رئیس جمهوری در جلسه دیروز ستاد ملی مدیریت و مقابله با کرونا  گفت: امروز تردد بین شهرستان‌ها در داخل استان‌ها به طور کامل آزاد است و تردد بین استان‌ها هم از روز اول اردیبهشت آزاد می‌شود.
حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی افزود : یکی از برنامه‌های فاصله‌گذاری هوشمند شروع کسب و کارهای کم ریسک برای استان‌ها به‌جز تهران بود که این کار از دیروز شروع شده است. در این راستا وزارت بهداشت و درمان با اصناف هماهنگ کردند که هر صنفی که می‌خواهد شروع کند و فعال شود وارد سامانه شود و در آن ثبت نام کرده و کد مربوطه را دریافت کند و همیشه وزارت بهداشت و درمان از طریق این سامانه با آنها مرتبط باشد.
روحانی یادآور شد: اکثریت افراد این کد را دریافت کردند اما ممکن است افرادی جا مانده باشند یا هنوز ارتباط با این سامانه برقرار نشده باشد.از همه کسبه و فعالان اقتصادی که  از دیروز  کار را شروع کردند آنهایی که به سامانه متصل نشدند در همین هفته و تا پایان هفته به این سامانه متصل شوند و کاری است که برای آینده کشور و برای خود کسبه مفید است.  وی گفت: قرار شد در پایان این دوره افراد و بنگاه‌هایی که در این زمینه خوب فعالیت کردند دارای امتیاز باشند و امتیاز آنها هم به صورت خاصی مشخص شود و تابلویی به آنها ارائه شود که مردم بدانند که کدام یک از مغازه‌ها و بنگاه‌ها و کسب و کارها بیشتر برای سلامت مردم و جامعه تلاش کردند و این مسیر ادامه پیدا می‌کند. درباره تهران هم همانطور که مردم می‌دانند از شنبه ۳۰ فروردین کسب و کارهای کم ریسک با پروتکل‌های بهداشتی و اتصال به سامانه و دریافت کد آغاز می‌شود. برای کسب و کارهای پرریسک هم دارد مطالعه می‌شود و به مردم اطلاع داده می‌شود.
روحانی با اشاره به موضوع حمل و نقل گفت: با هماهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار شد هر وسیله نقلیه عمومی که می‌خواهد فعالیت کند، باید در آغاز و پایان کار ضدعفونی شود.همچنین رانندگان باید از ماسک و دستکش استفاده کنند. مسافران این وسایل عمومی هم حق دارند که بخواهند، آن وسیله نقلیه به تعداد صندلی، مسافر سوار کند نه بیش از آن.بنابراین مصوبه‌ای که در کمیته اجتماعی امنیتی تصویب شد اینجا هم مورد تأیید است و همه موارد بر همین مبنا اجرا خواهد شد.
مردم در تهران از وسایل شخصی استفاده کنند
روحانی گفت: در تهران و شهرهای بزرگ به خاطر کم بودن وسایل نقلیه، توصیه این است مردم از وسیله شخصی خود، تاکسی و اسنپ استفاده کنند که بهتر از وسایل حمل و نقل عمومی است. البته در مرحله اول قرار شد وزارت راه اتوبوس‌های بین شهری را در اختیار تهران و کلانشهرها بگذارد. در مرحله دوم اگر اتوبوس‌هایی که مثلاً در تهران ۵۰۰ مورد و استان‌های دیگر هم مجموعاً ۱۵۰۰ مورد نیاز است، اگر بتوانند اتوبوس داخلی و خارجی را تا پایان ماه اردیبهشت به خدمت بگیرند و تحویل داده شود، دولت حاضر است در این زمینه کمک کند. مخصوصاً در قسط اول که با پرداخت آن، اتوبوس آماده می‌شود.
اجتماع  حضوری در ماه رمضان نخواهیم داشت
رئیس جمهوری  درباره  اجتماعات در ماه رمضان گفت: تصمیم‌گیری در این خصوص برای جلسه آینده خواهد بود؛ مردم در ماه رمضان مساجد و اماکنی مانند مسجد و حسینیه، مراسم تبلیغی، عبادی، دعا و قرآن‌خوانی داشتند. اما اگر شرایط به همین صورت که امروز مشاهده می‌کنیم باشد، قاعدتاً اجتماع حضوری نخواهیم داشت و این زحمت را باید صدا و سیما و شبکه‌های اجتماعی مجازی برعهده بگیرند و مردم از این‌ها استفاده کنند. اگر هم تحولی رخ بدهد در جلسه آینده تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کنیم.
روحانی با اشاره به اصول وزارت بهداشت گفت: اصول وزارت بهداشت مهم و بر مبنای آن اصول است که کسب و کاری راه می‌افتد یا نمی‌افتد. یکی از اصول، ظرفیت خود وزارت بهداشت از حیث تخت بیمارستانی، نیروی انسانی، پزشک، پرستار، تنخواه ویژه و دستگاه تنفس مصنوعی است. وی اضافه کرد: اگر فردی به کرونا مبتلا بود باید نزدیکان وی شناسایی شود، آنهایی که در روزهای قبل با بیمار در تماس نزدیک بودند و احتمالاً آنها نیز آلوده شده‌اند شناسایی شوند و باید این توانمندی وجود داشته باشد. روحانی افزود : آمار وزارت بهداشت باید نشان دهد که روند بیماری نزولی است اگر روند در حال صعودی است جای نگرانی است و این نگرانی هم بحق است. این چهار اصل را وزارت بهداشت و درمان مد نظر قرار می‌دهد و بر اساس همین مبانی اقدام می‌کند.
رئیس جمهوری با اشاره به آمارهای ارائه شده از سوی وزارت راه و شهرسازی گفت: آمار وزارت راه و شهرسازی از اواخر اسفند تا هفته دوم فروردین ۹۹ نشان می‌دهد در زمانی که هیچ الزام و فشار و سختگیری در ترددها نداشتیم با زمانی که سختگیری‌ها بیشتر شد در عمل مردم فاصله چندانی مشاهده نمی‌شود.  
روحانی گفت: وقتی حقایق و موارد با زبان ساده برای مردم بیان می شود و آنها متوجه می‌شوند برای سلامت و جامعه اموری لازم است عمل می‌کنند نیاز به سختگیری و به بگیر و ببند ندارد. این  آمار نشان می‌دهد ما مردمی با  فرهنگ بالا داریم.بنابراین از مردم تقاضا می‌کنم در این مرحله (فاصله‌گذاری هوشمند اجتماعی) هم که در شهرستان‌ها و استان‌ها به‌جز استان تهران اجرایی شده است و کسب و کارهای کم ریسک فعالیت خود را آغاز کرده‌اند، اصول بهداشتی را رعایت کنند.
وی تأکید کرد: رفت و آمد مردم در جامعه در شرایط جدید همچنان در حد ضرورت باشد و مراجعه آنها به فروشگاه‌ها و مغازه‌ها و محل کسب و کار در حد ضرورت باشد. تجار و فعالان اقتصادی و کاسبان نیز هم مراقبت کنند و اصول بهداشتی را مد نظر قرار دهند.
رئیس جمهوری افزود : در خانه ماندن و تعطیل بودن کسب و کار و ماندن دانش آموزان در منزل سخت است اما چاره‌ای نیست باید تحمل کرد تا بتوانیم با کمک یکدیگر از این ویروس خطرناک به خوبی عبور کنیم.
 افزایش ۱۶ درصدی حمل بار
وی در ادامه با بیان این که همانطور که پرستار، پزشک و تمام کادر درمانی ما شبانه روز به مردم رسیدگی و  فداکاری کردند، گفت: دیگران هم در حد خود فداکاری کردند البته آنجا بیمارستان است و خطر جانی است و آنها فداکاری بزرگ تری کردند اما افراد دیگری هم بودند که فداکاری زیادی کردند. رانندگان آنچه  را مورد نیاز از لحاظ مواد غذایی بوده است از بندر یا بنادر به مقصد رساندند و این آمار جالبی بود که امسال نسبت به سال گذشته از لحاظ تناژ ۱۶ درصد این ایام بار بیشتر آمده است و تردد کامیون‌ها نسبت به سال گذشته ۹ درصد اضافه شده است. علیرغم همه این سختی‌ها بارها به مقصد رسیده و فعالیت در حمل و نقل، بانک‌ها، بیمه، نفت، گاز و آب و همه خدمات به خوبی انجام گرفته است.  
 از ۸۷۵ مرکز نگهداری سالمندان در ۲۳ مرکز کرونا مشاهده شده است
رئیس جمهوری به نگهداری سالمندان و معلولین اشاره کرد و گفت: در مسأله مراکز نگهداری سالمندان و معلولین گزارشی وزیر رفاه دادند که این گزارش نشان می‌دهد ما در همه جا قدم‌های خوبی برداشتیم.  ۸۷۵ مرکز نگهداری سالمندان و معلولین داریم که از این تعداد ۲۳ مرکز کرونا مشاهده شده است و بقیه پاک هستند.  
وی افزود: از کل معلولین و سالمندان، ۳۵ نفر به دلیل کرونا از دنیا رفتند که اکثر آنها بالای ۸۰ سال سن دارند. کل فوتی‌ها در بخش سالمندان و معلولین در اسفند سال ۹۸ با اسفند ۹۷ یکی است یعنی اضافه نشده است. در فروردین امسال از این جمعیت ۴۹ هزارنفری در این ماه که ماه سختی هم بود کل فوتی‌ها ۵۲ نفر بوده است و سال ۹۸ مشابه همین ایام ۱۶۵ نفر فوتی داشته است. علیرغم مشکلات تعداد فوتی بسیار کاهش داشته است که معنای آن رسیدگی است.
ایران ۲ ویروس کرونا و تحریم و اروپا تنها یک ویروس دارد
روحانی با اشاره به گزارش مقایسه‌ای انجام شده بین ایران و برخی کشورهای اروپایی گفت: فاصله بسیار زیادی در این گزارش‌ها نسبت به وضع ایران با اروپا وجود دارد. مثلاً تعداد افراد فوتی‌مان بسیار کم و ۷ درصد بوده و در برخی کشورهای اروپایی این میزان، ۲۲ درصد بود. برخی از این مقایسه خوششان نمی‌آید که بگوییم وضع ما از اروپا بهتر است.  وی دلیل این فاصله را مردم، مجاهدت کادر پزشکی، صدا و سیما، نیروهای مسلح، فضای مجازی و هنرمندان عنوان کرد و ادامه داد: دلیل این امر این است که همه در کنار هم هستیم و دست به دست هم دادیم  اما شما ندادید.  
روحانی  تحریم را ویروسی دانست که چندین سال کشورمان را تحت فشار قرار داده است و خطاب به اروپایی‌ها گفت: ما ویروس کرونا داریم شما هم دارید، ما ویروس بدتر از کرونا داشتیم و داریم که شما ندارید و آن تحریم است. ما ویروس تحریم داشتیم و کرونا هم به آن اضافه شد. اما مردم ما همدیگر را کمک کردند و دست هم را گرفتند و این برای همه ما جای افتخار دارد.  بنابراین وضع ما در مقابله با این بیماری نسبتاً خوب و در مقایسه با برخی کشورها بهتر است و اگر بخواهید ناراحت شوید بشوید چاره ای نیست. خودتان با مردم ایران تماس بگیرید و بفهمید در شرایط ما با شرایط شما چقدر فاصله وجود دارد.  
پیروزی حقوقدانان ایرانی در باز پس گرفتن یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون یورو از امریکا
روحانی با برشماری موفقیت‌های این روزهای جمهوری اسلامی به موضوع مهم دیگری اشاره کرد و گفت: موفقیت خوب این روزها آنجایی است حقوقدانان، وزارت خارجه و بانک مرکزی توانستند پول بلوکه شده ما در لوکزامبورگ را پس بگیرند. امریکایی‌ها ظلم عظیمی به ما می‌کنند. وام می خواهیم بگیریم کارشکنی می‌کنند؛ با اینکه خودشان گرفتار این ویروس هستند و از مشکلات ما به خوبی خبر دارند اما هر روز بر فشارهای خود می‌افزایند و این کار غیرانسانی و ضد بشری در تاریخ آنان برای همیشه ثبت شده است و می‌ماند. وی افزود: در همین سختی‌ها حقوقدانان، بانک مرکزی و وزارت خارجه در یک مبارزه حقوقی موفقیت خوبی به دست آوردند و یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار در لوکزامبورگ  را که امریکایی‌ها آ ن را توقیف کرده بودند و روی آن دست گذاشته بودند، چند روز قبل آزاد کردند. این کار حقوقدانان ما در این شرایط سخت برای آزاد کردن پولی که حق ملت و مردم ایران و متعلق به بانک مرکزی است، انجام شد.  
رئیس جمهوری درباره  آزاد شدن رفت و آمد بین شهرستان‌ها گفت: ‌در رفت و آمد بین شهرستان‌ها و استان‌ها، اگر استانی استاندار یا شورای تأمین یا هر کس دیگری تصمیمی گرفت و در روزهای اخیر تردد برخی شهرستان‌ها را ممنوع کرده است، از امروز همه ممنوعیت‌ها در تردد بین شهرستان‌ها و استان‌ها برداشته می‌شود.
وی گفت: هیچ استانداری، هیچ شهرستانی حق ندارد در تردد بین شهرستان مانع ایجاد کند. پلیس و نیروهای بسیج هم در نظر داشته باشند که تردد بین شهرستان‌ها از امروز آزاد است و تردد بین استان‌ها هم ازاول اردیبهشت آزاد می‌شود.

گروه اجتماعی : هفته گذشته شورای عالی کار پس  از 40 ساعت مذاکره سرانجام  حداقل حقوق  کارگران در سال 99  را با ۲۱ درصد افزایش نسبت به سال قبل یک میلیون و 835 هزار و 426 تومان تعیین کرد.البته ردیف‌های ثابت حقوقی همچون کمک هزینه  مسکن، حق‌اولاد، بن کارگری و حق سنوات نیز وجود دارد. به گزارش «ایران»  دستمزد سایر سطوح شغلی  کارگران هم به صورت ترکیبی از دستمزد و رقم ثابت تعیین شد. به این شکل که به حقوق پایه آنها ١۵ درصد اضافه می‌شد و روزانه سه هزار و ٣٨ تومان یعنی علاوه بر اینکه ١۵ درصد به حقوق پایه اضافه می شود برای ماه‌های ۳۰ روز ٨٨ هزارتومان و برای ماه‌های ٣١ روز ٩١ هزارتومان به حقوق اضافه می شود و این مبنای حقوق این افراد است. اما جلسه تعیین دستمزد حاشیه‌هایی هم داشت. یکی از نکات مهم این جلسه این بود که صورتجلسه دستمزد کارگری توسط نمایندگان کارگری امضا نشد و چون امضا نشد براساس قانون با رأی اکثریت حداقل دستمزد ٩٩ کارگران مشخص شد. در روزهای گذشته  ازسوی  کارشناسان حوزه کار، برخی نمایندگان مجلس ، نمایندگان کارگران و کارفرمایان درباره  حداقل دستمزد کارگران در سال ٩٩  اظهار‌نظرهایی مطرح شد که  می خوانید:
دستمزد کارگران در حقیقت ٣۴ درصد رشد داشت
نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار به ایرنا گفت: در حال حاضر واحدهای اقتصادی در شرایط خاصی قرار دارند. به این صورت که واحدهای صنفی خوابیده‌اند، واحدهای کوچک تولیدی بلاتکلیف هستند. اصغر آهنی‌ها در مورد اتفاقات رخ داده در شورای عالی کار گفت: نمایندگان کارگران ابتدا اعلام کردند که یک خانواده با دو فرزند باید ٢ میلیون و ٨٠٠ هزارتومان حقوق دریافت کند و الان شاهد هستیم که این خواسته محقق شده، یا در ادامه اعلام کردند کارگر مجرد نیز باید حق اولاد را تحت عنوان دیگری دریافت کند که این موضوع به لحاظ قانونی و فنی درست نیست.
وی افزود: نمایندگان دولت با توضیحاتی که درباره سیاستگذاری‌های خود برای نرخ تورم امسال ارائه کردند اعتقاد داشتند که پایه حقوق مستقیم از یک حدی بیشتر نشود و بقیه افزایش آن در عوامل دیگری باشد که کلیات آن مورد قبول سه طرف (کارگران، کارفرمایان و دولت) قرار گرفت.  بنابراین کارفرمایان افزایش ١۵ درصدی دستمزد را پیشنهاد دادند اما با صحبت‌های وزیر کار و اتمام حجت انجام شده موضع خود را تغییر دادند و با وجود اینکه در برخی موارد مخالفت داشتند  اما موافقت کردند.

نماینده کارگران هم درباره دستمزد ٩٩ کارگران گفت: شورای عالی کار برای تعیین دستمزد باید براساس ماده ۴١ قانون کار عمل کند و این ماده دو بند دارد یکی تورم اعلامی از سوی مراجع قانونی و دیگری سبد معیشت کارگران است.
«فرامرز توفیقی» افزود: امسال در تعیین دستمزد هیچکدام از بندهای ماده ۴١ قانون کار اجرا نشد و سایر مؤلفه های دستمزد همچون بن خواربار، حق مسکن و پایه سنوات مؤلفه های پایا و موثر نیستند و برای نمونه پایه سنوات برای کارگرانی که سابقه شناور دارند و از کارگاهی به کارگاه دیگر می‌روند تعلق نمی‌گیرد و در بسیاری از بنگاه‌های کوچک پایه سنوات معنایی ندارد. وی بیان کرد: در جلسه شورای عالی کار تیم اقتصادی دولت ادعا داشت که ماده ۴١ قانون کار را کنار بگذاریم و برابری دستمزد کارگران و کارمندان را دنبال کنیم. در بحث کارمندان که حقوق ٢ میلیون و ٨٠٠ هزارتومان اعلام شد دو مولفه وجود داشت: یکی دستمزد و تفاوت تطبیق و در واقع این تفاوت تطبیق لباس دیگری بود  که بر تن دستمزد شد و به عبارتی نه حق مسکن، نه پایه سنوات و نه بن خواربار بود بلکه شکل دیگر دستمزد بود که بر امتیازات شغلی تأثیر داشت و سال آینده با افزایش دستمزد افزایش می‌یافت.  اما متأسفانه در آن جلسه به هیچکدام از مدل های پیشنهادی عمل نشد لذا تصمیم گرفتیم مصوبه جلسه را امضا نکنیم .  توفیقی درباره ادعای نمایندگان کارفرمایی درباره افزایش ٣۴ درصدی دستمزد هم گفت: این ادعای افزایش ٣۴ درصد در واقع تبعات مزد همچون بن خواربار ، پایه سنوات ، حق مسکن و موارد دیگر است و بحث ما بر پایه مزد است و بر دستمزد ٢ میلیون و ٨٠٠ هزارتومان بحث نداشتیم و می خواستیم ماده ۴١ قانون کار بر آن اجرا شود. به عبارتی تورم اعلامی مرکز آمار که ٣۴.٨ درصد بود، حقوق را بالا ببریم و مابقی دستمزد برای رسیدن به دو میلیون و ٨٠٠ هزارتومان در بن خواربار، پایه سنوات و آیتم های دیگر را لحاظ کنیم که پذیرفته نشد.

بررسی حداقل دستمزد در فراکسیون کارگری
انتقادها نسبت به مصوبه افزایش ۲۱ درصدی حداقل مزد کارگران در حالی ادامه دارد که  فراکسیون کارگری در حال بررسی مصوبه شورای عالی کار و تهیه طرحی برای تغییر ترکیب اعضای شورای عالی کار است. به گزارش ایسنا،  اگرچه مصوبه افزایش ۲۱ درصدی حداقل مزد از سوی فعالان حوزه کار و حتی برخی نمایندگان مجلس، مغایر با ماده ۴۱ قانون کار دانسته شده و خواستار اصلاح آن شده‌اند اما در طرف دیگر برخی کارشناسان اقتصادی تصمیم شورای عالی کار در این خصوص را تصمیمی مناسب با توجه به شرایط موجود کشور، وضعیت بنگاه‌ها و نگرانی از رواج قراردادهای سفیدامضا عنوان کرده‌اند. با این حال مقامات کارفرمایی حتی به افزایش ۲۱ درصدی حداقل مزد واکنش نشان داده و آن را تهدیدی برای بنگاه‌های اقتصادی و ریزش نیروهای کار دانسته‌اند.  به گفته نایب رئیس اتاق بازرگانی افزایش ۲۱ درصدی حداقل دستمزد در عمل برای کارفرما هزینه‌ای ۴۰ درصدی دارد و مزد تعیین شده برای کارگران در سال ۱۳۹۹، فشار بر بنگاه‌های اقتصادی را بالا می برد. البته انتقاد بخش خصوصی و کارفرمایان نسبت به مصوبه دستمزد شورای عالی کار در حالی است که دولت مبلغ ۷۵ هزار میلیارد تومان تسهیلات برای بنگاه‌های اقتصادی و کسب و کارهای آسیب دیده از کرونا اختصاص داده تا کارگران خود را حفظ کنند. همچنین ۵۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای کمک به صندوق بیمه بیکاری در نظر گرفته تا کارگرانی که تحت تأثیر کرونا شغل خود را از دست داده و بیکار شده‌اند از مزایای بیمه بیکاری استفاده کنند.

افت قدرت معیشت خانوار کارگری
در مقابل  نمایندگان فعالان حوزه کارگری هم با اشاره به افزایش هزینه‌ها و افت قدرت معیشت خانوارهای کارگری و عقب افتادگی مزد سال‌های جنگ این مصوبه را در بهبود وضع معیشت کارگران موثر نمی‌دانند.نمایندگان مجلس نیز افزایش ۲۱ درصدی حداقل مزد با توجه به نرخ تورم موجود را منصفانه نمی‌خوانند و خواستار تجدید نظر شورای عالی کار در خصوص این مصوبه شده‌اند. آن‌طور که نمایندگان عضو فراکسیون کارگری می‌گویند شیوع کرونا نه تنها تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی بلکه تعطیلی مشاغل کارگری را به دنبال داشته و خسارات زیادی به بار آورده است از این رو وزارت کار باید با همراهی سازمان برنامه و بودجه و مجلس برنامه جامعی در حمایت از جامعه کارگری داشته باشد و با تجدید نظر در شورای عالی کار رقم دستمزد کارگران را افزایش دهند.

واکنش شخصیت های سیاسی و مجلسی‌ها به دستمزد کارگران
اما اعتراضات به نمایندگان کارگری و کارفرمایان ختم نشد و بسیاری از چهره‌های سیاسی و اقتصادی، چه موافقان دولت و چه مخالفان، به میزان افزایش تعیین‌شده حقوق کارگران اعتراض کرده‌اند. البته نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که مخالفت با افزایش ناعادلانه حقوق قشر کارگر و اعتراض به آن یک چیز است و بهانه برای حمله و تخریب دولت یک چیز دیگر. محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، درباره میزان تعیین‌شده افزایش حقوق کارگران در صفحه توئیتر خود نوشته است : «معیشت دهک‌های پایین با شیوع بیماری کرونا بیش از پیش آسیب‌ دیده و از طرفی دیگر باید تمام اهتمام خود را جهت تقویت خودکفایی و جهش تولید به کار بندیم. لذا لازم است نظر جامعه مظلوم کارگری درباره حقوق و دستمزد تأمین گردد.» حسینعلی حاجی‌دلیگانی نماینده اصولگرای مجلس  هم گفت: «حقوق تعیین‌شده توسط شورای عالی کار برای کارگران حداقل معیشت را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هم برای آنها فراهم نمی‌کند و این کار در واقع خالی کردن پشت سربازان خط مقدم تولید است. دولت در بودجه سال 99، 10 هزار میلیارد تومان برای افزایش حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری در نظر گرفته، اما حتی یک ریال هم برای افزایش حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی مد نظر قرار نداده که این یک اجحاف بزرگ در حق کارگران به شمار می‌رود.»
 روح‌الله نجابت، نماینده منتخب شیراز در مجلس یازدهم، نیز در توئیترش نوشت: «کارگران در خط مقدم جهش تولید هستند. طبق ماده 41 قانون کار تعیین حداقل حقوق کارگران باید بر مبنای درصد تورم باشد. با وجود اعلام نرخ 41درصدی تورم، افزایش دستمزد کارگران در سال 99 در حد نیمی از نرخ تورم بوده و به تبع آن سفره این عزیزان باز هم کوچکتر خواهد شد. شورای عالی کار در تصمیم خود تجدید نظر نماید.»  سید نظام موسوی نماینده منتخب تهران در مجلس یازدهم هم در صفحه توئیتری خود نوشت : تا از تناسب دستمزد کارگران با نرخ تورم سخن می‌گوییم، حرف از اخراج کارگران به میان می‌آورند. راه خروج از این دور باطل، جمع کردن بساط سودهای بادآورده نامعقول در حوزه‌های دلالی و بانکی با ابزار مالیات است تا سود در عرصه تولید معقول شود و کارفرما به طمع سود بیشتر، کارگر را اخراج نکند. همچنین سید احسان خاندوزی نماینده منتخب تهران در مجلس یازدهم نیز در صفحه توئیترش اشاره کرد : بیش از ناعادلانه بودن رشد 21 درصدی دستمزد، آنچه مردم را رنج می‌دهد تبعیض نارواست. بی‌قاعدگی میان دستمزد در دولت، در شرکت‌های دولتی و نهادها، در بخش خصوصی رسمی و در شاغلان غیررسمی و قراردادی. اگر تنگنا برای همه بود (بویژه برای مدیران) آنگاه قابل تحمل می‌شد.  مصطفی کواکبیان، نماینده تهران در مجلس و عضو فراکسیون کارگری، در توئیتر نوشت: 2.5 میلیون تومان حداقل‌بگیران (حق مسکن و بن و دستمزد) نه با قاعده «هر شاغلی کمتر از 2.8 میلیون نداشته باشد» و نه با تورم 41.2 درصدی منطبق نیست. لذا به عنوان عضو فراکسیون کارگری مجلس از وزیر کار می‌خواهم در حداقل دستمزد کارگران در سال 99 جهت تأمین امنیت شغلی این طبقه شریف تجدیدنظر شود.
محمدرضا بادامچی، عضو کمیسیون اجتماعی هم  گفت :عادلانه نیست بدون لحاظ کردن خط فقر جامعه و در ذیل ارقام خط فقر تعریف‌شده توسط مرکز پژوهش‌های مجلس، حداقل دستمزد برای زحمتکشان (کارگران) تعیین شود.

احمد مسجد جامعی
عضو شورای شهر تهران
استاد حسن انوشه، پس از عمری پرثمر و سرتاسر عشق و علاقه به فرهنگ ایران و زبان فارسی از این جهان رخت به سرای دیگر کشید. او از اندک محققان پرتلاش روزگار ما بود که دلبستگی به ایران و میراث زبان فارسی را رفته‌رفته و از رهگذر مطالعه و بررسی انبوهی مآخذ متنوع به دست آورده بود. او هیچ‌گاه به مقام و ثروت چشم نداشت و فرهنگ و ادب را مایه نام و نان نکرد و جز به پیشرفت آن نمی‌اندیشید. مجلدات بزرگ دانشنامه ادب فارسی که او سالیان دراز همت مصروف آن داشت، در واقع مستند آن همه دلباختگی است. ایران و زبان فارسی برای او فقط به معنای میهن نبود، بلکه او به اندیشه و فرهنگی چنین انسانی و سرشار از معنویت می‌اندیشید که مرزها و فاصله‌های ظاهری را در طی قرون و اعصار متمادی در نوردیده و تا دور دست‌ها گسترش داده است و گاهی در یافتن بیتی که بر زبان‌ها جاری بوده یا کتابی و رساله‌ای از اندیشمندی که در مدرسه‌ها و مجامع علمی تدریس می‌شده به این سو و آن سو می‌رفت و کتاب‌ها و کتابخانه‌ها را می‌جست تا شاهدی بر آن بیابد. او در سپهر ایرانی می‌اندیشید.چنین بود که خاموش و سر به زیر، هزاران مقاله نوشت و ویرایش کرد و از راهنمایی پژوهندگان جوان نه تنها دریغ نداشت که سخت استقبال می‌کرد. در ترجمه نیز استاد انوشه به معرفی و شناخت بهتر ایران و تاریخ ایران نظر داشت و ترجمه‌های او نیز خود فراز فاخری از زبان فارسی است. استاد انوشه گذشته از فرهنگ و زبان کهن ایران، بر ادب فارسی در دوران معاصر نیز اشراف تمام داشت و تحولات ادبی معاصر را از مکاتب گونه‌گون شعری تا نویسندگی و روزنامه‌نگاری از نزدیک مطالعه و بررسی و پیگیری می‌کرد و به‌ویژه به موضوع داستان‌نویسی علاقه‌مند بود؛ چنانکه سابقه ترجمه ادبیات جهان به زبان فارسی تا روزگار ما نیز در حوزه وسیع علائق او قرار می‌گرفت.
 اکنون میراث گرانقدر او در برابر ماست و دانشنامه ادب فارسی که زیرنظر او پدید آمد، از ارجمندترین مآخذ در جهان ایرانی و اسلامی است. فقدان او برای دوستداران فرهنگ ایران و زبان فارسی جبران‌ناپذیر است و این اندوه بزرگ را نمی‌توان با کلمات و تعابیر بیان کرد.

مریم شهبازی
 خبرنگار
قدم به دانشگاه تهران که گذاشــــــــت برای حضور در کلاس‌های جلال آل احمد و امیرحسین آریان پورسرازپا نمی شناخت؛ البته هیچگاه منکر تأثیر دیگر بزرگان آن روزگار بر تفکر و مسیر حرفه‌ای‌اش نبود. سال‌های تحصیل حسن انوشه در دانشگاه به زبان و ادبیات عرب گذشت؛ هرچند که همزمان مطالعات و فعالیتی جدی در زمینه تاریخ و همچنین زبان و ادبیات فارسی را هم آغاز کرد. آثار ترجمه شده و تألیفی متعددی به همت او در اختیار علاقه مندان قرار گرفته، از انتشار 9 جلد «دانشنامه ادب فارسی» گرفته تا مجموعه «تاریخ ایران کیمبریج » که در تألیف بخش هایی از آن بزرگانی نظیر عبدالحسین زرین کوب، احسان یارشاطر، سید حسین نصر و گیتی آذرپی شرکت داشته اند. «دانشنامه ناشنوایان»، «تاریخ غزنویان»و«ایران در سپیده دم تاریخ» از دیگر آثاری هستند که به همت او منتشر شده اند؛ انوشه با وجود شرایط نامساعد جسمی، طی دو سال اخیر کار دانشنامه مازندران را هم به سرانجام رساند. این استاد فرهنگ و ادب که از او به عنوان «چهره فرهنگی منطقه اکو» هم تجلیل شده بدون هیچ حمایتی دست به تألیف دانشنامه ادب فارسی می زند و در نهایت بعد از انتشار 9 جلد ناچار به توقف کارمی شود. این در صورتی است که کار تألیف پنج جلد دیگر را هم به پایان رسانده بود اما هیچ مؤسسه وارگانی برای انتشار آنها همراهی نکرد. سال ها همکاری با دایره المعارف تشیع و سرپرستی بخش تاریخ دایره المعارف بزرگ اسلامی هم بخش دیگری از فعالیت های او هستند؛ حسن انوشه، کتابشناس و دانشنامه نگار، ظهرشنبه درهفتاد و شش سالگی با زندگی وداع گفت. ‌

مرگ دوست

اصغر دادبه
استاد فلسفه‌ اسلامی و ادبیات عرفانی
بیست و سوم فروردین یکهزار و سیصد و نود و نه خورشیدی چراغ فروزان عمر دوستی فرومرد که نیم قرن بود که او را می‌شناختم و با او پیوند دوستی و همکاری فرهنگی داشتم .مرگ او، بی‌اختیاراین بیت حکیم نظامی را به ذهنم آورد و بر زبانم جاری ساخت:« فرومیرد امیدواری ز  مرد/چو همسال را سردرآید به گرد.» اما چرا مرگ همسالان که یاران و همراهان در سفر زندگی‌اند، موجب فرومردن امیدواری در آدمی و سبب چیرگی نومیدی بر وی می‌گردد؟ پاسخ آن است که: نخست، بدان سبب که چون «یاران موافق از دست می‌شوند» آدمی خود را تنها و اسیر فراق می‌بیند و احساس تنهایی و دلتنگی می‌کند و معنای این سخن بلند سعدی را درمی‌یابد که: «فراق را دلی از سنگ سخت‌تر باید.» دوم، بدان سبب که این تنهایی اگر با نگاهی، مسأله‌ای ‌شخصی محسوب شود، مسأله‌ای که از لوازم عالم دوستی است، اما با نگاهی دیگر و برای اهل فرهنگ، مسأله‌ای اجتماعی و فرهنگی به‌شمار می‌آید و این پرسش را پیش چشم می‌آورد که در این خزان ایران‌گرایی و دراین پاییز دانش‌دوستی و فرهنگ‌پروری چند «حسن انوشه» داریم که به ایران و تاریخ و فرهنگ ایران مهربورزند وعمرخود را وقف فرهنگ و کوشش‌های فرهنگی کنند؟ و بدین حقیقت باور داشته‌باشند که ماندن ما و سرافراز ماندن ما در گرو ماندن فرهنگ ماست؛ ماندن فرهنگ ارجمند ایران و این ماندن هم درگرو کوشش‌های عاشقانه ماست که لازمه آن فرهادوار برداشتن کوه مشکلات است از سر راه، برای رسیدن به وصال «شیرین هدف» که اینجا «فرهاد» باید بود نه «خسرو»! آری، حسن انوشه - که نام و یادش جاودان باد و روانش شاد - «فرهاد» بود و عمری در تلاش برای از سر راه برداشتن کوه مشکلات تا آنجا که می‌توانست. حاصل کارهای فرهنگی او، گواهی است براثبات این مدعا! گواه دیگر، دشواری انتخاب جانشین اوست( و جانشینان امثال او) که دریغا دردیارما نسل عاشقان فرهنگ و ادب در آستانه انقراض است؛ عاشقانی که عمری درسر‌ کار عاشقی کنند...  . و چنین است که هر«انوشه» ای که از دست برود دلدادگان فرهنگ و ادب، غرق در احساس تنهایی از ذهنشان می‌گذرد و بر زبانشان می‌رود که:»وای بر جنگلی که هر کهن/شاخه‌ای تازه درکنار نداشت.»

محققی سختکوش

نصرالله پورجوادی
 استاد فلسفه، نویسنده و مصحح
آشنایی‌ام با حسن انوشه به دوران سربازی بازمی‌گردد، به سال 1348 و آن گروهانی که سعید حمیدیان، اصغردادبه، کامران فانی و بهاء الدین خرمشاهی هم در آن حضور داشتند. هرچند نفری که نام بردم همگی در حالی عازم سربازی شده بودیم که فارغ التحصیلان مقاطع کارشناسی یا کارشناسی ارشد به شمار می آمدیم. بنابراین بعد از سربازی بازهم تحصیل را ادامه دادیم و این دوستی‌ها ادامه پیدا کرد. انوشه ادامه تحصیلاتش را برمطالعات حوزه تاریخ متمرکز کرد.  او نه تنها در تألیف و ترجمه دایره المعارف و دانشنامه های متعددی حضور داشت بلکه خودش هم به تنهایی کارهای ارزشمندی دراین زمینه انجام داد که از جمله آنها می توان به ترجمه مجموعه کتاب «تاریخ ایران کیمبریج» اشاره کرد. از کارهای یکدیگر با خبر بودیم و هرازچندی هم فرصتی برای دیدار حاصل می شد. او را می توان از جمله محققانی دانست که با جدیت و پشتکار بسیار به سراغ کار می روند؛ عادت نداشت کاری را نصفه- نیمه رها کند و تا جایی که کاری ازعهده اش ساخته بود هرگز دریغ نمی کرد. برعکس بسیاری از افراد که به محض برخورد با سختی ها دست از کار می‌کشند. این را می توان یکی از ویژگی اخلاقی مهم انوشه در زندگی کاری‌‌اش دانست؛ او یکی از نویسندگان اصلی دایره‌المعارف تشیع هم بود که بهتر است درباره فعالیت های زنده یاد انوشه دوستانی همچون بهاء‌الدین خرمشاهی یا کامران فانی سخن بگویند.  کاراو در انتشار دانشنامه زبان و ادب فارسی هم کار ارزشمندی بود چرا که یک تنه آن را منتشر کرد؛ هر چند که در برخی موارد
اختلاف نظرهایی با او داشتم. از جمله این که در بررسی زبان و ادب فارسی او افغانستان را از ایران جدا کرده بود و این در حالی ست که بررسی چنین موضوعی فراتر از مرزبندی های نه چندان قدیمی سیاسی- جغرافیایی است.به گمانم مهم ترین شاخصه کارهای حسن انوشه را می توان در کارهای تاریخی دانست.  ‌

با کوله باری از عشق به سرزمینش

ابراهیم خدایار
  استاد دانشگاه تربیت مدرس
نوشتن برای کسی که تمام عمر برای ایران و سربلندی آن می ‏نوشت باید چیزی از جنس عشق و از خودگذشتگی و از رنگ فداکاری و گذشت در خود به یادگار داشته باشد. انوشه از جنس ایران بود، با کوله‏ باری از عشق به ذرات آن. حاضر بود جانش را برای این وجود اهورایی فدا کند و تا آخرین لحظه‏ هایی که توان داشت همین کاررا نیز کرد.  او تمام عمر برای سربلندی زبان و ادب فارسی و ایران و تاریخ پرشکوهش قلم زد و دیگران را نیز به همین راه خواند. انوشه برای من استاد و دوست دیگری بود. درست از بیست سال پیش وقتی پا به دنیای ماوراءالنهر گذاشتم، چراغ راهم را انوشه با نوشته هایش پیشتر روشن کرده بود، هرجا در شهرهای ازبکستان و تاجیکستان قدم می ‏گذاشتم، او را در کنار خود می دیدیم. کتابخانه  اش یگانه کتابخانه تخصصی مطالعات زبان و ادب فارسی ماوراءالنهر درایران بود و چقدر با سختی تمام تک تک خشت های این بنای عظیم را گرد آورده بود. وقتی خبردار شدم دست به گریبان بیماری شده است، به خود اجازه ندادم درباره جدایی ازاو بیندیشم؛ اما می دانستم که با سرنوشت نمی‌‌‌توان جنگید و اکنون که خبرغم ‏انگیز و جانکاه درگذشت این پژوهشگر خستگی ‏ناپذیر را شنیدم، با خود گفتم «اجازه بدهید انوشه برای من همیشه انوشه بماند.» او تا زنده بود برای ایران نوشت و تا زمانی که پرچم ایران برافراشته است، زنده خواهد ماند.

حمیده امینی فرد
 خبرنگار
اول فروردین ماه بود که یک تلفن او را از جا بلند کرد. پشت خط کسی با صدای بلند جیغ می کشید. فکرش را هم نمی‌کرد که اولین روز عید ، برایش تلخ ترین روز زندگی‌اش شود. مادرش را اواخر اسفند ماه با سرفه‌های پی در پی به بیمارستان برده بود، نه خبری از تب بود و نه دردی طاقت‌فرسا. فقط سرفه های خشک ممتد بود که امان مادر را بریده بود. تا بالاخره یک نفر پیشنهاد تست داد، مادر فقط می خندید، قبراق و روی پا ، به خیالش امروز برود ، سه روز دیگر برمی‌گردد. نگاهش آنقدر مطمئن بود که کسی فکر نمی‌کرد باید برای همیشه با قاب این لبخند خداحافظی کنیم. کرونا اما زورش زیاد بود، آنقدر زیاد که تلاش مادر بی‌نتیجه ماند، سه روز نگذشته، طاقتش طاق شد، زیر قولی که داده بود، زد و جان داد، نامش نه ، اما «یک نفر» به لیست بلند بالای جان‌باختگان کرونا اضافه شد. حالا تعدادشان  عدد ٤ هزار نفر را رد کرده و بر بلندی فهرست متوفیان افزوده!  سهم مرگ اما هر روز بالای ١٠٠ نفر است ، یک روز عدد ١٥٠ را رد می کند و روز دیگر ١٢٠ نفر !  تصویر مرگ اما برای کسانی که از این فهرست سهم‌شان «از دست دادن» است،  شبیه اعداد اعشاری لا به لای خبرهای رسمی نیست، شبیه یک حس دل کندن عجیب، زیر هجوم خروارها خاک و آهک است...
«پدرم  را دو هفته پیش بر اثر کرونا از دست دادم، هنوز نتوانستم با رفتن او کنار بیایم، فکر می‌کنم دروغ گفته‌اند، اصلاً باورم نمی‌شود، همه ما قرنطینه بودیم، حتی اجازه ندادند برای آخرین بار صورتش را لمس کنم.»
سودابه مدام اشک می ریزد و فکر می کند چرا در قرنطینه مانده و به سراغ پدرش نرفته است: «عذاب وجدان نابودم کرده ، پدرم را در بیمارستان تنها گذاشتم. همه خانواده قرنطینه بودیم، فکر رفتنش را نمی کردیم.» او می گوید که در بهشت زهرا هم جز چند نفر از اقوام نزدیک کسی نرفته و از فرزندان هم فقط دو نفر رفته‌اند که آنها هم با فاصله ایستاده و از دور وداع  کردند، بقیه مبتلا به کرونا شده بودند و حتی فرصت پیدا نکردند که با پدرشان خداحافظی کنند.بعد از مراسم خاکسپاری هم تنها به خانه بازگشته اند  :«اقوام هم نگران بودند،نمی توانستیم بار یک عذاب وجدان دیگر را هم تحمل کنیم، به بهانه اینکه می خواهیم تنها باشیم، هر کداممان به خانه‌هایمان رفتیم، پایم که به خانه رسید، نمی‌دانستم از درد تنهایی جیغ بکشم  یا از درد بی پدری!»
روایت سودابه را محسن هم تجربه کرده ، زمانی که برادرزاده‌اش را از دست داده است. او می‌گوید:« برای خاکسپاری فقط اقوام نزدیک آمدند ، اما تعدادمان به ١٠ نفر هم نمی‌رسید، در آن لحظات بارها برادرم را بغل کردم، مگر می شد از دور تماشا کرد! نه مراسم سوم داشتیم و نه هفت. همه تنهایمان گذاشتند، ما درکشان می‌کنیم ، خیلی‌ها تماس می‌گرفتند، دوستان نزدیکش البته گروه عزاداری تشکیل دادند و مرتب عکس و فیلم‌های برادرزاده‌ام را می‌فرستادند که باعث تسلای ما می‌شد. اما بعضی‌ها به گمان اینکه برادرم و همسرش کرونا دارند، از دور هم راهشان را عوض می‌کردند و می‌رفتند.
برپایی جلسات ختم قرآن در فضای مجازی
سپیده در اوج شیوع کرونا، برادرش را در یک تصادف از دست داده ، اما شرایطی که او پشت سر گذاشته، دست کمی از دیگران ندارد :«خدارا شکر برای آخرین بار برادرم را دیدم، صورتش را بوسیدم و با آغوش بی‌جانش ، حرف زدم، وگرنه باور نمی‌کردم خود اوست. به خانه که رسیدیم، تازه غم عالم روی سرمان هوار شد.جای خالی‌اش دادمان را در آورد،  بزرگترهای فأمیل ماندند، ما هم مرتب ژل ضدعفونی می‌زدیم و همگی هم ماسک و دستکش داشتند. دو روز که گذشت خودمان بودیم و خودمان، همه رفته بودند، حتی در لحظه خاکسپاری هم خیلی‌ها جلو نیامدند،من مادرم را بغل کرده بودم و اوهم مرا، اما پدرم تنها روی خاک‌ها ضجه می‌زد. برادرم جوان بود، برایش از مرگ فقط یک حجله ماند، نه مراسمی، نه وداع باشکوهی! پدرم هزینه مراسم را به یک خیریه داد، گفت برای نیازمندان ماسک و دستکش بخرید، یک گروه مجازی هم درست کردیم و برایش ختم قرآن گرفتیم!اما بازهم دلمان راضی نیست...
نبود پروتکلی برای مصیبت‌دیدگان کرونا
شبیه این احوالات را روزانه حداقل ده ها نفر  تجربه می‌کنند، افرادی که حتی نمی‌توانند عزیزانشان را در لحظه خاکسپاری به آغوش بکشند، کارشناسان هشدار می‌دهند که یک ضلع مهم  مبارزه با کرونا ، خانواده‌های داغدار هستند،  در حالی که هیچ پروتکل و برنامه‌ای برای آنها دیده نشده است. شهرداری تهران حالا با راه‌اندازی کارگروه تخصصی سوگ ، اولین قدم‌ها برای آموزش و اجرای مداخلات روانی- اجتماعی برای داغدیدگان را برداشته است. جبار رحمانی ، انسان شناس به «ایران» می گوید: اگرچه افزایش آگاهی‌های عمومی در حوزه بهداشتی و درمانی به درستی انجام شده ، اما ارائه تصویر ترسناک از ویروس ، موجب ایجاد یک تلقی منفی در برخورد با افراد کرونایی شده است که تقریباً شبیه دوران همه‌گیری جذام است. متأسفانه افراد کرونایی دچار انگ اجتماعی شده و طرد می‌شوند،  از طرفی ما فرآیندهایی را ایجاد کرده‌ایم تا تعامل بین افراد با مبتلایان  به صفر برسد ، از آن طرف ، همه تلاش دولت به صورت منطقی در حوزه بهداشت ، سلامت و درمان جامعه  بوده و افرادی که دچار سوگ می‌شوند آنچنان که باید در برنامه‌ها دیده نشده‌اند. البته مردم در محیط‌های اجتماعی  به صورت خودجوش کارهایی را برای عزیزانشان انجام می دهند، مثلاً از ظرفیت فضاهای اجتماعی برای عزاداری های آنلاین استفاده می‌کنند، اما این جوابگوی همه افراد نیست. چه آنکه تعدادی ، رفتارهای سنتی و دیدارهای چهره به چهره برایشان اولویت  دارد و چه بسا افرادی اصلاً به فضای مجازی دسترسی نداشته باشند.
عضو کارگروه سوگ با اشاره به اهمیت سوگواری می‌گوید: اگر افراد نتوانند سوگواری کرده  و داغ عزیزی را برای خود حل کنند ، دچار صدمات روحی و روانی زیادی می شوند که هم خودشان و هم جامعه باید در بلند مدت هزینه‌های آن را بپردازد. البته تنها بحث تخلیه هیجانات منفی و روانی هم نیست، مهم پذیرش واقعیت است.
وی با بیان اینکه بیشتر  تأکیدات ما در حوزه درمان بوده و ما از این وجه غفلت کرده‌ایم، می‌گوید:  فشار اجتماعی موجب شده تا برخی سوگواران دست به رفتارهای عجیبی بزنند ، مثلاً سعی می‌کنند، گواهی غیرکرونایی برای عزیزانشان بگیرند  تا در یک قطعه عادی مثل بقیه خاک شوند یا طبق پروتکل‌ها ، خانه جان‌باختگان کرونایی باید کاملاً ضدعفونی شود، اما در مواردی خانواده‌ها از ترس همسایگان اجازه این کار را نمی‌دهند چون فشار منفی بسیار بالاست .او ادامه می‌دهد:  با توجه به تعداد بالای متوفیان ما باید حتماً به این بحران‌ها توجه کنیم، خوشبختانه شهرداری در این زمینه پیش قدم شده و تلاش می‌کند تا با افزایش اطلاعات و آگاهی‌های عمومی، برچسب منفی متوفیان کرونایی را پاک کند و با آنها نیز همانند جان‌باختگان در سیل و زلزله برخورد شود.  البته خانواده متوفیان عادی هم تا حدودی این مشکل را تجربه می‌کنند اما چون عزیزانشان در یک فضای عادی و با احترام دفن می شوند فشار اجتماعی کمتری را تجربه می کنند، ما در کارگروه تخصصی سوگ در چند سطح ، راهکارهایی را دنبال می‌کنیم، جامعه هنوز در شوک است و نمی‌داند چه باید بکند، پس اولین قدم ایجاد آگاهی عمومی و آموزش است. همچنین ترویج شیوه‌های جایگزین مثل  نذر ماسک و ارتباطات  آنلاین می‌تواند  بخشی از رنج برخورد محیطی با جان‌باختگان کرونایی را کم کند.البته این آموزش‌ها از کادر درمان گرفته تا پرسنل بهشت زهرا را هم شامل می شود تا همه بدانیم در این شرایط چگونه باید برخورد کرد.
 شنیدن صدای خانواده قربانیان
آیا سوگ و سوگواری برای بیماری که در اثر کرونا از دست می‌رود، متفاوت از سوگ یا سوگواری برای دیگر درگذشتگان است؟ امیر حسین جلالی ندوشن، روان‌‌پزشک دراین باره به «ایران» می گوید: به هرحال شرایط انتقال عفونت، اجازه انجام عموم آیین‌های سوگواری  را که به حل و فصل سوگ به عنوان یک وضعیت روانی موقت کمک می‌کند،  نمی‌دهد. چرا که ممکن است  سوگواران بیمار یا در شوک بیماری باشند یا در گوشه بیمارستان و خانه کز کرده‌اند یا اگر مجالی برای همراهی غریبانه متوفی را بیابند باید فاصله‌ها را رعایت کنند و احیاناً دیگران از نزدیک شدن به آنان بیم دارند. بنابراین ترکیبی اندوهناک از غم، ترس از بیمار شدن، انزجار از وضعیتی که وداع را ناممکن یا این‌چنین منزجرکننده کرده،  وضعیت سوگ کرونا را وضعیتی ویژه و متفاوت کرده است.
عضو کارگروه سوگ می افزاید : «مرگ نزدیکان و ناتوانی از وداعی توأم با کرامت با عزیزان وجهی ملموس و انسانی از فهرستی بی‌شمار از فقدان‌های ناشی از کرونا است. فقدان‌هایی که سوگواری بر آن‌ها ناممکن شده. از یاد نبریم سوگی که طی نشود حجمی متراکم از خشم و خصومت بر جا می‌گذارد. خشمی که در ایام بعد از کرونا در رابطه میان مردم و حاکمیت، مردم با مردم و حتی طبقات مختلف اجتماعی می‌تواند خود را نشان دهد. سوگ کرونا اگر تدبیر نشود و حل و فصل نگردد چون آبی پشت سد انباشته می‌شود. و دیوار نازک شده تحمل مردم بی‌تردید تاب این فشار و تراکم را ندارد. دیوار خواهد شکست و آن زمان با پدیده‌های اجتماعی تازه‌ای روبرو خواهیم شد»
او می گوید: «کارگروه سوگ شهرداری تهران با نگاهی بین‌رشته‌ای و با در نظر آوردن ضرورت سوگواری برای خانواده‌های جان‌باختگان و تکریم این شهروندان و به‌ویژه کادر سلامت جان باخته، قرار است مداخلاتی اجتماعی را سامان دهد، مداخله‌هایی که هدف آن تحکیم روابط گروه‌های اجتماعی و شنیدن صدای خانواده قربانیان و کاستن از تنهایی آنان است.»

سوسن صادقی
خبرنگار
با شیوع ویروس کرونا و ترغیب مردم به ماندن در خانه، مصرف اینترنت به خصوص در اپراتورهای تلفن همراه به شدت افزایش یافته و همین موضوع موجب شده تا ظرفیت اپراتورهای تلفن همراه به اشباع برسد و سرعت و کیفیت اینترنت کاهش یابد. یکی از راه‌های ارتقای افزایش سرعت اینترنت تلفن همراه استفاده از فرکانس‌های 700 و 800 مگاهرتز است. فرکانس‌هایی که اکنون در انحصار صدا و سیماست. فرکانس‌هایی که در این سازمان بدون استفاده مانده و اگر آزادسازی شود می تواند دراین شرایط  کیفیت اینترنت تلفن همراه را افزایش دهد. این در حالی است که این سازمان اعلام کرده است که حاضر نیست این باندهای فرکانسی را تخلیه کند و در اختیار اپراتورهای تلفن همراه قرار دهد.«علیداد» معاون رسانه ملی معتقد است که این فرکانس‌ها در افزایش دسترسی اینترنت کاربران تأثیر چندانی ندارد. اما چرا  صدا و سیما این فرکانس‌ها را آزادسازی نمی کند؟ درهمین راستا روزنامه ایران به سراغ «حسین فلاح جوشقانی» رئیس سازمان رگولاتوری و کارشناسان حوزه مخابرات رفت تا درباره آزاد سازی این فرکانس‌ها وکاربردهای آن نظرآنان را جویا شود.
ضرورت آزادسازی در راستای منافع ملی
« فرکانس‌های 700 و 800 مگاهرتز پوشش دهی تلفن همراه را افزایش می دهد. به عبارتی چون ضریب نفوذ امواج فرکانسی است، موجب می شود تا کاربر به شبکه ارتباطی متصل شود و سرعت و کیفیت اینترنت افزایش یابد.»  حسین فلاح جوشقانی رئیس رگولاتوری با بیان مطلب فوق به«ایران» گفت: اکنون نبود فرکانس‌های 700 و 800 مگاهرتز کافی در کشور مشکلات ارتباطی را در حوزه تلفن همراه به‌وجود آورده است، بطوری که با اشباع ظرفیت اپراتورهای تلفن همراه اکنون پوشش دهی آنتن تلفن همراه در داخل ساختمان‌ها با مشکل مواجه شده و مردم از اینکه در داخل ساختمان از پوشش کافی برخوردار نیستند، بسیار گلایه دارند و این مشکل در حال حاضر با استفاده از فرکانس‌هایی که به صورت انحصاری در اختیار سازمان صدا و سیماست، حل می شود.
فلاح افزود: صدا و سیما ازاین فرکانس‌ها هیچ استفاده ای نمی کند و این منابع ملی در حال هدر رفتن است. از سوی دیگر برای پوشش دهی بیشتر تلفن همراه باید هر 10 تا 50 متر سایتی راه اندازی شود ولی وقتی چنین امکاناتی در کشور وجود دارد و در شرایط کنونی که همه در حال هزینه کردن برای مهار ویروس کرونا هستند، چرا باید هزینه اضافی کرد.
معاون وزیر ارتباطات در پاسخ به این سؤال که از چه زمانی فرکانس‌های 700 و 800 مگاهرتز دراختیار بخش تلفن همراه قرار گرفته است، گفت: در سال 2006  در سطح جهانی کنفرانسی برگزار و درآن تصمیم گرفته شد که پخش همگانی رادیو و تلویزیون آهسته دیجیتالی شود و در این راستا مقرر شد از فرکانس‌های بالای یک گیگاهرتز استفاده و تا 4 برابر بیشتر شود و این کار ادامه یافت به طوری که در سال 2015 پخش آنالوگ متوقف و بنابراین به طور طبیعی فرکانس‌های 700 و 800 مگاهرتز تخلیه شد و بدون استفاده ماند.
وی افزود: در کنفرانس بین المللی رادیویی که هر 4 سال یکبار برگزار می شود، مقرر شد که کاربری این بخش به تلفن همراه اختصاص یابد. از ابتدای این مباحث یعنی از سال 2006 تاکنون خسروی و علی عسگری رئیس سازمان صدا وسیما که در آن زمان مسئول رگولاتوری سازمان بود، دراین جلسات حضور داشتند و این موضوع را پذیرفته و امضا کردند ولی متأسفانه هنوز این فرکانس‌ها به بخش تلفن همراه اختصاص نیافته است.
فلاح با اشاره به اینکه در پی این مصوبه بین المللی ما از سال 2015 که این فرکانس به تلفن همراه اختصاص یافت، تاکنون بارها با این سازمان مذاکره کرده ایم، افزود:  آنها هنوز این فرکانس‌ها را برای بخش تلفن همراه آزاد نکرده اند در همین راستا حتی به نهادهای تصمیم گیر مانند شورای عالی امنیت ملی، مجلس و ... منعکس کردیم، ولی به نتیجه نرسیدیم. درتازه ترین اقدام نیز وزیر ارتباطات به دلیل نیاز مبرم در شرایط کرونایی به این فرکانس‌ها، به رئیس جمهوری نامه نوشتند تا بتوانند این فرکانس‌ها را آزاد سازی کنند. به هرحال ما جزو معدود کشورهایی هستیم که هنوزاز این فرکانس‌ها برای پوشش تلفن همراه استفاده نکرده ایم. وی در پاسخ به این سؤال که منشأ اختلاف‌ها کجاست، گفت: آنها معتقد هستند که می خواهیم روی این باندهای فرکانسی توسعه برنامه‌های دیجیتالی رادیو و تلویزیونی انجام دهیم ولی این گفته مبتنی بر تکنولوژی نیست و از سال2015 تاکنون نیزهیچ اقدامی مبنی براستفاده ازاین فرکانس‌ها صورت نگرفته است. از سوی دیگر طبق اندازه گیری‌هایی هم که انجام داده ایم سازمان صدا و سیما تنها  زیر یک درصد از این فرکانس‌ها استفاده می کند.
رئیس سازمان رگولاتوری در پاسخ به سؤال دیگر مبنی براینکه گفته می شود سازمان صدا و سیما به دنبال اجاره دادن این باندهای فرکانسی است، گفت: بحث‌های فنی زیادی در زمینه این فرکانس‌ها شده ولی این فرکانس‌ها جزو منابع ملی است و اکنون چگونگی استفاده و کاربرد آن مهم است و باید بحث‌های مالی در قوانین و بودجه لحاظ شود و حتی ما پیشنهاد بررسی آن را در بودجه 99 دادیم.
فلاح درباره اینکه در شرایط کنونی چه انتظاری از سازمان صدا و سیما دارید، گفت: به نظرم در  شرایط کنونی این سازمان تنها باید به منافع ملی فکرکند و این فرکانس‌ها را برای پوشش دهی بیشتر تلفن همراه که به آن نیاز مبرم وجود دارد آزاد کند تا بتوانیم سرعت و کیفیت شبکه ارتباطی تلفن همراه را افزایش دهیم. وی افزود: آنها شاید بگویند که از فرکانس‌های یک گیگاهرتز به بالا برای ظرفیت سازی استفاده شود ولی آنها برای پوشش دهی مناسب نیستند از سوی دیگر تا پوشش دهی درست و همه گیر نشود نمی توان برای رفع ترافیک از فرکانس‌های بالا بهره برد.
افزایش سرعت و کیفیت اینترنت
یکی از کارشناسان فعال در حوزه مخابراتی معتقد است که اکنون ظرفیت شبکه‌های اپراتورهای تلفن همراه تکمیل شده و اگر دو باند فرکانسی 700 و 800 مگاهرتزی که انحصاری در دست  صدا و سیما است، اضافه شود سرعت و کیفیت اینترنت تلفن همراه افزایش می یابد. رضا ناصری به «ایران» گفت: در شرایط کنونی که شرایط اضطرار است و همه برای خانه ماندن مردم در جهت مهار ویروس کرونا توصیه می کنند، طبعاً باید سرعت و کیفیت اینترنت را افزایش داد. اکنون اگر کاربران تلفن همراه با کندی سرعت اینترنت و کاهش کیفیت آن مواجه شده اند به دلیل تکمیل شدن ظرفیت شبکه‌های تلفن همراه است.
وی اعتقاد دارد که صداو سیما به دلیل دیجیتالی شدن تجهیزات خود برای ارسال محتوا و پخش برنامه‌های خود، نه تنها به این باندها نیاز ندارد بلکه حتی برای ارسال آنها از شبکه‌های اپراتوری استفاده می کند. این کارشناس حوزه مخابرات افزود : یک زمانی صدا وسیما ازاین فرکانس‌ها برای تبادلات مخابراتی صوت و تصویر استفاده می کرد و برای توسعه تلویزیون به آنها نیاز داشت اما به مرور با توجه به گسترش تکنولوژی نیاز آنها به این فرکانس کم شده و این در حالی است که نیاز صنعت مخابرات و تلکام به این فرکانس‌ها زیاد شده است. وی در ادامه گفت: اکنون و در شرایط فعلی بحث منافع ملی در میان است و باید متولی آن هر نهاد و سازمانی که هست، برای منافع ملی این باندها را آزاد سازی کند چون نیاز کنونی به اینترنت در تمام ابعاد در بخش‌های آموزش و پرورش، بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و وزارت علوم افزایش یافته است. در شرایط کنونی که همه را به خانه ماندن توصیه می کنیم و دانش‌آموزان معلمان ،اساتید و دانشجویان در سراسر کشوردرحال آموزش مجازی وآنلاین هستند باید به سرعت از این باندها استفاده شود.
فرشاد امیری دیگر کارشناس حوزه مخابرات نیز معتقد است آزادسازی فرکانس‌های 700 و 800 مگاهرتز از سوی  صدا و سیما برای نسل‌های 4 و 5 ارتباطی کشور بسیار مفید است این در حالی است که سازمان صدا و سیما از آنها استفاده نمی کند.  
امیری با بیان اینکه اکنون شبکه تلفن همراه کشور به اشباع رسیده و ظرفیت آن پر شده است و اپراتورها به ظرفیت سازی نیاز دارند‌، گفت‌: دراین شرایط اضطرار که منافع ملی در میان است باید هر چه سریعتر لجبازی‌ها و منافع خود را کنار بگذارند تا بتوان به مردم خدمات‌رسانی کرد.

پاسخ معاون رگولاتوری به اظهارات معاون فنی صدا و سیما

درپی اظهارنظر معاون فنی صدا وسیما در خصوص آزاد سازی فرکانس‌های تحت انحصار صدا و سیما، معاون رگولاتوری نسترن محسنی به این اظهارات پاسخ داد. در این متن آمده است؛ همکار خوبم جناب آقای علیدادی معاون محترم سازمان صدا و سیما امروز درباره باندهای فرکانسی اظهارنظری کرده‌ بودند. پیشنهاد دارم ابتدا به چند سؤال پاسخ دهند:
   سندی که در سال ۲۰۰۶ توسط رئیس فعلی سازمان صدا و سیما در مجمع جهانی مخابرات و به نمایندگی از جمهوری اسلامی امضا شده، چه بوده است؟
   در سال‌های اخیر چند صد میلیون دلار از صندوق ذخیره ارزی و یا صندوق توسعه‌ ملی برای توسعه فرستنده‌های دیجیتال و خالی کردن باند فرکانسی مزبور از مجلس دریافت کرده‌اند؟ اسناد مشروح مذاکرات نمایندگان صدا و سیما در مجلس موجود است، حاضر هستید منتشر کنید؟
    نظر ما درباره‌ انتشار مشروح مذاکرات و مکاتبات دبیرخانه‌ شورای عالی امنیت ملی مثبت است، همچنین تمام اسناد مکاتبات و پیگیری‌های صورت گرفته از سال ۸۶ تا الان را هم قابل انتشار می‌دانیم. موافقید؟
    آیا موافقید توضیح دهید که به استناد همان جلسه شورای عالی امنیت ملی که مدعی بودید از این باندها استفاده می‌کنید و ما پیشنهاد اندازه‌گیری مشترک را دادیم و مقرر شد این کار انجام شود، چرا در اندازه‌گیری مشترک شرکت نکردید؟
 برخی شبکه‌های تلویزیونی در سایر کشورها هم اکنون خدمات k را به شهروندان‌شان ارائه می‌کنند، لیست کشورهایی را که برای این مهم از باند ۷۰۰ و ۸۰۰ استفاده می‌کنند منتشر می‌کنید؟ البته ما بزودی لیست کشورهایی را که از این باند برای شبکه‌ موبایل استفاده می‌کنند منتشر خواهیم کرد.
 اگر به این باند فرکانسی به گفته‌ خودتان نیاز دارید، چرا در مزایده کذایی شرکت‌های IPTV، این فرکانس‌ها را به حراج گذاشتید؟
جناب آقای علیدادی خیلی خوشحالیم که امروز شما به ضرورت توسعه پهن باند در کشور اذعان دارید، موضوعی که ۶ سال سازمان متبوع جنابعالی آن را رقیبی جدی برای خود می‌دانست و در توسعه آن همراهی نمی‌کرد. ما در ۶ سال اخیر ۳۰۰،۰۰۰ پهن باند موبایل را به بیش از ۷۰ میلیون و پهن باند ثابت را از ۴ میلیون به بیش از ۱۱ میلیون رسانده‌ایم. حتماً باید به توسعه پهن باند ثابت توجه بیشتری شود و اگر اشتباهاتی که در روند خصوصی‌سازی مخابرات رخ داد، نبود حتماً رشد توسعه پهن باند ثابت چشمگیرتر از آنچه که تاکنون رخ داده است، بود.
جناب آقای مهندس جهرمی، از ابتدای سال دو بار از طریق دوربین صدا و سیما دلایل کندی اینترنت را تشریح کردند، البته که سازمان متبوع شما مثل بسیاری از زمان‌ها آن را پخش نکرد. حاضرم در صورت حضور شخص حضرتعالی، در یک برنامه تلویزیونی، با مستندات در محضر ملت ایران مناظره کنیم تا مردم بیشتر بدانند در حق آنها چه اجحافی می‌کنید.

رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: از ۲ هزار و ۵۳۱ مرکز نگهداری سالمندان، معلولان و معتادان، تاکنون ۴۵ مرکز به ویروس کرونا آلوده شده‌اند که ۱.۷ درصد کل مراکز بهزیستی کشور را تشکیل می‌دهد.
به گزارش ایرنا، وحید قبادی دانا دیروز در نشست خبری که به صورت ویدیو کنفرانس در وزارت بهداشت برگزار شد، افزود: از میان مراکز سالمندان و معلولان، ۳۰ مرکز و مراکز سالمندان نیز از ۳۰۵ مرکز ۲۳ مرکز آلوده شده است. از ۵۵ نفری که فوت شده‌اند، ۷۱ درصد سن بالای ۷۰ سال و ۲۷ درصد سن بالای ۹۰ سال داشته‌اند.
وی ادامه داد: از ۱۰ هزار کودک بی‌سرپرست و بدسرپرست که در مراکز ما هستند، هیچ آمار فوتی نداشتیم. البته 7 مورد مثبت ابتلا به کرونا بودند که بهبود یافته‌اند.
او گفت: در مورد میزان فوت در مراکز سالمندان و معلولان تا ۲۳ فروردین، ۵۵ نفر فوت کرده‌اند که ۱.۲ درصد کل فوت‌شدگان کشور بر اثر کرونا را تشکیل می‌دهد. ۵۹ نفر از افرادی که در مراکز سالمندان و معلولان دچار کرونا شدند بهبود یافته‌اند.
وی ادامه داد: بر اساس شواهد و قرائن می‌توان در مورد پرسشنامه‌ای صحبت کرد که در سامانه خود ارزیابی روان شناختی بحران کرونا استفاده شده و جمعیت هدف ۲۰ هزار و ۹۹۰ نفر وارد سامانه شده و اطلاعات را ثبت کرده‌اند. بر اساس این پرسشنامه علائم افسردگی و اختلال بررسی می‌شود.
رئیس سازمان بهزیستی گفت: برای این ۲۰ هزار و ۹۹۰ نفر که به سامانه مراجعه و علائم خود را ثبت کردند، ۲۰.۵ درصد علائم شدید یا متوسط داشتند که یعنی باید وضعیت آنها بررسی شود.
وی بیان کرد: آنچه پیش از شروع تعطیلی‌ها وجود داشت به این شکل بود که مادرانی که فرزند ۱۰ ساله یا کوچک‌تر دارند در منزل بمانند و نفرات جایگزین به جای آنها در محل کار حاضر شوند. توصیه ما این است که کارکنانی که کودک خود را قبلاً در مهدکودک نگهداری می‌کردند در خانه بمانند.

محمد معصومیان
گزارش نویس
کت سرمه‌ای اتو خورده را از جا لباسی جدا می‌کند و نگاهی به پیجامه‌اش می‌اندازد، بنظر لزومی برای عوض کردن شلوار وجود ندارد وقتی قرار است همانجا در خانه پشت میز بنشیند و با رئیس شرکت برای آخرین گزارش از شکایات مردمی، تماس تصویری برقرار کند. شاید بتوان این مدل لباس پوشیدن را مد جدید قرنطینه نامید.
معلم‌ها هم این روزها می‌توانند در سامانه «شاد» آموزش و پرورش به بچه‌ها دیکته بگویند و مشق‌های‌شان را خط بزنند بدون اینکه نیازی به پوشیدن کت و شلوار و پای تخته رفتن و گچ خوردن باشد. فکرش را بکنید؛ مدرسه‌ای به بزرگی ایران که درآن هرمعلمی با دانش آموزانش کلاس درس خود را دارند.
کارشناسان سالهاست از مزایای دورکاری حرف می‌زنند و از لزوم زیرساخت‌های ضروری برای همه گیری بیشتر آن مقاله و یادداشت می‌نویسند و دولت‌ها یکی پس از دیگری از «دولت الکترونیک» و خدمات آنلاین، برای کاستن از بوروکراسی اداری و بالا بردن کیفیت خدمت و صرفه جویی در وقت می‌گویند اما از قرار معلوم این کروناست که تمامی این ایده‌ها و کارهای نصفه نیمه را به مرحله اجرا درآورده است. وضعیتی که حالا در تمامی دنیا به بخش مهمی از فرهنگ کاری تبدیل شده است.
دیگر فرقی نمی‌کند عده‌ای هیجان زده با آن برخورد ‌کنند و تنها روی مزایایی مانند صرفه‌جویی زمان و هزینه مانور بدهند یا برخی محافظ کارانه‌تر معتقد باشند از طریق دورکاری نمی‌توان کارمندان را آن طور که باید و شاید کنترل کرد. بسیاری از کارشناسان معتقدند شاید آینده بسیاری از مشاغل بعد ازعبوراز کرونا با دورکاری پیوند بخورد. علیرضا علمی کارشناس حوزه کار معتقد است: «از آنجایی که شاخص‌های اقتصادی و سوددهی شرکت‌ها بسیار پایین آمده، شاید حتی آن دسته از کارفرماهایی که مخالف دورکاری هستند هم تنها راه پیش رو را دورکاری کارمندان و صرفه جویی بیشتر در هزینه‌های جاری بدانند اما همه این‌ها بعد از عبور ازاین تجربه و به دست آوردن نگاهی دقیق‌تر و قضاوتی واقعی‌تر میسر است.»
مرتضی کارفرمای یک شرکت فنی مهندسی و از طرفداران دور کاری می‌گوید: «ما با همه همکاران قرار گذاشتیم تا ساعت11صبح آنلاین آخرین گزارش‌ها را به یکدیگر بدهیم و از پیشرفت کار مطلع شویم اما ناگهان دیدیم وسط بحث جای صورت یک نفر خالی است. او بعد از چند دقیقه برگشت و با عذرخواهی گفت نزدیک بود کتری چایی روی اجاق بسوزد. طبعاً همه خندیدیم اما واقعیت این است که این وضعیت باعث کندتر شدن روند کار می‌شود و این تازه یک مثال ساده‌ است.»
او که مدیر شرکتی با بیش از 300 کارمند است این روزها با استفاده 50 درصدی از توان شرکت، کار را با اولویت سلامتی کارمندان و تمرکز روی تعهدات به کارفرماها پیش می‌برد: «واقعیت این است که نمی‌شود حالا به بهینه کردن و اهداف بلندمدت فکر کرد و باید صرفاً روی اهداف مهم و حیاتی تمرکز کرد.»
مرتضی مهمترین مزایای دورکاری را ذخیره شدن زمان و هزینه‌های مالی رفت و آمد می‌داند و پیشرفت اپلیکشین‌های ارتباطی را دلیل راحت‌تر شدن ارتباط سریع با کارمندان:«البته معایبی هم برای مدیران دارد مانند اینکه بعضی کارمندان تمایل به کار در روز دارند بعضی به کار در شب و این برای مدیران سخت‌تراست چون باید 24 ساعته کار کنند تا نظم سازمانی از دست نرود. مسأله دیگر این است که وقتی ارتباط رو در رو و چهره به چهره نباشد، اغلب سوءتفاهم‌هایی هم در کار بروز پیدا می‌کند؛ اینکه در جلسات مجازی زبان بدن حاضرین را نمی‌بینید باعث سوءبرداشت می‌شود.»
او که نمی‌خواهد دراین شرایط با تعدیل و اخراج نیرو، کار را برای کارمندان خود سخت‌تر کند می‌گوید در مقابل کارکنان نیز با انگیزه بیشتری کارمی‌کنند: «با اینکه خودمان حسابی نگران هستیم سعی می‌کنیم این نگرانی را به کارمندان که سرمایه‌های اصلی شرکت هستند منتقل نکنیم. به همین علت با ایجاد زیرساخت‌ها و پلتفرم‌های جدید و مصرف بالای اینترنت که هزینه بردارهم هست سعی می‌کنیم این شرایط را حفظ کنیم.»
منصوره کارمند یک شرکت واسط بیمه‌ای است. او و 20 کارمند دیگر شرکت تا قبل از شیوع کرونا هر روز ساعت 8 صبح به دفتر کارشان در خیابان اندرزگو می‌رفته‌اند و حالا تقریباً یک ماه تمام است که در فضای آنلاین فعالیت می‌کنند. منصوره با خنده می‌گوید: «من مانده‌ام چرا رئیس ما در اندرزگو دفتر گرفته و این همه اجاره می‌دهد وقتی ما می‌توانیم به راحتی در خانه کار کنیم و جواب مشتری‌ها را بدهیم؟»
او بهترین خاصیت دورکاری را احساس آرامش و دوری از اضطراب محیط کار می‌داند و همین طور صرفه جویی درهزینه رفت و آمد. منصوره به شوخی می‌گوید: «تازه، از تنش‌های محل کار و سروصدای همکاران هم در امان هستیم.» اما ازجمله معایب دورکاری را نداشتن تمرکز در خانه می‌داند: «فکر می‌کنم در ساعت کاری چون کسی بالای سرم نیست می‌توانم کارهای دیگری هم بکنم و این مسأله تمرکزم را کم می‌کند. ساعاتی که کار نیست هم وقتی تخت خواب جلویت است دوست داری بروی و یک چرت کوتاهی بزنی. اما مسأله مهمتر این است که وقتی خانه‌ای، رئیست هر زمانی از شبانه روز، کار به سمتت می‌فرستد و انتظار دارد خارج از زمان اداری هم کار کنی.»
او که به همراه خانواده زندگی می‌کند از رفع و رجوع کارهای خانه و کمک به پدر و مادرش در زمان اداری می‌گوید و معتقد است: «هنوز این شکل کار کردن چه برای خود من چه برای رئیسم و حتی خانواده جا نیفتاده و نمی‌دانیم دقیقاً باید چه برخوردی داشته باشیم. شاید اگر این وضعیت ادامه پیدا کند کمی حدود کار روشن‌تر شود.»
علیرضا علمی کارشناس حوزه کار، موقعیت به دست آمده توسط کرونا را بزرگترین تجربه دورکاری در جهان می‌نامد که در صورت موفقیت آمیز بودن می‌تواند الگوهای جدیدی از کار را ایجاد کند. علمی با اشاره به دورکار شدن شرکت‌های بزرگ در جهان مانند توئیتر، مایکروسافت، ال‌جی، بسیاری از رسانه‌ها، شبکه‌های تلویزیونی و... می‌گوید: «یکی از اتفاقاتی که از سال‌های پیش در ایران به صورت کج دار و مریز شکل گرفت ایده میز خدمات ارباب رجوع در فضای آنلاین ادارات دولتی بود که امکان انجام کارها را از دور فراهم می‌کرد اما خیلی مورد استقبال مردم قرار نگرفت و مردم معتقد بودند حضور در شعب و دفاتر با اینکه هزینه مالی و زمانی دارد، مطمئن‌تر است. خب حالا می‌بینیم همان ایده چقدر توانسته کمک کند و می‌توان با تقویت زیرساخت‌ها با توجه به امکاناتی که کشور دارد می‌تواند حضور ارباب رجوع و کارمندان را در محل کار کمتر کند.»
او برای بهبود شرایط دورکاری هم پیشنهاداتی دارد: «از آنجایی که مدیران معتقدند دورکاری به رها شدن کارمند می‌انجامد می‌توانند با تماس‌های بیشتر در زمان کاری کارمندی را بیشتر تحت کنترل داشته باشند.» او داشتن تماس تصویری با کارمندان را باعث انگیزه بخشی به آنان می‌داند و البته به افراد دورکار هم پیشنهاد می‌دهد که در ساعات اداری سعی کنند چند زمان کوتاه را به استراحت یا بلند شدن از پشت میز کار و رفتن به اتاق دیگری اختصاص دهند تا تداعی کننده محل کار در ذهن آنها باشد. همچنین مثل روزهایی که در محل کار حاضر می‌شوند، دوش بگیرند و لباس رسمی بپوشند.
دورکاری درنهایت به کاستن از حجم ترافیک در کلانشهرها، کاهش آلودگی هوا، صرفه جویی در هزینه رفت و آمد برای ارباب رجوع و کارمند، صرفه جویی در وقت و درنهایت روان‌تر شدن پروسه کاری و کاهش بوروکراسی اداری و کاغذبازی می‌انجامد؛ رؤیاهایی که کرونا آنها را محقق کرده و به وضعیتی حتمی در جهان بدل کرده است.
البته در کنار کارمندان شرکت‌ها یا مشاغلی که توان دورکاری دارند افرادی هم مجبور به ترک منزل و حضور در جامعه هستند. کارگران روزمزدی که تحت بیمه نیستند و جزو اقشاری هستند که خطر گرسنه ماندن برای آنها چیزی کم از کرونا نیست. آنهایی که نمی‌توانند از پشت لپ تاپ و با لباس راحتی دیواری را بالا ببرند، زمینی را بیل بزنند یا چرخ صنعتی را بچرخانند.

محمد محمدی سدهی
خبرنگار
تیم ملی تیراندازی ایران که با کسب 6 سهمیه المپیک توسط جواد فروغی، هانیه رستمیان، مهیار صداقت، فاطمه کرم‌زاده، نجمه خدمتی و آرمینا صادقیان یکی از موفق‌ترین تیم‌ها در راه المپیک توکیو بوده، این روزها با شرایط جالبی تمرینات خود را دنبال می‌کند. با اینکه کرونا اردوهای تیم ملی را تعطیل کرده و المپیک توکیو هم یک سال به تعویق افتاده، اما شاگردان الهام هاشمی در خانه با جدیتی بالا تمرینات خود را پیگیری می‌کنند. گرچه در خانه امکان شلیک تیر وجود ندارد اما تیراندازان با دستگاه‌های مخصوص به نشانه‌گیری می‌پردازند و تمرینات خود را دنبال می‌کنند. گفت‌وگوی خبرنگار«ایران» با نجمه خدمتی و جواد فروغی را بخوانید تا متوجه شوید که این روزهای کرونایی برای ملی‌پوشان تیراندازی چگونه می‌گذرد.
خدمتی: تمرین در خانه تا ابد در ذهنم می‌ماند
نجمه خدمتی بانوی تیرانداز المپیکی کشورمان با اشاره به اینکه حدود یک ماه است اردوی غیرحضوری‌مان در حال برگزاری است، گفت: «تمرینات‌مان توسط دستگاهی به نام «اسکت» در حال برگزاری است و از طریق «واتساپ» با مربیان تیم ملی در ارتباط هستیم. تمرینات ساعت 9 صبح آغاز و به مدت یک ساعت پیگیری می‌شود. عکس تمرینات‌مان را در گروه می‌گذاریم و مربیان نکات لازم را به ما یادآوری می‌کنند.» او در خصوص نحوه تمرینات تیراندازان توضیح داد: « روی سلاح‌ها دوربین وصل شده و سیبل از داخل لپ‌تاپ نشان داده می‌شود که همانند تیرزدن است اما شلیک واقعی ندارد. ما همیشه نسبت به سایر کشورها کمبود امکانات داشتیم و مسابقات دوستانه را به خاطر ویزا از دست دادیم البته این موضوع باعث شد تا اردوهای تیم ملی تعطیل نشود و خودمان را به سطح بالا برسانیم.» دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون در تفنگ بادی ۱۰ متر انفرادی بیان داشت:«برگزاری تمرینات در خانه مشکل است اما چاره‌ای نداریم و تنها راه رسیدن به آمادگی در چنین شرایطی که ویروس کرونا هر روز در حال انتقال بیشتر به هموطنان‌مان است، برگزاری تمرین در خانه است. جو سالن با جو خانه متفاوت است و نمی‌توان این دو را با همدیگر مقایسه کرد. ما نمی‌توانیم در خانه شلیک واقعی داشته باشیم و این یک ایراد بزرگ است.»
خدمتی با اشاره به اینکه بچه اول خانواده است، گفت: «مشکلی بابت برگزاری تمرین در خانه ندارم. سه برادر دارم و در کل خانواده‌ام کمک می‌کنند تا تمریناتم را به بهترین نحو ممکن برگزار کنم، چون برگزاری تمرین در خانه نیازمند تمرکز بیشتر است. تمرین در خانه تا ابد در ذهنم می‌ماند و برگزاری تمرین در خانه و با شرایط سخت باعث می‌شود قدر برگزاری تمرینات در سالن را بیشتر بدانیم. البته تمرین در کنار خانواده شیرین است و این روزهای خوب در ذهنم خواهد ماند.»
او در خصوص مشکلاتی مثل کمبود فشنگ اظهارداشت:«این مشکل همیشگی است و ما تحریم هستیم و بودجه فدراسیون برای تهیه فشنگ بسیار ناچیز است. البته برگزاری تمرین با دستگاه «اسکت» همانند شلیک ماشه است. تلاش ما حفظ آمادگی است. معمولاً انسان در سختی‌ها به موفقیت می‌رسد و رسیدن به موفقیت با این شرایط سخت بسیار شیرین‌تر است. تعویق برگزاری مسابقات المپیک به سودمان است چرا که می‌توانیم در این فرصت باقیمانده آمادگی‌مان را بالاتر ببریم.»
فروغی: شرایط ایده‌آلی نداریم
جواد فروغی، تیرانداز المپیکی کشورمان در تپانچه بادی ۱۰ متر در خصوص برگزاری تمرینات در خانه گفت: «واقعاً برگزاری تمرین در خانه مشکل است چرا که جو خانه با جو سالن مسابقات خیلی متفاوت است. من سه فرزند دارم و برگزاری تمرین در حضور بچه‌ها کار را بسیار سخت می‌کند. باید بسنجیم که بچه‌ها چه زمانی می‌خوابند و در آن زمان تمریناتم را برگزار کنم.» او ادامه داد: «یک دختر 10 ساله دارم که البته در زمان برگزاری تمرینات کمکم می‌کند، یک نوزاد دارم که او هم کاری به من ندارد تنها پسر 6 ساله‌ام وسط تمرین می‌آید و اسلحه را از من می‌گیرد. البته من در زمان پایان تمرینات اسلحه را به او می‌دهم و نحوه شلیک صحیح را به او آموزش می‌دهم. پسر، دختر و همسرم علاقه زیادی به تیراندازی دارند. البته همسرم دوره مقدماتی تیراندازی را گذرانده و در حال حاضر درگیر پرورش و تربیت فرزندان‌مان است. تیراندازی جزو رشته‌هایی است که کمتر کسی پیدا می‌شود به آن علاقه نداشته باشد و خیلی‌ها به صورت تفریحی هم این ورزش را انجام می‌دهند.»
فروغی که معمولاً از ساعت 10 تا 14 تمرین می‌کند، افزود: «اگر سالن ورزشی را مادر بدانیم، خانه حکم زن‌بابا را دارد اما به هر حال ناچاریم که در این شرایط تمرین کنیم. من در خانه یک سیبل دست‌ساز دارم و به صورت خشک تمرین می‌کنم. تمرین ما با تمرین تیراندازان تفنگ بادی متفاوت است و ما بدون دستگاه «اسکت» تمرین می‌کنیم و در واقع هیچ امکاناتی نداریم. ما تفنگ را به سمت سیبل نشانه می‌رویم و دست‌مان نباید در زمان چکاندن ماشه لرزشی داشته باشد. مگسک و سایر عناصر نشانه‌روی باید در زمان چکاندن ماشه سرجایش باشد.» این تیرانداز المپیکی کشورمان ادامه داد: «تمرین خشک تنها یک مداد یا خودکار و کاغذ نیاز دارد و به‌جز این هیچ امکاناتی در اختیارمان نیست. در تمرین خشک تنها نگاه ما نشان دهنده شلیک موفق یا ناموفق است، البته این هم خطای بسیاری دارد و به صورت صددرصدی نمی‌توانیم از نتیجه شلیک‌مان مطلع شویم. شرایط ایده‌آلی نداریم و به هر حال با توجه به شرایط موجود باید با این شرایط به تمرینات‌مان ادامه دهیم.»

معاون اول رئیس جمهوری بخش کشاورزی را عهده‌دار تأمین امنیت غذایی مردم دانست و گفت: بزرگ‌ترین مسأله کشور مطمئن شدن از تأمین امنیت غذایی مردم است و هیچ حکومتی نمی‌تواند نسبت به بخش کشاورزی بی‌تفاوت باشد.
روز گذشته مراسم معارفه وزیر جهاد کشاورزی در این وزارتخانه با حضور معاون اول رئیس جمهوری برگزار شد. اسحاق جهانگیری در جلسه معارفه کاظم خاوازی گفت:‌ هیچ حکومتی نمی‌تواند نسبت به بخش کشاورزی خود بی‌تفاوت باشد و بگوید حالا بخش کشاورزی هم نبود در این دنیای به این بزرگی کالای مورد نیاز خود را از گوشه و کنار دنیا وارد و آن را تأمین می‌کنیم.جمهوری اسلامی به طریق اولی نمی‌تواند چنین کند.
 وی اضافه کرد:‌ بخش کشاورزی مسئولیت تأمین امنیت غذایی کشور را عهده‌دار است و ما یک کشور پرجمعیت با اهداف بلند و مشخص در دنیا حضور داریم و فعالیت می‌کنیم؛ ‌بنابراین بزرگ‌ترین مسأله این است که امنیت غذایی مردم تأمین شده است تا از ناحیه غذای مردم با فشارهای سیاسی آنچنانی علیه حکومت و جامعه مواجه نشویم.
 معاون اول رئیس جمهوری گفت: ما کشور پرجمعیتی هستیم و با اهداف بلند و مشخصی در دنیا حضور داریم و باید مطمئن شویم که امنیت غذایی مردم تا حد زیادی برقرار است و از این جهت با فشارهای سیاسی آنچنانی علیه حکومت و مردم مواجه نمی‌شویم.
 جهانگیری با بیان اینکه خاوازی انسان خودساخته‌ای است، اظهار کرد: از زمانی که آقای خاوازی برای تصدی این پست در مظان انتخاب قرار گرفت من ندیدم برخلاف کانال‌های ارتباطی متعددی که با من داشت از واسطه‌ها بخواهد که کسی را ببیند و  بخواهد که با کسی دیدار داشته باشد و خود را معرفی کند، در حالی که معمولاً افراد در این شرایط سعی می‌کنند چنین کارهایی انجام دهند.  
وی افزود: از همان ابتدا یکی از کسانی که هم از سوی دوستانی چون آقای کلانتری و خود آقای حجتی مطرح بودند همین آقای خاوازی بود که بعداً آقای کشاورز هم به این جمع اضافه شد و همه یکی از گزینه‌هایی که برای جایگزینی مطرح می‌کردند آقای خاوازی بود./ ایرنا

لعیا جنیدی
معاون حقوقی رئیس جمهوری
تحــــریم‌هــــای یکــجانبه و فراسرزمینی امریکا، بی‌تردید خلاف اصول حقوق بین‌الملل از جمله اصل سرزمینی بودن قوانین، اصل عدم مداخله در امور دیگر کشورها، اصل تجارت آزاد و اصل حاکمیت برابر و اصل مردم سالاری است.زیرا این تحریم‌ها (به ویژه تحریم های ثانویه)، فراتر از سرزمین ایالات متحده، شرکت‌ها و بانک‌ها و بازرگانان مستقر در دیگر کشورها را تحت تأثیر قرار می دهد، موجب دخالت در امور کشورهای ثالث می‌شود، تجارت آزاد را با مانع مواجه می‌کند، برابری حاکمیت‌ها را با تحمیل اراده دولت تحریم کننده بر خواست کشورهای علاقه‌مند به داشتن رابطه تجاری و اقتصادی با کشور تحت تحریم، زیر سؤال قرار می دهد و سرانجام دموکراسی و مردم سالاری را با جایگزین کردن اجباری سیاست منتخب دولت تحریم کننده به جای سیاست مقرر توسط پارلمان و دولت کشور ثالثی که همکاری با کشور تحریم شده را مدنظر دارد، تضعیف می‌کند.
علاوه بر نقض اصول فوق و برخی اصول دیگر، در رابطه بین ایران و امریکا، رفتار این کشور به دلیل وجود توافقات و معاهداتی چون توافق برجام و معاهده مودت دست‌کم در زمان تحمیل تحریم، این امر نقض تعهدات ناشی از توافقات و معاهدات  بین‌المللی نیز هست.
تحریم‌ها وقتی مانعی بر سر راه نیازمندی‌های عمومی و اساسی یک ملت مانند غذا و اقلام کشاورزی و دارو و تجهیزات پزشکی  یا حمل ونقل و مبادلات پولی مربوط به آنها ایجاد می‌کنند، نقض حقوق بنیادین بشر را به دنبال دارند. به همین جهت دادگاه دادگستری بین‌المللی قبل از رسیدگی به اصل دعوای ایران علیه ایالات متحده، به دلیل فوریت و ضرورت امر، دستور موقتی دایر بر منع اعمال تحریم در حوزه‌های فوق داده است. شیوع بیماری‌های ناشی از ویروس کرونا و نیاز به اقلام و تجهیزات پزشکی و دارویی جهت پیشگیری و تشحیص و درمان، چهره خشن و غیرانسانی و البته نامشروع و غیرقانونی این تحریم‌ها را بیشتر نمایان کرده است. این بیماری نشان داده است که تحریم‌ها علاوه بر نقض تعهدات معاهداتی و قواعد عرفی و اصول پیش گفته، ناگزیر به  زیر پا گذاشتن حقوق اساسی بشر و نیز اصول دیگری از حقوق بین‌الملل چون اصل همکاری و تعاون کشورها برای کنترل ومهار این گونه بیماری‌ها که تأمین کننده حق حیات و سلامت مردم و امنیت جامعه بشری هستند و در منشور ملل متحد و اسناد سازمان بهداشت جهانی نیز منعکس شده‌اند، ختم می‌شوند و بالطبع ضرورت خاتمه این نوع از سیاست‌ها را هم بر اساس موازین حقوقی و هم به حکم وجدان‌های آگاه و ارزش‌های اخلاق یادآور شده است.  در واقع تحریم ها دست کم  از دو منظر برای نظام سلامت و بهداشت کشور تحت تحریم خطر آفریده است. اول آنکه شرکت‌های دارویی و تجهیزات و زیرساخت‌های سلامت و درمان را از بیم از دست دادن بازار فعالیت یا تحمل جریمه از همکاری با کشورهای تحت تحریم و ارائه داروها و تجهیزات و کالاهای مورد نیاز منصرف کرده است و از سوی دیگر در فرض پذیرش ریسک و قبول همکاری توسط این شرکت‌ها،  امکان پرداخت ما‌به‌ازای کالا و خدمت را به دلیل محدودیت‌های بانکی برای نقل و انتقال وجوه از بین برده و همکاری‌ها را عملاً عقیم گذارده است. از آن مهمتر محروم کردن کشورهای  تحت تحریم مانند ایران از منابع مالی حاصل از صادرات خود از جمله صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی و مسدود نمودن آنهاست که عملاً ظرفیت‌ها و بنیه‌های مالی کشور برای نوسازی و ارتقا و پایداری نظام سلامت و درمان را هدف قرار می‌دهد. هشدار اقتصاددانان، متخصصان حوزه سلامت و بهداشت و حتی سیاستمداران در روزهای اخیر همگی برآمده از توجه به همین مخاطرات است که البته در خصوص بیماری‌های واگیرداری مانند بیماری‌های ناشی از ویروس کرونا، دیگر این خطرات به مردم کشور تحت تحریم محدود نمی‌شود و با ادامه زنجیره انتقال به دلیل بقای بیماری در کشور تحت تحریم می‌تواند مردمان دیگر را نیز در مخاطره قرار دهد.
گرچه ایالات متحده تلاش می‌کند با قوانین داخلی خود مبنی بر تحریم این طرز عمل را توجیه کند و نمایندگان این کشور در نهادها و  سازمان‌های بین‌المللی بر اساس این قوانین رأی می‌دهند ولی نباید فراموش کرد که این قوانین علاوه بر اینکه ناقض حاکمیت سرزمینی دیگر کشورها هستند و لذا با قواعد و اصول پیش گقته حقوق بین‌الملل در تعارضند بلکه  همزمان ناقض تعهدات ویژه بین‌المللی کشورها  در همکاری و همراهی برای مهار بیماری‌های واگیر خصوصاً بیماری‌هایی با این درجه از فراگیری که تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی تلقی می شوند، نیز هستند که می‌تواند منشأ و مبنایی مستقل برای مسئولیت بین‌المللی دولت باشد.  همین امر باید رکن تصمیم‌گیر در نهادهای مالی بین‌المللی اعم از صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی و ...  را متقاعد کند که  تحریم‌های یکجانبه و فرا سرزمینی و مغایر با تعهدات بین‌المللی دولت‌ها را مؤثر در بررسی درخواست‌ها و اتخاذ تصمیم نسبت به آنها ندانند. چنانکه دادگاه‌های ملی نیز نوعاً با نادیده گرفتن  قوانین داخلی امریکا، درخواست  اجرای آرای صادره توسط دادگاه‌های ایالات متحده را که بر اساس قوانین مزبور و در تعارض با قواعد عرفی بین‌المللی صادر شده‌اند، نپذیرفته و رد کرده اند. نمونه اخیر آن رأی دادگاه استیناف لوکزامبورگ در رفع توقیف از وجوه دلاری اوراق قرضه ایران است. البته باید دیگر موانع اجرایی نیز از سر راه برداشته شود تا وجوه مزبور اعاده گردد.
بدین ترتیب، همه اصول و قواعد و تعهدات فوق، بنیان موجهی  است که ایران علاوه بر دیپلماسی فعال جهت آزاد سازی مطالبات مسدود و نیز فراتر از آن اخذ وام متناسب از صندوق بین المللی پول برای مهار و درمان این بیماری فراگیر، از نظر حقوقی و قضایی نیز اقدامات لازم جهت لغو تحریم های غیرقانونی را که به صورت یکجانبه و فراسرزمینی آغاز شده و به ناروا به صورت مانعی بر سر راه دسترسی به مطالبات و استفاده از امتیاز وام درآمده، به کار ببندد، سازمان حقوقی دولت، با هماهنگی و همکاری دستگاه‌های اجرایی ذیربط  و با ابتکار عمل حقوقی، گام های لازم برای این مقصود را برداشته است.

چانگ هوا
سفیر چین در ایران
به تازگی، جناب آقای شی جین پینگ رئیس محترم جمهوری خلق چین در جریان گفت‌وگوهای تلفنی خود با سران کشورهای خارجی اشاره کرده‌اند که چین آمادگی دارد همراه با دیگر کشورها، ضمن همکاری بین‌المللی در امر مبارزه با فراگیری بیماری‌های واگیردار، نقش خود را در زمینه تحقق «جاده ابریشم سلامت» ایفا نماید. در ایام کنونی که مبارزه جهانی با ویروس کرونا دورانی مهم و تعیین کننده را تجربه می‌کند، تأکید جناب شی‌ جین پینگ بر ایجاد «جاده ابریشم سلامت» نقشی هدایتگر در زمینه تقویت مبارزه جهانی در برابر فراگیری بیماری، افزایش هماهنگی بین کشورها و همکاری‌های فی‌مابین ایفا می‌نماید.در مواجهه با روند فراگیری ویروس کرونا در سراسر جهان، همدلی در ایجاد «جاده ابریشم سلامت»، موضوعی است که از منظر همراهی جامعه جهانی در مبارزه با فراگیری کرونا اهمیتی قابل توجه می‌یابد. «جاده ابریشم سلامت» محوری است که در حوزه ساخت مشترک ایده «یک کمربند و یک جاده» فضاهایی جدید را برای همکاری فراهم می‌آورد.
در سال 2017 جناب آقای شی جین پینگ در دیدار از سازمان جهانی بهداشت در ژنو فرمودند، چین با نگاهی مثبت از پیوستن این سازمان بین‌المللی به ساخت مشترک «یک پهنه یک راه» و همچنین «جاده ابریشم سلامت» استقبال نمود.
در آن زمان، دبیرکل وقت این سازمان سرکار خانم چن فنگ فو جن در واکنش به این موضع چین، با تمجید از توانایی هدایتگری چین در حوزه ایمنی سلامت جهانی و اعمال مدیریت و قانونگذاری مربوط به حوزه بهداشت، نسبت به تقویت همکاری با پکن در چارچوب ایده «یک کمربند و یک جاده» ابراز امیدواری نمود.
در ادامه چین و سازمان جهانی بهداشت نسبت به امضای «تفاهمنامه همکاری دولت جمهوری خلق چین و سازمان جهانی بهداشت در حوزه بهداشت «یک کمربند و یک جاده» » اقدام نمودند.
امضای این تفاهمنامه در واقع اقدامی در راستای ترغیب بیش از پیش همکاری کشورهای حاشیه «یک کمربند و یک جاده» بود تا در تعاملی مشترک، «جاده ابریشم سلامت» شکل بگیرد. ایران یکی از کشورهای مهم در مسیر «یک کمربند و یک جاده» است، چشم‌انداز همکاری‌های دو کشور چین و ایران در چارچوب ایده «یک کمربند و یک جاده» وسیع و گسترده است.
چین امیدوار است به همراه ایران و دست در دست یکدیگر ضمن ایجاد «جاده ابریشم سلامت» تعاملات دوستانه، همدلانه و یاری‌های متقابل دو کشور در دوران مبارزه با فراگیری کرونا را تداوم بخشد.ایجاد «جاده ابریشم سلامت» در عین حال ضمن تکمیل پروسه اعمال مدیریت و قانونگذاری بهداشت عمومی در جهان برای این منظور چارچوب فکری جدیدی را عرضه می‌نماید.
مبارزه با کرونا در عرصه عمل اثبات کرد که کسی از سیاست دیوارکشی طرفی برنمی‌بندد و تنها به فکر خویش بودن در دنیای امروز امری غیرممکن است، امروز تمام کشورهای دنیا تنها از رهگذر هماهنگی، اتحاد با یکدیگر، نگاه دوراندیشانه، ارتقای سطح اعمال مدیریت و قانونگذاری در حوزه بهداشت عمومی جهان است که می‌توانند در نبرد با ویروس از مزیت پیروزی برخوردار باشند.
چین از نخستین روز آغاز فراگیری ویروس توجهی ویژه به همکاری بین‌المللی در حوزه بهداشت داشت و بر همین مبنا همواره شفافیت، باز بودن جریان اطلاعات و مواضع مسئولانه را سرلوحه امور خویش قرار داده و در عین حال در سریع‌ترین زمان ممکن اطلاعات مربوط به فراگیری ویروس را به تمام طرف‌های مربوطه گزارش نمود و از دیگر سو همکاری نزدیکی را با سازمان بهداشت جهانی و دیگر کشورها عملی کرد.
چین از اقدامات سازمان ملل متحد، سازمان جهانی بهداشت و تقویت هماهنگی کشورها در حوزه های سیاستگذاری حمایت می‌نماید؛ در عین حال از گسترش منابع سرمایه‌گذاری به ویژه برای یاری کشورهای در حال توسعه که در حوزه‌های ساختارهای بهداشتی با ضعف‌هایی مواجه هستند برای آمادگی بیشتر آنها در جهت پیشگیری و مقابله با چالش‌ها پشتیبانی می کند.
کمک 20 میلیون دلاری چین به سازمان بهداشت جهانی، در راستای ارتقای توانایی کشورهای در حال توسعه و بهبود نقاط ضعف آنها و همچنین تقویت و ساخت ساختارهای عمومی بهداشتی نیز در همین چارچوب صورت پذیرفت.
همزمان با این مسائل، چین از ارائه کمک‌های مختلف از جمله تجهیزات پزشکی به 82 کشور و سازمان جهانی بهداشت و همچنین کشورهای عضو اتحادیه آفریقا خبر داده که مجموع این مسائل به طور کامل نمایانگر سطح بالای همکاری ملت چین با دیگر ملت‌های جهان در عرصه مبارزه با فراگیری ویروس و علاوه بر آن نشان دهنده مسئولیت‌پذیری چین به عنوان یک کشور بزرگ در عرصه ایجاد جامعه جهانی با سرنوشت مشترک است.
تعاملات دوستانه و همیاری چین و ایران در دوران مبارزه با فراگیری ویروس کرونا می‌تواند اهمیت محوری ایجاد «راه ابریشم سلامت» را به مرحله بروز و ظهور برساند.
در پی آغاز فراگیری ویروس کرونا در چین، ایران به عنوان نخستین کشور جهان به طور علنی حمایت خود را از چین ابراز نمود و کمک‌هایی را برای چین ارسال نمود.
جناب آقای ظریف، وزیر خارجه ایران در گفت‌وگویی که با جناب آقای وانگ‌‌یی و عضو شورای دولتی و وزیر امور خارجه چین انجام داد، ضمن استقبال از تدابیر مسئولانه چین و مواضع شفاف که موجب قطع زنجیره فراگیری در اسرع زمان شد، تصریح نمود که این اقدامات نه تنها تأثیرات منفی فراگیری ویروس در فضای داخلی چین را متوقف ساخت بلکه از گسترش آن در فضای بین‌المللی نیز پیشگیری نمود. در همین چارچوب، اقشار مختلف در ایران از طرق متفاوت حمایت‌های صمیمانه و دوستانه خود را از تلاش‌های چین در مبارزه با این ویروس ابراز نمودند.
از سوی دیگر و همزمان با آغاز فراگیری ویروس در ایران نیز، چین به ابراز همدردی با طرف ایرانی پرداخت. دولت چین و تمام نهادهای مربوطه، شرکت‌ها و حتی مردم عادی دست یاری خود را به سوی ایران دراز کردند.
صلیب سرخ چین نسبت به اعزام گروهی از متخصصان درمانی داوطلب به ایران اقدام نموده و عملاً به حمایت از ایران در حوزه مبارزه با فراگیری ویروس پرداخت. جناب آقای شی جین پینگ رئیس‌جمهوری خلق چین با ارسال پیام همدردی برای جناب آقای روحانی، رئیس‌جمهوری ایران از تمایل چین برای گسترش همکاری با ایران در حوزه مبارزه با فراگیری ویروس سخن گفته و ابراز اطمینان نمود که دولت و ملت ایران قطعاً در میدان این نبرد بر ویروس پیروز خواهند شد.
پیدایش و فراگیری ویروس کرونا تأثیرات عمیقی بر جهان گذارده است، بشریت نه تنها باید در اسرع زمان با این چالش مواجه گردند، بلکه باید ضمن بررسی دقیق شرایط نسبت به پایه گذاری و تثبیت بلندمدت امور مرتبط با بهداشت و سلامت جهانی اهتمام کنند. جناب شی جین پینگ در پیام همدردی که برای جناب مکرون، رئیس جمهوری فرانسه ارسال کردند، برای نخستین بار ایجاد «پیکره مشترک سلامت و بهداشت بشری» را مطرح نمودند، که این مفهوم در حقیقت ابتکاری مهم در خصوص آینده بشریت است.
می‌توان از ایجاد «جاده ابریشم سلامت» به تحقق پیکره مشترک سلامت و بهداشت بشری دست یافت، چین امیدوار است دست در دست تمام کشورهای جهان، در خصوص تکمیل امر مدیریت و قانونگذاری در حوزه بهداشت عمومی جهان اقدام کرده و سطح بهداشت و سلامت را در ابعاد کلان ارتقا بخشد.
در شرایط کنونی و موقعیتی که فراگیری ویروس در حال گسترش است، همگان باید این مسأله را آویزه گوش خود کنند که تمام کشورها در این موقعیت باید تصمیم و انتخاب صحیح خود را اتخاذ نمایند، اتحاد و باز هم اتحاد، عمل و باز هم عمل، مشورت مشترک ساخت وساز مشترک و نهایتاً بهره‌برداری مشترک و تمام این اصول حول محور حراست از حیات انسان می‌گردند.

زهره صفاری
خبرنگار
اواخر سال گذشته میلادی، زمانی که ویروس کرونا، ساکنان شهر «ووهان» چین را به چارچوب خانه‌هایشان کشاند، کمتر سیاستمداری احساس خطر داشت و عمق فاجعه را درک کرد. اما «کووید 19» بعد از چند هفته زندگی در زادگاه خود،از 100 روز پیش خاموش و بی سر و صدا مرزها را درنوردید و  قدرت‌های بزرگ را نیز به زانو درآورد.
اما این ویروس میکروسکوپی با همه شرارت‌ها و داغ‌هایی که بر ملت‌ها گذاشت، سناریوهای جدیدی را پیش روی سیاستمداران جهان قرار داده و زخم‌هایی را در دنیای سیاست گشوده که به باور بسیاری از کارشناسان درعصر پساکرونا، حتی هژمونی قدرت را از غرب به شرق بکشاند. در روزهایی که کرونا بی‌رحمانه بر ملت‌ها می‌تازد و قربانی می‌گیرد، واکنش سازمان‌های جهانی و قاره‌ای مانند سازمان بهداشت جهانی، سازمان ملل و اتحادیه اروپا زیر ذره‌بین کارشناسان قرار دارد به طوری که کمترین خطا می‌تواند ضربه سنگینی به موجودیت آنها بزند. در این دوران که به باور بسیاری از رهبران سیاسی، دیپلمات‌ها و تحلیلگران عصر تاریخی در سرنوشت جهان است، نگاه سیاسیون از یکسو بر مقابله روزانه با این ویروس ناشناخته است و از سویی دیگر بر میراث مبهم کرونا بر پیکره جهان است.
چشم انداز تحولات پساکرونا
«آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل در روزهایی که ویروس کرونا هر روز تحولات جدیدی را پیش چشم کشورها و رهبران جهان قرار می‌دهد، می‌گوید: «روابط بین قدرت‌های بزرگ هرگز اینقدر ناکارآمد نبوده است. اما «کووید 19» به ما ثابت کرد که یا باید کنار هم باشیم... یا می‌توانیم شکست را بپذیریم.»
این پیش‌بینی در حالی مطرح شده است که جهش ناگهانی بحران شیوع و تلفات کرونا در امریکا، ایالات متحده را به آسیب‌پذیرین قربانی «کووید 19» بدل کرده است و همین سیر صعودی گمانه‌زنی‌ها درباره وقوع بحرانی بزرگ‌تر در این کشور را پیش روی سیاستمداران امریکایی قرار داده است. بحرانی که یک بعد آن می‌تواند شکست در مقابل قدرت‌های شرقی باشد. در اروپا نیز شرایط بهتری برقرار نیست اما ایتالیا که بیشترین آسیب و تلفات را به ثبت رسانده و حتی با واکنش غیرقابل پیش‌بینی رهبران عضو اتحادیه اروپا را به فکر خروج از این اتحادیه در دوره پساکرونا هم انداخت، همچنان به آینده امیدوار است و با وجود همه شرایط تلخ مردم در دوران قرنطینه سخت و در محاصره ویروسی که هر روز عزیزانشان را از آنها می‌گرفت، از تقویت روح می‌گویند. به طوری که سایت روزنامه «گاردین» نوشته است خیابان‌ها خلوت است اما روی لبه همه پنجره‌ها پارچه‌نوشته‌هایی با شعار «همه چیز خوب خواهد شد» نقش بسته که پیامی جز امید به آینده نخواهد داشت.
 در فرانسه، «امانوئل مکرون» نیز از تجربیاتی می‌گوید که آقای رئیس جمهوری هرگز پیش‌تر تصورش را هم نداشت: «این دوره درس‌های زیادی به ما داد. اینکه بسیاری از اولویت‌های قبلی باید فراموش شود.  روز پیروزی بر کرونا هرگز شبیه روز قبل از آن نخواهد بود. ما باید روح‌مان را تقویت کنیم و با چشم‌اندازی دقیق، تبعات آن را ترسیم و برایش برنامه‌ریزی کنیم. ما نیاز به سرمایه‌گذاری عظیم در سیستم بهداشتی داریم.»
«زیگمار گابریل» وزیر خارجه سابق آلمان نیز می‌گوید: «30 سال از کنار بسیاری مسائل راحت گذشتیم اما بدون شک نسل بعدی در بحث جهانی شدن خام و بی‌اطلاع نخواهد بود.»
«ماتئو رنزی» نخست وزیر سابق ایتالیا نیز از مأموریت جدیدی برای آینده پس از کرونا خبر داده است. اما به باور کارشناسان، تأثیرات کرونا بر جامعه مدنی انگلیس بیش از سیاست است. چراکه این ویروس انگلیسی‌ها را از انزوا به همکاری و کارهای داوطلبانه کشانده است و هنگ‌کنگ هم با نوشتن جمله «نمی توان به شرایط عادی بازگشت چون شرایط عادی مشکل اول است» از «هنری کیسینجر» وزیر سابق امور خارجه و مشاور امنیت ملی امریکا، روی دیوارهایش، این پیام را می‌دهد که رهبران جهان باید برای نظم جهانی پساکرونا آماده شوند. حتی اندیشکده‌های جهانی نیز بر پدید آمدن قوانین جدید جهانی تأکید داشته و شیوع کرونا را آغاز جنگ چین و امریکا برای کسب قدرت می‌دانند.
به طور کلی درسی را که کرونا به جهان داده است می‌توان در این عبارت خلاصه کرد که «شاید در عصر پساکرونا، زندگی مردم تغییر نکند اما رقابت‌های سیاسی سرعت بیشتری می‌گیرند.» به عبارت دیگر بهداشت عمومی، اقتصاد، ایجاد سیستم بهداشتی متمرکز یا منطقه‌ای و حتی آینده اتحادیه اروپا، پوپولیسم و ... تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
سلطه شرق و انزوای غرب!
بسیاری از کارشناسان بحران جهان معتقدند:«ما در حال حاضر با دو دیدگاه روبه‌رو هستیم. اول؛ کشورها در کنار هم به مقابله با «کووید 19» بپردازند و دوم؛ نگرش خویش‌محور کشورها برای نجات خود و نادیده گرفتن دیگران. از سوی دیگر می توان این بحران را آزمون عملکردی کشورهای لیبرال و غیرلیبرال در مدیریت نابسامانی اجتماعی دانست.»
در عین حال به باور برخی ناظران، شرق پیروز سناریوی مقابله با کرونا است. «بویینگ چول هان» از فلاسفه کره جنوبی در گفت‌وگو با «ال پاییس» در این باره گفت: «‌دولت‌های آسیایی مانند ژاپن، کره، چین، هنگ کنگ، تایوان یا سنگاپور با تسخیر روح ملت‌ها پیروز این میدان بودند. مردم این کشورها نسبت به اروپایی بیشتر تابع قوانین بودند چراکه آنها به دولت‌هایشان اعتماد بیشتری داشتند. علاوه بر این آسیایی ها با ابزار دیجیتال به مقابله با کرونا پرداختند. به عبارت دیگر در آسیا علاوه بر ویروس شناسان و بحران شناسان، متخصصان کامپیوتر و دانشمندان نیز وارد میدان مبارزه شدند.»
پیش بینی او از این وقایع پیشتازی چین است: «چین پس از پیروزی قدرتمندانه حالا می تواند علاوه بر پلیس‌های هوشمندش، الگوی موفقیت آمیز مقابله با ویروس را نیز به جهان ارائه کند و با افتخار از برتری سیستم خود بگوید.»
بواقع چین در این روزها نیز با تجربه یک بحران سخت در کالبد یک ناجی برآمده که برای نجات مردم قدم برمی دارد. میشل داکلاس سفیر سابق فرانسه با نقد این رفتار چنین می گوید: «تأسف آور است که آنها از این پیروزی برای ارتقای سیستم سیاسی خود استفاده می کنند.»
«استفن والت »تئوری پرداز روابط بین الملل هارواد نیز معتقد است: «کرونا چرخش قدرت را تسریع کرده و می تواند آن را از غرب به شرق بکشاند. چراکه عملکرد خوب کره جنوبی و سنگاپور و چین در حالی است که اروپا و امریکا بسیار پرایراد عمل کردند که همین امر می تواند سلطه آنها بر جهان را به مخاطره بیندازد.»
«شیوشنکار منون» استاد دانشگاه هند نیز موفقیت کشورهای دموکراتی مانند کره و تایوان در برابر ویروس را نشانه‌ای از ناکارآمدی حکومت‌های پوپولیست و خودمختار می‌داند. به طور کلی آنچه وقایع نشان می دهد بازنده واقعی در این میان سازمان‌هایی مانند اتحادیه اروپا هستند.
نیکول گنسوتو در مؤسسه ژاک دلوس در مورد ناکامی اتحادیه اروپا، می‌گوید: اتحادیه اروپا اصلاً برای رویارویی با این بحران آماده نبود و قدرت و بی‌پروایی لازم برای این کار را نداشت.اتهام‌زنی او بی‌دلیل نیست. اولین کارهایی که اروپا انجام داد، بستن مرزها و احتکار برخی اقلام بود و بدون توجه به دیگران عمل کرد و باعث دلخوری و ناراحتی برخی اعضای اتحادیه شد. طوری که بحث‌ها به شمال و جنوب و دوقطبی شدن اتحادیه کشیده شد. نخست‌وزیر ایتالیا از هم پاشیده شدن اتحادیه را نوید داد و نخست وزیر پرتغال از اظهارات «منزجر کننده» وزیر خارجه هلند درباره «طبقه اول‌ها» گفت و ایتالیا نیز آلمان را به‌خاطر توقیف ماسک‌هایش در مرزها مورد انتقاد قرار داد و بی‌اعتمادی حرف اول قاره سبز شد.
این گونه شد که اتحادیه اروپا بازنده بزرگ لقب گرفت. زیرا دیگر به نظر نمی‌رسد بتواند به جایی که قبلاً در آن بود، برسد و طرح بی فایده مارشال در مورد چگونگی تأمین بودجه نجات اقتصادی اتحادیه اروپا نیز مشخص نیست به ثمر برسد. اوضاع اتحادیه اروپا آنقدر وخیم است که حتی ناتالی توکی ، مشاور جوزپ بورل ، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا  آن را مشابه وضعیت 1956 و بحران سوئز به عنوان نمادی از فروپاشی نهایی قدرت جهانی انگلستان دانسته است.

۱و۲