پریسا عظیمی
خبرنگار
دوگانه ثروت و فقر سال‌هاست با جغرافیای اقتصادی و سیاسی خوزستان تنیده شده است و در کنار منابع نفت و گاز، یک سوم آب‌های شیرین ایران؛ صنایع بزرگ و استراتژیک در حوزه انرژی و کشاورزی، ترانزیت زمینی و دریایی و... پس‌ از گذشت سال‌ها از پایان جنگ تحمیلی، مردم خوزستان همچنان به واسطه نابودی بسیاری از زیرساخت‌های خود درگیر مشکلات عدیده‌ هستند. مشکلاتی مانند کمبود امکانات رفاهی؛ نبود آب، برق، گاز و حتی تلفن و اینترنت در برخی از روستاهایش زخم کهنه‌ای شدند بر دل مردم این دیار. مشکلاتی مانند فاضلاب اهواز، بی‌آبی در غیزانیه و وضعیت قرمز کرونا برخی از مسائل خوزستان است که این روزها در رسانه‌ها به آن پرداخته می‌شود. در همین زمینه با دکتر «غلامرضا شریعتی»؛ استاندار خوزستان گفت‌و‌گویی انجام داده‌ایم که از نظرتان می‌گذرد.


از خوزستان درباره کرونا خبرهای خوبی نمی‌رسد. وضعیت همچنان قرمز است. مهم‌ترین دلایل پایداری وضعیت قرمز در این استان چیست؟
در رابطه با بیماری کرونا در استان تاکنون خیلی جدی برخورد کرده ایم، ابتدای شیوع این بیماری در استان؛ راه‌های جاده‌ای را مسدود کردیم اما بعد از برداشتن فاصله‌گذاری اجتماعی ترددها بیشتر و خوزستان هم بیشتر درگیر این بیماری شد. کسانی که مبتلا شدند بیشتر از نقاطی بودند که آلوده  بود. افزایش کرونا در خوزستان به دو دلیل اتفاق افتاد. دلیل اول این که بیماریابی‌ها افزایش پیدا کرد، این بود که تعداد آزمایشگاه‌های ما به 8 آزمایشگاه رسید و بعد از آن شاید به ۱۰ آزمایشگاه هم افزایش پیدا کند. همچنین اوایل شیوع کرونا روزی ۱۲۰ مورد تست انجام می‌دادیم اما اکنون روزی 2 هزار و ۴۰۰ تست در آزمایشگاه انجام می‌شود و این آمار را به ۳ هزار تست در شبانه روز هم می‌رسانیم. در مورد افزایش بیماران کرونایی هم باید عرض کنم با افزایش بیماریابی‌ها، بیماران و بهتر بگویم ناقلان زودتر شناسایی می‌شوند، با بیماریابی حتی آن‌هایی که بدون علامت هستند را جدا می‌کنیم و در قرنطینه نگه می‌داریم چه در بیمارستان چه در منزل. فقط باید از بقیه جدا شوند زیرا امکان آلوده کردن سایرین هم وجود دارد. بنابراین این کار، یک فرصت است که دیگران مبتلا نشوند. فقط نکته‌ای که وجود دارد این است که شناسایی ناقلان هم به آمار بیماران استان اضافه می‌شود و این مسأله آمار کرونا در خوزستان را بالا برده است.
دلیل دوم هم کمتر رعایت کردن فاصله‌گذاری اجتماعی از سوی مردم به‌دلیل باز شدن ادارات و اصناف و به‌دنبال آن افزایش ترددهای غیرضروری در خیابان‌ها بوده. مردم باید خودشان هم همکاری کنند زیرا ما هم تا یک حدی می‌توانیم ادارات را تعطیل کنیم، از طرفی هم زنده ماندن و هم زندگی کردن مردم برای ما مهم است، تلاش بر این بوده مسیر رشد بیماری را مدیریت کنیم. تعداد بیماران شناسایی شده ما ۶ برابر شده اما بیماران بستری شده ما ۶۰ درصد افزایش پیدا کرده یعنی دلیل این افزایش، تعداد بیمارانی است که داریم بیشتر از قبل شناسایی می‌کنیم. از طرفی دیگر بیمارانی که بستری هستند بیماران بدحالی نیستند و شرایط نسبتاً مناسبی دارند اما چون برخی از آنها شرایط قرنطینه در منزل را ندارند در بیمارستان بستری می‌شوند.
متأسفانه از نقاهتگاه‌ها هم استقبال چندانی نشده چون سالن‌های نقاهتگاه‌ها بزرگ نیستند و تعداد افرادی هم که در نقاهتگاه‌ها بستری می‌شوند زیاد است، البته گفتم یک هتل را برای نقاهتگاه اجاره کنند تا بیمارانی که نیاز به بستری ندارند یا تب‌شان قطع شده به این هتل منتقل کنند و بیمارستان‌ها را تخلیه کنیم.
برخی خبرها هم به نقل از مسئولان این استان گویای این است که کرونا در خوزستان تحت کنترل است، چگونه می‌شود کرونا تحت کنترل باشد در حالی که وضعیت همچنان قرمز است؟
روند مبتلایان ما هنوز صعودی است، اما توانستیم شیب صعودی را کاهش دهیم یعنی از یک و چهل و پنج صدم تقریباً به یک و پانزده صدم رساندیم اما وقتی می‌گوییم اوضاع تحت کنترل است یعنی حتی به لحاظ تجهیزات درمانی بیمارستانی هم با کمبودی مواجه نیستیم.
ازطرفی دیگر، میزان کشندگی استان ما از میزان کشندگی کشور هم پایین‌تر است. این میزان در کشور اندکی بیش از ۵ است اما در خوزستان سه و هشتاد و هشت صدم درصد است و از این بابت اوضاع تحت کنترل است و جای نگرانی ندارد و طغیانی صورت نگرفته که اوضاع از کنترل خارج شود و با مرگ و میرهای گسترده مواجه شویم. با اقداماتی که انجام می‌دهیم و رعایت پروتکل‌ها از سوی اصناف شرایط را تا حدودی تحت کنترل داریم. خوزستان در تعداد تلفات حتی جزو ۷ استان اول هم نیست از این بابت عرض می‌کنم اوضاع تحت کنترل است اما شیب همچنان صعودی است و مردم باید بیشتر مراقب باشند تا این شیب نزولی شود ما هم باید تعداد تست‌ها را بالا ببریم تا دامنه تست‌گیری از اطمینان خوبی برخوردار شود به همین دلیل هم هست که تعداد تست‌ها را به 3هزار تست افزایش داده‌ایم.
برنامه‌های تازه‌ای برای ایجاد محدودیت‌ها در فعالیت‌های اجتماعی و اداری و فاصله اجتماعی برای پیشگیری از کرونا دارید؟
برنامه‌ای برای محدودیت‌های کرونایی فعلاً نداریم چون دانشگاه‌علوم‌ پزشکی هنوزچنین تقاضایی از ما نکرده و نیازی به برنامه‌ریزی‌های جدید نیست، فقط قرار شده امتحانات پایه نهم غیرحضوری در استان برگزار شود.
موضوعی که مطرح است این است که محرومیت‌های اجتماعی و اقتصادی و کمبود امکانات رفاهی باعث شده نتوان محدودیت‌های کرونایی، رعایت بهداشت و فاصله اجتماعی را در استان انجام داد. به‌عنوان مثال در برخی مناطق از جمله حصیر آباد اهواز مردم آب ندارند تا برای شرب و شست و شو استفاده کنند، نظر شما چیست؟
در حصیرآباد در بعضی از ساعات آب هست اما کیفیتش پایین است. در بخشی از حصیرآباد ساخت و سازهای غیر مجاز انجام شده که به نوعی تصرف صورت گرفته براین اساس باید حتماً با نظر شورای تأمین، آب به آنها داده شود. طبق قانون، جاهایی که تصرفی است را نمی‌توان خدمات ارائه کرد اما در عین حال گفتم به این منطقه آبرسانی شود. آب و فاضلاب هم در حال احداث خط لوله است که ظرف چند روز آینده دارای آب لوله کشی می‌شوند. در واقع مشکلات اینچنینی را بیشتر در حاشیه شهر اهواز داریم. این نقاط آب دارند اما کیفیتش پایین است، فشار آب کم هست، قطعی آب دارند و ما هم منکر این مشکلات نیستیم. خوشبختانه در اهواز مشکل آب نداریم و یک سری پروژه برای آب اهواز در دست انجام داریم که امیدواریم شرایط را بهبود ببخشد.
مطالبه مردم غیزانیه به کجا رسید؟چرا به مطالبه و اعتراض مردم برای آب آشامیدنی اینگونه پاسخ داده شد؟
غیزانیه بخشی از اهواز است که محرومیت‌های زیادی دارد. دی ماه سال 95 یعنی حدود ۵ ماه بعد از انتصابم در خوزستان بازدیدی از این بخش داشتم که متوجه شدم برخی از روستاهای بخش غیزانیه یا برق ندارند یا برق برخی از روستاها ناپایدار است. همچنین بیش از ۴۰ کلاس درس کانکسی در بخش غیزانیه وجود داشت، البته در خوزستان ۴۰۰ کلاس کانکسی داریم که 40 کانکس در غیزانیه بود.برق، لوله کشی گاز و حتی در شب روشنایی نداشت، راه روستایشان مشکل داشت، آب شرب لوله کشی آنها فرسوده شده و فشار آب خیلی کم بود تا حدی که با تانکر آبرسانی می‌شد. اما در حال حاضر هیچ کلاس کانکسی در غیزانیه نیست، همه ساخته شده، روستاها برق دار شدند، به تعدادی از روستاها گازرسانی شده و برخی دیگر در حال تکمیل شدن و گازرسانی هستند. راه‌های روستایی غیزانیه ۱۰۰ کیلومتر است که اکنون۴۰ کیلومترش ساخته شده و مابقی آن هم در برنامه ماست که بسازیم. شروع به ترمیم و آباد کردن زیرسازی و آسفالت کاری روستاهای فاقد دهیار یا دارای دهیار غیزانیه کردیم. در این سه، چهار سال اخیر کارهای زیادی برای مردم غیزانیه انجام دادیم.
به این نکته هم باید اشاره کنم که غیزانیه احشام زیادی دارد که قبلاً از چاه آب می‌گرفتند اما الان چاه‌ها خشک و کم آب شده و مردم برای تهیه آب احشام مشکل دارند. روستاهایشان هم با رودخانه‌ها ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر فاصله دارد که فاصله زیادی هم است. در خیلی از روستاها که خشکسالی بود کسانی که احشام داشتند به روستاهای نزدیک کارون رفتند و در آنجا ساکن شدند ولی این دو سال اخیر که بارندگی‌ها بیشتر و بهسازی روستاها انجام شده به روستاها برگشتند و این مسأله باعث شده که نیازشان به آب بیشتر شود زیرا هم افراد تعدادشان زیاد شده هم احشام.
پروژه آبرسانی به غیزانیه چه موقع شروع شد؟
پروژه آبرسانی به غیزانیه به‌طور جدی از دی ماه ۹۵ شروع شد البته این پروژه از سال ۸۸ شروع شده بود اما در حد ۱۰ تا ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشت که خیلی کم بود و اعتبار کافی هم نداشتیم. برای همین تصمیم گرفتیم از برخی از سازمان‌ها و وزارت نفت کمک مالی بگیریم. مقرر شد وزارت نفت ۱۳ میلیارد تومان، سازمان آب و برق خوزستان هم ۱۰ میلیارد تومان کمک کنند، با انجام این کار تحول قابل ملاحظه‌ای در آبرسانی غیزانیه محقق می‌شد. انتظار داشتیم کارها سریع‌تر پیش برود اما چند مسأله غیرقابل پیش‌بینی اتفاق افتاد که کارهای ما را کند کرد. یکی اینکه در سال ۹۶ به افزایش قیمت‌ها برخوردیم. بخشی از کارها انجام شده و بخشی هم که دست پیمانکار بود، رها شد چون قیمت‌ها به یک باره بالا رفت و پیمانکارهم دید متضرر می‌شود. این شد که کار را نیمه تمام رها کرد. اما ما پیگیر کارهای قانونی برای خلع ید پیمانکار و کارهای دیگر بودیم. هنوز هم پرونده وضعیت پیمانکارها برای اظهارنظر در بازرسی و دادگاه موجود است و به نتیجه قطعی نرسیده ایم. به هرحال پیمانکار بعدی گرفته شد و چند ماه بعد کار را شروع کرد اما قیمت‌ها بالا رفته بود و اعتبار و منابع هم کم بود و باید تزریق منابع می‌کردیم که دنبال آن هم رفتیم. در این هنگام به یک سری از معارضین برخوردیم که یکی از آنها وزارت نفت بود و دیگری برق منطقه‌ای بود که همه را حل کردیم. اما معارضین دیگر ما معارضین محلی بودند که نمی‌توانستیم با آنها درگیر شویم و مجبور بودیم با احتیاط مسأله را حل کنیم. طی این مدت حداقل 6 بار ازطرح به همراه مدیران برای حل این مشکلات بازدید داشتیم.
آخرین بازدیدم هم ۱۲ اردیبهشت ماه گذشته بود که به صدا‌وسیمای خوزستان گفتم ۴۵ روز دیگر مشکل آب غیزانیه را حل می‌کنیم، امروز که 12 خردادماه است و یک ماه از آن تاریخ گذشته هنوز هم روی حرفمان هستیم و اوایل این هفته آب شرب را وصل می‌کنیم یعنی یک هفته زودتر از موعد اصلی. البته این فاز اول و اصلی است و برای آن تاکنون ۴۵ میلیارد تومان هزینه کرده ایم و باید حدود ۳۰ میلیارد تومان دیگر هم برای فازهای بعدی هزینه کنیم که برای ۲۵ سال آینده آنها وضعیت آب پایدارتر و وضعیت آب تضمین ‌شود. آبرسانی به سایر روستای غیزانیه را هم که در پایین دست ‌به‌سمت رامشیر هستند تا ۵۰ روز آینده به سرانجام می‌رسانیم تا وضعیت آبشان نیز پایدارتر شود.
اکنون که موضوع غیزانیه در سطح ملی مطرح شده و رئیس جمهوری هم دستورهایی برای حل مشکل آب مردم غیزانیه در مدتی معین داده‌اند، در این زمینه چه اقداماتی انجام شده است؟
طی صحبتی که با رئیس‌جمهوری داشتیم، ایشان گفتند ظرف یک هفته باید آبرسانی انجام شود و ماهم انجام خواهیم داد. چون ابتدا به وزیر نیرو دستور داده بودند که آبرسانی تا آخر خرداد ماه انجام شود اما اکنون دستور دادند که باید ظرف یک هفته انجام شود و بنده هم قول دادم تا این هفته آب را وصل کنیم و تا الان هم ۵۰ کیلومتر لوله کشی آن را انجام دادیم. در این میان بعضی از رسانه‌های بیگانه شروع کردند به جوسازی که کاری را که یک هفته می‌شود انجام داد چرا تا به حال انجام نداده اید؟ در حالی که اصلاً چنین چیزی نیست. حدود ۲ سال است که درگیر این کار هستیم و بزودی آن را کامل خواهیم کرد. 20 روز پیش نزد مهندس زنگنه رفتم و گفتم که ۶ کیلومتر از خط لوله غیزانیه هنوز فرسوده است و مشکل دارد. شما ۱۳ میلیارد تومان کمک کردید، اما کم است از ایشان خواستم ۶ کیلومتر لوله به ما بدهند. ایشان هم گفتند به جای لوله پولش را می‌دهیم ما هم قبول کردیم و وزارت نفت هم با دادن ۱۰ میلیارد تومان برای تهیه ۶ کیلومتر خط لوله موافقت کرد و ما هم شروع به لوله کشی کردیم و ظرف یک ماه تمام خواهیم کرد تا مشکل این قسمت فرسوده هم حل شود. رئیس‌جمهوری این دستور را به من دادند که طی یک هفته این ۶ کیلومتر را وصل کنیم و ظرف ۴۰ تا ۵۰ روز آینده هم باید کل این پروژه تمام شود و آبرسانی کامل داشته باشیم. بنده هم گفتم چشم ان شاءالله تا زمان مشخص شده کار را انجام خواهم داد.
 اصولاً چرا در خوزستان و شهرهای آن آب و فاضلاب تبدیل به معضل و مسأله شده. مشکلات ساختاری شهرهای این استان در توزیع و تأمین آب شرب سالم و زیر ساخت مهمی چون شبکه فاضلاب چیست؟
عمده تأمین آب شرب کشور از آب‌های زیرزمینی است یعنی در هر شهری در ۲ یا ۵ کیلومتری و حتی۱۰ کیلومتری اش می‌توان چاه ‌زد و آب‌های زیرزمینی اش را تقسیم کرد واین کار هزینه بالایی هم ندارد اما در خوزستان فرق می‌کند. آب زیرزمینی در اغلب نقاط استان شور است در شمال خوزستان در شهرهایی مانند شوشتر، اندیمشک و ایذه و بخش‌های دیگر استان آب های زیرزمینی شور نیستند، اما بیشترین آب‌های جاری شیرین کشور که ۳۰ درصد را شامل می‌شود در خوزستان است به اضافه چهار تا پنج رودخانه پرآب که در استان داریم. با این اوصاف نمی‌توانیم آب خوزستان را از زیر زمین تأمین کنیم و مجبوریم از آب‌های سطحی استفاده کنیم. آب‌های سطحی از چهار رودخانه تأمین می‌شود که این آب‌ها هم نزدیک به شهرستان‌ها نیست باید کلی خط لوله کار کنیم و ایستگاه پمپاژ بزنیم که نگهداری این‌ها هزینه زیادی دارد. به همین دلیل تأمین آب خوزستان از همه جای کشور گرانتر درمی آید چون برای تأمین آب‌ از آب‌های سطحی باید کیلومترها لوله کشی و کارهای دیگری انجام داد. الان هم کشاورزی گسترش زیادی پیدا کرده در بالادست خوزستان یا خود خوزستان هم نمی‌شود آب شور از رودخانه‌ای که در خود شهر جاری است، تأمین کرد. قبلاً در اهواز آبگیرها در خود کارون بودند، یعنی از کارون آب می‌گرفتیم تصفیه می‌شد و در اختیار مردم قرار می‌گرفت اما در حال حاضر آبی که از کارون می‌آید هم برای تأمین برق، هم برای آب سدها و هم برای کشاورزی استفاده می‌شود، بنابراین آبی که از کارون به شهرها می‌ریزد آب مناسبی نیست پس مجبوریم از بالادست خوزستان لوله کشی کنیم یعنی 300-200 کیلومتر خط لوله کشی، ایستگاه پمپاژ و کارهای دیگری انجام دهیم. به‌خاطر همین تأمین آب خوزستان برای دولت گران و پرهزینه است و این همیشه به‌صورت یک معضل مطرح بوده است. معضل دیگری که داریم این است که هر کسی که بخواهد برای احشامش آب تأمین کند براحتی خط لوله را می‌شکند با این کار فشار آب اهواز به یکباره پایین می‌آید. این در حالی است که بازرس و حراست برای نظارت روی این لوله‌ها داریم اما چون در نقاط بیابانی هستند و 300-200 کیلومتر خط لوله در بیابان است نمی‌توانیم به طور مدام نظارت داشته باشیم در حالی که در شهرهای دیگر چنین مشکلاتی وجود ندارد. اگر بخواهیم برای آبادان و خرمشهر آبرسانی داشته باشیم باید از ‌ام الدبس و کرخه آب ببریم یعنی 300-200 کیلومتر لوله کشی کنیم. از طرفی هم زمین خوزستان قلیایی است و باعث آسیب دیدن خط لوله و فرسودگی سریعتر آن می‌شود، این مسأله همیشه ما را در استرس قرارداده و مدیریت آب را مشکل دار می‌کند.
درباره فاضلاب اهواز هم باید به این نکته اشاره کنم که زمین خوزستان جلگه‌ای است و خاکش سست و سریع ریزش می‌کند و اغلب به لوله‌ها آسیب می‌رساند. در عین حال هم لوله‌های فاضلاب شهر اهواز قدیمی هستند. در حالی که این شهر گسترش پیدا کرده اما خط فاضلاب آن توسعه پیدا نکرده است. در اهواز زمین مسطح است و باید با پمپاژ فاضلاب را منتقل کنیم. داشتن و نگهداری ایستگاه پمپاژ هم هزینه زیادی دارد بنابراین هزینه فاضلاب هم در خوزستان مانند تأمین آب نسبت به دیگر استان‌ها بیشتر است. چون خاکش سست و ریزش دارد و خط لوله را براحتی جابه‌جا می‌کند و بیشتر آسیب می‌رساند. خیلی از شهرها هم هستند که مشکل فاضلاب‌شان به‌کمک سرمایه گذاری‌های بخش خصوصی حل شده. مثلاً شهرداری‌ها به‌دلیل اینکه آب کم داشتند آمدند تصفیه خانه فاضلاب ایجاد کردند و آب را تصفیه کردند و به بخش‌های صنعت و کشاورزی فروختند و از این طریق سرمایه‌گذاری کردند اما در خوزستان چون آب فراوان و ارزان است (۲۸ میلیارد متر مکعب آب در سال در این استان جاری است هزینه آب بها هم ارزان است) مقرون به صرفه نیست که در بخش فاضلاب سرمایه‌گذاری کنند و استقبالی هم از این بابت نمی‌شود به همین دلیل طرح‌های فاضلاب یا تصفیه فاضلاب روی زمین می‌ماند. دولت باید این کار را خودش انجام دهد و منابع آن را تأمین کند. این مسائل دلایلی است که باعث می‌شود مسأله فاضلاب خوزستان همیشه معضل باشد.
 آیا با مجوز رهبری برای تخصیص 50 میلیون یورو از صندوق توسعه ملی می‌توان امیدوار بود مشکل دیر پای فاضلاب اهواز حل شود؟
حل کامل مشکل فاضلاب اهواز و کارون، ۴ هزار میلیارد تومان هزینه می‌خواهد که این رقم بیش از ۲۲۰ میلیون یورو ارز می‌‌خواهد. رهبر معظم انقلاب اجازه دادند که ۵۰ میلیون یورو ارز از صندوق توسعه ملی به بخش فاضلاب اهواز اختصاص داده شود که این رقم ان‌شاءالله امسال اختصاص پیدا می‌کند 40 میلیون یورو هم از فاینانس چین برای تصفیه خانه فاضلاب غرب اهواز اختصاص داده شده که در مجموع 90 میلیون یورو می‌شود. البته قرار است اگر شرایط کشور مناسب و مساعد باشد، ۵۰ میلیون یوروی دیگر هم سال آینده به این امر اختصاص داده شود. 500 تا 600 میلیارد تومان هم مجوز ماده ۵۶ را داریم یعنی فاینانس داخلی، که براساس آن، یک شرکت باید با یک بانک یا مؤسسه اعتباری قرارداد ببندد و با آنها هماهنگ باشد و دولت هم اصل و هم سود آن را تضمین ‌کند که ما هر پیمانکاری که برای فاضلاب می‌گیریم خودش (پیمانکار) متعهد شود که اصل ماده ۵۶ را جذب کند یعنی با یک مؤسسه مالی یا بانک هماهنگ شود و خودش سرمایه بیاورد و پروژه را انجام دهد. اگر در این زمینه که تقریباً ۲۵۰۰ تا ۲۶۰۰ میلیارد تومان هزینه کرد آن است موفق شویم، تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد هزینه‌ها تأمین می‌شود و طی دو تا سه سال بالای ۸۵ درصد مشکلات فاضلاب اهواز و کارون را نیز حل می‌کند.
در عین حال ۵ تصفیه فاضلاب دیگر در شهرهای خرمشهر، آبادان، شادگان، ماهشهر و بندر امام در این دولت فاینانس شده که حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد هم پیشرفت دارد که امسال یا سال آینده حتماً به بهره‌برداری می‌رسد و مشکل فاضلاب شهرهای دیگر هم با زدن خط انتقال ان‌شاءالله حل خواهد شد. 5 شهر دیگر هم داریم که در فاینانس دوم است که اگر آن هم محقق شود، بحث فاضلاب شهرهای اصلی خوزستان حل خواهد شد. امیدواریم مشکل فاضلاب اهواز هم دو تا سه سال آینده حل شود.
 کم کاری‌ها و سوءمدیریت‌های گذشته چقدر در به وجود آمدن معضلات کنونی خوزستان مؤثر بوده اند؟
اینکه بگویم مسئولان وقت اصلاً کاری نکردند، ظلم است و به خودم این اجازه را هم نمی‌دهم به کسی اتهام وارد کنم یا کسی را در زمینه معضلات کنونی خوزستان مقصر بدانم چون واقعاً در شرایط آنها قرار ندارم و نمی‌دانم آنها در چه شرایطی بودند، آیا شرایط فراهم کردن امکانات بیشتر را داشتند و نکردند یا آیا شرایط کشور و استان در آن زمان این اجازه را به آنها می‌داده یا نمی‌داده که کاری انجام دهند. بنابراین چون در این زمینه علم کافی در مورد محدودیت‌های آن عزیزان ندارم، این اجازه را هم به خودم نمی‌دهم که قضاوت کنم. ولی آنچه مسلم است اینکه خوزستان و خصوصاً شهر اهواز کارهای بر زمین مانده زیادی دارد که یکی پس از دیگری دارد سر باز می‌کند، امیدواریم در حد توان بتوانیم مشکلات و معضلات را مدیریت و حل کنیم.
ادامه در صفحه 15

نیم نگاه

خوزستان در تعداد تلفات کرونا حتی جزو ۷ استان اول هم نیست از این بابت عرض می‌کنم اوضاع تحت کنترل است اما شیب همچنان صعودی است و مردم باید بیشتر مراقب باشند تا این شیب نزولی شود
اوایل این هفته آب شرب غیزانیه را وصل می کنیم یعنی یک هفته زودتر از موعد قبلی آبرسانی به سایر روستاها را هم که در پایین دست به سمت رامشیر هستند تا ۵۰ روز آینده به سرانجام می رسانیم تا وضعیت آبشان نیز پایدارتر شود
عمده تأمین آب شرب کشور از آب‌های زیرزمینی است اما در خوزستان فرق می کند. آب زیرزمینی در اغلب نقاط استان شور است به همین دلیل تأمین آب خوزستان از همه جای کشور گرانتر درمی آید چون برای تأمین آب ها از آب‌های سطحی باید کیلومترها لوله کشی و کارهای دیگری انجام داد
 زمین خوزستان جلگه ای است و خاکش سست و سریع ریزش می‌کند و اغلب به لوله ها آسیب می‌رساند. در عین حال هم لوله های فاضلاب شهر اهواز قدیمی هستند. در حالی که این شهر گسترش پیدا کرده اما خط فاضلاب آن توسعه پیدا نکرده است
آتش‌سوزی در جنگل خسرج حمیدیه و ارتفاعات خائیز بهبهان (مرز خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد) بیشتر عمدی بود در این رابطه مدیرکل منابع طبیعی گفتند آتش سوزی بر سر دعوای دو نفر اتفاق افتاده که تأکید هم کردم با مسببان حادثه برخورد شود و در این زمینه کوتاهی نشود