷۷ بهعنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی و در سال ۱۳۷۸ سرپرست گروه گویششناسی انتخاب شد و در سال ۱۳۸۳ نیز مدیریت گروه زبانهای ایرانی را بهعهده گرفت. قریب در ۱۳۷۷ از طرف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و در ۱۳۸۱ از طرف سازمان صداوسیما بهعنوان چهره ماندگار برگزیده شد و به پاس خدمات ارزنده علمیاش در دی ماه ۱۳۸۷، جایزه ادبی تاریخی بنیاد موقوفات محمود افشار را دریافت کرد. تاریخ و نحوه برگزاری مراسم درگذشت این زن اندیشمند، بزودی اعلام خواهد شد./ایرنا
سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی درگذشت رحمتالله حسنپور سوادکوهی، شاعر مازندرانی را تسلیت گفت. در بخشی از این متن که شامگاه دوشنبه از سوی روابط عمومی ارشاد منتشر شده آمده: «آن مرحوم علاوه بر خلق آثار ادبی، در عرصه مدیریت فرهنگی هم نامآور و تأثیرگذار بود و مردم فرهنگدوست استان مازندران از سالهای ریاست او بر ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران، به نیکویی یاد میکنند. فقدان این انسان وارسته و فرهیخته را به مردم شریف مازندران بویژه اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه استان صمیمانه تسلیت میگویم.»
محمد اللهیاری، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از برنامهریزی در شرایط پساکرونا برای حضور تعدادی از برگزیدههای جشنواره جوان در جشنوارههای مهم خبر داد./مهر
فیلم «آدم خانگی» بهکارگردانی مرضیه ابرار پایدار و «روباه» به کارگردانی صادق جوادی از جشنواره اکوادور جایزه گرفتند./مهر
نامزدهای اولیه جایزه بوکر امسال در حالی معرفی شدند که بیش از نیمی از آنها اثر نویسندگان تازه کار هستند./ایرنا
فیلم «ناکجاآباد» به کارگرانی «کلویی ژائو» بهعنوان بخشی از همکاری جشنوارههای سینمایی پاییزی در این رویدادها به روی پرده میرود. ایسنا
انجمن مجسمه سازان ایران با انتشار بیانیهای از تغییر اجباری مکان برگزاری هشتمین بینال مجسمهسازی تهران خبر دادند. پیش از این قرار بود باغ کتاب میزبان برگزاری این بینال باشد که محل برپایی آن حالا به فضای بیرونی تالار وحدت منتقل شده است./ایسنا
دو عنوان از مجموعه عناوین «تاریخ جهان» به نامهای «کرهشمالی» و «پناهجویان در گذر زمان» به ترجمه شهربانو صارمی از سوی انتشارات ققنوس راهی بازار شد./ایرنا
درباره ای.آر. رحمان، آهنگساز هندی
متحد کردن مردم با موسیقی
دنیا پاپایی
خبرنگار
در دنیای کرونا زده خبر آهنگسازی و تهیهکنندگی
ای.آر. رحمان بهعنوان آهنگساز و یکی از تهیهکنندگان فیلم «آدم بیسرزمین» ساخته مشترک ایالات متحده، هند و بنگلادش خبر مهمی تلقی میشود. این فیلم درباره مردی از جنوب آسیاست که با زنی استرالیایی در امریکا آشنا میشود، آشناییای که منجر به پیچیدگیهایی میشود. این فیلم توسط مصطفی سرور فاروقی فیلمساز شناختهشده بنگلادشی سازنده فیلم «بعدازظهر شنبه» در حال ساخت است.
این آهنگساز جهانی معتقد است موسیقی، متن موسیقی و روایت داستان همگی میتواند در متحد کردن مردم با هم نقش بسزایی داشته باشند. او که به کار جدیدی بهنام «دستهایی اطراف جهان» اشاره دارد به سایت ساکال تایمز در مورد شرایط این روزهای کرونا و اینکه چه موسیقیای میتواند برای شنونده الهام بخش باشد؟ گفت: «به نظرم این فرصتها باعث میشود به گونهای متفاوت فکر کنیم و همچنین این اختیار را به ما میدهد تا حرفی را که میخواهیم بزنیم به شیوهای زیرکانه بیان کنیم. به نظرم هرکس باید سبکی را دنبال کند که آن را میفهمد.»
نام قبلی او دیلیپ کومار بود. خانواده او هندو مسلک بودند، او در جوانی با دین اسلام آشنا شد و دین خود را تغییر داد. او خود را «الله رکها رحمان» به معنی (خدا رحمان را برکت دهد) نامید. حال همگی او را به اختصار ای. آر. رحمان میخوانند؛ آهنگساز، خواننده و تهیهکننده موسیقی که بیشتر روی فیلمهای هندی آهنگسازی کرده است. از لقبهایی که به او داده شده میتوان به موزارت اشاره کرد. در سال 2010 دولت هند به او جایزه پادما بوشان، را که سومین جایزه ارزشمند و بزرگ کشور هند است، اهدا کرد.
خالق موسیقی فیلم «محمد رسولالله» به کارگردانی مجید مجیدی، بیشتر بهدلیل فعالیت گستردهای که در فیلمها و اجراهای صحنهای در سبک کاری خودش داشته به شهرت زیادی رسیده است. او برای بیش از 90 فیلم، چه در هند و چه در سطح بینالمللی، آهنگسازی کرده و برنده جایزههای گرمی و اسکار در بخش آهنگسازی شده است. مشهورترین اثر او در سال 2008 در فیلم «میلیونرزاغهنشین» بود که برنده جایزههایی چون گلدن گلوب، گرمی و البته اسکار شد.
ای.آر. رحمان در پاسخ به این پرسش که برخی از کسانی که کارهای شما را دنبال میکنند از دانش آموختگانتان گرفته تا کسانی که در پروژههایی با آنها همکاری داشتید، معتقدند که موسیقی دیگر حرفه اصلی شما نیست، گفت: «موسیقی یک پله ترقی است که در خانواده من ارثی بوده و خدا نیز مرا شامل لطفش قرار داد و من خیلی سریع به موفقیت دست یافتم. از نظر من موسیقی بهدلیل مشخصی وارد زندگی ما شده است، ما میتوانیم با استفاده از قدرت موسیقی کارهای شگفتآوری انجام دهیم. من نیز در کار خودم تمام تلاشم را میکنم، به همین دلیل باید با مردم ارتباط بیشتری برقرار کنم و در این پروسه چیزهای زیادی یاد گرفتم. من به سرزمینهای زیادی سفر کردم که آنها را نمیشناختم یا در زمان بزرگ شدنم آنها را ندیده بودم و هیچ دانشی دربارهشان نداشتم. ولی هر روزی که میگذرد درهای زیادی رو به دانشم گشوده میشود و این امکانات پایانناپذیر است.»
این آهنگساز که سال 1397 سفری به ایران داشت، معتقد است با استفاده از قدرت موسیقی میتوان خیلی از کارها را به جلو برد. روح رحمان با معنویت گره خورده است و همین ویژگی باعث شده هر قطعه که خلق میکند در بین مردم بسیار محبوب شود. به گفته خودش، خداوند با او مهربان بوده و او را در این حرفه به اوج رسانده و باعث موفقیت او شده است.
ای.آر. رحمان نزدیک به سه دهه فعالیت در دنیای موسیقی داشته، «روجا»، «بمبئی» و «لگان» فیلمهایی هستند که رحمان آهنگسازی آنها را به عهده داشته است. اما او آهنگسازی فیلمهایی را برعهده داشته که باعث پررنگ شدن نام هند در نقشه جهان به وسیله هنر آهنگسازیش شده است. «میلیونر زاغه نشین»، «الیزابت» و «سن طلایی» از جمله این فیلمها است، امری که باعث شهرت جهانی برای او شده است. وی در مورد این که چه چیزی او را برای ساخت قطعههای بیشتر به وجد میآورد؟ گفت:«من به چیزی که فیلسوفهای بزرگ گفتهاند باور دارم؛ زمانی که از چیزی اطلاع نداری، زمانی است که چیزهای زیادی برای آموختن در اختیار داری. من بر این عقیدهام زمانی که چیزی را فرا میگیریم، زندگی معنی گسترده تری پیدا میکند. پس بهتر است یک فنجان پر باشیم تا یک فنجان خالی.»
انرژی زیادی پشت 99 آهنگ ساخته شده او نهفته است، هیجانی که تنها از سوی طرفداران نیست، سؤال اینجاست که چه چیزی این همه هیجان را برای ادامه دادن در او به وجود آورده است که وی افزود: «من در زندگی یک مأموریت دارم و آن ساخت آهنگ است. من برای اولین بار با این موضوع رو به رو شدم که حتی اگر با 99 آهنگ در این زمینه احساس آزادی کنی، اما زمان زیادی روی انجام این کار بگذاری ورشکسته خواهی شد و اگر وقتی برایش نگذاری وجهه خوبی ندارد. پس احساس آزاد بودن و همچنین مسئولیتپذیری در یک راه پر تنش به من این را فهماند که آیا همه این تلاشها کافی است؟ یا بهتر نیست یک آهنگ دیگر اضافه کنیم؟ یا اگر این ملودی را تغییر دهیم بهتر نمیشود؟ فکر میکنم مجموعهای از این افکار باعث میشود که ساخت برخی از آهنگها طولانی شود یا ایدههای جدید برای سادهتر شدن یا گاهی پیچیدهتر شدن بهدست میآید.»