امام علی علیه السلام:
هر‌کس در مقابل دشمن بردبار باشد بر او پیروز می‌شود.
کنزالفوائد ج 1، ص 319

محسن تنابنده وآقای مقدم باید چه کنند که بتوانند بخندانند؟ شاید من هم درسلیقه‌ام یک سری چیزها نباشد ولی به موضوع کلان‌تر نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم همیشه موفقیت عوارض دارد و این هم ازعوارض موفقیت آقای تنابنده و آقای مقدم است.

واکنش این بازیگر به حواشی «پایتخت» در گفت‌وگو با  خبرآنلاین

با وجود اینکه این ویروس خیلی بلا بود تلنگری برای من داشت، تلنگری مثبت و آن اینکه فرصت زندگی خیلی کم است. باید بزرگوارترازآن بود که رنجید و نجیب‌تراز آن بود که رنجاند.
از صحبت‌های ویدیویی
این هنرمند پیشکسوت رادیو
در پویش مشاهنر

حرف روز
«در روزهای شیوع ویروس کرونا حوزه فرهنگ، هنر و رسانه یکی از بخش‌های کشور بود که تحت تأثیر این ویروس قرار گرفت. تا تاریخ ۲۴ فروردین، ۹۷۶ میلیارد تومان به حوزه فرهنگ و هنر کشور خسارت وارد شده است.» سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شامگاه پنجشنبه
۲۸ فروردین‌ماه  با حضور در برنامه «شهرفرنگ» شبکه خبر ضمن بیان این صحبت‌ها، درباره اقدامات این وزارتخانه در حمایت از هنرمندان در ایام کرونا گفت: «بخشی از فعالیت‌های اصحاب فرهنگ و هنر با اجتماعات همراه بود و قبل از اعلام تعطیلی، برخی از این اصحاب خودشان اقدام به تعطیلی فعالیت‌هایشان کردند و تا این لحظه حدود دو ماه است که این فعالیت‌ها تعطیل شده است. برخی از کسب و کارهای این حوزه نیز با فاصله دیگری رو به تعطیلی رفته که از آن جمله سالن‌های سینمایی، تئاتر، موسیقی، نمایشگاه‌های فرهنگی و … است.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این گفت‌وگو با بیان این‌که اقتصاد فرهنگ و هنر کوچک است اما برای اهالی این حوزه موضوعی اساسی است گفت: «به عنوان مثال در سال ۹۸ بیش از ۵۷ میلیارد فروش سینما داشته‌ایم و در کل فروردین و اسفند همین سال ۶۷ میلیارد تومان فروش داشته‌ایم و کرونا درهمه بخش‌های فرهنگ، هنر و رسانه تأثیرات خود را داشته و خسارت‌های ناشی از آن سهمگین بوده است. در بخش موسیقی ۴ هزار گروه موسیقی، ۸۰ سالن تئاتر در تهران، ۲۵۰ تا ۳۰۰ گالری نمایش هنرهای تجسمی، خانه‌های مد و لباس، ۲۶ هزار آموزشگاه هنری و … در کشور داریم که به دلیل تعطیلی خسارت‌های زیادی به آنها وارد شده است. ۷ هزار و ۲۰۰ مطبوعات مکتوب داریم که بر اساس دقت‌های صورت گرفته ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ تا از مطبوعات در کشور خسارت دیده‌اند و حدود ۱۸۰۰ باقیمانده فصل‌نامه هستند.»
صالحی در پاسخ به این پرسش که در فضای مجازی اعلام کرده‌اید که اهالی فرهنگ، هنر و رسانه منتظر خبرهای خوب باشند، منظور چه خبرهایی بوده، گفت: «دو مرحله اقدامات برای خسارت‌های ناشی از شیوع کرونا در این حوزه داشته‌ایم. در مرحله اول ۱۰ رسته آسیب‌پذیر فرهنگ، هنر و رسانه و موارد مرتبط با تشخیص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد بررسی قرار گرفتند. مرحله دوم هم بعد از برآورد نامه ارسالی به آقایان جهانگیری و نهاوندیان بود. در حال حاضر نیز این نامه در مرحله دستورالعمل است و آقای نهاوندیان و نوبخت نیز نگاه مساعدی نسبت به حوزه‌های مختلف فرهنگ، هنر و رسانه دارند و نگاه کمیسیون اقتصادی هم به این موضوع مثبت است زیرا اهالی فرهنگ، هنر و رسانه توقع زیادی ندارند و باید تلاش کنیم حداقل توقع آنها را برآورده کنیم.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره مهلت پرداخت حق بیمه
سه ماهه نخست سال ۹۹ و اعتبار دفترچه‌های تأمین درمانی اهالی فرهنگ و هنر و رسانه و چگونگی پرداخت حق بیمه از سوی این وزارتخانه هم گفت: «این مدت تمدید شده و این فرصت را نیز به ما می‌دهد که برای بیمه شده‌های این حوزه در صندوق هنر پشتوانه ایجاد کنیم و تلاش می‌کنیم حق بیمه سه ماهه آنها تا خرداد را پرداخت کنیم تا بخشی از مشکلات آنها را رفع کنیم.بیمه بیکاری هنرمندان هم در حال حاضر در کمیسیون فرهنگی دولت در حال بررسی است و قرار شد کارگروه کوچکی برای پیگیری آن تشکیل تا برای بررسی به صحن دولت ارسال شود.»
صالحی در پاسخ به این پرسش که پیشنهادهایی مبنی برتعطیلی جشنواره‌های فرهنگی و هنری وجود دارد تا بر این اساس بودجه آنها به هنرمندان اختصاص یابد گفت: «در نگاه کوتاه‌مدت این اقدام خوب است اما در نگاه دیگر باید تلاش کنیم برداشت‌های وسیع‌تری برای کسب و کارهای فرهنگی و هنری داشته باشیم. اینکه آیا می‌توانیم نمایشگاه‌های کتاب و قرآن را به صورت مجازی برگزار کنیم و کسب و کارهای آنها از این طریق بروز و ظهور یابد. ممکن است در کوتاه مدت آثاری داشته باشد اما جریان کتاب خواندن و توسعه نشر و … را از دست می‌دهیم. بنابراین باید به گونه‌ای رفتار کنیم که در مقابل برنامه‌های تعطیل شده به اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه هم کمک کنیم.» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: «در جریان خدمت به سلامت جامعه در این ایام کادر درمانی کشور جبهه مقدم است اما جامعه ایران به ویژه اهالی فرهنگ، هنر و رسانه نیز به کمک این مشکل آمدند. کمیته اطلاع‌رسانی ستاد ملی مبارزه با کرونا بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که تاکنون ۱۱ جلسه ستاد خبری داشته‌ایم و در اینجا از تمامی اهالی رسانه تشکر ویژه می‌کنم و اگر شرایط اجتماعی کشور در این ایام با آرامش حرکت می‌کند جریان اطلاع‌رسانی رسانه‌ها در آن نقش ویژه‌ای دارد. شیوع کرونا یک موضوع جناحی و … نیست بلکه یک مشکل ملی است و آینده کشور به آن وصل است و جریان رسانه‌ای با این نگاه منافع ملی را حس کرد که باید کرونا را در کنار یکدیگر از بین ببریم.»

الهام فخاری
عضو شورای شهر تهران
می‌خواستم درباره‌ جهان پساکرونا و زندگی تازه‌ای که ناخواسته در آن غوطه‌ور شده‌ایم بنویسم. دورهمی‌هایی که به دوسه نفری با فاصله بودن دگرگون شده و آموزش، کارهای فرهنگی و هنری که برپایه‌ باهم بودن و درکنارهم آموختن و بی‌فاصله بودند و اکنون ناروشن. از این بنویسم که همه‌ نشست‌های آموزشی را نمی‌توان برخط بازتنظیم کرد و کارگاه‌ها و ساختن و پرداختن‌هایی هستند که باید کنار هم و قلم به قلم استاد و هم‌آموزان پیش برد. پنجشنبه اما خبری که دو سال است از آن می‌ترسیدیم را خواندم و هنوز چشم‌هایم پراشک و روانم آشفته است. دوستی به شکستن شیشه عطر و پریدنش به ابرها مانند کرده، دوست دیگری به رفتن در جاده‌های روشنایی، و خودش در پیام‌های آخرش به نگاه کردن به نور... . امیر راعی‌فر از روزنامه‌نگاران و کنشگران اجتماعی-سیاسی خراسان که امیدبخش بسیاری دوستان در سراسر ایران بود.
فرصت کوتاهی پدیدآمد برای کار در زمینه مدیریت پسماند مشهد، زنده‌یاد محسن بحرینی در سال 96 به‌جای رویکرد مهندسی سخت به رویکرد فرهنگ‌بنیاد باور داشت و امیر راعی‌فر(یک روزنامه‌نگار و فرزند یک خانواده کنشگر فرهنگی) را همراه کرد. رویکرد فرهنگی و هنری‌اش به سبک زندگی و مدیریت موضوعی دستکاری‌شده و کف خیابانی، می‌توانست نقش این دهه پنجاهی پرشور را اثربخش‌تر کند. او باور داشت شهر یک میدان فرهنگی است. افسوس که دیر بود و افسوس که تنش جان پرشوق او را یاری نکرد.  پنجشنبه 28 فروردین 98 امیر راعی‌فر دوست روزنامه‌نگار، نویسنده و دوستدار فرهنگ و ادبیات و موسیقی دیده برجهان پردرد فروبست و آهی کشید و رفت. دو سال بود که درگیرودار درمان سرطان دستگاه گوارش بود با این‌همه در هنگام دردها و کم‌توانی‌اش هم از نوشتن و خواندن و سرودن بازنماند. کرونا و سرطان امانش را بریدند. این هفته هم بسیاری از مردمان، زن و مرد، درگذشته‌اند، این که داغ مرگ یک دوست را می‌نویسم انگار شرح پراندوهی است از آن‌چه در گوشه و کنار این شهرها و روستاها می‌گذرد.
ازرنجی می‌نویسم که فراتر از یک رقم و آماره‌ است، زندگی است که تکرار نمی‌شود، رنجی است که در میان دیوارها و لابه‌لای تنهایی خانه‌ها پنهان شده‌است و چون دودی دل و تن و روان مردمان را رنجورتر کرده‌است. از پریدن عطر جان شیفته‌ای که سرودن می‌دانست و با هنر نفس می‌کشید و از زندگی امید می‌ساخت می‌نویسم. جایی می‌خواندم که گفتن از امید در هنگامه‌های دشوار آگاهی و دلیری می‌خواهد، و هم گریستن و گفتن از ناامیدی و اندوه دلیری بیشتری می‌خواهد و هنر است که این تسلا و رهایی و بارش را شدنی می‌کند. هنر و کنش‌های فرهنگی که در چالش جهانی کنونی بیش از همه‌ زمینه‌ها دچار تنش و فشار، بی‌توجهی و واپس‌رانی و ایستاده در سپهر تجارت و فناوری‌زده باید به تنهایی بار این هراس و فسردگی و درماندگی آدمی را بر دوش بکشد. تا نیمروز آدینه هم‌چون بسیاری از دوستان دیگر نه خوابیده‌ام نه از امید می‌خواهم بگویم. امروز از اندوه و ازدست‌دادن و موسیقی رنج نوشتم که خیلی از هنرمندان، بسیاری از مردم گوشه‌ی اتاق‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و ادای شنگولی اینستاگرامی هم درنمی آورند.عزیزمان مرده است و با شهرام ناظری زمزمه می‌کنیم اگر غم را چو آتش دود بودی / جهان تاریک ماندی جاودانه (شهید بلخی دوم)

علی دهباشی
 سردبیر مجله بخارا
روز گذشته به نقل از برخی دوستان نزدیک کامران جمالی خبر درگذشت او در سن هفتاد و شش سالگی منتشر شد. این مترجم و مدرس زبان و ادبیات در حالی بیست و سوم فروردین ماه به دلیل عارضه ریوی با زندگی وداع گفت که او را از مترجمان مطرح این زبان می دانند؛ ترجمه آثار نویسندگانی همچون گونتر گراس، هاینریش بل، برتولت برشت و ... از جمله ترجمه های جمالی به شمار می آیند؛ «واحه‌ای سرخ در صحاری زرد»، «مرغ نیما» و «در انجماد پس از زمهریر» از مجموعه اشعار منتشر شده اش و «فردوسی و هومر، تحقیقی در حوزه ادبیات تطبیقی» و «جادوی شعر در کلام نهفته است» هم آثاری هستند که در عرصه تحقیق و پژوهش به همت او در دسترس علاقه مندان قرار گرفته اند.

 کامران جمالی را توسط دوستانم در انتشارات اسپرک شناختم، آن هم وقتی که «مرغ نیما» نخستین مجموعه شعرش با طرحی از زنده یاد مرتضی ممیز با همراهی این مؤسسه نشر منتشر شد. این دوستی ادامه یافت و من همواره از نظریات او در حوزه ترجمه متون آلمانی بهره مند بودم. کامران جمالی برخوردار از ویژگی های گوناگونی بود که بخشی از آن ناشناخته مانده؛ یکی داستان نویسی اش بود و دیگری شاعری او. جمالی را بیشتر به مترجمی و تدریس زبان آلمانی می شناسند. در کار شعر سختگیر بود، زیاد شعر می گفت اما کمتر به دنبال انتشار آنها بود چراکه شعر را امر خصوصی زندگی اش می دانست. داستان نویس بود و کارهای خوبی هم می نوشت اما زیر سایه ترجمه، بخشی از هویت ادبی اش که همان شاعری و نویسندگی بود در محاق باقی ماند. انسانی دوستدار و مدافع عدالت اجتماعی بود؛ نسبت به بی عدالتی‌های اجتماعی در هر کجای دنیا بی تفاوت نبود و آزردگی اش را بیان می کرد، آنچنان که ممکن بود گاه از شنیدن خبری برای چند روز غمگین باقی بماند. یکی دیگر از وجوه کاری اش تدریس بود؛ بارها او را در انجمن فرهنگی ایران و اتریش ملاقات کرده بودم و دیده بودم که دانشجویان کلاس هایش چقدر او را دوست داشتند؛ فاصله های مرسوم استاد-شاگردی میان او و دانشجویانش جایی نداشت. شاهد بودم که چه دوستی عمیقی میان آنان بود و این را یکی از ویژگی های خاص زنده یاد جمالی می دانم که میان دو نسل ایجاد شده بود. سخت گیری بسیاری در کار تدریس داشت؛ زودتر از همه سرکلاس حاضر می شد و دیرتر از دیگران از کلاس خارج می شد. برای دانشجویانی که به دلایلی عقب می ماندند بدون دریافت هیچ مبلغی کلاس های خصوصی برپا می کرد. با این حال اگر با کاهلی یا عدم توجه به کلاس روبه‌رو می شد آن برنمی تابید؛ اما مشاهده کمترین علاقه مندی از سوی دانشجویان کافی بود تا هر کاری که از عهده اش برمی آمد برای یادگیری هر چه بهتر صرف آنان کند. به علت آشنایی اش با ادبیات طی برگزاری کلاس های آموزش زبان آلمانی، دانشجویان را با بخشی از ادبیات آلمانی هم آشنا می کرد که این را می توان از خوش شانسی آنان دانست. سال ها بود که ترجمه می کرد اما به دلیل حساسیت های شخصی اقدامی برای انتشارشان انجام نمی داد تا این که به تشویق برخی دوستان چاپ آنها را آغاز کرد.
ترجمه «قرن من» نوشته «گونتر گراس» یک حادثه بود، ترجمه این کتاب آنقدر زیبا و روان بود که انگار گونتر گراس نوشته اش به فارسی بوده و نه آلمانی! بیش از پانزده کتاب به همت او منتشر شده که هر کدام آنها برگ زرینی است درکارنامه کاری اش. در این سال ها که تدریس انرژی اش را گرفته بود، آنقدر از جهت جسمی فرسوده شده بود که علائم پیری زودرس در چهره و رفتارش مشاهده می شد. بنابراین به همراه همسر آلمانی تصمیم گرفت مدتی به آلمان بروند که رفتند. اما دیگر فرسودگی این سال های دراز کار کردن و ریه ای که همواره بیمار بود فرصت ادامه زندگی را از او گرفت. بی شک کامران جمالی به عنوان شاعر،نویسنده و یکی از بهترین مترجمان زبان آلمانی در صفحه ای از تاریخ ادبیات معاصر کشورمان جایگاه ویژه ای خواهد داشت. به خاطر دارم که حدود 10 سال قبل، جایزه ادبی بسیار مهمی از سوی آلمانی ها به او اهدا شد؛ خیلی اتفاقی لوح آن را در کتابخانه اش دیدم، اما هر چقدر تلاش کردم تا خبر آن را در بخارا منتشر کنم یا به دوستان دیگر رسانه ها اطلاع بدهم قبول نکرد. امیدوارم شاهد شکل گیری جایزه ای با عنوان زنده یاد کامران جمالی برای ترجمه از زبان آلمانی به فارسی باشیم؛ جایزه ای که به شکل دوسالانه برگزار شود و تشویقی شود برای جوان ترهایی که قدم در این عرصه می گذارند.

احسان آقایی
رئیس موزه هنرهای معاصر تهران
شاید تاکنون خیلی‌ها نتوانسته باشند از آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران دیدن کنند. این مجموعه آثار ارزشمندی دارد که بسیاری از آنها در نمایشگاه‌های دوره‌ای در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته‌اند. نمایشگاه مجازی با عنوان «نو به نو» در روزهای کرونایی از سوی موزه‌ هنرهای معاصر شکل‌گرفت واز اواسط اسفند ماه سال 98 آغاز به کار کرد و همچنان در صفحه اینستاگرام موزه به نشانی
  tehran.moca مخاطبان را با آثار گنجینه آشنا می‌کند.

پروژه نو به نو از آنجایی شکل گرفت که در پایان سال گذشته و با توجه به نزدیکی نوروز و اتفاقی که در جامعه افتاده بود و ویروس کرونا به سرعت تشدید می‌شد، در خانه ماندن مردم هم لازم شد. در این شرایط قرار بر این شد نهادهای هنری هم به کمک مردم بیایند تا خانه نشینی را برای مردم سهل تر کنند. به ما هم پیشنهاد شد که موزه چه کارهایی می تواند انجام دهد؟ پس تصمیم بر این شد که یک پروژه تعاملی را پیش ببریم. به این معنا که در صفحه اینستاگرام موزه از مخاطبین خواستیم تا بگویند چه اثر یا هنرمندی را دوست دارند که کارش به نمایش در بیاید. این درخواست بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت و هزاران نفر دراین نظرخواهی شرکت کردند و بر اساس تعدد درخواست ها آثار انتخاب شد. یعنی اولین اثر انتخاب شده بیشترین تقاضا را از سوی مخاطبان داشته است و به تدریج تا انتهای فروردین این کار ادامه پیدا کرده؛ تفاوتش هم با کارهای دیگری که معمولاً موزه به نمایش می گذاشته این است که برای هر اثر در آن صفحه یک نویسنده مقاله‌ای تخصصی نوشته است. گروهی از نویسندگان در این پروژه موزه را همراهی کردند برای اینکه جدا از معرفی اثر، نگرشی هم برای دید صحیح به اثر برای مخاطب ایجاد شود.

تارا بهبهانی هشت سال قبل برای شرکت در بی ینال پکن، تابلویی کشید که حالا مشخص شده چقدر شبیه ویروس کروناست. زمانی که خبری از کرونا نبود و کسی درباره آن اطلاعاتی نداشت. او می‌گوید که آن روزها هیچ ایده‌ای درباره این ویروس نداشت و فقط تلاش کرده بود با خلق این اثر تصویری از آینده بشریت را نشان بدهد. او می‌گوید: «سال ۲۰۱۲ پنجمین بی ینال پکن با موضوع «آینده و واقعیت» برگزار شد که من نیز براساس همین موضوع این اثررا خلق کردم. این اثرجنبه‌های دیگری از دنیا را نشان می‌داد و به قسمت تاریک آن پرداخته بود. دراین اثر یک کارخانه تولید انبوه را کشیده بودم و اصلاً به ذهنم نمی‌رسید که روزی برسد که مانند فیلم‌های هالیوودی همه مردم دنیا از ترس یک ویروس کوچک ذره‌بینی در خانه‌های‌شان بمانند و دنیا
مختل شود.»

یگانه خدامی

#روز_ارتش

دیروز همزمان با روز ارتش هشتگ‌های ارتش و روز ارتش از پرکاربردترین هشتگ‌های کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی بود. عکس‌های زیادی از نیروهای ارتش در این شبکه‌ها می‌دیدیم و بسیاری از کاربران تصاویری از امدادرسانی ارتش را در حوادث مختلف منتشر می‌کردند. در کنار تبریک گفتن به ارتشی‌ها و نوشتن از آنها بازار انتشار تصاویر رژه ویژه ارتش هم داغ بود: «‏روز ارتش مبارک. به تکاوران دریایی که در خرمشهر کوچه به کوچه جنگیدند، به مردان لشکر ۲۱حمزه که در شکست حصر آبادان غرور آفریدند، به شیرمردان تیپ ۵۵هوابرد که در ارتفاعات بازی‌دراز تاریخ ایران را نوشتند و به تمام آنهایی که لباس ارتش را به تن داشتند و دارند.یادتان گرامی و تن‌تان سلامت »، «‏پارسال این موقع ارتشی‌ها داشتن تو خیابونا رژه‌ نظامی می‌رفتن امسال به خاطر شرایط خاص کشور، رژه‌ خدمت رفتن و خوابیدن رو تخت، خون دادن برای ملت. تحقق دوباره‌ شعار ‎ارتش فدای ملت.»، «در این روز یادی کنیم از سرتیپ معین وزیری از فرماندهان و طراحان عملیات آزادسازی ‎خرمشهر. او از فرماندهان کرد ارتش نیرومند ایران بود و پس از سال‌ها خدمت شرافتمدانه به وطن و دوران بازنشستگی سال گذشته در کنگره جهانی مشاهیر کرد مورد تجلیل قرار گرفت.»، «هنوز خاطره آن افسری که در سال ۶۳ در قطار مراغه به تهران به من کوپه داد و نگذاشت تا صبح در راهروی قطار بلرزم را یادم نمی‌رود. من آن روز، ۱۵ سال داشتم و به صورت بسیجی به مهاباد رفته بودم»، «ضدعفونی شهر بابلسر توسط پدافند هوایی استان مازندران با همکاری آتش‌نشانی. همیشه در صحنه حضور دارند خدا قوت به همه شما»، «‏یه عده هم که سرباز ارتش بودن، عکس‌های  دوران سربازی‌شون رو استوری کردن و روز ارتش رو تبریک گفتن.»،«‏روز ارتش بر من و رفیقام که صبحا پا می‌شیم به عشق اینکه شب دور تابوت‌مون پرچم ایران بپیچن مبارک. روز ارتش بر اون سروانی که عصرها اسنپ کار می‌کرد ولی واسه ترفیع حقوق زیرآب کسی رو نزد مبارک.»


آمار چین

دیروز چین آمار فوتی‌های کرونا را بالاتر برد و اعلام کرد ۱۲۹۰ نفر دیگر بر اثر این بیماری در شهر ووهان درگذشته بودند که با اشتباه در آمارها محاسبه نشده بوده. این آمار تازه سوژه کاربران ایرانی شد چون مدتی پیش کیانوش جهانپور سخنگوی وزیر بهداشت درباره این‌ مسأله صحبت کرده و حرف‌هایش با انتقاد مواجه شده بود اما با آمار جدید اعلام شده توسط چین خیلی‌ها درباره صحت گفته‌های جهانپور می‌نوشتند: «‏اگه مدافعان پکن ناراحت نمی‌شن خودشون اعتراف کردن آمار کشته شده‌های ‎کرونا در ووهان رو ۱۲۹۰ نفر کمتر اعلام کردن»، «‏چین یکهو ۱۲۰۰ کشته جدید پیدا و به آمار اضافه کرده، توضیح داده «تلفات خارج از بیمارستان بود و طول کشیده پیدا بشن»،  «چین رسماً اعلام کرد آمار کشته‌ها حدود ۱۲۰۰نفر کمتر اعلام شده. الان کسانی که به دکتر جهانپور به خاطر طرح یه بررسی تخصصی پزشکی حمله کردن و انواع تهمت‌ها رو بهشون وارد کردن در چه حالید؟»،«‏کسی نمی‌تونه آمار چین  رو نمودار ببره ؟! چند وقت دیگه طول می‌کشه چین آمار واقعی رو اعلام کنه؟!»، «‏این 1290 کشته و 351 ابتلای جدیدی که امروز به آمار ‎کرونا چین اضافه شده، مربوط به قربانیان 24 ساعت گذشته نیست و آماری بوده که تو این چند وقت به هر دلیلی تا به‌حال اعلام نشده یا مخفی بوده. آخرین آمار روزانه چین، 26 ابتلای جدید بدون فوتی بوده است.»