نیواستیتسمن (بریتانیا):

اشتباه‌های مرگباری که دولت بوریس جانسون در ابتدای ورود کرونا به انگلیس داشت و ترکیب این اشتباه‎ها با برخی رویدادها که در نهایت منجر به رکود اقتصادی شدند، سراسر بریتانیا را در بحران فرو برده و سردرگمی دولت نیز مشهود است.

تایم (امریکا):

کووید19 تاکنون بیش از 28 برابر حمله 11 سپتامبر، جان امریکایی‎ها را گرفته است. بااین حال و با وجود ادامه خطر شیوع، ترامپ خواهان بازگشایی کشور است. اما بازگشایی کاری بسیار حساس است و باید با دقت انجام شود. چیزی که نمی‌بینیم.
لوموند دیپلماتیک (فرانسه):

کووید 19 باعث شده است، رهبران کشورها مجبور به اولویت‌بندی نیازهای مردم خود شوند. اما این اجبار باعث می‎شود، آنها ایده‎آل‎ها و قوانینی را که در 30 سال گذشته بر جهان حاکم بوده و در رأس آنها جهانی شدن قرار دارد، نادیده بگیرند.

زهره صفاری
خبرنگار
درست در روزهایی که شیوع ویروس کرونا با گرفتن جان ده‌ها هزار امریکایی، افزایش بیکاری و بحران اقتصادی، محبوبیت «دونالد ترامپ» را به کمتر از 50 درصد رسانده است، نه تنها «باراک اوباما» مهر سکوت را شکسته که میراث‌داران او نیز اهالی کاخ سفید را به دردسر انداخته‌اند.
حدود یک هفته قبل، نخستین حمله اوباما به جانشینش در کاخ سفید با انتقاد از سوءمدیریت بحران کرونا شروع شد. او در آن روز هیچ نامی از دونالد ترامپ نبرد اما مخاطبش منظور را گرفت و با توئیتی انتقامجویانه او را به بازنگری سیاست‌های دولت امریکا در دوران شیوع آنفلوانزای خوکی ارجاع داد. کشمکش‌های پنهان و آشکار ادامه داشت تا اینکه روز جمعه رئیس جمهوری امریکا، «استیو لینیک»، آخرین بازرس خصوصی کاخ سفید و در واقع آخرین بازمانده دولتی دوران اوباما را از کار برکنار و اعلام کرد دولت امریکا نیازی به حضور او ندارد. اما همزمان با واکنش مجلس نمایندگان امریکا به این اخراج و لزوم بازنگری در دلایل این اتفاق، «باراک اوباما» این بار در دو نشست با میلیون‌ها بیننده، دولت ترامپ را با کنایه‌های سنگین به باد انتقاد گرفت.
به‌گزارش بی‌بی‌سی، او که در دو نشست چند ساعته برای دانشجویان و فارغ‌التحصیلان سیاهپوست صحبت می‌کرد و سخنرانی‌هایش علاوه بر شبکه‌های تلویزیونی در شبکه‌های توئیتر، فیس‌بوک و یوتیوب نیز پوشش داده می‌شد، دومین حمله سنگین خود به ترامپ را با این جملات انجام داد: «این ویروس نشان داد بسیاری از مقامات دولتی حتی تظاهر به مسئولیت داشتن هم نمی‌کنند. «کووید19» بسیاری از واقعیت‌ها را درباره ضعف مدیریت و رهبری در کشور ثابت کرد و از همه مهم‌تر بسیاری از مسئولان متوجه وظایف واقعی‌شان شدند.»
در شرایطی که ویروس کرونا بیش از 90 هزار نفر قربانی در امریکا گرفته و رکورد مرگ در جهان را ثبت کرده است، اوباما با اشاره به آمار هول‌انگیز مرگ و ابتلای آفریقایی امریکایی‌های ایالات متحده، بر آشکار شدن بحران نژادپرستی تأکید کرد و ادامه داد: «بیماری‌هایی از این دست، تبعیض‌ها و موانع بسیار در برابر جامعه سیاهپوستان را نیز روشن می‌کند.»
این انتقادات که به‌طور مستقیم شخص رئیس جمهوری امریکا را نشانه رفته بود، در حالی از سوی اوباما مطرح شده است که دونالد ترامپ او را با تعبیر «اوبا ماگیت» به ارتکاب بزرگترین جرم سیاسی تاریخ امریکا متهم کرده است.اتهامی که با وجود بازنشر بسیار در توئیتر هنوز جزئیات آن برای خود دونالد ترامپ نیز روشن نیست و اوباما را بدون اسناد متقن به کلید زدن روس گیت و نابودی فرصت‌های رئیس جمهوری در دو سال اخیر متهم کرده است. به باور ناظران رفع اتهام از «مایک فلین» در موضوع جاسوسی برای روسیه و واکنش اوباما به بازگشت او به مقام دولتی خشم ترامپ را بیشتر کرده است که حتی با استناد به مصاحبه‌ای قدیمی از یک نماینده محافظه کار از فعالیت‌های اوباما پیش از انتخابات 2016 برای تخریب دولت بعدی صحبت کرده و آن را بزرگترین جرم سیاسی تاریخ امریکا خوانده است. او همچنین تلاش زیادی کرد بحث قدیمی و بی‌نتیجه امریکایی نبودن اوباما را بار دیگر مطرح کند اما همچنان فقط اتهام زد و هیچ  سندی برای اتهاماتش نداشت. در این میان آن‌طور که «واشنگتن پست» نوشته است پاسخ اوباما به همه اتهامات وارده آن هم در روزهایی که رقابت «جو بایدن»، معاون سابقش با ترامپ در انتخابات 2020 داغ شده است توئیتی یک کلمه‌ای بود: «رأی بدهید».
 اخراج آخرین بازمانده دوران اوباما
بسیاری اخراج «استیو لینیک» بازرس دولتی امریکا را تداوم روند سیاست‌های انتقامجویانه رئیس جمهوری در پرونده استیضاحش می‌دانند اما با وجود این هنوز شواهدی دال بر دخالت «لینیک» در این پرونده به دست نیامده است. به گزارش «سی‌ان‌ان»، کمی پیش از اعلام رسمی خبر اخراج بازرس «لینیک»، رئیس کمیته سیاست خارجی کاخ سفید از آغاز تحقیقات او روی پرونده سوءاستفاده «مایک پمپئو» از مقام خود در جهت مسائل شخصی پرده برداشت. گرچه این موضوع مطرح شده و حتی اخراج «لینیک» را به درخواست پمپئو نسبت داده‌اند اما با وجودی که یکی از منابع کاخ سفید بر این امر صحه گذاشته همچنان با ابهاماتی همراه است. به‌همین دلیل نیز نمایندگان دموکرات مجلس نمایندگان امریکا خواهان گشایش پرونده جدیدی علیه ترامپ و تصمیم‌های سیاسی‌اش شده‌اند.
خطر انتقامجویی ترامپ
نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان امریکا معتقد است اخراج «لینیک» می‌تواند هشداری برای الگوی خطرناک انتقامجویی‌های ترامپ از افرادی باشد که قصد نظارت بر رفتار دولتش را دارند. در همین حال روبرت منندز، سناتور دموکرات نیوجرسی نیز این اخراج را شرم‌آور توصیف کرد. چاک گلوسی، سناتور جمهوریخواه آیووا نیز خطاب به مجلس نمایندگان گفت: «اینکه رئیس جمهوری اعتماد کافی به بازرسان ندارد، نمی‌تواند دلیل اخراج باشد و مجلس باید آن را قانونی بررسی کند.» «میت رامنی» دیگر سناتور جمهوریخواه نیز این اخراج‌ها را تهدیدی برای دموکراسی خواند.
ترامپ پس از رهایی از جنجال استیضاح بازرسان دولتی بسیاری را اخراج کرده است. از همین رو «الیوت ایگل»، رئیس پنل مجلس نمایندگان گفته است: «ما موضع سیاسی دولت در قبال بازرسان را نمی‌پذیریم و باید این موضوع بررسی شود.» «لینیک»، آخرین مقامی از دوره اوباما در کاخ سفید بود که ترامپ در روزهایی که به شدت درگیر انتقادات سلفش بود، او را نیز از حیطه اختیاراتش خارج کرد تا پس‌از تغییر سیاست‌های به جا مانده از اوباما- مالیات برای ثروتمندان، خدمات درمانی اوباما و... -آخرین نشانه‌های او را نیز از پیرامونش پاک کند.
هراس از شهرت اوباما
صبح شنبه، ترامپ روزش را با توئیتی علیه اوباما شروع و به شایعاتی اشاره کرد که می‌تواند سیاست‌های دولت اوباما را زیر سؤال ببرد. اما این اتهامات و شایعات چه بود، ترامپ در پاسخ خبرنگار واشنگتن پست گفت: «واضح است. اگر روزنامه‌هایی غیر از خودتان را بخوانید متوجه می‌شوید.» اما سؤال اینجاست که هدف واقعی ترامپ از سوق دادن توجه‌ها به سمت باراک اوباما چیست. تحلیلگران «سی‌ان‌ان» معتقدند تنها جواب آن تخریب جو بایدن رقیب انتخاباتی‌اش است که این روزها مورد حمایت اوباما قرار دارد. ترامپ حالا که به‌خاطر مدیریت ناصحیح در کرونا شانس پیروزی‌اش به زیر 50 درصد رسیده، همان حربه سال 2016 را پیش گرفته و با زیر سؤال بردن شهرت رقیب و هم‌پیمانانش سعی دارد، ثابت کند، آنها نیز گزینه‌های بهتری نیستند و او می‌تواند برای امریکایی‌ها انتخاب بهتری باشد. ترامپ ابتدا سعی کرد بایدن را با اتهام ارتباط با اوکراین زیر سؤال ببرد اما این توطئه به خودش برگشت و او را پای میز استیضاح کشاند. حالا اما وارد گام دوم حمله شده و بزرگترین حامی او یعنی اوباما را نشانه رفته است. از طرفی تحلیلگران «گاردین» معتقدند دشمنی ترامپ با اوباما به نوعی به حس حسادت او به شهرت رئیس جمهوری سابق امریکا برمی‌گردد که حتی گذر سال‌ها نیز نمی‌تواند آن را از ذهن ترامپ پاک کند. «تارا ستمایر»، رئیس سابق کاپیتال هیل معتقد است: «ترامپ به دلایل مختلف به موقعیت اوباما حسادت می‌کند. اولین دلیل تحسین شدن اوباما حتی پس از سال‌ها دوری از قدرت در نظر مردم است. دومین موضوع سیاهپوست بودن اوباما است که همواره اقلیت سیاهپوست را در کنار خود دارد و از همه مهمتر رفتار اوباما است. ترامپ شوخ‌طبع نیست و نمی‌تواند در مجالس رسمی ارتباط صمیمانه‌ای با اطرافیانش بگیرد. از طرفی ترامپ همیشه دنبال یک مقصر است که ناکامی‌ها و بی‌مسئولیتی‌های خودش را با اتهام‌زنی به او سرپوش بگذارد. این بار نیز اوباما گزینه اوست.»
«متیو میلر»، رئیس سابق بخش رفاه دولتی نیز معتقد است: «واقعیت این است که اوباما امتیازی دارد که ترامپ هنوز به آن نرسیده است و آن احترام است. همیشه می‌گویم همین احترامی که مردم کشور برای اوباما قائل هستند ترامپ را از درون نابود می‌کند و باعث می‌شود او همواره در خلوتش خود را با اوباما مقایسه کند.»

وصال روحانی/ برخی اعضای پارلمان اروپا مدعی شده‎اند چینی‌ها با خریداری بنگاه‌ها و کمپانی‌هایی در اروپا که اخیراً به سبب مشکلات کرونایی از حرکت بازایستاده و در آستانه تعطیلی قرار دارند، قصد دارد جهان پساکرونا را در دست بگیرد. مسأله‌ای که چینی‌ها آن را تکذیب کرده و آن را ادامه‌ روند تبلیغات سوء نهادهای غربی علیه خویش خوانده‌اند.
به‌گزارش «رویترز» مانفرد وبر، یک مقام ارشد حزب محافظه‌کار آلمان و عضو پارلمان اروپا در همین ارتباط از مقام‌های تصمیم‌گیرنده خواسته است یک توقف حداقل یک ساله بر این روند اعمال شود تا چینی‌ها از اجاره یا تملک اینگونه شرکت‌ها بی‌نصیب بمانند، وی به روزنامه ولت‌ام‌سونتاگ آلمان گفته است: «مسأله این است که شرکت‌های چینی از حمایت مالی دولت متبوع خویش در این راه برخوردارند و درست در شرایطی وارد این عرصه شده‌اند که قیمت پایه این شرکت‌ها به سبب کسادی دوران کرونایی به‌حداقل رسیده‌است. ما وظیفه داریم که مال و املاک خود را حفظ کنیم و در دام رقبای تجاری خود نیافتیم و برهمین منوال چین هم باید در قبال کسب و کارهای بی‌رونق شده در غرب و بویژه در اروپا سیاست‌های منصفانه‌تری را در پیش بگیرد.» اظهارات وبر در تضاد با برخی مقام‌ها و کارشناسان دیگر غرب است که معتقدند کار چینی‌ها نه یک نوع سودجویی و فرصت طلبی حرفه‌ای بلکه زمینه‌‌ای برای ازدیاد همکاری بین‌الملل است و حتی اگر چنین نباشد، چون فرصت ادامه حیات را به شرکت‌های نیمه ورشکسته اروپایی می‌دهد، نباید آن را نفی کرد و یک ضرب سیاسی در ورای یک مانور اقتصادی» دانست.
از تفاهمنامه تا انتقاد
موضع‌گیری‌های منفی اخیر اروپایی‌ها در خصوص خریداری یا اجاره شرکت‌های از پای درآمده براثر کرونا توسط چینی‌ها در حالی صورت می‌پذیرد که 7 سال پیش دو طرف تفاهمنامه همکاری‌های گسترده برای غلبه بر روزهای سختی از همین دست امضا‌ کردند. از آن زمان یعنی سال 2013 دو طرف بارها جلساتی را در این خصوص باهدف تسهیل ارتباطات تجاری و صنعتی به قصد رواج هر چه بیشتر کالاهای تولیدی چین و اروپا در بازارهای طرف مقابل برگزار کردند. قرار است در ادامه همین روند یک اجلاس مهم دیگر هم در شهریورماه برگزار شود و اگر کرونا موجب لغو این گردهمایی شود، مشخص نیست چرا چیزی را که اروپایی‌ها و بویژه آلمانی‌ها در شروع دهه گذشته امری مفید برای خود و قاره‌شان می‌نامیدند، اینک مضر و مایه تضعیف خویش می‌‌انگارند.
بورل: فقط پز تبلیغاتی است
اظهارات وبر مورد تأیید جوزف بورل رئیس سیاستگذاری‌های خارجی اتحادیه اروپا هم قرار گرفته است. به گزارش «ساوت چاینا مورنینگ پست»، بورل نیز هدف پنهانی و اصلی چین از اعلام همکاری با شرکت‌های کم رونق شده اروپایی و تلاش‌شان برای تملک این کمپانی‌ها را نه یک حرکت عادلانه برای کمک به ورشکستگان اقتصادی بلکه کاری حساب شده برای سوءاستفاده حداکثری از ضعف‌های این کمپانی ها و در نهایت استیلا بر بازارهایی توصیف کرده است که اروپایی‌ها تسلط بر آن را از دست داده‌اند. بورل که اسپانیایی است، اظهار داشته است: «باید سیاستی واحد و مؤثر از سوی اروپایی‌های به‌خطر افتاده در قبال زیاده خواهی چینی‌ها اتخاذ و اجرا شود. اینکه هر کشوری بر اساس ضعف‌ها و قدرت‌هایش روبه روی سیاستگذاری چینی‌ها بایستد، به تنهایی کافی نیست. زیرا آنها در حال حاضر از ما نیرومندتر هستند و به‌لحاظ امور اقتصادی هم آسیب‌های کمتری را متحمل شده‌اند.»
تمجید مجارستان از چینی‌ها
در تضاد با اظهارات بورل ویکتور اوربان نخست‌وزیر مجارستان در دیدار تازه‌اش با شی‌جین پینگ رئیس‌جمهوری چین متذکر شده که اقدامات اخیر چینی‌ها در سطح اروپا را ناشی از نیات مثبت آنها می‌داند و کمک‌های آنان اروپایی‌ها را در دل یک بحران بزرگ ایمنی و سلامتی به یک نقطه تازه از پشتگرمی رسانده و روحیه آنان را بهتر کرده است. اوربان در نشست خبری پس از دیدارش با شی‌جین پینگ هم هیچ‌اشاره‌ای به اتهامات تازه اروپایی‌ها به دولت چین نکرد و به‌جای آن به پلتفرم «1+17» اشاره کرد که تفاهمنامه همکاری اقتصادی و اجتماعی بین کشورهای اروپایی و دولت پکن است. اروپایی‌ها حاضر در این پلتفرم اغلب به شرق و مرکز اروپا تعلق دارند و طبعاً برخلاف غربی‌ها معتقد به جهان‌گشایی چینی‌ها و سوءاستفاده آنها از شرایط ناگوار کرونایی در اروپا نیستند. این در حالی است که در رسانه‌های این کشورها نیز نقدهای مثبتی درباره خریداری شدن برخی شرکت‌های نیمه ورشکسته شرق و غرب اروپا توسط تجار چینی به‌چاپ رسیده و کمک‌رسانی چینی‌ها قابل ستایش نامیده شده است.


مرگ ناگهانی سفیر چین در اسرائیل

در پی پیدا شدن جسد بی جان دو ‌وای سفیر چین در اسرائیل تحقیقات پلیس محلی برای یافتن دلایل و ریشه‌های این رویداد آغاز شده است. مقام مذکور در خانه مسکونی‌اش در هرتزلیا واقع در فلسطین اشغالی جان باخته اما پلیس رژیم صهیونیستی تا عصر دیروز (یکشنبه) از بیان و افشای هر نکته روشنگری در این ارتباط خود‌داری کرد. به‌ادعای پلیس اسرائیل اطرافیان دو وای جسد وی را در خانه‌اش یافته و سپس پلیس را در جریان گذاشته‌اند. اگر گزارش روزنامه‌های رژیم صهیونیستی مبنا قرا ر  گیرد، دووای براثر ایست قلبی از پای درآمده اما مقام‌های ارشد‌تر اسرائیلی از تأیید این خبر هم خودداری کرده‌اند.  دو وای فقط در 4 ماه گذشته حائز این سمت بود و پیشتر سفیری چین در اوکراین را برعهده داشت. همسر و تک پسر دو وای به اسرائیل نرفته و در چین مانده بودند. مرگ دو وای فقط دو روز بعداز آن روی داد که مایک پمپئو وزیر خارجه امریکا در سفر به تل آویو، چین را متهم کرد  اطلاعات ذیقیمتی در ارتباط با کرونا را از جهانیان مخفی نگه داشته است.

سران دو دولت موازی افغانستان پس‌از ماه‌ها کشمکش، در توافقی سیاسی تقسیم قدرت کرده و به بحران کرسی ریاست جمهوری این کشور پایان دادند.
به‌گزارش ایرنا، عصر دیروز «اشرف غنی»، رئیس جمهوری افغانستان و«عبدالله عبدالله»، رهبر تیم ثبات و همگرایی در حضور «حامد کرزی» رئیس جمهوری سابق، «محمدکریم خلیلی» رهبرحزب وحدت اسلامی افغانستان، «عبدالرب رسول سیاف» از بزرگان سابق جهادی، «محمدیونس قانونی» از اعضای رهبری جمعیت اسلامی افغانستان و نعمت‌الله شهرانی توافقنامه همکاری را به امضا رساندند. براساس مفاد این توافق، «عبدالله» علاوه بر ریاست شورای عالی مصالحه که دارای پنج معاون، بودجه مستقل و صلاحیت‌های مشخص است، در معرفی ۵۰ درصد کابینه دولت نیز سهم دارد. همچنین استانداران ۳۴گانه افغانستان طبق قاعده مورد توافق دو طرف معرفی می‌شوند و تغییر، تعدیل و برکناری افراد از پست‌های مهم دولتی با دلایل موجه انجام خواهد شد. «غنی» در این جلسه فرمان اعزازی مارشالی برای ژنرال عبدالرشید دوستم معاون سابق و رهبر حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان را به‌طور رسمی اعلام کرد.

عربستان با بهره‌گیری از فرصت رکود بازار جهانی در شرایط شیوع کرونا، سهام شرکت‌های معروف امریکایی مانند بویینگ، فیس‌بوک و... را حدود 10 میلیارد دلار خرید. به گزارش «یورونیوز»، براساس اسنادی که سازمان بورس و اوراق بهادار امریکا منتشر کرده است، صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان، با خریداری سهام اقلیت شرکت‌های بزرگ امریکایی، در بخشی از سرمایه بویینگ، سیتی گروپ، فیس بوک، دیزنی لند و بانک امریکا سهیم شد. این صندوق۵۱۴ میلیون دلار سهام شرکت ماریوت و سهمی از شرکت برکشایر هاتاوی و همچنین سهام شرکت نفتی بریتانیایی بی‌پی را دارد. علی السلیم، بنیانگذار شرکت مستقردر«دبی ارکان پارتنرز» با انتشار توئیتی نموداری، میزان خرید سهام از سوی صندوق سعودی را در سه ماهه نخست سال مشخص کرد: «این صندوق در حال حاضر حدود ۱۰ میلیارد دلار در شرکت‌های مرتبط با ایالات متحده امریکا سهم دارد که این مشارکت نسبت به ابتدای سال‌جاری میلادی ۲ میلیارد دلار افزایش داشته است.»

نویسنده: دُگ ساندرز
مترجم: ندا آکیش
اگر همه‌گیری ویروس کرونا تبدیل به فیلم می‌شد، یکی از صحنه‌های اوج آن را باید به رویدادهای فراموش نشدنی شنبه 14 مارس در فرودگاه بین‌المللی «اُهاره» شیکاگو اختصاص می‌دادند. سه روز قبل از 14 مارس، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا ناگهان از اعمال محدودیت‌های سفر به کشورهای اروپایی از نیمه شب جمعه 13 مارس خبر داد. اگرچه این محدودیت سفر قرار بود فقط برای خارجی‌ها اعمال شود اما ترامپ پس از آنکه در تلویزیون ملی اعلام کرد، تمام سفرها از اروپا به ایالات متحده را به حالت تعلیق درمی آورد، هزاران امریکایی مضطرب سفرهای تفریحی و کاری خود را نیمه تمام گذاشته و بسرعت به ایالات متحده بازگشتند. آنها پس از رسیدن به فرودگاه‌های امریکا خود را در میان ازدحام هولناکی دیدند؛ ازدحامی که در آن برخی از مسافران سرفه می‌کردند و عرق می‌ریختند. همه آنها شانه به شانه هم در صف‌های طولانی و تقریباً بی‌حرکت کنترل ورود مسافران ایستادند و همگی یک هوا را تنفس کردند.
در پست‌هایی که از فرودگاه «اُهاره» در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شد تا چشم کار می‌کرد جنب و جوش آدم‌هایی بود که بیماری را به هم سرایت می‌دادند. مسافران در این صف‌های طولانی بیش از 7 ساعت ایستادند تا به سر صف برسند و تب‌شان کنترل شود و به سؤالاتی درباره اینکه آیا نشانه‌هایی از بیماری دارند یا آیا با افرادی که آلوده به ویروس بوده‌اند، در تماس بوده‌اند یا نه؛ پاسخ دهند.
به اکثر این مسافران اجازه داده شد به خانواده‌ها و محله‌های‌شان برگردند بدون آنکه به آنها توصیه و آموخته شود خود را قرنطینه کنند. دست کم در 10 تا 12 فرودگاه دیگر ایالات متحده همین صحنه‌ها رخ داد و اصلاً بعید نیست که همین شلوغی‌های فرودگاه‌های امریکا در روز 14 مارس مسبب وضع کنونی همه‌گیری کووید 19 در ایالات متحده باشد و این کشور را به آلوده‌ترین کشور جهان تبدیل کند. اتفاق‌های شنبه 14 مارس در فرودگاه‌های امریکا به خاطر مرزهای باز یا نبود محدودیت‌های رفت و آمد رخ نداد بلکه به خاطر بستن ناگهانی مرزها بدون آنکه از قبل هشداری در این باره داده شود، رخ داد.
البته ممنوعیت‌های سفر و بستن مرزها برای جلوگیری از گسترش بیماری‌های واگیردار حتی زمان‌هایی که شتابزده نبوده و اطلاع‌رسانی کافی انجام شده و آمادگی‌های لازم صورت گرفته اثر چندانی نداشته است. بر اساس مطالعه‌ای که در جریان بحران ابولا در غرب آفریقا در سال 2014 انجام و در «مروری بر بهداشت عمومی هاروارد» منتشر شد، ممنوعیت‌های پروازی و بستن مرزها نه تنها در کنترل همه‌گیری بیماری «بی اثر» بود بلکه گاهی مبارزه با همه‌گیری را دشوارتر می‌کرد. بر اساس مطالعه دیگری که درباره همه‌گیری ابولا، مرس و سارس انجام شد و در سالنامه داخلی پزشکی به چاپ رسید، محدودیت‌های سفر فقط «اثر محدود» دارد؛ حدود سه درصد یا حتی کمتر. درباره همه‌گیری کووید 19 هم مطالعه‌ای انجام و در «ساینس» به چاپ رسیده که نشان می‌دهد محدودیت‌های بسیار سختگیرانه سفر تأثیر خیلی کمی در گسترش کووید 19 از ووهان به دیگر مناطق و استان‌های چین و دیگر کشورها داشته است.
دولت ترامپ در آموختن این درس مهم تنها نبود. در 16 مارس جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا مرز خود با امریکا را بست و از تمام کانادایی‌هایی که در امریکا بودند خواست فوری به وطن بازگردند. بیش از یک میلیون کانادایی از امریکا به کشورشان بازگشتند و اغلب آنها کسانی بودند که برای تعطیلات بهاری به فلوریدا سفر کرده بودند و اتفاقاً در آن برهه زمانی فلوریدا بیشترین تعداد مبتلایان به کووید 19 در ایالات متحده را داشت. کانادا برای این حجم بازگشت فوری مسافران آماده نبود و دولت از مسافران خواست خودشان بمدت دو هفته خود را قرنطینه کنند اما هیچ سیستم جامعی برای کنترل این موضوع که مسافران خود را قرنطینه کرده‌اند یا نه، نداشت. در برخی کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا و فرانسه هم اعمال ناگهانی ممنوعیت سفرهای داخلی همین پیامدهای خطرناک را داشت مثلاً در فرانسه ناگهان خیل عظیمی از افرادی که در پاریس بودند با قطار به زادگاه‌های خود بازگشتند و در آن قطارهای شلوغ چه ویروس‌هایی که به نقاط کمتر آلوده فرانسه منتقل نشد.
کشورهایی که بهترین عملکرد را در جلوگیری از انتشار کووید 19 از بیرون از مرزهای خود داشتند آنهایی بودند که یا مرزهای خود را تمام و کمال بستند یا مرزها را باز گذاشتند و به دقت مسافران ورودی را کنترل سلامتی کردند. نیوزلند در 19 مارس مرزهای خود را تمام و کمال بست. تایوان مرزها را نبست اما برای مسافران ورودی قرنطینه‌های سختگیرانه دو هفته‌ای در نظر گرفت. حتی کشورهایی که مرزهای خود را تمام و کمال بسته بودند و اقدامات قرنطینه‌ای سختگیرانه‌ای برای مسافران ورودی اعمال می‌کردند می‌دانستند که تنها با بستن مرزها نمی‌توان جلوی همه‌گیری را گرفت. بنابراین آنها آن کاری را کردند که دولت ترامپ تاکنون سرسختانه از انجامش پرهیز کرده است؛ انجام تست، رصد و ایزوله کردن تا زمانی که ویروس از بین برود.
  منبع: Foreign Affairs

ادامه از صفحه اول
از این‌رو اقداماتی چون جنگ تجاری با چین، ساختن دیوار مکزیک، خروج از پیمان محیط زیستی پاریس، خروج از برجام و سیاست‌های مشابه او در ذیل این شعار تعبیر و تفسیر می‌شد و اقدامات او برای تحقق این شعار بود. ولی کم‌کم مشکلات سیاست‌های ترامپ آشکار شد. شعار «اول امریکا»، در عمل به معنای امریکای منزوی درآمد و امریکا در عمل رهبری خود بر جهان را از دست داد. حتی نزدیک‌ترین متحدانش یعنی اروپا از آن فاصله گرفتند. با این حال ترامپ می‌توانست همچنان مدعی شود که این سیاست‌ها به نفع ایالات متحده است. ولی کرونا تمامی بساط ترامپ را دچار مشکل نمود. به نحوی که ایالات متحده برای اولین بار از ایفای یک نقش مهم جهانی در یک بحران و مسأله بین‌المللی بازمانده است. حتی هم‌عرض کشورهای دیگر نیز نیست زیرا خودش بدتر از هر کشور دیگری عمل کرده است. چنین کشوری چگونه می‌تواند مدعی اولی شود؟
تا روز شنبه، بیش از ۱.۵ میلیون نفر از افراد مبتلا به کرونا در امریکا بوده‌اند که حدود یک سوم کل مبتلایان جهان است. نزدیک به 90 هزار نفر فوتی دارد که حدود 30 درصد کل فوتی‌های کرونا در جهان است. اگر چه به لحاظ تعداد فوتی به جمعیت کشورهای دیگر مثل اسپانیا، انگلیس و ایتالیا تا دو برابر امریکا هستند. ولی این شاخص امریکا بیش از 7 برابر متوسط جهانی است. ولی از این شاخص‌ها مهم‌تر حذف شدن ایالات متحده از رهبری معادلات جهانی در مبارزه با کرونا است. ترامپ به جای حل این مشکلات، حملات خود را به چین و سازمان بهداشت جهانی متمرکز و با فرافکنی سعی کرد تمام تقصیرها را متوجه چین کند، در حالی که حتی این رفتار او نیز به طور ضمنی نشان می‌داد که ایالات متحده مسئولیت‌پذیری ندارد و کم‌کاری‌ها و خطاهای مسلم خود را می‌خواهد متوجه دیگران کند. کار به جایی رسیده که نشریه معتبر لنست که در زمینه پزشکی حرف اول را می‌زند، سیاست‌های ترامپ درباره کرونا را نقد کرده و برخلاف رویه عادی که ورود نکردن در سیاست است، از مردم امریکا خواسته که به ترامپ رأی ندهند.
چرا چنین اتفاقی رخ می‌دهد؟ به این علت ساده که اول بودن یک کشور مستلزم پذیرش مسئولیت نیز هست. نمی‌توان یکجانبه رفتار کرد. دوران یکجانبه‌ گرایی گذشته است. این رفتاری بود که ترامپ در برجام انجام داد. برخلاف همه توافق‌ها از برجام خارج شد. اکنون دوباره می‌خواهد برای محدود کردن ایران به برجامی استناد کند که پیشتر از آن خارج شده است!! طبیعی است که کشورهای دیگر این رفتار را نمی‌پذیرند زیرا این رفتار محصول تناقضات رفتاری ترامپ با شعار «اول امریکا» است.