هدی هاشمی
خبرنگار
«برای سال تحصیلی آینده چه کنیم؟» «امسال، مدارس اصلاً باز است یا نه؟» «بچه‌ها را به مدرسه بفرستیم یا معلم خصوصی بگیریم؟» «غیرانتفاعی ثبت‌نام کنیم یا دولتی؟» «اگر مدارس قرار است آنلاین باشد چرا غیرانتفاعی‌ها افزایش قیمت داشتند؟» «اصلاً اگر بچه به مدرسه برود و کرونا بگیرد چه کنیم؟» اینها تنها بخشی از حرف‌ها و دغدغه‌های خانواده‌هایی است که نگران سال تحصیلی جدید دانش‌آموزانشان هستند. در این روزهای کرونایی خیلی از خانواده‌های دانش‌آموزان بلاتکلیفند آنها نمی‌دانند برای سال تحصیلی جدید چه تصمیمی برای مدرسه رفتن دانش‌آموزانشان بگیرند. با این حال درهای برخی مدارس شهر برای ثبت‌نام دانش‌آموزان باز شده و بنرهایی هم روی در و دیوار مدرسه نصب شده و مدیران مدارس از خانواده‌ها خواسته‌اند که از شنبه تا چهارشنبه به دفتر مدرسه برای ثبت‌نام دانش‌آموزانشان مراجعه کنند. این بنر در حالی روی دیوار مدارس خودنمایی می‌کند که بارها مسئولان آموزش و پرورش از خانواده‌ها خواسته‌اند که به خاطر ویروس کرونا به صورت آنلاین ثبت‌نام دانش‌آموزانشان را انجام دهند. با این همه هستند خانواده‌هایی که بی‌توجه به این بخشنامه‌های وزارت آموزش و پرورش می‌خواهند خودشان حضوری از کم وکیف سال تحصیلی آینده فرزندانشان باخبر شوند و بدانند که فرزندانشان در سال تحصیلی جدید هم خانه‌نشین می‌شوند یا نه؟
خانواده‌ها چه می‌گویند؟
خانواده‌ها اولین سؤالی که می‌پرسند این است که آیا مدارس واقعاً باز می‌شود و اگر هم باز شوند آیا مدیران می‌توانند سلامت دانش‌آموزان را تضمین کنند؟ مریم احمدی یکی از همین اولیا است، او هنوز تصمیم نگرفته که فرزندش را برای پایه پنجم ابتدایی ثبت‌نام کند یا نه؟:«چند باری به مدرسه مراجعه کردم و به این نتیجه رسیدم که وضعیت آموزش مشخص نیست. مدیر مدرسه می‌گوید که هنوز بخشنامه‌ای صادر نشده، با اینکه گفتند از 15 شهریور مدارس باز می‌شود اما مدیران می‌گویند چیزی ابلاغ نشده. در اخبار هم می‌گویند وضعیت تهران مناسب نیست. نمی‌توانم اجازه دهم که دخترم به مدرسه برود. سیستم ایمنی بدنش ضعیف است. با همسرم تصمیم گرفتیم که برای درس‌های مهمش معلم خصوصی بگیریم.» سعیده زارعی مادر دانش‌آموز امیر عطا که دانش‌آموز کلاس چهارم است هم مثل خیلی از مادران دیگر برسر دوراهی ثبت‌نام فرزندش مانده است: «از مدیر مدرسه پرسیدم، گفت امسال اعلام کردند از 15 شهریور مدارس باز می‌شود اما هنوز رسماً به مدارس ابلاغ نکردند. درباره وضعیت سلامتی بچه‌ها هم می‌گویند نگران نباشید اما مگر می‌شود. با این وضعیت هنوز تصمیم نگرفتم که بچه‌ام را در مدرسه ثبت‌نام کنم.»
مریم صانعی هم پسری در پایه نهم دارد. محمد امین در یک مدرسه غیردولتی پر اسم و رسم درس می‌خواند اما حالا مادر محمد امین تصمیم گرفته او را در یک مدرسه نمونه‌دولتی ثبت‌نام کند، خودش از نوع آموزش مدرسه غیرانتفاعی در دوران کرونا راضی نبوده: «وقتی وضعیت آموزشی مشخص نیست ترجیح می‌دهم خودم با او کار کنم. امسال اصلاً بچه‌ها آموزش خوبی ندیدند. به عنوان یک مادر که در خانه هستم می‌دیدم که خیلی از بچه‌ها اصلاً درس نمی‌خواندند و معلم هم طبق وظیفه مطالبی می‌گفت و رد می‌شد. امتحان هم که داشتند خودم کتاب را باز کردم و کمکش کردم تا جواب‌ها را بنویسد، این چه مدل امتحان گرفتن است. مادرهای برخی بچه‌ها هم این کار را کردند، از نظر من امسال سال تفریحی بود تا تحصیلی.»
زهره خانی، مادر پارسا که دانش‌آموز پایه یازدهم است از دغدغه‌های این روزهای تحصیل دانش‌آموزش می‌گوید. پارسا در یک مدرسه غیرانتفاعی درس می‌خوانده است و مدرسه به خانواده پارسا اعلام کرده که برای امسال باید حدود 21 میلیون تومان هزینه کند. زهره خانی در این باره می‌گوید: «چند باری مدیر مدرسه با من تماس گرفت و اعلام کرد که باید پیش‌پرداخت داشته باشم، حتی گفتند که در چند چک هم می‌توانم پول را پرداخت کنم، راستش از وضعیت آنلاین راضی بودم. معلم‌ها هر روز درس و مشق دانش‌آموزان را بررسی می‌کردند اما مسأله‌ام گرانی مدارس است، الآن با این وضعیت اقتصادی چقدر باید کار کنیم تا بتوانیم خرج تحصیل پسرم را بدهیم، تازه این مبلغ بدون فوق‌برنامه‌ها است. با توجه به اینکه اعلام کردند آموزش‌ها آنلاین است ترجیح می‌دهم بچه‌ام را در مدرسه دولتی ثبت‌نام کنم.»
معلمان چه می‌خواهند؟
مدیران مدرسه هم مثل خانواده‌ها هنوز نمی‌دانند که چه اتفاقی قرار است برای سال تحصیلی آینده دانش‌آموزانشان بیفتد. زهره چراغی مدیر یکی از مدارس غیردولتی در کرج از نگرانی خانواده‌ها می‌گوید: روزانه برخی خانواده‌ها به مدرسه مراجعه می‌کنند و اولین سؤالی که از ما می‌پرسند این است که سال تحصیلی آینده آنلاین است یا حضوری؟ ما هم نمی‌دانیم چه پاسخی به آنها بدهیم، هنوز وضعیت آموزشی مشخص نیست. بارها به خانواده‌ها گفتم که به عنوان یک مدیر بلاتکلیف هستم. بعد از اینکه این حرف را می‌شنوند می‌گویند که حالا ثبت‌نام را انجام دهیم یا خیر؟ خیلی از خانواده‌ها برای ثبت‌نام مردد هستند و بسیاری از خانواده‌ها هم اصلاً ثبت‌نام را انجام ندادند. ثبت‌نام امسال دانش‌آموزان نسبت به سال گذشته بسیار ریزش داشته است. خانواده‌ها می‌آیند سؤال می‌کنند و می‌گویند حالا دوباره برمی‌گردیم.
او درباره بازگشایی مدارس در روزهای پنجشنبه و طرح زوج و فرد شدن مدارس می‌گوید: اینکه دانش‌آموزان روز پنجشنبه در مدرسه حضور داشته باشند فکر بسیار خوبی است، با این اقدام می‌توانیم بخشی از نگرانی خانواده‌ها را کم کنیم اما مدارس نیرو ندارند. موظفی معلمان سه تا چهار روز است، با توجه به اینکه هنوز مطالباتشان پرداخت نشده خیلی از آنها حاضر نمی‌شوند در این شرایط در مدرسه حضور پیدا کنند.
برخی مدیران هم از نگرانی‌های خانواده‌ها می‌گویند، اینکه آنها از آموزش‌های آنلاین رضایت ندارند. پرخیده یکی از مدیران مقطع متوسطه دوم در شهر تهران در این باره می‌گوید: خانواده‌ها نگرانند که دانش‌آموزانشان درگیر کرونا شوند. آنها می‌گویند که این بیماری ماندنی است و از طرفی هم بچه‌هایشان در سال‌های مهم تحصیلی هستند، خیلی‌ها هنوز نمی‌دانند چه کاری انجام دهند، برخی‌ها هم با معلم‌ها صحبت کردند که برای فرزندانشان معلم بگیرند. به نظرم خانواده‌ها امسال به خاطر شرایط بحرانی از درس دانش‌آموزانشان گذشتند اما برای سال تحصیلی بعدی خودشان به فکر می‌افتند و هر کدامشان راهکاری برای تحصیل ارائه می‌دهند. خانواده‌ها می‌گویند اگر بچه‌هایمان را ثبت‌نام نکنیم چه می‌شود؟ می‌تواند فقط در امتحانات شرکت کند. فکر می‌کنم خانواده‌ها از مدرسه رفتن بچه‌هایشان استقبال نکنند.
خانواده ها باید ثبت نام را انجام دهند
با اینکه مسئولان آموزش و پرورش سناریوهای مختلفی را برای سال تحصیلی جدید در نظر گرفته‌اند و آنها بارها اعلام کرده‌اند که آموزش‌های ترکیبی را برای این سال تحصیلی در نظر می‌گیرند، باز هم هستند خانواده‌هایی که حضوری به مدارس مراجعه می‌کنند و از نگرانی‌هایشان می‌گویند. در پاسخ به این دغدغه‌ها، مسئول ستاد ثبت‌نام سال تحصیلی جدید مدارس به خبرنگار «ایران» می‌گوید: خانواده‌ها باید بدانند که جریان تعلیم و تربیت در مدرسه اتفاق می‌افتد و اگر خانواده‌ای دانش‌آموزش را در مدرسه ثبت‌نام نکند تخلف انجام داده است. قطعاً سلامتی دانش‌آموزان برای ما در اولویت است و برای همین موضوع در حال نهایی کردن مدل‌های گوناگون آموزش در نقاط مختلف کشور هستیم. او در پاسخ به اینکه برخی خانواده‌ها می‌خواهند معلم خصوصی بگیرند تا دانش‌آموزشان در خانه درس بخواند هم می‌گوید: دانش‌آموز باید در مدرسه ثبت‌نام کند و دانش‌آموزان هم باید با جریان آموزشی مدرسه همراه شوند. خانواده‌ها باید به برنامه‌های ما اعتماد داشته باشند و آنها باید بدانند که وقتی دانش‌آموز ثبت‌نام نکند قطعاً در امتحانات هم نمی‌تواند شرکت کند.‌

دکتر حمید سوری
‌ اپیدمیولوژیست و عضو ستاد ملی مقابله با کرونا‌
 در اپیدمی حاد وقتی شرایط جامعه به شکلی در می‌آید که مردم تصور عادی شدن شرایط را دارند بازگرداندن آنها به وضعیت قبل از فاصله‌گذاری هوشمند بسیار دشوار خواهد بود ضمن اینکه باید به دلایل و بهانه‌هایی که مردم فاصله‌گذاری اجتماعی رارعایت نمی‌کنند، توجه کرد. در حال حاضر اقدامی که می‌توان انجام داد این است که آموزش‌ها به شکل مستمر و هدفمند دنبال شود ولی آموزش به تنهایی کافی نیست، اعمال مقررات و قوانینی که مردم را موظف به رعایت اصول محافظتی کنند نیز لازم است چرا که عدم رعایت این اقدامات پیشگیرانه صرفاً یک حق شخصی نیست که ما برای افراد جامعه قائل شویم بلکه رفتاری است که سایر اعضای جامعه را هم تحت شعاع قرار می‌دهد بنابراین نمی‌توان آن را به‌عنوان رفتار ضد اجتماعی یا غیر اجتماعی تعبیر کرد. طبیعی است؛ در شرایط اینچنینی مردم تصوری که از شرایط پیرامونی دارند با تفسیری که ما از وضعیت اپیدمی در سطح کلان یعنی یک شهر یا استان یا کشور داریم کاملاً متفاوت است. عملاً اعداد و ارقام جمع‌بندی شده مربوط به موارد ابتلا، بستری یا مرگ است که نشان می‌دهد، چقدر رفتارهای ما در تغییر اندازه‌های اعداد بیماری تأثیر گذاشته است. متأسفانه چون این رخدادها متمرکز در زمان و مکان مشخصی نیست طبیعتاً ابعاد مسأله و بزرگی آن برای آحاد جامعه مشهود نخواهد بود. بنابراین ادامه آموزش عمومی مردم با روش‌های مؤثرتر و نشان دادن اثرات سوء ناشی از عدم رعایت نکات محافظتی مسأله‌ای است که نباید نادیده گرفت. منتها آن چیزی که پر اهمیت است با توجه به اینکه هنوز درصد قابل توجهی از مردم جامعه نسبت به ویروس کرونا مصونیت پیدا نکرده‌اند و هنوز واکسنی برای مقابله با این بیماری ابداع نشده است، محافظت از گروه‌های پر خطر جامعه است این گروه‌های پر خطر الگوی مشابهی در همه کشور و استان‌ها ندارند و اولویت‌های‌شان متفاوت است. برای روشن شدن موضوع مثالی می‌زنم. ممکن است در یک منطقه تهران فشار خون مسأله اصلی و بیماری زمینه ساز در ایپدمی کووید19 باشد و در منطقه درگیر دیابت اولویت ابتلا به این بیماری باشد.
لذا ما باید الگوهای ایپدمی را در گروه‌های پر خطر و در مکان‌های پر خطر شناسایی کنیم، باید مشخص کنیم که چه سهمی از این گروه‌های پر خطر مصونیت پیدا کرده‌اند و چه سهمی هنوز مصونیت پیدا پیدا نکرده‌اند و ضمن آموزش به آنها، اطرافیان و عواملی که معمولاً با این گروه مواجه هستند مراقبت کرد برای مثال در سرای سالمندان و محل نگهداری این افراد، مراقبت و حمایت برنامه‌ریزی شده‌ای انجام شود. در واقع دولت و سازمان‌های حمایتی و خدماتی مثل سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت باید از این افراد پر خطر محافظت ویژه‌ای به عمل بیاورند. محافظت ویژه نتیجه‌اش این خواهد بود که تعداد موارد شدید بیماری که می‌تواند منجربه بستری شدن و مرگ گروه‌های پر خطر شود را کنترل می‌کنیم و در نتیجه هم تعداد موارد بستری در مراکز درمانی پایین می‌آید و هم تعداد موارد فوتی کمتر می‌شود تا بتوانیم به آن حدی از ایمنی طبیعی و اجتماعی که مورد نیاز است برسیم. این کار در قالب یک طرح در سطح دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با همکاری شورای اسلامی شهر تهران مقدماتش فراهم شده و امیدواریم با حمایت از این طرح بتوانیم آن را پالایش و اجرایی کنیم و در سطح کشور به اجرا در بیاوریم.
نکته پایانی اینکه کنترل و پیشگیر ی از ایپدمی نیازمند رویکرد تخصصی است البته با استناد به تجارب موفق بین‌المللی و بومی‌سازی تجارب متناسب با شرایط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی کشورها و در سطح استان‌ها. البته هنوز نتوانستیم اپیدمی را مهار کنیم و متأسفانه روند رو به افزایش آن در جایگاه کشور در فهرست کرونایی جهان قابل مشاهده است مهم این است ما باید بار ناشی از اپیدمی را به حداقل ممکن برسانیم که چگونگی آن را اشاره کردم بنابراین بدون اینکه بخواهیم عملکرد گذشته‌مان را نقد کنیم باید از آنها درس بگیریم و در قدم‌های بعدی از درس‌های آموخته شده استفاده کنیم و با توجه به تنوع الگوی اپیدمی در طی زمان کوتاه لازم است سیاست‌ها و برنامه‌ریز‌های‌مان را مرتبا به روز کنیم در غیر اینصورت موفقیت در مقابل این ویروس تقریباً نزدیک به غیر ممکن خواهد بود.‌

معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: یک جریان سوم رسانه‌ای تلاش دارد با جعل خبر، حاشیه‌سازی و تحلیل و تفسیر نادرست ​در کنار روایت متناقض از هر حادثه‌ای، فضای دوستانه بین مردم دو کشور را به تقابل تبدیل نماید که با توجه به عمق روابط تاریخی - مذهبی تاکنون موفق نشده است.
«محمد خُدادی» در دیدار با هیأت رسانه‌ای افغانستان به سرپرستی محمد رسول باوری، معاون فرهنگی وزیر اطلاعات و فرهنگ این کشور، ضمن تأکید بر ضرورت تعمیق روابط و همکاری‌های فرهنگی- رسانه‌ای دو کشور تصریح کرد: روابط مستمر مردم ایران و افغانستان همواره بر بستر مهربانی، مودت، همکاری، همدلی و برادری استوار بوده و همیشه حامی و همراه یکدیگر بوده‌اند. وی در ادامه با اشاره به اینکه دنیای امروز عملاً با هژمونی رسانه‌ها مواجه است، تصریح کرد: غربی‌ها با بزرگنمایی مسائل و مشکلات کشورهای مسلمان منطقه، عملاً به‌دنبال تأمین منافع خود هستند؛ آنها سال‌هاست در تلاشند تا کشورهای درحال توسعه بویژه مسلمانان را افرادی جنگ‌طلب و توسعه نیافته که دائماً با بحران‌های فرهنگی و اجتماعی روبه‌رو هستند، معرفی کنند. خدادی با اشاره به اشتراکات فرهنگی، تاریخی، دینی و زبانی دو کشور اعلام آمادگی کرد تمام زمینه‌های لازم برای حضور فعالان رسانه‌ای افغانستان در ایران و توسعه همه‌جانبه همکاری‌های رسانه‌ای طرفین را مهیا کند. وی همچنین به افزایش حمایت‌ها و توسعه تفاهمات رسانه‌ای با افغانستان به‌عنوان یکی از کارویژه‌های معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد و افزود: ما در حوزه‌های مختلف رسانه‌ای از جمله انتقال تجربیات از طریق برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی روزنامه‌نگاری مطابق با تحولات روز، آماده کمک و افزایش تعاملات هستیم. «محمدرسول باوری»، معاون فرهنگی وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان نیز در این دیدار، ضمن تشریح فضای حاکم بر رسانه‌های این کشور گفت: رسانه‌ها در افغانستان، به دو صورت دولتی و غیردولتی فعالیت دارند؛ رسانه‌های دولتی به‌صورت مستقیم از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ راهبری و هدایت می‌شوند و رسانه‌های غیر دولتی هم که تحت قوانین و مقررات جاری کشور عمل می‌کنند، دارای قیودات و صلاحیت‌هایی هستند و فعالیت آنها نیز بر اساس معیارهای حاکمیتی تنظیم می‌شود. وی با اشاره به اهتمام دولت افغانستان در حمایت همه‌جانبه از سیاست‌های کلان و تعمیق روابط فرهنگی- رسانه‌ای با ایران گفت: ما به‌هیچ عنوان اجازه نداده‌ایم رسانه‌هایمان بر خلاف منافع دو کشور عمل کنند چرا که معمولاً آنچه در اذهان مردم شکل می‌گیرد ساخته و پرداخته رسانه‌هاست. باوری همچنین با اشاره به تفاهمنامه همکاری رسانه‌ای که قرار است به زودی در کابل و میان معاونین وزاری فرهنگ دو کشور امضا شود، نیز توضیح داد: در این تفاهمنامه، ‌بندی را اضافه کرده‌ایم که مطابق آن ایران دارای یک مرکز فرهنگی در هرات خواهد شد و ما نیز خواهان راه‌اندازی مرکز فرهنگی افغانستان در شهر مشهد هستیم.‌‌

فرمانده عملیات مقابله با کرونا در کلانشهر تهران با بیان اینکه مناطق ۴، ۱۴، ۲ و ۵ بالاترین آمار شیوع کرونا را به خود اختصاص داده‌اند، گفت: پیش‌بینی‌ها مبنی بر این است که حدود ۲۰ درصد مردم تهران تاکنون به کرونا مبتلا شده‌اند.
به‌گزارش فارس، علیرضا زالی، با اشاره به افزایش آمار مبتلایان به کرونا در تهران، ضرورت برنامه‌ریزی مسنجم‌تر را با هدف کنترل شیوع اپیدمی خواستار شد. وی از رشد پاندمی کووید۱۹ با شیبی ملایم در تهران خبر داد و افزود: ماهیت سینوسی و پیچیده این ویروس فراز و فرودهایی را در زمینه آماری ایجاد می‌کند که باید بررسی و مورد توجه قرار گیرد. به طور مثال پایین‌ترین عدد مولد و پایه ابتلا و مراجعان کرونا در تهران مربوط به ۱۱ فروردین و بالاترین نرخ مربوط به ۱۹ اسفند است که باید علل آن مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. به‌گفته زالی بالاترین میزان شیوع ویروس کووید۱۹ مربوط به پرجمعیت‌ترین مناطق تهران است.‌‌

مهسا قوی قلب/ بالاخره پس‌از کش و قوس‌های فراوان، انتظارات بازنشستگان تأمین اجتماعی به پایان رسید. یکشنبه شب با تصویب هیأت وزیران مستمری بازنشستگان تأمین اجتماعی در سال‌جاری افزایش یافت. بر اساس این مصوبه، حقوق امسال بازنشستگان حداقل بگیر به میزان 26 درصد و برای سایر سطوح بالاتر از حداقل مستمری به میزان 15 درصد بعلاوه مبلغ ثابت 166 هزار  تومان افزایش پیدا کرد. البته مسئولان تأمین اجتماعی معتقدند که علاوه بر این میزان افزایش، روش دیگری هم برای افزایش مستمری‌ها مدنظر است. در این خصوص افزایش کمک هزینه‌های جانبی است که همراه با مستمری واریزی اعمال و پرداخت خواهد شد. بنفشه محمودیان، رئیس گروه محاسبات سازمان تأمین اجتماعی در این باره به «ایران» می‌گوید: کمک هزینه مسکن و خواربار از جمله کمک‌هایی است که در حقوق بازنشستگان اعمال خواهد شد و قرار است، این هفته با نمایندگان تشکل‌های بازنشستگی رایزنی شده و آخرین هماهنگی‌های لازم انجام گیرد تا رقم نهایی مشخص شود.  عضو هیأت مدیره سازمان تأمین اجتماعی هم درباره رقم افزایش حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی به «ایران» می‌گوید: بیش از 65 درصد از بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی، حداقل حقوق را دریافت می‌کنند و با افزایش 26 درصدی حقوق در سال‌جاری رقمی معاول 400 هزار تومان به حقوق آنها اضافه خواهد شد و حداقل حقوق این افراد در سال 1399 یک میلیون و 911 هزار تومان است.
اکبر شوکت، در ادامه اضافه می‌کند: ما به رغم افزایش 37‌درصدی اصرار داشتیم که طبق توافق گذشته در شورای عالی کار، سبد معیشت به رسمیت شناخته شود تا هر افزایش حقوقی بر همان اساس تعیین شود. بر این اساس حتی اگر رقمی معادل یک میلیون و 150 هزار تومان به حقوق بازنشستگان اضافه می‌شد باز هم تازه قدرت خرید سال گذشته جبران می‌شد که آن هم محقق نشد. به گفته او، در بحث میزان حقوق بازنشستگان و کارگران تفاوت‌هایی وجود دارد. درست است که هرچقدر به پایه حقوق کارگران اضافه می‌شود به همان میزان باید به حقوق بازنشستگان اضافه شود، اما بعد از اتفاقات امسال که بر اساس آن برای افزایش پایه حقوق کارگران رقم پایینی در نظر گرفته شد و برای جبران مافات حق مسکن و بن خواربار افزایش پیدا کرد، فقط دو راه باقی می‌ماند. شوکت درباره راه‌های پیشنهادی در جهت افزایش حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی، بیان می‌کند: اولین راه پیشنهادی، همسان‌سازی حقوق است که در این خصوص توافق‌هایی هم صورت گرفته است. از آن جایی که باعث و بانی عقب‌افتادگی حقوق بازنشستگان، سیاست‌های اقتصادی دولت‌ها است و مردم نقشی ندارند، بحث همسان‌سازی حقوق هم همواره وظیفه دولت‌ها به شمار می‌رود.
عضو هیأت مدیره سازمان تأمین اجتماعی در خصوص راه دوم پیشنهاد می‌دهد: روش دوم، کسر حق بیمه از حق مسکن و بن خواروبار است که مطرح شده و موردی است که کاملاً قانونی بوده اما متأسفانه تاکنون مغفول مانده است. طبق وعده وزیر، منتظر هستیم تا این اتفاق زودتر بیفتد و حق مسکن و خواربار را هم مانند کارگران به بازنشستگان اضافه کنیم. به اعتقاد من با کمک این دو روش می‌توان تا اندازه قابل توجهی میزان عقب افتادگی حقوق بازنشستگان را جبران کرد. علی دهقان کیا، رئیس کانون کارگران بازنشسته تهران نیز با بیان اینکه هر آنچه به شاغلین تعلق می‌گیرد باید به بازنشستگان هم تعلق بگیرد، به «ایران» می‌گوید: حق مسکن کارگران به میزان 300 هزارتومان رسیده، بر اساس ماده 111 قانون تأمین اجتماعی، حداقل‌های بازنشستگان نباید از شاغلین کمتر باشد، این در حالی است که میزان رقم حق مسکن بازنشستگان تأمین اجتماعی در حدود 40 هزار تومان است.