بانکوک پست (تایلند):

دولت تایلند تصمیم گرفته است، با بهتر شدن وضعیت سلامتی در کشورهای چین، کره‌جنوبی، هنگ‌کنگ و ماکائو، این چهار کشور را از فهرست کشورهایی که در مرکز ویروس کرونا هستند، خارج کرده و روابط را عادی کند. این نوید آغاز پسا کرونا در آسیا است.

تایمز ژاپن (ژاپن):

ویروس کرونا بیشترین آسیب‌ها را به بخش ورزش زد و لیگ حرفه‌ای اغلب کشورها را به تعطیلی کشاند. اما حالا با بهتر شدن شرایط، دنیای ورزش نیز در حال بازگشت به روزهای اوج خود است. لیگ حرفه‌ای فوتبال ژاپن نیز به زودی آغاز به کار می‌کند.

لس‌آنجلس تایمز (امریکا):

مکزیک نیز در نهایت همچون سایر کشورها مجبور به اعمال سیاست‌های ریاضتی شده است و اعلام کرده، بزودی قوانینی ریاضتی رادر نظر می‌گیرد. این در حالی است که آسمان اقتصاد در همه جای جهان یک رنگ شده است و اقتصاددانان رکود بالا را پیش‌بینی می‌کنند.

زهره صفاری
خبرنگار
کمتر از یک ماه و دو هفته تا اجرای طرح «بینامین نتانیاهو» برای الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی، تل آویو از شاه اردن اخطار جدی گرفت.
ملک «عبدالله» که این روزها کشورش را با دو بحران کرونا و تهدید پیشروی اسرائیل در کرانه باختری روبه‌رو می‌داند، در گفت‌و‌گو با مجله «اشپیگل»، گرچه بر هم زدن پیمان صلح با اسرائیل را به صراحت بیان نکرد اما همسایه اشغالگرش را به اقدامی جدی در صورت تغییر مرزهای اسرائیل تهدید کرد: «گرچه این روزها تنها باید تمرکز همه کشورها بر موضوع مبارزه با کرونا باشد اما شرایط طوری پیش رفته که موضوع اسرائیل و فلسطین بحران دیگری را پیش رو آورده است. به عقیده من رهبرانی که از طرح نتانیاهو برای الحاق بخش عظیمی از سرزمین فلسطین به اسرائیل حمایت می‌کنند هنوز متوجه شرایط نشده‌اند. چراکه هر گونه تغییری در خطوط مرزی فلسطین فاجعه‌ای در منطقه به بار می‌آورد و اگر اسرائیل در ماه جولای این حرکت را آغاز کند درگیری وسیعی با خاندان هاشمیون اردن خواهد داشت.» شاه اردن با وجود قاطعیت کلامش از هرگونه تهدیدی خودداری کرد: «نمی‌خواهم تهدید یا جو را متشنج کنم اما ما هر گزینه‌ای را در نظر می‌گیریم. بسیاری از کشورهای اروپایی و جامعه جهانی نیز بر این باورند که سیاست قلدرها نباید در خاورمیانه اجرا شود. آلمان و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز اعلام حمایت خود از تمامیت ارضی فلسطین را اعلام و اشغال اراضی بیشتر را محکوم کرده‌اند.»
روزهای سخت اسرائیل
به نوشته «الجزیره»، «نتانیاهو» که پس از یک سال بن‌بست سیاسی برای تصدی کرسی نخست‌وزیری و تداوم حاکمیت 14 ساله‌اش بر اسرائیل، پای میز مذاکره با رهبر آبی و سفیدها نشست و برای تشکیل دولت ائتلافی توافق کرد، بارها اعلام کرده است به محض آغاز دوره 18 ماهه نخست‌وزیری‌اش-طبق توافق ائتلاف- در نخستین گام زمینه اجرای طرح الحاق کرانه باختری و دره اردن به اسرائیل را فراهم خواهد کرد. گرچه همچنان اختلافات درون حزب لیکود، زمان تشکیل دولت را به تعویق انداخته اما برای نتانیاهو همچنان اجرای بند الحاق معامله قرن دونالد ترامپ، دستاورد بزرگی به شمار می‌رود. اما به باور تحلیلگران تبعات سختی در انتظار رژیم صهیونیستی خواهد بود.
«خالد الگیندی»، کارشناس ارشد مؤسسه خاورمیانه، با اشاره به اینکه الحاق کرانه باختری به اسرائیل، تهدیدی برای پادشاهی اردن است، گفت: «پایان توافق صلح اسرائیل-فلسطین با الحاق کرانه باختری به قلمرو رژیم صهیونیستی، حکومت اردن را نه تنها در برابر تهدید استراتژیک که تهدیدی جدی برای حاکمیت این کشور از سوی اشغالگران کرانه باختری قرار می‌دهد. بواقع وقتی پادشاه اردن پا به میدان گذاشته و بحث روابط با اسرائیل و معاهده صلح مطرح می‌شود، بحرانی جدی را باید پیش‌بینی کرد.»
براساس آخرین گزارش‌ها اردن برای نیل به اهداف خود و ممانعت از بروز تنش در منطقه برای انجام اقدامات عملی با لابی اتحادیه اروپا وارد میدان شده است. «ایمن الصفدی»، وزیر خارجه اردن نیز در بیانیه‌ای بر لزوم واکنش عملی جامعه بین‌المللی و اتحادیه اروپا برای ممانعت از طرح الحاق رژیم صهیونیستی تأکید کرده است. چراغ سبز رهبران اروپایی به اردن نیز نشان از مخالفت‌های آنها با سیاست‌های رژیم صهیونیستی و امریکا در موضع اسرائیل- فلسطین دارد. به طوری که وزرای خارجه اتحادیه اروپا در نشست مجازی اخیر خود بر تداوم معاهده صلح اسرائیل و فلسطین تأکید و مخالفت خود با الحاق را بیان کردند. همچنین «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز گفت: «اقدام یکطرفه اسرائیل برای اشغال اراضی جدیدی از فلسطین مغایر قوانین بین‌المللی است و بدون شک باید متوقف شود. در این راستا اتحادیه اروپا از همه ظرفیت‌های دیپلماتیک خود برای جلوگیری از این اقدام اسرائیل استفاده خواهد کرد.»
«هایکو ماس»، وزیر خارجه آلمان نیز گفت: «به عقیده من، الحاق از سوی قوانین بین‌المللی پذیرفته نیست. چراکه تغییر مرزهای یک کشور(فلسطین) زمانی امکانپذیر است که توافقی دوطرفه انجام شود.» در عین حال چندین کشور اروپایی شامل ایرلند، سوئد، بلژیک، اسپانیا و لوکزامبورگ به رهبری فرانسه خواستار به رسمیت شناختن حاکمیت فلسطین شدند. دیگر کشورها اما موضعی محتاطانه در قبال اسرائیل پیش گرفته و سیاست مذاکره را تأیید کردند. اما این موضوع به قدری برای اروپا دارای اهمیت بود که در نشست اخیر وزرای خارجی در اولویت بررسی قرار گرفت.
تداوم بحران سال 1948
خاک حاصلخیز دره اردن برای کشاورزی و تأمین مواد غذایی اراضی اشغالی کرانه باختری، بیش از 50 هزار فلسطینی را به منطقه کشانده است. علاوه بر موقعیت استراتژیک دره اردن برای فلسطین و اردن، این منطقه 60 درصد سبزیجات اراضی اشغالی و فلسطین را تأمین می‌کند. در این شرایط «هنان اشراوی» از اعضای کمیته قانونگذاری فلسطین طرح الحاق را تکمیل فاجعه 1948 عنوان می‌کند: «اسرائیل می‌خواهد با این اقدام ضربه سخت‌تری به فلسطین وارد کند تا فاجعه قبلی تکمیل شود.» مقامات فلسطینی همچنین تهدید کرده‌اند که در صورت کلید خوردن این طرح، معاهده صلح اسرائیل و فلسطین را می‌شکنند. «اشرف زاید» از اعضای گروه مقاومت حماس در این باره گفت: «اسرائیل بداند تحرکاتش در کرانه باختری بی‌پاسخ نمی‌ماند.» اما در این بین اردن نیز از اجرای طرح الحاق معامله قرن زیان زیادی می‌بیند. به نوشته «میدل ایست آی»، این کشور 335 کیلومتر با اسرائیل و کرانه باختری مرز مشترک دارد و به همین دلیل تعاملات امنیتی نظامی بالایی با اسرائیل برقرار کرده است. بنابراین اگر اسرائیل 97 کیلومتر مرز مشترک کرانه باختری و دره اردن را نیز به اشغال خود درآورد، با توجه به‌ موقعیت معدنی و کشاورزی و از همه مهم تر، اهمیت استراتژیک منطقه، امنیت اردن با مخاطرات جدی روبه‌رو خواهد شد. اردن میزبان مهاجران فلسطینی بسیاری است و سرمایه‌گذاری زیادی در منطقه کرده است. شاه اردن پیش‌تر نیز در اواخر سپتامبر هر گونه اشغالگری در کرانه باختری را در روابط اردن و اسرائیل مؤثر خوانده و حتی در آن زمان به قطع روابط با رژیم صهیونیستی نیز تأکید کرده بود.
سازمان‌ملل نیز مخالف اقدام اسرائیل است. نیکولای ملادینوف، از کمیسیون امنیتی سازمان ملل گفت: «طرح الحاق اسرائیلی تهدید پیش‌رونده‌ای خواهد بود که برای منطقه خطرناک است. این طرح نقض قوانین بین‌المللی است.» به گزارش «میدل ایست مانیتور»، جمعی از رهبران مسیحی بیت‌المقدس نیز به طرح نتانیاهو واکنش نشان داده‌اند و در نامه‌ای به دفتر نخست‌وزیر اسرائیل خواستار توقف اجرای این طرح شده‌اند: «این اقدام صلح در منطقه را به مخاطره انداخته و مقدمه‌ای برای جنگی طولانی خواهد بود.»
امریکا، نمایش حمایت اجرا می‌کند
با وجودی که چند روز قبل «مایک پمپئو» وزیر خارجه امریکا در سفر به اسرائیل با اعلام حمایت از الحاق کرانه باختری به نتانیاهو چراغ سبز نشان داد اما به باور تحلیلگران اینکه پمپئو تأکید کرد که «دولت اسرائیل تصمیم گیرنده هرگونه اقدامی در این باره و حتی زمان آن است» شبهاتی را درباره موضع دوگانه امریکا به‌وجود آورد. به نوشته «فارن پالیسی»، حتی حامیان اسرائیل در کنگره امریکا نیز این اقدام یکسویه را برهم زننده صلح منطقه و خطرناک می‌دانند. از طرفی با توجه به موضع «جو بایدن» رقیب دموکرات دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2020، در صورت موفقیت او، اجرای این طرح می‌تواند در آینده روابط دیپلماتیک اسرائیل و امریکا مشکلاتی را ایجاد کند. به باور تحلیلگران شبکه «الجزیره»، اینکه وزیر خارجه امریکا با اعلام حمایت از اقدام اسرائیل، هرگونه تصمیم‌گیری در این باره را به رژیم صهیونیستی می‌سپارد، به این معنا است که امریکا نمی‌خواهد مسئولیت این شوی حمایتی و تبعات آن را بپذیرد. به‌عبارت دیگر مقامات امریکایی در ظاهر با یک عقب‌نشینی، به اسرائیل اختیار تام داده‌اند و دست‌کم در زمان فعلی مخالفت یا موافقت خود را آشکار نمی‌کنند.

وصال روحانی / انتخابات سال 2020 امریکا در حال رفتن به سمت و سویی است که به کلی با موارد قبلی فرق می‌کند و دیگر راهبردهای اقتصادی و نگره‌های سیاسی کلیدهای اصلی پیروزی نیستند. این‌بار به شهادت کارشناسان و همچنین 45 درصد از پرسش‌شوندگان امریکایی نه یک رویداد عادی سیاسی و اجتماعی بلکه یک عارضه مهلک جهانی است که تعیین می‌کند دونالد ترامپ ریاست جمهوری امریکا را حفظ می‌کند و یا جو بایدن پیشتاز انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها (در صورت قطعی کردن پیروزی‌اش) تاج و تخت زمامداری ترامپ جمهوریخواه را سرنگون خواهد کرد.
به گزارش سی.ان.ان. در سال 2000 نیز مسائل مرتبط با تروریسم بین‌الملل و لزوم برخورد جدی با آن نقشی فراتر از معمول را در ترسیم سرنوشت انتخابات امریکا ایفا کرد اما پس از آن آمد و رفت دبلیو بوش، اوباما و ترامپ فقط مولود اهرم‌های سیاسی - اقتصادی بوده است. اینک نحوه برخورد با بیماری هولناک کرونا در امریکا ظرف ماه‌ های اخیر و چند ماه پیش‌رو است که مشخص می‌سازد در نوامبر 2020 (آبان 1399) برنده انتخابات جدید کاخ سفید چه کسی خواهد بود و اگر شرایط منفی فعلی امریکا در آن زمان هم جاری باشد، ترامپ ضرر بزرگی خواهد کرد و حکومتش از چهار سال فراتر نخواهد رفت.
امتیاز بزرگ جو بایدن این است که به سبب خارج بودن از دولت فعلی امریکا هیچ‌یک از عجزها و شکست‌های چند ماه اخیر کاخ سفید در تقابل با بیماری کووید 19 نه به نام وی بلکه به اسم ترامپ نوشته شده و مردم به این گمان احتمالاً غلط رسیده‌اند که اگر بایدن به قدرت برسد، به لحاظ رویارویی با کرونا وضعیت بهتری را پیدا خواهند کرد. او وقت به اندازه کافی دارد تا در ماه‌های باقیمانده تا انتخابات هرچه دلش می‌خواهد درباره نحوه‌های مبارزه مؤثر با این بیماری داد سخن بدهد و همین را دستمایه پیروزی احتمالی‌اش در انتخابات قرار بدهد. همین حالا هم بایدن در نظرسنجی‌های امتحانی و اولیه از ترامپ در ایالات کلیدی فلوریدا، میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین پیش است و این امید را دارد که ادامه عجز کاخ سفید در مهار «کووید19» که امریکا رکورددار مرگ‌و‌میر بر اثر آن است، وی را در برخی ایالات مهم دیگر کشور نیز از ترامپ سهل‌انگار پیش بیندازد. از مردی که هنوز هم مدعی است دغدغه و مشغله اول امریکا نه کرونا بلکه حفظ بازارهای اقتصادی و لزوم جلوگیری از دست انداختن گسترده چینی‌ها به این شاهرگ‌های بزرگ مالی جهان است و حرف‌هایش در‌مورد این بیماری کاملاً غیر علمی بوده و اسباب خنده جهانیان شده است.
ترامپ آرزو می‌کند که ای کاش با شرایطی مثل روزولت در زمان ورود وی به انتخابات 1944، گام در رقابت‌های 2020 می‌گذاشت. در آن سال مردم امریکا به این نتیجه رسیده بودند که اگر طالب فتح جنگ جهانی دوم و عقب راندن نازی‌های آدمکش هستند، باید به روزولت روی بیاورند که سیاست‌های کارآمدتری در این راه در قیاس با حریف جمهوریخواه خود به نام توماس دووی داشت. این‌چنین بود که روزولت انتخابات آن سال را به طور یک‌طرفه‌ای برد و اولین و تنها مردی شد که چهار دوره متوالی رئیس جمهوری امریکا است (بر‌اساس قانون اساسی فعلی امریکا یک فرد فقط دو دوره متوالی می‌تواند حائز این سمت شود) ترامپ حتی حاضر است با برتری شکننده‌ای مانند رجحان اندک جورج دبلیو بوش بر جان کری در انتخابات سال 2004 کاخ سفید را از نو فتح کند. در آن سال رأی‌دهندگان بر این باور بودند که بوش تندرو بهتر از کری میانه‌رو قادر به سرکوب تروریست‌های بین‌المللی و عوامل آتش‌افروز در عراق و افغانستان است.
امروز در دل بهار خزان‌زده 2020 هیچ‌یک از این عوامل به درد کاندیداهای کلیدی انتخابات امریکا نمی‌خورند و این کرونا است که تعیین می‌کند ترامپ شکست خورده در مقابل آن باز رئیس جمهوری می‌شود و یا بایدن این فرصت را می‌یابد که مثل ترامپ بختش را مقابل این عارضه هولناک امتحان کند. این عرصه‌ای است که احتمال باخت ترامپ در آن بیشتر از بایدنی است که اگر هم سر کار آید، با «کرونا»یی روبه‌رو خواهد شد که در سراشیبی افتاده و در بسیاری از کشورها به دوره کم‌رونقی‌اش پای نهاده است.

گروه جهان/ در شرایطی که تنها در یک هفته دو حمله مرگبار در افغانستان رخ داده و خشونت‌ها در این کشور تشدید شده، وزارت دفاع امریکا (پنتاگون) اعلام کرده است، خروج نیروهای امریکایی از افغانستان مطابق با توافق واشنگتن – طالبان طبق برنامه ادامه دارد.
به گزارش الجزیره، ایالات متحده مصمم است به تعهد خروج نیروهایش از افغانستان عمل کند حتی اگر طالبان به تعهد خود برای کاهش خشونت در این کشور عمل نکند. در این راستا، پنتاگون روز جمعه اعلام کرد، تا 15 جولای شمار نیروهای امریکایی در افغانستان به 8 هزار و 600 نفر کاهش خواهد یافت و 5 پایگاه نظامی امریکا در این کشور تعطیل خواهد شد. پنتاگون همچنین اعلام کرده، در سه ماهه دوم سال 2021 تمام نیروهای خارجی از افغانستان بیرون خواهند رفت و به این ترتیب طولانی‌ترین جنگ تاریخ امریکا بدون کمترین دستاورد امنیتی برای افغان‌ها به پایان خواهد رسید. به گفته تام مالینوفسکی، از مقام‌های سابق وزارت خارجه امریکا در حوزه حقوق بشر، هیچ چیز در توافق صلح امریکا با طالبان نیست که مانع آنها از کشتار افغان‌ها شود و از همان لحظه‌ای که نیروهای امریکایی خارج شوند، دیگر هیچ بازدارندگی عملی‌ای برای طالبان وجود ندارد. حتی زلمای خلیلزاد، نماینده ویژه امریکا در مذاکرات واشنگتن – طالبان هم اذعان می‌کند، این توافق از حملات به افغان‌ها جلوگیری نمی‌کند.

ادامه از صفحه اول
زمانی که ایشان معاون اقتصادی وزارت امور خارجه بود و مسئولیت ستاد روابط خارجه را برعهده داشت. ایشان هفتگی برای تنظیم روابط خارجی جلساتی برگزار می‌کرد که برای شرکت در این جلسات مسئولان بخش‌های مختلف کشور می‌آمدند و ایشان سازوکاری را هماهنگ می‌کرد که سیاست خارجی بتواند از ابزارهای اقتصادی استفاده و هماهنگ کار را دنبال کند. بخصوص در ایام جنگ که لازم بود این اهرم به‌کار گرفته شود، تا خدمتی به کشور بتوان کرد. کاظم‌پور اردبیلی کمک می‌کرد تا هم سیاست خارجی و هم اقتصاد که توأمان به‌عنوان دو بال دیپلماسی خارجی بود، اداره شود. با آن شوخ‌طبعی مختص خود، کاظم‌پور اردبیلی جلسات را دنبال و اداره می‌کرد. محبت و صمیمیتی که میان اعضا ایجاد کرده بود فراموش نشدنی است.
در دوران بعدی خدمت خود، سفیر ایران در ژاپن شد. یکی از نقاط درخشان خلاقیت ایشان اینکه اولین جلسه‌های «BTC» را که همان تهاتر کالا و نفت است راه‌اندازی کرد و جریانی را به راه انداخت که وام‌ها و منابع مالی برای اقتصاد کشور فراهم شود.
زمانی که کاظم‌پور اردبیلی، به‌عنوان نماینده ایران در اوپک حضور داشت بدون چشمداشتی، از حقوق ایران دفاع تمام‌قد و برای اعتلای نام ایران همشیه ایستادگی و تلاش می‌کرد.
البته متأسفانه ایشان با وجود وجهه جهانی خود و توانمندی‌هایش، نتوانست دبیرکل اوپک شود. درحالی که اگر در اوایل دهه ۷۰ هماهنگی بیشتری انجام می‌شد ایشان شانس بهتری برای دبیرکلی اوپک داشت.
از جفای روزگار اینکه اکنون ما یکی از بهترین سرمایه‌های انسانی کشور را از دست داده‌ایم. کاظم‌پور اردبیلی مرد عزیزی بود که حتی این اواخر با تمام مشکلات و شرایط خاص خود، بازهم دلنگران سلامتی دوستان بود و غصه دیگران را می‌خورد. حیف شد که چنین سرمایه ارزشمندی با چنین تجربه و اندوخته‌ای از میان ما رفت.
کاظم‌پور اردبیلی نقش مؤثری در اعتلای نام ایران در اوپک و سایر مجامع انرژی و در هر مقامی که برعهده گرفت، داشت.
به یاد دارم در سال 1362 اولین سفر خارجی کاری را باهم تجربه کردیم و در هیأتی همراه نخست‌وزیر وقت به کره شمالی رفتیم. در همان ابتدا هم دلسوزی ایشان برای اعتلای نام ایران قابل درک بود. آن زمان به او می‌گفتند: «شهید زنده» چراکه از حادثه تلخ هفتم‌تیر جان سالم به در برده بود.
در آن سفر عکسی یادگاری گرفتیم که «کیم ایل سونگ» رهبر کره‌شمالی نیز در آن عکس حضور داشت. همگی جوان بودیم و اکنون که به آن عکس نگاه می‌کنم، چه زود به انتهای راه رسیدیم. هرچند که این دوست همیشه شهید زنده بود و خداوند این شهید زنده را برای ما حفظ کرد تا بتواند در سال‌های بعد هم به این مرز و بوم خدمت و برای اعتلای نام ایران تلاش کند.
حالا از چهار دهه حضور در دولت، عمری برمن رفته است. دراین سال‌ها همکار کم نداشته‌ام. با وجود این اگر از شمار دوستان و همکارانم بخواهم چندین نفر را به‌عنوان نمادهای خدمت صادقانه و شرافت معرفی کنم، حسین یکی از آنهاست. روزگار جسم او را از ما گرفت. تنش در خاک به امانت است، اما یادش از خاطر ما پاک نمی‌شود. ان‌شاء‌الله به حق این ایامی که در آن هستیم، مشمول رحمت واسعه الهی شود. اجر زحماتش در عاقبت نصیبش و با سایر شهدایی که آن زمان در کنارشان بود، محشور شود و به خانواده‌اش که چنین گوهری را از دست داده‌اند، خداوند صبر عطا فرماید.