آتش در «بوزین» و «مره خیل» همچنان شعله میکشد
سه داوطلبی که جان فدای جنگل های زاگرس کردند
زهرا کشوری
خبرنگار
آتش جایی در میان دره ژاله در حاشیه سیروان کرمانشاه در حال برشته کردن بلوطهای منطقه حفاظت شده بوزین و مره خیل بود. داوطلبان ساعتها پیادهروی کردند تا بر بلندای دره ژاله رسیدند؛ منطقه صفر مرزی در پاوه. آتش به جان درختان دره افتاده بود.
حتماً آن لحظه مختار خندانی، یاسین کرمی و بلال امینی بین زدن به دل آتش و تماشای سوختن زاگرس مردد بودند اما سرانجام به دل آتش میزنند و به دره سرازیر میشوند. همه چیز آخر الزمانی میشود. باد شدید با شعلههای آتش دست به یکی میشود و آنها را به محاصره دود و آتش درمیآورد. صدای فریادشان به بلندای ژاله میرسد. بعد همه چیز خاموش میشود؛ هم آتش افتاده به جان ژاله و هم فریاد سه داوطلبی که به نجات دره رفته بودند. در همان نقطه جان سه مرد را گرفته بود. بچهها بهگفته «سوران محمودی» شاهد عینی محاصره در دود دره ژاله خفه میشوند.
انگار که جهان برای یک لحظه متوقف شد. صدای یک انفجار همه چیز را تمام میکند. وقتی نیروهای هلال احمر میرسند یکی دو ساعتی از رخت بر بستن جان داوطلبان از تن سوختهشان گذشته بود. هرچند به گفته شاهد عینی کسی نمیتوانست به دادشان برسد. همه چیز در چند دقیقه اتفاق میافتد. آنطور که «آشنا حسن زاده» عضو انجمن ژیوای پاوه به «ایران» میگوید صدای انفجار متعلق به دمندهای بود که یکی از داوطلبان به همراه داشت. او میگوید: «بیشتر دمندههای استان بنزینی هستند. آتش بعد از سوزندان داوطلبها، دمنده را هم منفجر میکند.» خبر مرگ سه داوطلبی که جانشان را برای زاگرس گذاشتند خیلی زود در شبکههای اجتماعی می پیچد.
خانواده و اعضای انجمن تصمیم میگیرند ساعت سه بامداد داوطلبان را دفن کنند. حسنزاده دلیل دفن شبانه آنها را وضعیت قرمز کرونا در پاوه میداند. او میگوید: «انجمن ژیوا چهار ماه بود به رهبری مختار خندانی در حال ضدعفونی شهر بود.» آنها احتمال می دادند که اگر مراسم تشییع را به فردای آن شب تلخ واگذار کنند تشییع شلوغ میشود و به شیوع بیشتر کرونا در شهر پاوه میانجامد. بنابراین همان ساعت داوطلبان سبز را دفن میکنند تا تلاشهای چهار ماهه خندانی و دوستانش بینتیجه نماند. آنها حتی وقت رفتن به فکر خاکشان بودند. خاکی که همچنان ساعتها بعد از مرگ تلخشان در درهای بهنام ژاله میسوزد و هنوز نیروهای مردمی و دولتی از پس اطفای حریق در مناطق کوهستانی بوزین و مره خیل با درههای بیشمار برنیامدهاند! پیش از مختار خندانی، یاسین کرمی و بلال امینی، البرز زارعی هم جان جوانش را فدای بلوط زارها و بنههای منطقه حفاظت شده خاییز بین بهبهان و دهدشت کرد.
پیش از او هم احسان عزیزی جان بر سر جنگلهای بوزین و مره خیل در همین منطقه گذاشت. بلوطها در خرداد و تیرماه به سوگ 5 نفر از عاشقان نشستند. اما آیا نمیشد آتش برای این 5 نفر گلستان شود؟ هم فعالان داغدار کرمانشاه و هم کارشناسان منابع طبیعی اعتقاد دارند که در زمان اطفای حریق باید اصل بر حفاظت جان داوطلبان و نیروهای مردمی باشد. اما آیا این مهم بدون آموزش نیروهای مردمی دست میدهد تا جوانان عاشقی که به نجات زاگرس و هیرکانی میشتابند جان خودشان را از دست ندهند. آیا این سه جوان تنها جوانانی بودند که منطقه بوزین و مره خیل گرفت؟ نه! سال 87 بود که صلاحالدین میرانی به همراه پدرش برای اطفای حریق به کمک جنگلبانها رفت که در دام شعلهها افتاد و به همراه درختان زاگرس سوخت. او زنده ماند اما با سرانگشتانی سوخته و چهرهای تاول زده. سوم شهریور دو سال پیش، شریف باجور فعال محیط زیست و از اعضای انجمن سبز چیا، به همراه امید حسینزاده، محمد پژوهی و رحمت حکیمینیا در آتش جنگلهای روستای پیله و سلسی مریوان کشته شدند. پس چرا آموزش نیروهای مردمی که حضورشان بهدلیل کمبود نیروهای دولتی لازم است جدی گرفته نمیشود؟ سرنوشت تنها پایگاه اطفای حریقی که اتفاقاً در جنگلهای کرمانشاه در اواخر دهه 80 افتتاح شد چه شد؟ پاسخ این سؤالها وقتی مهم میشود که فعالان هشدار میدهند آتشسوزیها با روند تندی که در پیش گرفتهاند بازهم جان داوطلبان را خواهد گرفت! چه باید کرد؟ آیا باید به گفته برخی مسئولان که آتشسوزی در جنگلها را طبیعی میدانند به تماشای تاراج زاگرس توسط آتش نشست یا هر لحظه سوگوار جان جوان دیگری بود؟ چرا راه سوم که تجهیز و آموزش داوطلبان است روی میز تصمیمگیری مسئولان نمیرود؟
الزام افزایش محدودیتها در برگزاری تجمعها
بساط شادی مرگ آور در خوزستان
پریسا عظیمی
خبرنگار
خوزستان ملتهب در گرمای حدود 45 درجه، همچنان بهخاطر کرونا ملتهب تر است. بر اساس اعلام دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز همچنان شهرستانهای «آبادان، امیدیه، اندیمشک، ماهشهر، دزفول، رامهرمز، شوش، شوشتر و مسجدسلیمان در وضعیت قرمز قرار دارند.«غلامرضا شریعتی»، استاندار خوزستان هم فرمانداران را موظف به جلوگیری از برگزاری تجمعات بویژه در زمینه مراسم ترحیم و تدفین اموات کرده زیرا طبق بررسیها تجمعات عامل اصلی شیوع کرونا در استان است و باید از مراسمهای ترحیم، عروسی و تجمعات جلوگیری شود. متولیان بهداشت میگویند در این تجمعات یک فرد کرونایی 420 نفر را مبتلا میکند.
بهگفته شریعتی، فرمانداران موظف شدند مانع از برگزاری تجمعات در شهرستانها شوند بویژه در زمینه مراسم ترحیم و تدفین اموات، فقط 10 نفر اجازه حضور در مراسم را دارند. این درحالی است که این روزها در فضای مجازی همچنان شاهد برگزاری اینگونه مراسم با جمعیت چشمگیر در بسیاری از شهرستانهای خوزستان هستیم. افزایش بیتوجهی مردم استان، با وجود توصیههای مسئولان به برگزار نکردن اینگونه تجمعات موجب شده دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز پیشنهادهایی مبنی بر اعمال قوانین جدیتر به ستاد ملی کرونا در تهران مطرح کند که به گفته استاندار خوزستان همه چیز بستگی به تصمیم پایتخت دارد.
«رضا نجاتی»، سخنگوی ستاد پیشگیری از ویروس کرونا در خوزستان در این باره به خبرنگار ما گفت: بهدنبال عدم رعایت مردم استان نسبت به برگزاری مراسمهای گروهی، پیشنهادهایی برای اعمال محدودیت در شهرهای قرمز به ستاد ملی کرونا داده شده که اگر مجوز لازم داده شود این محدودیتها اعمال میشود، ولی تا این لحظه مجوزی برای محدودیت یا تعطیلی صادر نشده است.
وی با تأکید بر اینکه در پیشنهادهای ارائه شده به ستاد ملی کرونا ممنوعیت، تعطیلی و قرنطینه نخواهیم داشت، افزود: پیشنهادهای درحد اعمال محدودیت در روند کاری برخی از ادارات و اصناف در شهرهای قرمز بوده است، در صورت تصویب پیشنهادهای ارائه شده قوانین ابلاغ و اجرا خواهد شد.
وی گفت: برای برخورد جدیتر با برگزارکنندگان مراسمهایی مانند ترحیم، عروسی و حتی جشن تولد، فرمانداران، بخشداران و دهیاران با حمایت جدیتر دستگاه قضایی و نیروی انتظامی موظف به برخورد قاطعتر و شدیدتر هستند. نجاتی گفت: مصوبات ستاد ملی مقابله با کرونا و ستاد کرونای استانی حکم قانون را دارند و به ما نیز ابلاغ شده که دقیقاً باید مانند مصوبات شورای ملی اجرایی شوند بنابراین افرادی که سلامتی مردم را جدی نمیگیرند و به خطر میاندازند مجرم محسوب میشوند و باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرند. درصورت برگزاری مراسم گروهی در هر شهرستانی فرماندار، دادستان و فرماندهی نیروی انتظامی شهرستان مربوطه باید پاسخگو باشند. البته ممکن است صاحبان مراسم تعهد داده باشند که مراسمی نمیگیرند اما بعد بهطور مخفیانه مراسمشان را برگزار کنند.
بازدید وزیر راه از پروژهای که از رکود درآمد
فاز اول جاده قزوین به تنکابن تا سال آینده افتتاح میشود
قزوین - کوروس سلیمانی: در سال جهش تولید، برخی پروژههای نیمه تمام برای تسریع در اجرا در فهرست طرحهای مهم قرار گرفته تا با تأمین اعتبارات وارد فاز بهرهبرداری شوند یکی از این طرحها در استان قزوین جاده قزوین- الموت- تنکابن است.
صبح دیروز وزیر راه و شهرسازی به استان قزوین سفر کرد. محمد اسلامی که در هوایی مه آلود به بازدید از این مسیر پرداخت در جمع خبرنگاران درباره روند تکمیل این طرح گفت: «جاده اصلی در دست احداث قزوین - الموت - تنکابن به طول ۱۶۲ کیلومتر و در پنج قطعه در حال ساخت است که ۹۶ کیلومتر این مسیر در استان قزوین واقع شده و با بهرهبرداری از آن شاهد کاهش ۱۸۰ کیلومتر از جاده کنونی خواهیم بود این پروژه از طرحهای مهم راهبردی و حلقه اتصال راههای جنوب به شمال است که از سالهای قبل شروع شده و ملاحظات مهندسی ایجاب میکرده زودتر ساخته شود بنابراین تلاش ما بر این است که با اولویتگذاری در اجرای آن حداقل بخشی از آن را تا سال آینده افتتاح کنیم. بخشی از این مسیر در استان قزوین و بخش دیگر در استان مازندران است که امیدواریم بهرهبرداری از این طرح با کمک نمایندگان مجلس و مشاوران سرعت بیشتری به خود بگیرد.»
وی با بیان اینکه فاز دوم این مسیر دارای مشکلات زیست محیطی بود که آن را بر طرف کردهایم، یادآور شد: با تجدید نظر در برخی مسائل و تکمیل مطالعات امیدواریم آن را با سرعت بیشتری تکمیل کرده و هزینه اجرا را کاهش دهیم. طبق برآوردهای صورت گرفته ۲۵۰۰ میلیارد تومان برای تکمیل لازم است که در ادامه کار با افزایش هزینههای اضافه باید در ادامه پروژه مورد بررسی قرار گیرد.
در حاشیه این بازدید، سید قاسم بینیاز رئیس مرکز ارتباطات و اطلاعرسانی وزارت راه و شهرسازی به خبرنگار «ایران» گفت: این پروژه در سال ۸۲ و در پی سفر رهبر معظم انقلاب به استان قزوین مطرح و در سال ۸۶ تصویب و اجرایی شد. این جاده از حاشیه آزادراه قزوین - کرج بعد از شهرک صنعتی کاسپین آغاز شده و با عبور از گردنه الله آباد، تونل شیرکوه و روستاهای شهرک و آتان در بخش رودبار الموت شرقی، از منطقه سه هزار به شهرستان تنکابن در استان مازندران متصل میشود.
بینیاز در ادامه با بیان این که ۸۰ درصد فاز اول این پروژه به طول ۶۲ کیلومتر انجام شده است، گفت: متأسفانه در فاز اول این پروژه و در مسیر ۶۲ کیلومتری دچار رکود شده بود که با پیگیریهای انجام شده مستمر از سوی مسئولان استانی و وزارت راه و شهرسازی بهدلیل اهمیت موضوع این فاز با موافقت سازمان برنامه و بودجه و دفتر رهبر معظم انقلاب در فهرست طرحهای مهم قرار گرفت و امیدواریم اعتبارات مورد نیاز طرح امسال نیز اختصاص یابد تا این پروژه مهم ملی دچار توقف نشود.