ندا سیجانی
خبرنگار
سالار عقیلی نخستین کنسرت آنلاین خود را روی صحنه برد. این برنامه شامگاه جمعه سوم مردادماه ساعت 20:30 دقیقه از طریق اپلیکیشن لنز(و حمایت مالی یک اپراتور تلفن همراه) میزبان مخاطبان این خواننده بود. با توجه به تجربه قبلی این اپلیکیشن در کنسرت همایون شجریان و حواشی و نگرانی‌های به وجود آمده در ضعف زیرساخت‌های این اپراتور و مشکلات فنی درعدم برقراری ارتباط با این برنامه که موجب اعتراض مردم شده بود، همچنان بیم آن بود مشکلات قبل تکرار شود اما گویا این بار چندان مزاحمتی برای مخاطبان ایجاد نشده و تنها در دقایق ابتدایی برنامه مشکل قطعی اینترنت به وجود آمد. نکته دیگر رایگان نبودن این کنسرت بود که مشترکان غیرایرانسل می‌بایست مبلغ 15 هزار تومان پرداخت می‌کردند که این موضوع هم در کنسرت همایون شجریان واکنش‌های بسیاری به همراه داشت. به نظر می‌رسد که این روند در این کنسرت ها عادی شده است چرا که پرداخت هزینه برای دیدن کنسرت امری عادی است و توقع اجرای برنامه رایگان انتظاری  عجیب از هنرمندان است. اما در کنسرت آنلاین سالارعقیلی طبق تأکید مسئولان وزارت فرهنگ و همچنین ستاد ملی مقابله با کرونا بر رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی؛ نوازندگان گروه موسیقی «راز و نیاز» که تعدادشان به جهت رعایت فاصله اجتماعی انگشت شمار بود با داشتن ماسک روی صحنه حاضر شدند و حتی در ساعات تمرین هم ملزم به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بودند. سالار عقیلی پیش از شروع برنامه در دکوری متفاوت که نشانگر صندلی‌های خالی سالن تالار وحدت بود، در گفت‌و‌گو با مخاطبان خود در فضای مجازی گفت: «از نظر حس و حال برای من سخت است که بخواهم بدون تماشاچی کنسرت اجرا کنم. اولین بار است که این کار را انجام می‌دهم ولی مخاطبان همیشه در قلب من هستند.» «مرا رها کن» اولین قطعه این کنسرت بود که عقیلی آن را به همراه نوازندگی حریرشریعت‌زاده اجرا کرد و پس از آن ارکستر به روی صحنه آمد و سالارعقیلی را در اجرای قطعه ماندگار و خاطره‌انگیز «وطنم» همراهی کرد. قطعات بعدی «چه بگویم»، «پیدایم کن»، «ایران»، «سرو زیر آب» و «تنها می‌مانم» تیتراژ سریال «برادر جان» بود که به اجرا درآمد و در ادامه از بازی علی نصیریان در این سریال تقدیر و برای او آرزوی سلامتی کرد. در این برنامه همچنین یک ملودی قدیمی خراسانی با عنوان «میون ایلوم» اجرا شد. پس از این آهنگ محلی، عقیلی با معرفی آهنگ «مادر» گفت: «قرار بود این آهنگ را بهمن‌ماه در هتل اسپیناس پالاس تهران اجرا کنم ولی به خاطر کرونا نتوانستیم آن شب اجرا کنیم؛ حالا امشب این آهنگ را تقدیم همه مادران می‌کنم.» این کنسرت با اجرای مجدد قطعه «وطنم» به پایان رسید. این هشتمین اجرای آنلاین در تالار وحدت بود؛ بنیاد رودکی، پیش از این در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی میزبان هفت اجرای آنلاین بود؛ پرواز همای، کیوان ساکت و وحید تاج با همراهی مشترک گروه وزیری، گروه رستاک، علی زند وکیلی، سامان احتشامی، علیرضا قربانی و همایون شجریان در زمان همه‌گیری کرونا و عدم امکان اجرا‌های صحنه‌ای، از تالار وحدت اجرای آنلاین داشته‌اند. مونیکا لوران، سانوآ عندلیبی، علی جعفری پویان، سهراب برهمندی، احساس شامی، داوود منادی و فردین لاهورپور نوازندگان دیگر اجرا بودند که در حالی که ماسک به‌صورت داشتند، عقیلی و شریعت‌زاده را همراهی می‌کردند.

محسن   بوالحسنی
خبرنگار
بالاخره تئاتر آنلاین یا همان پخش همزمان با اجرای صحنه‌ای در ایران و در تالار هنر که اصولاً مخاطب نمایش‌هایش کودکان و نوجوانان هستند با نمایش «افسانه پری دریایی» به نویسندگی و کارگردانی رضا بیات کلید خورد. حسین موذن مدیر تالار هنر می‌گوید: «ویروس کرونا به این زودی‌ها قرار نیست دست از سر مردم بردارد و در حال حاضر زندگی طبیعی و جاری همه را تحت تأثیر خود قرار داده و در چنین شرایطی نمی‌شود از تولید و حرکت بازایستاد و به ‌فکر ایده‌های تازه و خلاق نبود. اگر همه چیز دچار ایستایی و خمودگی شود، نهال نازک هنری مانند تئاتر و البته طبیعتاً هنرمندانش خواهد شکست و چرخه ضعیف اقتصاد این حوزه و اهالی‌اش با مشکلاتی بیش از امروز روبه‌رو خواهد شد.» آن‌طور که موذن می‌گوید پخش زنده این نمایش با همکاری تیوال محقق شده و بستر این سایت پخش همزمان اجرای «افسانه پری دریایی» را برای مخاطبین کودک و نوجوان در خانه فراهم کرده است.

تئاتر با وجود کرونا
بدون شک داستان ما با ویروس کرونا به‌این زودی‌ها تمام شدنی نیست و حتی اگر سالن‌های تئاتر مثل امروز با ظرفیتی بسیار کمتر از گذشته بازگشایی شوند باز هم باید به الگوهای موفق در جایگزینی تئاتر صحنه‌ای با تئاتر آنلاین و استفاده از ظرفیت‌های تکنولوژی‌های جدید توجه کرد که این رویکردهای تازه هم می‌تواند از آسیب‌بیشتر به هنرمندان تئاتر به لحاظ مادی و معنوی جلوگیری کند و هم فاصله مخاطب و تئاتر را از چیزی که امروز شاهد آن هستیم بیشتر نکند. قدم اولی که تالار هنر در این زمینه برداشته قدمی ا‌ست در همین راه و حتماً با اجراهای بیشتر و مشارکت دیگر گروه‌های تئاتری در رده‌های سنی مختلف و البته هنرمندان و کارگردان‌های صاحب‌نام و شناخته شده، روزبه‌روز باتجربه‌تر و کم‌نقص‌تر خواهد شد.
حسین موذن هم با تأکید به همین مسأله تجربه‌گرایی و استفاده از ظرفیت‌های پخش زنده نمایش معتقد است: «پخش زنده تئاتر یکی از بسترهای مناسبی است که از طریق آن‌ هم می‌توانیم نگرانی مخاطب و هنرمندان عرصه نمایش را نسبت به ابتلا به بیماری کاهش دهیم و هم تئاتر و هنرمندان‌ و البته مخاطبان را با آن سرپا نگه داریم و حالا این اتفاق خوب رخ داده و امیدواریم دیگر همکاران ما هم به این تجربه روی خوش نشان بدهند و پا به‌عرصه بگذارند.» مدیر تالار هنر البته به این نکته هم تأکید می‌کند که «طبیعی است که پخش زنده و همزمان تئاتر با اجرای صحنه‌ای مفهومش این نیست که مخاطبین تئاتر ممنوعیتی (تا جایی که رسماً اعلام نشود) برای ورود به سالن‌های نمایش دارند. حضور فیزیکی مردم اولویت ماست اما از آن مهمتر اعتمادسازی‌ و آماده‌کردن منطقی مخاطب است و نمی‌خواهیم (با وجود رعایت و اجرای پروتکل‌های بهداشتی در تالار) آنها با نگرانی پا به سالن بگذارند. پس استفاده از بسترها و راهکارهایی مثل پخش همزمان نمایش، خواست دوم و اراده دوم ماست که عملیاتی شده و اولویت اول برای ما حضور مخاطب در سالن و ارتباط مستقیم با اثر است اما ویروس کرونا به ما این فرصت را داده تا درباره امکانات و جایگزین‌ها و مکمل‌هایی فکر کنیم که شاید تا پیش از این کمتر به آنها فکر کرده‌ایم.
 راهی جز این پیش‌روی نداریم
نمایش «افسانه پری دریایی» با سه دوربین فیلمبرداری و همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد برای کاربران اینترنتی و تماشاگران خانگی به‌صورت زنده روی سایت تیوال قرار می‌گرفت و تجربه اجراهای اول و دوم نشان داد که مشکل خاصی در زمینه اینترنت و قطعی احتمالی و... وجود نداشت و البته ضعف‌هایی بود که می‌شود آنها را به‌حساب تجربه و کارآموزی گذاشت و بیشتر برای رفع آنها وقت و انرژی گذاشت تا مخاطب را با تجربه‌لذت بخش همراه کرد.
رضا بیات کارگردان این نمایش را باید اولین کارگردان ایرانی تئاتر دانست که تن به چنین تجربه‌ای داده و تئاترش را همزمان با صحنه جلوی لنز دوربین‌ها برده تا مخاطبان را به‌صورت غیرحضوری در خانه‌هایشان با خود همراه کند. بیات در گفت‌وگو با «ایران» بیش و پیش از ورود به هر بحثی به مهجوری تئاتر، علی‌الخصوص تئاتر کودک اشاره می‌کند و می‌گوید: «باعث تأسف است که هنری مثل نمایش که می‌تواند تأثیر بسیار زیادی بر فرهنگ اجتماعی مردم داشته باشد اینقدر در کشور ما غریب افتاده است. واقعاً راهی جز  این پیش‌روی نداریم و باید به این نکته دقت کنیم که حوزه کاری ما تئاتر کودک و نوجوان است و مخاطبان ما در شرایط بسیار حساس و ویژه‌ای هستند و ما همیشه در این حوزه می‌توانیم با اجراهای خوب و آموزنده و مناسب با شرایط سنی این نسل، تأثیر بسیاری بر آنها داشته باشیم؛ مخصوصاً در این روزها که این بیماری تقریباً تمامی فعالیت‌ها و بسترهای فرهنگی را از بزرگ و کوچک دربرگرفته و عمیق‌تر شدن این خلأ به سود هیچ‌کس نیست. نه کودکان و نه خانواده‌هایشان و نه هنرمندان.» سرپرست گروه نمایشی «قبیله» به تجربه روی صحنه رفتن در چنین روزهایی هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «دغدغه تولید محتوا در حوزه نمایش برای کودکان، اصلی‌ترین دغدغه ما بوده است و با تمام مشکلاتی که طی چند ماه اخیر داشتیم و سختی‌های بسیار و البته ریسک بالا تصمیم گرفتیم که این کار را انجام بدهیم و باعشق برای کودکان روی صحنه برویم و تک‌تک همکاران هنرمند من در افسانه پری دریایی از جان مایه گذاشتند تا برای بچه‌هایی که چندماهی است خانه‌نشین شده‌اند و با وجود نیاز و خصوصیات‌ مقطع سنی‌شان از بسیاری امکانات دورمانده‌اند، کاری کند تا حداقل از خانه بتوانند به جای تماشای بسیاری از محتواهای نامناسب که از تلویزیون‌های داخلی و خارجی پخش می‌شود به نمایشی ایرانی نگاه کنند که همزمان با تماشای مجازی آنها کمی آن‌طرف‌تر روی صحنه هم در حال اجراست. تیوال و «مؤسسه تئاترو» هم واقعاً زحمت زیادی کشیدند تا همه بچه‌ها از هر کجای ایران بتوانند به‌صورت زنده و همزمان نمایش ما را ببینند.» او درباره هزینه‌هایی که برای چنین اتفاقی انجام شده هم می‌گوید: «راستش این کار برای من کم هزینه نداشت اما همان‌طور که گفتم ما قبول کردیم چنین ریسکی را به احترام بچه‌های سرزمین‌مان به جان بخریم و همین که تا امروز آنها و خانواده‌هایشان به نسبت از ما راضی بودند برای ما بهترین اتفاقی است که رخ داده است.»
 امنیت روانی به مدد اینترنت
رضا بیات کارگردان جوان نمایش «افسانه پری دریایی» درباره استقبال و حضور مردم در سالن نمایش می‌گوید: «می‌دانستیم که شرایط مثل گذشته‌ها نخواهد بود ولی گمان می‌کردیم استقبال بیشتری در سالن نمایش داشته باشیم اما هنوز مردم نمی‌توانند اعتماد کنند. حق هم دارند نگران باشند و حالا با امکان پخش‌زنده می‌توانند این نگرانی برای دردانه‌هاشان را فراموش کرده و با خیال راحت در محیط امن منزل نمایش ببینند و همان‌قدر هیجان داشته باشند که تماشای حضوری نمایش دارد. امروز اینترنت و فضاهای مجازی توانسته به یاری ما بیاید و همه چیز برای اتفاقات زیبا و خاطرات زیباتر برای خانواده‌ها و گروه اجرایی آماده است.» او گلایه‌ای هم از عدم حضور مدیران فرهنگی دارد و می‌گوید: «تنها جای خالی و غایب این جمع مربوط به مدیران فرهنگی علی‌الخصوص تئاتری‌هاست. انتظار داشتیم حالا که گام اول را برداشتیم چند نفر برای حمایت از ما کنارمان باشند؛ اما راستش تنها ماندیم. با این‌همه به‌نظرم هنوز دیر نشده و هنوز منتظریم تا دستی بیاید و دست ما را که آماده است به دوستی و یاری بفشارد. من مطمئن هستم با حمایت مردم و مسئولان حتماً روزهای روشنی خواهیم ساخت.»
 آرزوهایی که صرفاً آرزو نیستند
او در بخش‌های پایانی گفت‌وگوی خود با «ایران» به شباهت فوتبال و تئاتر اشاره می‌کند و زنده بودن این دو را دلیل بر این شباهت می‌داند و می‌گوید: «شاید بیراه نباشد اگر با اغماض، تئاتر آنلاین را با پخش زنده فوتبال شبیه بدانیم. تماشاگرانی در استادیوم حضور دارند و تماشاگرانی میلیونی هم در منزل یا در مکان های عمومی و... بازی فوتبال را تماشا می‌کنند. درست است که تئاتر هنری نفس‌به‌نفس و زنده است اما شک نداشته باشیم تماشای تئاتر اگر همزمان و زنده باشد هم از تأثیرگذاری‌اش کاسته نخواهد شد؛ مگر تماشاگران فیلم با تماشای فیلم در خانه‌هایشان ارتباط برقرار نمی‌کنند؟ برای من که هم تجربه تئاتر دارم و هم فیلمسازی این نکته روشن است که مخاطب آنلاین چیزی را از دست نمی‌دهد. کاش می‌توانستم فیلم‌های ارسالی از مخاطبین آنلاین را با شما به اشتراک بگذارم که ببینید کودکان چگونه با نمایش آنلاین ارتباط برقرار می‌کنند و همان‌طور که تماشاگران حضوری ما هیجان زده می‌شوند، با هیجان و اشتیاق نمایش «افسانه پری دریایی» را می‌بینند و لذت می‌برند.» کارگردان نمایش «افسانه پری دریایی» از یقین‌اش برای جا افتادن و جاری شدن این شیوه از نمایش می‌گوید و از زاویه‌ای دیگر هم به این داستان نگاه می‌کند.
او می‌گوید: «به تمام همکارانم این نوید را می‌دهم که از این به بعد گستره بیشتری از مخاطبین را خواهند داشت. دغدغه‌ای که پیش از این داشتیم مخاطبین بیشتر در سالن‌های نمایش بود و از این به بعد این خواسته و آرزو نه فقط دغدغه، که فرصتی است دست یافتنی. کارگردان‌ها همیشه دوست دارند در شهرهای مختلف، روستاها و نقاط دور افتاده  اجرا داشته باشند و حالا این علاقه دیگر صرفاً یک آرزو نیست.این امکان را تئاتر آنلاین در اختیار ما قرار داده پس همت کنیم و همگی از این فرصت استفاده کنیم و برای رشد و پیشرفت کمی و کیفی آن تلاش کنیم. ما هنرمندان، علی‌الخصوص در حوزه کودک و نوجوان حالا دیگر می‌توانیم حرف‌هایمان را بلندتر بگوییم و تماشاگر بیشتری داشته باشیم.»

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی درگذشت استاد رسول بخش زنگشاهی، نوازنده زبردست و از مفاخر و نام‌آوران عرصه موسیقی نواحی کشور را تسلیت گفت. در بخشی از متن پیام سیدعباس صالحی آمده است: «آن زنده‌یاد از بزرگان و سرمایه‌های فرهنگی خطه سیستان و بلوچستان بود که آوازه هنرش او را به یکی از ذخایر کم‌نظیر گنجینه موسیقی سرزمین‌مان بدل ساخت.» / ایسنا
بهروز بوچانی، روزنامه‌نگار و نویسنده کُرد ایرانی که به صدای قربانیان زندان‌های پناهندگی استرالیا بدل شده است پس از هفت سال ویزای کشور نیوزیلند را دریافت کرد. «بوچانی» به‌دلیل نگارش کتاب «هیچ دوستی به جز کوهستان» که روایتی از سپری کردن شش سال شرایط سخت در زندان پناهندگان در جزیره مانوس گینه نو بود توانست به شهرت بین‌المللی دست یابد و حتی جایزه ­‌ ادبی ویکتوریای استرالیا را به ارزش ۱۲۵ هزار دلار (استرالیا) کسب کند./ خبرآنلاین
فراخوان جشنواره ملی عکس و پوستر «همدلی و مشارکت مردمی در مقابله با کرونا» منتشر شد. این جشنواره که با همکاری دانشگاه هنرهای ایرانی-اسلامی استاد فرشچیان، انجمن علمی پژوهش‌های هنری ایران و دانشگاه آزاد تهران شمال برگزار می‌شود؛‌‌ فرصتی برای همه شهروندان ایرانی است تا آنچه در خصوص واکنش‌های اخلاقی، همدلی و همیاری در مواجهه با بیماری کووید 19 را ثبت و ضبط کرده‌اند، با زبان هنر، مستندسازی کرده و در نمایشگاه مجازی (و اگر شرایط مهیا شد، حقیقی) این جشنواره، در معرض دید عموم قرار دهند. / روابط عمومی جشنواره
چهارده کتاب بریل برای کودکان و نوجوانان نابینا منتشر شد. به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، کودکان و نوجوانان نابینا می‌توانند این آثار را در قالب ۹ کتاب بریل مطالعه کنند. علاقه‌مندان می‌توانند این آثار را از فروشگاه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سراسر کشور تهیه کرده یا با شماره‌ ۰۲۱٨۴۰۱٤ واحد بازرگانی کانون تماس بگیرند. / روابط عمومی
الهام غفوری آخرین وضعیت تولید فیلمنامه سینمایی «زیرزمین» نوشته خشایار الوند را تشریح کرد. فیلمنامه ناتمام خشایار الوند ساخته می‌شود. الهام غفوری تهیه‌کننده تلویزیونی سریال‌هایی مثل پایتخت، با اعلام این خبر درباره آخرین وضعیت تولید فیلمنامه سینمایی «زیرزمین» به ‌نویسندگی زنده‌یاد خشایار الوند گفت: «ساخت این فیلم همچنان به قوت خود باقی است؛ البته باید شرایط تولید آن فراهم شود؛ فعلاً در شرایط کرونایی تصمیم گرفتم، کار نکنم.» گفتنی‌ است که الوند نوشتن فیلمنامه «زیرزمین» را آغاز کرده بود اما مرگ ناگهانی اجازه تکمیل فیلمنامه‌ را به او نداد و حالا قرار است این فیلمنامه بعد از بازنویسی محسن تنابنده، با نام خشایار الوند ساخته شود.  / خبر‌آنلاین

مریم سادات گوشه
 خبرنگار
چندی پیش تندیس علی نصیریان در تالار معاصران موزه سینمای ایران رونمایی شد. موزه‌ای که در آن غرفه‌هایی برای نگهداری آثار و مشاهیر سینمای ایران تعبیه شده است. و حالا حسین اردستانی که فقدان تندیس استاد علی نصیریان را در این موزه احساس کرده بود آن را به گونه‌ای ساخته که برای مخاطبان یادآور سریال هزاردستان زنده یاد علی حاتمی باشد. تندیسی که علی نصیریان در مراسم رونمایی از آن گفت که حس خوبی از این تندیس داشته  و به‌خاطرش از موزه سینمای ایران تشکر کرد. حسین اردستانی خالق این مجسمه در مورد نحوه ساخت آن و علاقه مندیش به استاد نصیریان در این گفت‌و‌گو سخن می‌گوید.

چه شد که تصمیم گرفتید مجسمه استاد علی نصیریان را بسازید؟
من چندین بار به موزه سینما رفته بودم. در آنجا غرفه‌هایی دیدم که به حالت ویترین برای نگهداری آثار و جوایز هنرمندان و مشاهیر سینمایی کشورمان جهت بازدید عموم در نظر گرفته بودند. آنجا بود که احساس کردم جای تندیس این عزیزان در این موزه خیلی خالی است. در ادامه بعد از مشورت با همکارم مرضیه رهنما تصمیم گرفتیم آثاری از بزرگان سینمای ایران را در قالب مجسمه هایپررئال بسازیم که با موفقیت مدیرعامل موزه سینما اولین سفارش ساخت مجسمه استاد علی نصیریان بود.
معمولاً مجسمه سازان وقتی تندیسی از بزرگان می‌سازند تصویری از او را انتخاب می‌کنند که نماد ویژگی های بارز آن شخص باشد. ما بر چه اساسی به سراغ شخصیت فیلم سینمایی کمیته مجازات رفتید؟
در واقع مجسمه استاد برگرفته از شخصیت ابوالفتح در فیلم سینمایی کمیته مجازات (تنها نسخه سینمایی سریال هزاردستان) ساخته مرحوم علی حاتمی بود که به نظر ما این سریال بخوبی در یاد و ذهن مخاطبان و مردم به جا مانده است. این انتخاب طی جلساتی که با مدیر عامل موزه سینما داشتیم، شکل گرفت. ایشان در ابتدا تمایل داشتند که شخصیت حال حاضر ایشان ساخته شود ولی بنده و همکارم پیشنهاد دادیم با توجه به اینکه موزه رسالتش اشاعه فرهنگ و هنر سینما است بهتر این است که مجسمه‌ای از کاراکتر و نقش‌های بازیگران در فیلم‌های مطرح شان ساخته شود و ایشان هم بعد از مشورت با هیأت مدیره، این پیشنهاد را قبول کردند.
 کیفیت و ماندگاری مجسمه چقدر است؟ تا چند سال عمر مفید دارد؟
باید بگویم موزه‌های مختلفی در کشورهای مختلف دنیا وجود دارد که برای مفاخر و مشاهیر کشورشان مجسمه و تندیس‌های هایپررئال می‌سازند. در ساخت این تندیس‌ها از متریال و موادی استفاده می‌شود که هزینه زیادی را روی دست سازنده اثر یا سفارش دهنده، می‌گذارد. از این‌رو ماندگاری بالای اثر، بسیار اهمیت دارد. خیلی از موزه‌ها یا حتی مجسمه سازها در قدیم برای ساخت تندیس و مجسمه از تکنیک موم استفاده می‌کردند که مزایا و معایب خاص خودش و همین‌طور شرایط نگهداری مخصوص به خودش را نیاز داشت که اصطلاحاً به مجسمه‌های مومی معروف شده بودند. اما گروه ما برای ساخت تندیس‌های هایپررئال از تکنیک سیلیکون استفاده می‌کند که کیفیت و ماندگاری بالاتری نسبت به مجسمه‌های مومی دارد. ممکن است چیزی حدود ۲۰ سال یا بیشتر این تندیس‌ها عمر مفید داشته باشند. البته این نکته را هم عرض کنم که معمولاً هر شش ماه یکبار این آثار نیاز به روتوش و تمیز شدن دارند که یا توسط گروه سازنده یا خود موزه انجام می‌شود.
آیا برای ساخت این تندیس با استاد علی نصیریان هم ارتباط و تعامل داشته‌اید؟
قطعاً بدون ارتباط و تعامل نمی‌توانیم کاری شایسته و در خور توجه ارائه دهیم. البته این ارتباط را موزه برای ما فراهم می‌کرد. ما سؤالاتی داشتیم که باید پاسخ داده می‌شد. کاراکتری که قرار بود از تندیس آن ساخته شود برای حدود سی و دو سه سال پیش بود. عکس‌هایی نیاز داشتیم از جناب استاد که متأسفانه با کیفیت خیلی پایین در اینترنت موجود بود. قد و فیزیک استاد در آن سال‌ها جهت ساخت باید در نظر گرفته می‌شد. لباس و آکسسواری که باید تهیه می‌شد. همه این‌ها در کنار هم باعث می‌شود که اثر، کیفیت لازم را برای ارائه داشته باشد که قطعاً راهنمایی استاد کمک شایانی به ما در ساخت اثر کرد.